Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zasada taniości opodatkowania w polskim postępowaniu podatkowym

100%

Staniszewski M.

Studia Administracyjne

|

2009

|

nr 1

131-157

PL

Postępowanie podatkowe służy realizacji praw i obowiązków uczestników tego postępowania, wynikających z prawa podatkowego materialnego. Zmierza ono zatem do realizacji zobowiązania podatkowego , a ściślej mówiąc, realizacji praw i obowiązków podatnika.

EN

The general rules of taxation proceedings have character of legal norms and due to that fact they are legally binding to the tax authorities. On the one hand they indicate the model of proceedings while on the other hand they are guidelines for acting. Not only do many obligations addressed to tax authorities arise from these rules but also methods of acting which have the unilateral character.

2

Ruling as a form of settlement of an individual tax case: Considerations exemplified by tax overpayment

80%

Drozdek A.

Studia Administracyjne

|

2020

|

nr 12

5-16

EN

The ruling on the application of tax overpayment is a formal act which does not prejudge the existence of tax arrears, but which provides information on the way the payment is credited. The credit is legally binding. Therefore, the ruling on the credit only confirms that it has been effected. The amount of the tax liability or arrears shall not be verified in the credit decision. The amounts shall be fixed or determined in accordance with their respective procedures. The ruling is a formal condition for the overpaid tax to be credited against outstanding and current tax liabilities. The ruling has legal effects in the sense that as for the date of crediting the overpayment, tax arrears no longer exist.

3

Przestrzeganie praw podatników przez wybrane urzędy skarbowe i izby skarbowe – obsługa obywateli przez administrację

70%

Szymańska W.

Kontrola Państwowa

|

2015

|

tom 60

|

nr 1 (360)

98-115

EN

Over the recent years, the percentage of decisions overruled by appeal bodies and administrative courts has been decreasing systematically. However, the quality of decisions is still unsatisfactory. The percentage has increased of decisions by the first instance against which taxpayers have appealed. NIK has examined whether tax bodies respect the rights of taxpayers, whether they treat them in a friendly manner, and whether they do not abuse the law and their position of a state authority. The performance of tax bodies has been assessed in the following areas: tax controls, tax proceedings, the quality of decisions, the use of the right to make the decisions immediately implemented, as well as the application of the tax liabilities security procedure. The audit has also examined the performance of duties aimed at conducting business activity in an easier manner, providing effective and friendly services for taxpayers, and information activities.

4

Niezdolność świadków do spostrzegania lub komunikowania spostrzeżeń w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu podatkowym

70%

Paduch A.

Forum Prawnicze

|

2018

|

nr 2 (46)

78–95

EN

The study discusses main issues arising from the regulation of witnesses’ incapa- bility of perception and communication of observations under Polish administra- tive and tax proceedings. The proper collecting of evidences is the core matter of administrative and tax proceedings. In cases where hearing witnesses is necessary, identifying a group of persons capable of testifying is a key element in order to guarantee proper factual findings. Polish procedural law, administrative and tax law in detail, defines this circle by establishing groups of people who are inca- pable of testifying. The key group of persons incapable of testifying consists of those who are unable to perceive or communicate their own observations. That wording, used in the regulation of the Polish Code of Administrative Proceedings and Tax Ordinance, is inexact. In order to specify the group covered by the scope of this provision it is necessary to use not only textual, but also substantive interpre- tation. It is important to highlight that an interpretation of Polish administrative and tax proceedings in the area of capability to testify includes international treaties and the Universal Declaration of Human Rights, the UN Convention of Rights of Persons With Disabilities, and the UN Convention of Rights of The Child. The interpretation should also include science and medicine results.

5

Pełnomocnik jako reprezentant strony w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym – wybrane aspekty

60%

Nowak I.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2013

|

nr 12

45-57

EN

The objective of this article is to present and analyse the chosen aspects connected with the granting of the power of attorney in the jurisdictional execution of taxes. The author notes that granting the power of attorney, specification of its scope and contents depends solely on the tax payer’s will. However, the moment at which the attorney “enters” into the tax case as a representative of a party is the submitting the power of attorney or its copy to the documents of the case. In other words, power of attorney in the tax procedure must be manifested in order for this information to reach the tax authority. The article’s objective is also to establish if the power of attorney granted in the tax procedure is effective in the tax audit, audit activities, enforcement proceedings or proceedings to secure claim.

6

Odmowa wszczęcia postępowania podatkowego - glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5.07.2018 r. (I FSK 1277/16)

60%

Lipińska A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 8

64-68

EN

The article is a criticism of the Supreme Administrative Court (NSA) Judgment concerning the issue of ruling on a refusal to initiate proceedings, in proceedings commenced at the request of the party. Therefore, the scope of the party's rights in tax proceedings and the nature of the proceedings regarding the refund of value-added tax were analysed. On their basis, it was found that the refusal to initiate proceedings, issued according to Article 165a § 1 of the Tax Ordinance Act, applies only to proceedings inaugurated at the request of the party. Accordingly, it is not authorised to refuse to instigate the proceedings to credit the tax refund towards the liabilities indicated by the taxpayer.

PL

Glosa stanowi krytykę podjętego przez Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnięcia dotyczącego wydania przez organ podatkowy postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania podatkowego w przypadku postępowania wszczynanego na wniosek. W związku z tym analizie poddano zakres uprawnień strony w postępowaniu podatkowym oraz charakter postępowania w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług. Na jej podstawie stwierdzono, że postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, wydane w myśl art. 165a § 1 o.p., dotyczy wyłącznie postępowań wszczynanych na wniosek. Nie jest zatem dopuszczalna odmowa wszczęcia postępowania w sprawie o zaliczenie zwrotu podatku na poczet wskazanych przez podatnika zobowiązań.

7

Decyzja jako dowód w postępowaniu podatkowym

60%

Willenberg A.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2017

|

nr 2

87-111

EN

The author deals with the issue of acceptability of using tax decision as evidence in another tax proceeding. The subject of in-depth deliberations is the question of recognizing a tax decision as an official documents and consequences thereof. In the light of the statutory regulation (Art. 194 of The Tax Ordinance Act) a decision, just like every official document, takes advantage of the presumption of accuracy. This presumption is challengeable with every counter-proof, because factual findings are most important in a tax proceeding (Art. 122 of The Tax Ordinance Act). Presumption of credibility does not cover the whole content of the decision. In accordance with the predominant tendency in recent years in the case-law of administrative courts, presumption of credibility has been limited to the operative part of the decision. As a result, the factual circumstances included in its justification ceased to be covered with presumption of accuracy. For a tax authority, this change has vital, practical significance. It prevents treating “others’” tax decisions as the only and sufficient proof when formulating settlement and factual justification of “own” decision.

PL

Autorka porusza problematykę dopuszczalności wykorzystania decyzji podatkowej jako dowodu w innym postępowaniu podatkowym. Przedmiot szczegółowych rozważań stanowi kwestia uznania decyzji podatkowej za dokument urzędowy oraz tego konsekwencje. W świetle regulacji ustawowej (art. 194 Ordynacji podatkowej) decyzja, jak każdy dokument urzędowy, korzysta z domniemania zgodności z prawdą. To domniemanie jest wzruszalne za pomocą każdego przeciwdowodu, ponieważ najważniejsza w postepowaniu podatkowym jest realizacja zasady prawdy materialnej (art. 122 Ordynacji podatkowej). Domniemanie wiarygodności nie obejmuje całej treści decyzji. Zgodnie z dominującą w ostatnich latach tendencją w orzecznictwie sądów administracyjnych, domniemanie zgodności z prawdą ogranicza się do sentencji decyzji. W rezultacie okoliczności faktyczne, zawarte w jej uzasadnieniu, przestały być objęte tym domniemaniem. Dla organu podatkowego ta zmiana ma istotne znaczenie praktyczne. Uniemożliwia traktowanie „cudzych” decyzji podatkowych za jedyny i wystarczający dowód przy formułowaniu rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem faktycznym „własnej” decyzji.

8

Dog Ownership Fee and the Issue of Levy Collection, Tax Exemptions and Rate Differentiation. A Tax-Legal Analysis

60%

Mędzelowski T. , Leńczuk J. , Jakimiec D. , Chmielowska-Marmucka A.

Teka Komisji Prawniczej

|

2024

|

tom 17

|

nr 2

281-294

EN

Until the end of 2007, there was a dog ownership tax in the tax law system. The dog ownership tax was an obligatory benefit, i.e. municipal councils were obliged to establish and collect this tax (even if the costs of its collection exceeded the proceeds from the dog ownership tax). Consequently, there were calls for the dog ownership tax to be replaced by a tribute collected by municipalities on an optional basis. As of 1 January 2008, the dog ownership tax was replaced by a dog ownership levy. Unlike the dog ownership tax, the dog ownership fee is an optional levy – municipalities may, but are not required to, specify the obligation to pay the dog ownership fee. The municipal council is only empowered to introduce tax relief if the term relief is used in the relevant statutory provision. The power to enact tax reliefs cannot be derived from a provision authorising the municipal council to enact exemptions in local taxes and charges.

9

Glosa do Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2011 r. I SA/Wr1456/10

60%

Grzybowski P.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2013

|

nr 3

153-164

PL

Opracowanie dotyczy pojęcia zasady prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. Głównym celem glosy było wskazanie rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych w zakresie interpretowania owej zasady na gruncie dowodzenia w postępowaniu podatkowym. Po krótkim wprowadzeniu, przytoczeniu stanu faktycznego w sprawie, przedstawieniu stanowiska zajętego przez WSA we Wrocławiu, został przytoczony szereg argumentów przemawiających za odmówieniem słuszności sentencji oraz uzasadnieniu glosowanego wyroku. W omawianej sprawie sąd przyjął, że w postępowaniu podatkowym, podczas dowodzenia, istnieje możliwość przejmowania przez uczestników tego postępowania inicjatywy procesowej. Sposób argumentacji oraz sformułowanie tezy wyroku wskazuje, iż sąd w przedmiotowej sprawie świadomie posługiwał się na gruncie prawa podatkowego rozwiązaniami, które reguluje Kodeks cywilny. W opracowanej glosie autor polemizuje z treścią uzasadnienia wyroku WSA we Wrocławiu oraz odpowiada na pytania związane z realizacją zasady prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. Jednocześnie autor poddaje w wątpliwość możność stosowania na gruncie prawa publicznego przepisów wywodzących się z prawa cywilnego oraz formułuje w tym względzie proponowane rozwiązania.

EN

The article discusses the principle of objective truth in tax proceedings. The main aim of the commentary is to present the differences in the judicature of administrative courts regarding the interpretation of the abovementioned principle in tax proceedings. After a short introduction, followed by the presentation of factual circumstances and the standpoint of WSA [the Provincial Administrative Court] in Wrocław, numerous arguments for the justness of the court sentence and the justification of the commented ruling were provided. In the discussed case, the court is of the opinion that the participants of tax proceedings can take over the initiative while proving in the evidentiary proceedings. The arguments of the court and the formed points of the judgment indicate that the court consciously applied the solutions from the Civil Code to the tax law. In this commentary, the author questions the reasons of the judgment of WSA in Wrocław and answers the queries concerning the execution of the principle of objective truth in tax proceedings. Simultaneously, some doubts are raised regarding the possibility of implementation of the provisions originating in the civil law to the public law, and thus some answers to the issue in question are suggested.

10

Czy potrzebna jest prekluzja dowodowa w procedurach podatkowych?

60%

Etel L. , Strzelec D.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2021

|

tom 13

|

nr 4

88-105

EN

The purpose of the article is to answer the question whether it is legitimate to consider the implementation of evidence preclusion as an institution that disciplines the parties to tax proceedings to submit evidence. Evidence preclusion consists in statutory setting of a deadline until which a taxpayer may provide evidence. The evidence may no longer be submitted after the deadline. This issue is prompted by the fact that the idea of implementing such an institution emerged in the recent draft amendments to the provisions of the Tax Ordinance Act. Admittedly, the legislator did not work further on those provisions, however, given the widely known dynamics of adopting certain fiscal tax regulations in recent years, it is worth having a closer look at the idea. The fact that it is the amendment to the substantive law provisions that currently comes to the fore does not mean that the legislator may not return to the abandoned ideas in the area of the tax procedure. That is why it is at this stage that one should have a look at the institution of evidence preclusion and try not only to analyse the objectives of the draft amendments to the Tax Ordinance Act, but primarily to assess how that institution functions in other branches of Polish law and how it is evaluated in the doctrine. This will allow for a conclusion that evidence preclusion should not be applied in tax proceedings or tax audits and the legislator should definitely give up on the idea of transposing it into the tax law.

PL

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy w sprawach podatkowych zasadne jest rozważenie wprowadzenia prekluzji dowodowej jako instytucji dyscyplinującej strony postępowania podatkowego do przedkładania materiału dowodowego w sprawie. Do podjęcia tego zagadnienia skłania fakt, że pomysł wprowadzenia takiej instytucji pojawił się w niedawnym projekcie zmian przepisów ordynacji podatkowej. Co prawda ustawodawca nie podjął dalszych prac nad tymi przepisami, to jednak z uwagi na powszechnie znaną w ostatnich latach dynamikę uchwalania pewnych regulacji podatkowych mających spełniać funkcje fiskalne warto przyjrzeć się bliżej temu pomysłowi. To, że aktualnie na pierwszy plan wybija się zmiana przepisów prawa materialnego, nie oznacza, że niebawem ustawodawca nie może powrócić do pozostawionych pomysłów w obszarze procedury podatkowej. Przy dokonywaniu oceny, czy taka instytucja w postępowaniu podatkowym jest potrzebna, należałoby przyjrzeć się, jak instytucja ta funkcjonuje w innych gałęziach prawa polskiego i jak jest oceniana w doktrynie. Pozwoli to sformułowanie wniosku, że prekluzja dowodowa nie powinna być stosowana w postępowaniu podatkowym i kontroli podatkowej, a z pomysłów jej recypowania na grunt prawa podatkowego ustawodawca powinien zrezygnować definitywnie.

11

Wezwania w świetle pomocy prawnej pomiędzy organami administracji podatkowej na gruncie art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej

51%

Nowak I.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2018

|

nr 3

43-68

EN

The paper addresses the issues of summons in the light of legal aid on the basis of tax proceedings (Articles 157 and 157a of the Tax Ordinance Act, (TO)). The author pointed out that by default all procedural steps in a tax procedure should be taken by monocratic tax bodies that are competent ratione loci, ratione materiae and in terms of instance, from the moment if its initiation to its closing. However, in Articles 157 and 157a TO the legislator regulated deviations from the abovementioned rule when the tax authority conducting the proceedings primarily calls on another tax administration body to perform procedural steps it deems necessary. The Author points out in the publication selected shortcomings of the regulation concerning the institution of summons in the light of legal aid between tax administration bodies and interpretational doubts it carries, together with de lege lata and de lege ferenda postulates, i.a. combining Articles 157 and 157a TO due to the similarity of the subject matter.

PL

Artykuł poświęcony jest problematyce wezwań w świetle pomocy prawnej na gruncie postępowania podatkowego (art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej). Autor wykazał, że co do zasady wszystkie czynności procesowe w procedurze podatkowej powinny podejmować właściwe miejscowo, rzeczowo i instancyjnie monokratyczne organy podatkowe, od momentu jej wszczęcia do zakończenia. W art. 157 i 157a o.p. ustawodawca unormował jednak odstępstwa od tej reguły, kiedy to organ podatkowy prowadzący postępowanie główne zwraca się do innego organu administracji podatkowej o dokonanie potrzebnych według niego czynności procesowych.

12

Kompletność przesłanek wykluczenia wykonawcy z udziału w zamówieniach publicznych a prowadzenie względem niego postępowań i kontroli podatkowych

51%

Bednarski M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2023

|

tom 33

|

nr 4

7-23

EN

The article focuses on the analysis of the existing prerequisites for the exclusion of contractors from participation in public procurement. In this context, author points out the incompleteness of the regulations of Polish law. The author also presents the possibility of introducing into Polish law the premise of examining the contractor’s tax situation for the future, taking into account pending tax inspections and proceedings. The article proposes a new premise of exclusion, which takes into account the possibility of the contractor to submit a list of inspections and pending proceedings together with administrative acts issued in their course.

PL

Artykuł koncentruje się na analizie istniejących przesłanek wykluczenia wykonawców z udziału w zamówieniach publicznych, które odnoszą się do ich sytuacji prawno-podatkowej. W tym kontekście wskazano na niekompletność regulacji ustawy Prawo zamówień publicznych, która uprawnia do badania jedynie aktualnej sytuacji prawno-podatkowej wykonawcy. Następnie przedstawiono rodzaje aktów administracyjnych wydawanych przez organy podatkowe w toku postępowań podatkowych i kontrolnych, które pozwalają na określenie prawdopodobieństwa wydania ostatecznej decyzji zobowiązującej do zapłaty zaległości. W tym kontekście autor przedstawia możliwość wprowadzenia do ustawy Prawo zamówień publicznych przesłanki badania sytuacji podatkowej kontrahenta na przyszłość, z uwzględnieniem toczących się postępowań podatkowych i kontrolnych. W artykule zaproponowano nową przesłankę wykluczenia, która uwzględnia możliwość złożenia przez wykonawcę wykazu kontroli i toczących się postępowań wraz z wydanymi w ich toku aktami administracyjnymi, co pozwoli zamawiającemu na pełną analizę sytuacji finansowej wykonawcy.

13

Wyjątki od zasady doręczania przez organy podatkowe profesjonalnym pełnomocnikom pism procesowych przy użyciu środków komunikacji elektronicznej

51%

Krzykowski P.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2022

|

nr 4

193-213

EN

The aim of this article is to analyse the statutory premises justifying the tax authorities’ departure from the rule of delivering procedural writs to professional attorneys by means of electronic communication in accordance with Article 144 § 3 of the Tax Ordinance in the wording in force until 5 October 2021 and to assess the legislative changes introduced by the Act of 18 November 2020 on electronic delivery (Journal of Laws of 2020, item 2320) in this respect. Based on the jurisprudence of administrative courts to date, the author makes a comprehensive assessment of the new legal regulations.

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza przesłanek ustawowych uzasadniających odstąpienie przez organy podatkowe od reguły doręczenia pism procesowych profesjonalnym pełnomocnikom za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z art. 144 § 3 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 5 października 2021 r. oraz ocena zmian legislacyjnych wprowadzonych ustawą z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. poz. 2320) w tym zakresie. Autor na podstawie dotychczasowego orzecznictwa sądów administracyjnych dokonał kompleksowej oceny nowych regulacji prawnych.

14

Ochrona przedsiębiorcy w ogólnym postępowaniu administracyjnym i podatkowym

51%

Bulejak R.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2019

|

tom 14

|

nr 16 (2)

27-47

EN

This article deals with the issue of protection of entrepreneurs’ rights in the course of administrative and tax proceedings. The Constitution of Business has introduced a special catalogue of general principles. Additionally, the institution of the Small and Medium Enterprises Ombudsman has been established. In the opinion of the Author, the adopted regulations clearly indicate the special role of an entrepreneur in a democratic rule of law.

PL

Niniejszy artykuł porusza zagadnienie ochrony praw przedsiębiorców w toku postępowania ogólnego administracyjnego oraz podatkowego. Konstytucja Biznesu wprowadziła szczególny katalog zasad ogólnych. Dodatkowo została powołana instytucja Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców. W opinii Autora, przyjęte regulacje wskazują wyraźnie na szczególną rolę przedsiębiorcy w demokratycznym państwie prawnym.

15

Ciężar dowodu w postępowaniach dotyczących unikania opodatkowania

51%

Werner A. , Karwat P.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

tom 12(328)

38-44

EN

The collection of evidence in cases involving the application of anti-avoidance clauses has its own peculiarities in view of the objective of proving the existence of the grounds for establishing tax avoidance. The starting point for establishing the so-called burden of proof should be the principle of objective truth and the ex officio principle. The duty of proof lies with the tax authority, which has the tools to discharge these obligations, not only those arising from national law, but also those arising from EU law. The possibilities given to a party to the proceedings to propose a correct action instead of the abusive action or to indicate the economic purpose of the action do not constitute a breach of this principle, but rather confirm it. On the other hand, it is a breach of the principle of objective truth to equate the duty of due diligence on the part of the paying agents with an obligation to make findings, or even legal assessments, as to whether a taxpayer has engaged in abusive conduct.

PL

Gromadzenie dowodów w sprawach, w których wchodzi w grę zastosowanie klauzul antyabuzywnych, ma swoją specyfikę ze względu na cel w postaci wykazania zaistnienia przesłanek pozwalających na stwierdzenie unikania opodatkowania. Punktem wyjścia do ustalenia tzw. ciężaru dowodu powinny być zasada prawdy obiektywnej i zasada oficjalności postępowania. Obowiązek dowodzenia leży po stronie organu podatkowego, który ma narzędzia pozwalające na wywiązanie się z tych obowiązków, nie tylko te wynikające z prawa krajowego, lecz także unijnego. Nie stanowią wyłomu w tej zasadzie, a wręcz potwierdzają ją, przyznane stronie postępowania możliwości proponowania czynności odpowiedniej zamiast czynności stanowiącej nadużycie czy też wskazywanie celów ekonomicznych czynności. Za wyłom w zasadzie prawdy obiektywnej należy natomiast uznać utożsamianie obowiązku dochowania należytej staranności przez płatników z obowiązkiem dokonywania ustaleń, a wręcz dokonywania ocen prawnych, czy podatnik nie dokonał czynności abuzywn ej.

16

Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego a zmiana materialnoprawnej podstawy decyzji wymiarowej

51%

Filipczyk H.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 7

8-17

EN

The article aims to verify whether the principle of two-tier proceedings is infringed where in the assessment decision issued in the appeal proceedings, case facts are qualified under the law differently than in the first-instance decision - whereby the substantive legal grounds of the resolution are changed. "Tax case" resolved in the assessment decision is to fix or determine the amount of tax liability. Therefore, change in legal qualification of the case facts and, as a consequence, in the substantive legal ground of the appeal resolution, does not bring about the change of the tax case - i.e., the loss of its identity. Such decision of the appeal authority does not infringe the taxpayer's constitutional right to appeal or the principle of two-tier proceedings.

PL

Celem artykułu jest sprawdzenie, czy przyjęcie w decyzji wymiarowej wydanej w postępowaniu odwoławczym innej kwalifikacji prawnej stanu faktycznego niż przyjęta w decyzji wydanej w pierwszej instancji, prowadzące do zmiany materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia, narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego. „Sprawą podatkową” rozstrzyganą decyzją wymiarową jest ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego. W konsekwencji zmiana kwalifikacji prawnej stanu faktycznego i będąca jej konsekwencją zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia odwoławczego nie prowadzi do zmiany sprawy podatkowej - tzn. utraty jej tożsamości. Taka decyzja organu odwoławczego nie narusza konstytucyjnego prawa podatnika do odwołania ani zasady dwuinstancyjności.

17

Zmodyfikowane narzędzia polityki podatkowej gmin w związku z pandemią Covid-19. Wybrane zagadnienia prawne

51%

Krzysztofik-Pelka M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

tom 2

|

nr XXI

81-90

EN

Regulations established in connection with the COVID-19 pandemic modified the legal instruments existing in tax proceedings. The issue of delivering tax correspondence has changed. The handwritten signature of the person collecting the parcel is no longer mandatory. It was replaced with the possibility of providing the last four digits of the ID card with the name and surname and the note „signature refusal - epidemiological threat“. Moreover, during the period of an epidemiological threat and an epidemic, unclaimedtax correspondence could not be considered by the tax authority as delivered pursuant to art. 150 of the Tax Code. Moreover, time limits in tax proceedings were suspended during both these states. The suspension of the time limits made it possible to perform activities at a later date. This solution was especially important for taxpayers who, due to many restrictions, could not fulfill their legal obligations. Unfortunately, the established regulations caused many problems and difficulties for tax authorities, which often faced problems with their interpretation and application.

PL

Regulacje ustanowione w związku z pandemią COVID-19 zmodyfikowały istniejące w postępowaniu podatkowym instrumenty prawne. Zmianie uległa kwestia doręczenia korespondencji podatkowej. Własnoręczny podpis osoby odbierającej przesyłkę przestał być obowiązkowy. Zastąpiono go możliwością podania czterech ostatnich cyfr dowodu osobistego z jednoczesnym wskazaniem imienia i nazwiska i adnotacją „odmowa podpisu – zagrożenie epidemiologiczne”. Co więcej, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii nieodebrana korespondencja podatkowa nie mogła być przez organ podatkowy uznana za doręczoną w myśl art. 150 Ordynacji podatkowej. Ponadto w okresie obu tych stanów zawieszono bieg terminów w postępowaniu podatkowym. Zawieszenie terminów pozwoliło na dokonanie czynności w terminie późniejszym. Rozwiązanie to było szczególnie ważne dla podatników, którzy z powodu wielu obostrzeń nie mogli wypełnić prawnych obowiązków. Niestety, ustanowione przepisy przysporzyły wielu problemów i trudności organom podatkowym, które często miały problem z ich interpretacją oraz stosowaniem.

18

Doręczanie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej pełnomocnikom profesjonalnym, w tym doradcom podatkowym, w postępowaniu podatkowym po nowelizacji wynikającej z ustawy o doręczeniach elektronicznych

51%

Pietrasz P.

|

tom 4(308)

41-46

EN

The article presents the latest legal solutions for service of letters in tax proceedings on professional attorneys, including tax advisors. The obligation of an advocate, legal advisor and tax advisor to have an address for electronic delivery arising out of the e-service law corresponds directly with art. 144 § 5 tax ordinance, which regulates the obligation to serve letters to a proxy being an advocate, legal advisor or tax advisor by means of electronic communication. Notifying letters to professional attorneys by means of electronic communication is not absolute. Art. 144 § 5 tax ordinance implies the possibility to serve a letter to such entities also at the seat of the tax authority. Moreover, if it is not possible to deliver a letter to a professional representative at an address for electronic delivery (and at the seat of the tax authority), pursuant to Article 144 § 1a tax ordinance, Article 144 § 1b and § 1c tax ordinance apply to the delivery of letters to such entities .

PL

W artykule przedstawiono najnowsze rozwiązania prawne w zakresie doręczania pism w postępowaniu podatkowym pełnomocnikom profesjonalnym, w tym doradcom podatkowym. Wynikający z ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych1 obowiązek posiadania przez adwokata, radcę prawnego i doradcę podatkowego adresu do doręczeń elektronicznych koresponduje bezpośrednio z art. 144 § 5 Ordynacji podatkowej2. Przepis ten reguluje obowiązek doręczania pism pełnomocnikowi będącemu adwokatem, radcą prawnym lub doradcą podatkowym za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Doręczanie pism pełnomocnikom profesjonalnym za pomocą środków komunikacji elektronicznej nie ma charakteru bezwzględnego. Z art. 144 § 5 Ordynacji podatkowej wynika bowiem możliwość doręczenia pisma tym podmiotom również w siedzibie organu podatkowego. Ponadto w przypadku braku możliwości doręczenia pełnomocnikowi profesjonalnemu pisma na adres do doręczeń elektronicznych (oraz w siedzibie organu podatkowego), czyli zgodnie z art. 144 § 1a powyższej ustawy, mają zastosowanie art. 144 § 1b oraz § 1c tej ustawy.

19

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w postępowaniu z udziałem pełnomocnika podatnika – uchwała naczelnego sądu administracyjnego z dnia 18 marca 2019 roku, sygn. Akt I fps 3/18

51%

Piasecka P.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2020

|

tom 4

|

nr XX

165-180

EN

Discrepancies in the jurisprudence of the Supreme Administrative Court and Voivodship Administrative Courts concerning the issue of the effectiveness of suspension of the limitation period for a tax liability in a case in which the taxpayer is represented by an attorney, led to a panel of seven judges of the Supreme Administrative Court adopting a resolution in the case no act I FPS 3/18. This resolution was a foregone conclusion on the role of the representative appointed by the party in the proceedings before the tax authority, stating that the omission of the representative in the proceedings has the same effects as the omission of the party, hence the delivery of the notice to the party about the suspension of the limitation period for the tax liability without taking into account the representative is ineffective. The position of the Supreme Administrative Court leads to the implementation of the principle of active participation of a party in tax proceedings, expressed in the right to appoint a representative in all activities of the proceedings that do not require their personal participation, including, of course, receiving notices sent to a party pursuant to Art. 70c the Tax Ordinance even if the notification is made by the tax authority, before which no proceedings with the participation of the party’s representative are pending. In addition, the legal issue presented for resolution as relating to the issue of the limitation period is extremely important for the actions taken by tax authorities. It also plays an invaluable role for the jurisprudence of administrative courts and, above all, for strengthening the taxpayer’s ability to effectively invoke the statute of limitations on tax liabilities.

PL

Rozbieżności w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych wokół zagadnienia skuteczności zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w sprawie, w której podatnik jest reprezentowany przez pełnomocnika, doprowadziły do podjęcia przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwały w sprawie o sygn. akt I FPS 3/18. W uchwale tej przesądzono o roli pełnomocnika ustanowionego przez stronę w postępowaniu przed organem podatkowym, stwierdzając, że pominięcie pełnomocnika w czynnościach postępowania wywołuje takie same skutki jak pominięcie strony, stąd doręczenie stronie zawiadomienia o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego bez uwzględnienia pełnomocnika jest bezskuteczne. Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadzi do urzeczywistnienia zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym wyrażającej się w uprawnieniu do ustanowienia pełnomocnika we wszystkich czynnościach postępowania, które nie wymagają jej osobistego udziału, w tym do odbierania zawiadomień wystosowanych do strony w trybie art. 70c o.p., i to nawet wówczas, jeżeli zawiadomienia tego dokonuje organ podatkowy, przed którym nie toczy się żadne postępowanie z udziałem pełnomocnika strony. Poza tym przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne jako odnoszące się do problematyki terminu przedawnienia ma niezwykle istotne znaczenie dla działań podejmowanych przez organy podatkowe. Nieocenioną rolę odgrywa również dla praktyki orzeczniczej sądów administracyjnych, a przede wszystkim dla umocnienia zagwarantowanych podatnikowi możliwości skutecznego powołania się na przedawnienie zobowiązania podatkowego.

20

Z aktualnej problematyki podatków lokalnych w Republice Słowackiej

51%

Molitoris P.

Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne

|

2015

|

nr 3

103-113

PL

Podatki lokalne są ważną częścią budżetów samorządów terytorialnych. Najbardziej dochodowym z nich jest podatek od nieruchomości. Możliwość decydowania przez gminy o stawce tego podatku jest przedmiotem narastającej krytyki. Krytyka dotyczy nieuzasadnionego zróżnicowania wysokości stawek podatkowych wobec podobnych podmiotów, które może być traktowane w środowisku biznesowym jako praktyka dyskryminacyjna.

EN

Local taxes are an important component of local government budgets. The most profitable share are real estate taxes. Of late the relative freedom of municipal authorities to define tax bases according to own discretion has become the target of increasing criticism. The criticism is mainly centered on the arbitrary difference in taxes raised on comparable objects, a proceeding which within business circles is considered a form of discrimination.