To drugi artykuł z cyklu „O tym jak papier może być groźny”. Poprzedni [12] dotyczył zabytkowej amunicji papierowej, przeznaczonej do ładowania broni palnej (muszkietów czarnoprochowych, ładowanych odprzodowo, gładkolufowych oraz z lufą gwintowaną). Stosowano ją do czasu wprowadzenia muszkietów i rewolwerów odtylcowo ładowanych z lufą gwintowaną, uzbrajanych amunicją zespoloną z łuską metalową. Pierwsze łuski do amunicji były papierowe, ale nie miały wiele wspólnego z amunicją papierową. Opatentowano je już I połowie XIX w., lecz nie wdrożono do produkcji masowej. Ten artykuł prezentuje drogę „kariery” (od I połowy XIX w. do I połowy XXI w.) łuski papierowej do ładowania najpierw muszkietów, później strzelb myśliwskich oraz wiatrówek. Współcześnie łuski papierowe zaliczane są już do zabytkowych wytworów papierniczych.
W trzecim artykule z cyklu „O tym, jak papier może być groźny” [9, 10] omówiono zabytkową technologię wytwarzania naboju śrutowego w papierowej oraz tekturowej łusce. Był to nabój przeznaczony do ładowania broni śrutowej, niezwykle skutecznej i niebezpiecznej (nie tylko na polowaniach). Zawierał elementy wykonane z papieru celulozowego oraz tektury celulozowej. Zabytkowa technologia wytwarzania wspomnianej amunicji należy już do zasobów światowego dziedzictwa technicznego.
Artykuł jest kontynuacją cyklu publikacji w „Przeglądzie Papierniczym”, które mają ocalić od zapomnienia stare technologie papiernicze i ich wytwory oraz uświadomić współczesnym odbiorcom wyrobów papierowych, że takie istniały.
Do II połowy XX w. w Polsce strzelanie z nabojów kapiszonowych w opakowaniu z papieru celulozowego oraz masy celulozowej, przeznaczonych do ładowania pistolecików – zabawek, było popularną zabawą dziecięca i młodzieżową (zwłaszcza w okresie wielkanocnym). Obecnie, w XXI w. technologia wytwarzania tych nabojów zaliczana jest do zabytkowych technologii przetwórstwa papierniczego i powoli odchodzi w zapomnienie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.