Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Szumy uszne u chorych z zaburzeniami czynnościowymi układu ruchowego narządu żucia

100%

Maciejewska-Szaniec Z. , Maciejewska B. , Wiskirska-Woźnica B. , Mehr K. , Piotrowski P.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2013

|

nr 3

347-348

2

Oponiak imitujący schwannoma nerwu przedsionkowo-ślimakowego – opis przypadku

100%

Wojciechowski T. , Drożdż A. , Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

tom 8(1)

49-52

PL

Oponiaki to jedne z najczęstszych nowotworów wewnątrzczaszkowych głównie lokalizujące się w przestrzeni nadnamiotowej. Ich lokalizacja w tylnym dole czaszki jest zjawiskiem niespotykanym, ale nawet wtedy poprawne postawienie diagnozy ułatwiają charakterystyczne cechy napotkane podczas analizy badań obrazowych. W niniejszej pracy autorzy prezentują przypadek chorego z oponiakiem przewodu słuchowego wewnętrznego przypominającym schwannoma nerwu przedsionkowo-ślimakowego o typowej lokalizacji, a także wywołującym typowe objawy, takie jak asymetryczne pogorszenie słuchu, szumy uszne i zaburzenia równowagi. Ponadto w artykule przedyskutowany zostaje rozwój i diagnostyka oponiaka, a także możliwość jego leczenia w kontekście tak osobliwej lokalizacji.

3

Mnogi przyzwojak głowy i szyi – opis przypadku

100%

Wojciechowski T. , Drożdż A. , Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2018

|

tom 7(2)

60-66

PL

Przyzwojaki to rzadkie, najczęściej niezłośliwe nowotwory autonomicznego układu nerwowego. Ich lokalizacja w obrębie głowy jest raczej wyjątkiem niż regułą, tak samo jak ich wieloogniskowe występowanie. W niniejszej pracy autorzy prezentują przypadek chorej z dwuogniskowym przyzwojakiem. Pierwszym objawem choroby był niedowład nerwu twarzowego, który diagnozowano około 3 lat. Po postawieniu wstępnego rozpoznania przyzwojaka bębenkowego guz zoperowano. W ciągu następnych 7 lat nastąpiła wznowa w obrębie kości skroniowej. Ponadto w kontrolnych badaniach obrazowych uwidoczniono drugie ognisko w obrębie szyi, skądinąd bezobjawowe. Autorzy zastanawiają się w dyskusji nad naturalnym rozwojem przyzwojaków głowy i szyi, a także przedstawiają obecny stan wiedzy na temat postępowania z chorym przy podejrzeniu, a następnie rozpoznaniu i leczeniu tej choroby.

4

Choroba Meniera cz. 1. Kryteria diagnostyczne i obraz kliniczny Choroby Ménière’a (ChM) – komentarz do aktualnych zaleceń i doświadczenia własne

75%

Niemczyk K. , Pierchała K. , Bartoszewicz R. , Jasińska A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

tom 8(2)

12-17

PL

Autorzy przedstawiają przegląd aktualnych zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych choroby Ménière’a. W ostatnich 5 latach ukazały się 4 opracowania na ten temat. W 2015 r. 5 towarzystw naukowych: Classification Committee of the Barany Society, Japan Society for Equilibrium Research, EAONO – European Academy of Otology and Neurotology, AAO-HNS – American Academy of Otorhinolaryngology – Head Neck Surgery, Korean Balance Society, przedstawiło uaktualnione wytyczne diagnostyki i leczenia tej choroby. W ślad za tym powstały opracowania wieloośrodkowe: International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. Powyższe zalecenia uwzględniają najnowsze osiągnięcia diagnostyczne (badania RM ucha wewnętrznego), nowe badania elektrofizjologiczne oraz odnoszą się do powszechnie stosowanych metod leczenia, do raportowania wyników i uwzględniają jakość życia pacjentów po stosowanym leczeniu. Autorzy pracy przedstawiają główne problemy kliniczne w chorobie Ménière’a, zasady diagnostyki i leczenia stosowane w Warszawskiej Klinice Otolaryngologii w zakresie procedur diagnostycznych i leczniczych stosowanych w chorobie Ménière’a oraz odnoszą się do zasadniczych zmian zawartych w opublikowanych pracach.

5

Sposoby leczenia szumow usznych i nadwrazliwosci na dzwieki w oparciu o model neurofizjologiczny

75%

Jastreboff P. J. , Jastreboff M.

Kosmos

|

1998

|

tom 47

|

nr 3

315-320

6

Tinnitus. Analiza wybranych modeli fantomowego dźwięku

75%

Wrzosek M.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2021

|

tom 56

95-118

EN

Tinnitus (“ringing in the ears”) is sometimes described as a phantom sound. The phenomenon consists of the perception of a sound of various quality (ringing, hissing, buzzing or a permanent tone) that has no external source and is believed to be the consequence of the nervous system activity. Tinnitus was recognized already in ancient times. Nowadays, millions of people perceive tinnitus, some to a debilitating degree. In its chronic form it is often linked to hearing problems, lowered satisfaction with life and depression. The aim of this paper is to present a Polish reader with the most prominent models that explain the evolution and maintenance of tinnitus perception from different perspectives (physiology, neuroscience, psychology, cognitive science).

7

Zastosowania środków teleinformatycznych do diagnostyki zagrożeń hałasowych i chorób słuchu. Część I - Telemedyczne systemy do badania słuchu i szumów usznych

75%

Czyżewski A. , Kostek B.

Przegląd Telekomunikacyjny + Wiadomości Telekomunikacyjne

|

2004

|

tom nr 4

173-180

PL

Opisano wdrożone systemy telemedyczne do masowych badań przesiewowych słuchu i szumów usznych. Wyniki badań, udokumentowane w rozproszonej bazie danych, porównywano z wynikami badań sprawdzających, prowadzonych przy użyciu profesjonalnej aparatury audiometrycznej. Materiał do tego typu porównań, który zgromadzono, jest wynikiem przeprowadzenia badań dużej liczebnie populacji dzieci szkolnych. Dzięki uruchomieniu systemu badań przesiewowych, możliwe stało się kierowanie do punktów specjalistycznej opieki medycznej osób mających różnego rodzaju problemy ze słuchem.

EN

The implemented systems for remote screening testing of hearing and diagnosing of tinnitus patients are described. The results of audiometric tests gathered in a distributed database were compared to those obtained with professional noise measuring devices. The material for comparison was collected as a result of testing large population of schoolchildren. Many thousands of people suffering from various kinds of hearing disorders were discovered and directed to medical care institutions owing to implemented telemedical applications.

8

Współczesne możliwości diagnostyki i terapii szumów usznych

75%

Raj-Koziak D. , Gos E.

Logopedia

|

2022

|

tom 51

|

nr 2

145-153

EN

Tinnitus is a significant individual and social problem. It impacts daily functioning, decreases quality of life, and, due to its prevalence, persistent nature and high cost of medical care, burdens the health care system. Tinnitus is heterogeneous in nature, it can be caused by a variety of causes and can occur in the course of various diseases. For this reason, its diagnosis is thorough and detailed, has a complex, often interdisciplinary character. Currently, there is no single effective treatment for people with tinnitus. Various therapies are applied, including prosthetics, psychological therapy (cognitive-behavioral therapy in particular), and sound therapy. A promising new treatment, which effectiveness is being tested in clinical trials, is neurostimulation.

PL

Szumy uszne stanowią istotny problem w wymiarze indywidualnym i społecznym. Zaburzają codzienne funkcjonowanie, obniżają jakość życia, a ze względu na ich rozpowszechnienie, przewlekły charakter i wysokie koszty opieki medycznej stanowią obciążenie dla systemu opieki zdrowotnej. Szumy uszne mają charakter heterogeniczny, mogą być spowodowane różnymi przyczynami, a także występować w przebiegu różnych chorób. Z tego względu ich diagnostyka jest wnikliwa i szczegółowa, ma złożony, często interdyscyplinarny charakter. Obecnie nie ma jednego skutecznego sposobu leczenia osób z szumami usznymi. Stosowane są różne metody terapii, w tym protezowanie, terapia psychologiczna (w tym zwłaszcza terapia poznawczo-behawioralna), terapia dźwiękiem. Nową, obiecującą metodę terapii, której efektywność jest testowana w badaniach klinicznych, stanowi neurostymulacja.

9

Zaburzenia układu równowagi i narządu słuchu jako objaw chorób systemowych

63%

Zielińska-Bliźniewska H. , Miłoński J. , Mazurek A. , Michalska J. , Bielińska M. , Olszewski J.

Aktualności Neurologiczne

|

2011

|

tom 11

|

nr 1

13-17

EN

The study aimed at the retrospective analysis of the patients with disorders of the balance system and/or hearing organ in the course of systemic diseases. Among 1,208 patients (727 women and 481 men) who were hospitalised in the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology with Audiological and Phoniatric Units at Military Medical Academy University Clinical Hospital in Lodz within the years 2009-2010 and revealed disorders of the balance system, tinnitus and/or hearing impairment, 300 case histories were chosen randomly, including 182 women aged 20-85 and 118 men aged 17-90 Each patient underwent a detailed interview, otorhinolaryngological and otoneurological examination, tonal, verbal and impedance audiometry, suprathreshold audiometric tests (SISI, TDT), tinnitus intensity and frequency evaluation, auditory brainstem response (ABR), videonystagmography (pendulum tracking, positional nystagmus described in five positions by Nylen, evaluation of nystagmus provoked by a thermal stimulation in Fitzgerald-Hallpike bicaloric testing), additionalimaging studies of the head and/or cervical spine, including cranial arteries ultrasonography and routine laboratory tests. Among all the systemic diseases the diseases of the balance system were most common in both sexes (women – 41.76%, men – 44.91%, 43% altogether). Endocrine diseases were the second most often disorders (20.67%) and occurred more often in women (28.02%) than in men (9.32%). Neurological diseases were present in 8.33% of the cases (women – 10.44%, men – 5.08%). Malignant neoplasms were found in 4.3% of the cases, whereas autoimmune diseases occurred highly infrequently (2.33%). A number of the systemic diseases was accompanied by concomitant disorders of the balance system and hearing organ. Every physician, particularly GP, should take into consideration possible vertigo, tinnitus and hearing deterioration in the course of the systemic diseases.

PL

Celem pracy była retrospektywna analiza pacjentów z zaburzeniami układu równowagi i/lub narządu słuchu w przebiegu chorób ogólnoustrojowych. Spośród 1208 chorych, w tym 727 kobiet i 481 mężczyzn, hospitalizowanych w latach 2009-2010 w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej z Zespołem Pracowni Audiologicznych i Foniatrycznych USK im. WAM w Łodzi, u których rozpoznano zaburzenia układu równowagi, szumy uszne i/lub uszkodzenie słuchu, losowo wybrano 300 przypadków – 182 kobiety w wieku 20-85 lat i 118 mężczyzn w wieku 17-90 lat. U każdego pacjenta zebrano szczegółowo wywiad, wykonano badania otorynolaryngologiczne i otoneurologiczne, audiometrie tonalną, słowną i impedancyjną, próby nadprogowe (SISI, TDT), ocenę natężenia i częstotliwości szumu, słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu (ABR), badanie wideonystagmograficzne (ocena śledzenia ciągłego i kaskadowego, oczopląsu wywołanego bodźcem położeniowym, określanym w pięciu pozycjach wg Nylena, ocena oczopląsu wywołanego bodźcem termicznym w teście dwukalorycznym wg Fitzgeralda-Hallpike’a) oraz dodatkowe badania obrazowe głowy i/lub szyjnego odcinka kręgosłupa, w tym badanie USG tętnic doczaszkowych, a także rutynowe badania laboratoryjne. Spośród chorób ogólnoustrojowych najczęściej u obu płci występowały choroby układu krążenia (kobiety – 41,76%, mężczyźni – 44,91%, łącznie 43%). Choroby endokrynologiczne stanowiły drugą co do częstości występowania grupę (20,67%) i częściej występowały u kobiet (28,02%) niż u mężczyzn (9,32%). Choroby neurologiczne stwierdzono w 8,33% przypadków, w tym u 10,44% kobiet i u 5,08% mężczyzn, a nowotwory złośliwe w 4,3% przypadków. Najrzadziej obserwowano choroby autoimmunologiczne – 2,33%. Wielu chorobom ogólnoustrojowym towarzyszyły jednoczesne zaburzenia układu równowagi i narządu słuchu. Każdy lekarz, a szczególnie lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powinien brać pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy, szumów i pogorszenia słuchu w przebiegu chorób ogólnoustrojowych.

10

Czy wirus SARS-CoV-2 może uszkadzać słuch i równowagę?

51%

Narożny W. , Tretiakow D. , Skorek A.

Medycyna Pracy

|

2021

|

tom 72

|

nr 3

321-325

EN

In 2019, COVID-19, the disease caused by the SARS-CoV-2 virus, evolved into a pandemic which is still going on. The basic clinical symptoms of the SARS-CoV-2 infection are: fever, dry cough, fatigue, muscle pain, respiratory problems, and the loss of smell or taste. Other symptoms, including those related to hearing and balance organs (hearing loss, tinnitus, dizziness), are reported less frequently by patients. They are especially rarely reported as the first symptoms of this infection. In order to answer the question of whether SARS-CoV-2 can cause hearing and balance damage, the authors reviewed the literature sources from 2019–2020 included in EMBASE and PubMed, entering the following words: “hearing loss,” “COVID-19,” “coronavirus,” “sensorineural hearing loss,” “vertigo,” and “dizziness.” Ultimately, 9 studies on the possible relationship between hearing impairment and SARS-CoV-2, and 4 studies on the possible relationship between damage to the balance and SARS-CoV-2, were qualified for the study. The results of the analysis suggest a possible relationship between COVID-19 and hearing loss, with no evidence of a similar relationship between this virus and the balance system. The possible existence of such a relationship should be especially remembered by hospital emergency room doctors, otolaryngologists and audiologists, especially as regards the possibility of a sudden sensironeural hearing loss as the first symptom of COVID-19. This also applies to doctors of other specialties. The authors indicate the need for further, intensive and multifaceted research on this issue. Med Pr. 2021;72(3):321–5

PL

W 2019 r. choroba spowodowana SARS-CoV-2 – COVID-19 – wywołała wciąż trwającą pandemię. Do najczęstszych objawów klinicznych zakażenia SARS-CoV-2 należą: gorączka, suchy kaszel, zmęczenie, bóle mięśniowe, problemy z oddychaniem, utrata węchu i/lub smaku. Inne dolegliwości, w tym ze strony narządu słuchu i równowagi, np. niedosłuch, szumy uszne czy zawroty głowy, zgłaszane są przez chorych rzadziej. Jako pierwsze objawy tej infekcji bywają wskazywane sporadycznie. Chcąc odpowiedzieć na pytanie, czy SARS-CoV-2 może być przyczyną uszkodzenia słuchu i równowagi, autorzy dokonali przeglądu piśmiennictwa z lat 2019–2020 w bazach EMBASE i PubMed, wpisując hasła: „hearing loss”, „COVID-19”, „corona virus”, „sensorineural hearing loss”, „vertigo”, „dizziness”. Do opracowania zakwalifikowano 9 prac dotyczących potencjalnego związku uszkodzenia słuchu z SARS-CoV-2 oraz 4 prace omawiające ewentualne zaburzenia równowagi na skutek infekcji SARS-CoV-2. Wyniki analizy wskazują na możliwe istnienie związku pomiędzy COVID-19 a uszkodzeniem słuchu przy jednoczesnym braku dowodów na istnienie podobnej relacji między przebytą infekcją tym wirusem a układem równowagi. O tej prawdopodobnej zależności – zwłaszcza o możliwości wystąpienia nagłego niedosłuchu czuciowo-nerwowego jako pierwszego objawu COVID-19 – powinni szczególnie pamiętać lekarze szpitalnych izb przyjęć, otolaryngolodzy i audiolodzy. Dotyczy to również lekarzy innych specjalności. Autorzy wskazują potrzebę prowadzenia dalszych, intensywnych, wielopłaszczyznowych badań nad tym zagadnieniem. Med. Pr. 2021;72(3):321–325