W pierwszej połowie XX wieku zaczęto u nas sporadycznie stosować żużlobeton w budownictwie wiejskim, zwłaszcza we wsiach położonych na obszarach, na których funkcjonowały parowozownie, a później także ciepłownie. Choć stosowany rzadko, materiał ten w pewnym stopniu wpłynął na lokalną kulturę budowlaną, co jest tezą niniejszego artykułu. Poniższe rozważania są wszakże zaledwie przyczynkiem do zbadania takiego wpływu na przykładzie wybranych wsi – Piętki-Gręzki, Kołaki Kościelne i Durlasy – z dwóch gmin na pograniczu podlasko-mazowieckim.
EN
In the first half of the 20th century, in farm buildings in Poland, cinder concrete was used occasionally as a cheap building material, especially at regions where locomotive industry was developed or heating plants were established. The article contributes to the subject of how cinder concrete shaped local building culture at the turn of pre-industrial and industrial epochs, assuming that such an overturn occurred relatively recently at villages and hamlets of N-E Poland. Examples from Piętki-Gręzki, Kołaki Kościelne and Durlasy, are shown.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
There is little credible argument against the need for affordable housing throughout the world. In many countries, the poor struggle to find structurally sound housing that is safe, affordable and in a desirable location. Those countries that seek to build affordable housing struggle with forced integration of existing neighborhoods, struggle against preexisting social structures that are not supportive of the poor, and struggle against established cultural traditions that resist the changes that are required to expand affordable housing. However, when a society has the opportunity to build a new city, will affordable housing be incorporated in the design? Will the redesign of this new city create the same wealth segregation, economic structures, and preexisting conditions that ultimately lead to the need for affordable housing, or will this new city be designed to incorporate affordable housing as an integral part? This Article offers a short examination of Warsaw, Poland, a city utterly destroyed by the Germans in World War II and later occupied by the Soviet Union. Warsaw, after the fall of the Soviet Union, is quickly rebuilding and has the opportunity to design the city to incorporate affordable housing as a central and permanent part of the city and to create a mixed-income society where all residents have a place.
PL
Brak jest wiarygodnych argumentów przeciwko potrzebie inwestowania w tanie budownictwo socjalne na świecie. W wielu krajach ludność uboższa boryka się ze znalezieniem bezpiecznego mieszkania w przyzwoitej cenie w dobrej lokalizacji. Państwa, które chcą inwestować w budownictwo socjalne, walczą z narzuconą integracją funkcjonujących już osiedli, borykają się z zastałą strukturą społeczną, która jest zamknięta dla ludzi ubogich, i w końcu zmagają się też z utrwalonymi tradycjami kulturowymi, które powstrzymują zmiany konieczne dla rozwoju budownictwa socjalnego. Jednakże, kiedy społeczeństwo ma możliwość zbudowania nowego miasta od podstaw, czy uwzględni w projekcie mieszkania socjalne? Czy projekt nowego miasta wytworzy taki sam podział dóbr, takie same struktury ekonomiczne oraz dotychczasowe warunki, prowadząc do zapotrzebowania na budownictwo socjalne, czy może owo miasto będzie zakładało w swoim projekcie budownictwo socjalne? Niniejszy artykuł posługuje się przykładem Warszawy, miasta zniszczonego przez Niemców w czasie drugiej wojny światowej, a potem okupowanego przez ZSRR. Warszawa po upadku Związku Radzieckiego szybko została przebudowana, a władze miały możliwość stworzenia miasta, którego częścią jest budownictwo socjalne, jako centralną i stałą część miasta, co stworzyło społeczeństwo o zróżnicowanych dochodach, gdzie każdy ma dla siebie miejsce.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.