Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: temporary grassland

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wstępna ocena przydatności niektórych gatunków traw do mieszanek z lucerną siewną (Medicago sativa L.) Legend na użytki przemienne. Komunikat

100%

Kochanowska-Bukowska Z.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

2003

tom 225

221-228

Przeprowadzono doświadczenie polowe z mieszankami traw z Medicago sativa wielolistkową Legend oraz siewami jednogatunkowymi lucerny, użytkowanymi w sezonie trzy i pięciokrotnie. Doświadczenie założono na glebie płowej, kompleksu żytniego dobrego. Stosowano rocznie 120 kg N, 50 kg P, 100 kg K×ha-1. W trakcie zbiorów oznaczono skład gatunkowy mieszanek oraz plony suchej masy. Skład gatunkowy mieszanek w roku po zasiewie znacznie odbiegał od składu mieszanki wyjściowej. Udział rośliny motylkowatej we wszystkich mieszankach obniżył się i zależał od częstotliwości koszenia. W warunkach 3-krotnego koszenia mieszanek wahał się on od 31,3 (mieszanka z Festulolium) do 16,9% (mieszanka z Lolium multiflorum). Zwiększona częstotliwość koszenia (5-krotna) spowodowała wzrost udziału lucerny jedynie w mieszance z Bromus inermis (45,5%). W pozostałych mieszankach w wyniku intensywniejszego użytkowania nastąpił spadek udziału lucerny. Najmniejszy udział rośliny motylkowatej zanotowano w plonie mieszanki z Lolium multiflorum. Wyższy roczny plon suchej masy uzyskano w warunkach użytkowania 3-krotnego niż 5-krotnego. Najlepiej plonowały, w obu warunkach użytkowania, mieszanka z Bromus inermis oraz z Festulolium. W użytkowaniu 3-krotnym najniższy plon dały mieszanki z Dactylis glomerata i z Arrhenatherum elatius, natomiast w 5-krotnym istotnie niżej plonowała monokultura Medicago sativa, a także mieszanka z Arrhenatherum elatius.

A field research has been conduced on mixtures of grasses with the multifoliate alfalfa Medicago sativa cv. Legend and on congeneric sowings of Medicago sativa used three and five times per season. The research was conducted on fawn soil classified as a good rye complex. 120 kg N, 50 kg P, 100 kg K×ha-1 were used per year. Botanic compositions of the mixtures and yields of dry mass were estimated at harvested. The compositions of harvested mixtures were considerably different from their original composition. The quantity of papilionaceous plants in all the mixtures decreased and depended on the frequency of mowing. In the case when mixtures were mown three times per year it fluctuated between 31.3 (mixture with Festulolium) and 16.9% (mixture with Lolium multiflorum). The increased frequency of mowing (5 times) caused increase in the quantity of Medicago sativa only in the case of mixture with Bromus inermis (45.5%). In the rest of mixtures intensive cutting caused decrease in the quantity of Medicago sativa. The least quantity of papilionaceous plants was noticed in the yield of the mixture with Lolium multiflorum. The highest yield of dry mass was achieved in the conditions when cutting took place three times a year. The best yield was achieved, in both systems of cutting, using a mixture containing Bromus inermis and Festulolium. In the case when plants were cut three times, the poorest yield resulted when Dactylis glomerata and Arrhenatherum elatius were in the mixtures, however, when cutting five times a year, the yields of Medicago sativa and the mixture containing Arrhenatherum elatius were significantly lower than the yields of the other.

Przydatność niektórych gatunków traw pastewnych jako komponentów mieszanek na przemienne użytki zielone

84%

Mlynarczyk K.

tom 57,Suppl.A

W latach 1986-1990 badano, w ramach trzech ścisłych doświadczeń polowych, sześć prostych mieszanek trawiastych, zestawionych w różnych wariantach z pięciu gatunków wysokich traw pastewnych. Mieszanki wysiewano trzema sposobami: jako wsiewkę w jęczmień jary, z 5% dodatkiem życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) oraz w "czystym siewie". Wśród porównywanych gatunków traw, wysoko konkurencyjne w stosunku do pozostałych komponentów mieszanek, okazały się rajgras wyniosły (Arrhenatherum elatius /L./ Beauv. ex J. et C. Presl) i kupkówka pospolita (Dactylis glomerata L J. Niższym poziomem konkurencyjności cechowały się stokłosa obiedkowata (Bromus catharticus Yahl i kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis L.), a najniższym - tymotka łąkowa (Phleum pratense L.). O wielkości uzyskanych plonów suchej masy decydowały głównie rajgras wyniosły i kupkówka pospolita, natomiast ogólnie najkorzystniejszy skład chemiczny charakteryzował stokłosę obiedkowatą. Przeprowadzone badania wykazały zasadność stosowania wsiewek traw w jęczmień jary, który znacznie ograniczał zachwaszczenie, umożliwiając jednocześnie uzyskanie w roku siewu plonu ziarna i niekiedy "ściernianki". Życica wielokwiatowa, stosowana jako dodatek do mieszanek, decydowała o ich wydajności w roku siewu, ograniczała jednak udział w runi poszczególnych gatunków traw i wpływała ujemnie na wydajność niektórych zestawów w latach pełnego użytkowania.

Three strict field experiments were carried out in 1986-1990 to study six simple grass mixtures composed in different variants of five species of high forage grasses. The mixtures were sown using three methods: as an additional component sown into spring barley, with 5% addition of Italian ryegrass (Lolium multiflorum Lam.), and in "pure sowing". Tall oatgrass (Arrhenatherum elatius /L./ Beauv. ex J. et C. Presl) and cocksfoot (Dactylis glomerata L.) proved to be highly competitive in relation to other grass species, components of the mixtures. Prairie grass (Bromus catharticus Vahl.) and meadow fescue (Festuca pratensis' L.) were less competitive, while the lowest competition was noted in the case of timothy (Phleum pratense L.). Dry matter yields were determined most of all by the prairie grass and cocksfoot, but prairie grass was characterized by the most satisfactory chemical composition. Studies showed that grasses should be sown into spring barley. This procedure limited the infestation with weeds and made it possible to obtain grain yield in the year of sowing, and sometimes also the first yield of the grasses sown into protective plant. Italian ryegrass used as an additive in the mixtures determined their yield in the year of sowing, but it restricted percentage of particular grass species in the sward, and had an adverse effect on the yield of some mixtures in the years of their fuli utilization.