Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Opowieści znad rzek

100%

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2014

|

tom Nr 11

36--38

PL

Z pokolenia na pokolenie umacniały one poczucie związku ludzi z daną kulturą i obszarem. − „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy” – tłumaczył lis bohaterowi znanej książki Antoine’a de Saint-Exupéry’ego – „Mały Książę”. – Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na świecie.

2

Szlak Tradycyjnego Rzemiosła Podkarpacia jako szansa na rozwój turystyki kulturowej w regionie

100%

Wieszaczewska A.

Turystyka Kulturowa

|

2015

|

nr 2

36-46

PL

Turystyczne szlaki tematyczne są ważnym elementem wchodzącym w skład turystycznej infrastruktury danego regionu. W artykule podjęto próbę przedstawienie Szlaku Tradycyjnego Rzemiosła Podkarpacia w kontekście istniejących na gruncie polskim opracowań dotyczących szlaków turystycznych oraz kulturowych szlaków tematycznych. Drugim punktem osadzenia rozważań jest funkcjonowanie szlaku w ramach oferty turystycznej województwa podkarpackiego, ze szczególnym uwzględnieniem turystyki etnograficznej. W artykule ukazano możliwości wykorzystania tradycji ludowych i folkloru w rozwoju województwa podkarpackiego. Teren Podkarpacia, ze względu na swój pograniczny charakter (który wynika nie tylko z posiadania granic z dwoma krajami, ale również ze zróżnicowaniem etnicznym i religijnym, które obecne jest tu do dnia dzisiejszego) jest miejscem, w którym popularna turystyka kulturowa skoncentrowana na poszukiwaniu przez turystów atrakcji związanych z kulturąludową, może być z powodzeniem rozwijana. Szlak Tradycyjnego Rzemiosła Podkarpacia jest przykładem stworzenia atrakcyjnego produktu turystycznego, który oparty jest na kultywowaniu dawnych rzemiosł i przedstawieniu ich turystom w sposób aktywny, zapewniający wysoki stopień interakcji turysty z atrakcją turystyczną

3

Turystyka literacka oparta na fabule książek. Projekt trasy po Poznaniu śladami bohaterów powieści kryminalnych Ryszarda Ćwirleja

100%

Wawrzyniak D. , Matulewski P. , Makohonienko M.

Turystyka Kulturowa

|

2015

|

nr 3

PL

Niniejsze opracowanie dotyczy turystyki literackiej opartej na fabule książek. Głównym celem było zaproponowanie trasy po Poznaniu śladami bohaterów powieści kryminalnych Ryszarda Ćwirleja. Przedstawiono projekt trasy po Poznaniu wraz z załączoną do niej mapą i dokumentacją fotograficzną opisywanych miejsc. Praca zawiera również opis istniejących szlaków literackich w innych miastach, ukazujący sposób działania tego typu tras w Polsce. Poprzez kontakt z instytucjami turystycznymi miast, w których znajdują się trasy literackie, pozyskano informacje na temat ich funkcjonowania. W końcowej części pracy zaprezentowano analizę SWOT, aby określić szansę rozwoju przedstawionego szlaku.

4

Geomorfologiczne skutki turystycznego użytkowania grzbietów górskich na przykładzie ścieżek pieszych w Tatrach Zachodnich i górach Bucegi (Rumunia)

75%

Fidelus J. , Rogowski M.

Landform Analysis

|

2012

|

tom Vol. 19

29-40

PL

Zależności pomiędzy poszczególnymi elementami środowiska naturalnego w łączności ze zróżnicowanym oddziaływaniem antropogenicznym wpływają na odmienne funkcjonowanie najwyżej zlokalizowanych terenów pasm górskich. Strefami należącymi do najbardziej podatnych na oddziaływanie i przekształcenia antropogeniczne są grzbiety górskie, w obrębie których istnieją ścieżki turystyczne. Ich przebieg zależy od cech morfometrycznych grzbietu, dostępności stoków oraz atrakcyjności turystycznej wierzchołków i przełęczy. System grzbietowy Tatr Zachodnich i gór Bucegi charakteryzuje się odmienną rzeźbą terenu, warunkami geologicznymi, klimatem oraz użytkowaniem. Dlatego na obszarach tych dochodzi do rozwoju odmiennych form rzeźby w obrębie ścieżek turystycznych. Celem badań było porównanie wykształcenia form erozyjnych i akumulacyjnych oraz obszarów zdegradowanych w obrębie szlaków w dwóch odmiennych wysokogórskich systemach grzbietowych Karpat. Ponadto, jeśli było to możliwe, przedstawiono propozycje ochronne zagospodarowania terenów zdegradowanych. W celu określenia przekształceń rzeźby w strefach grzbietowych zastosowano metodę kartowania geomorfologicznego wzdłuż najintensywniej użytkowanych ścieżek turystycznych oraz ich inwentaryzację fotograficzną. Dodatkowo przeprowadzono analizę porównawczą zdjęć satelitarnych z ogólnodostępnej witryny internetowej. Badania wykazały, że z uwagi na odmienne warunki naturalne i użytkowanie obu badanych obszarów, można wyodrębnić dwa różnie funkcjonujące systemy grzbietowe. W Tatrach Zachodnich jest to szereg zróżnicowanych genetycznie form w obrębie ścieżek pieszych na grzbiecie górskim. Natomiast w górach Bucegi są to przeważnie zdegradowane strefy powierzchniowe przekształcone w wyniku użytkowania gospodarczego, pasterskiego i turystycznego, zlokalizowane wzdłuż dróg i ścieżek pieszych.

EN

Dependencies between individual elements of the natural environment together with diverse human impact factors influence the differences in the functioning of high mountain regions. High mountain ridges with tourist footpaths are very susceptible to, and most easily transformed by, human pressure. The footpath’s course is dependent on morphometric features of the ridge, accessibility of the hillside and tourist attractiveness of mountaintops and passes. The ridge systems of the Western Tatra and Bucega mountains feature different relief forms, geoecological conditions, climate and usage. Because of these differences, distinct poligenetic forms develop in each of these regions. The aim of our research was to determine the rationale for the formation of various erosional and accumulative landforms and degraded areas in two distinct high mountain ridge systems within the Carpathians. In order to define relief transformations in the ridge sections geomorphological mapping of the most intensively used footpaths was performed, as well as photographic cataloguing. Additionally, comparative analysis of satellite images from a publicly accessible internet source was performed. Research has shown that because of distinct natural conditions and usage in both research areas, two uniquely functioning ridge systems can be identified. In the Western Tatras various genetically diverse landforms develop within footpaths on the ridge. In the Bucega mountains surface areas transformed by tourist usage, farming and grazing are the dominant landform located along roads and footpaths.

5

Waloryzacja krajobrazowa szlaków turystycznych Masywu Śnieżnika

75%

Bryś K. , Woszczyk J.

Architektura Krajobrazu

|

2012

|

tom nr 3

81--89

EN

In areas of high natural beauty and landscape values the main problem is to maintain a balance between the protection and sharing. Over-activation of tourism and holiday traffic may lead to the irreversible degradation of the landscape or the destruction of its most important components that determine the attractiveness of the place. In this regard, reasonable, balanced Policy and practice of spatial development of such areas should be guided, as a long-term goal, the need to preserve the attractiveness of the place, rather than temporary economic interests. This requires a prior inventory of such places, a proper assessment of their values and recognize the existing situation on the ground, including for possible corrective action to restore the attractiveness of the place. An important role in these activities are suitable layout and demarcation of hiking trails and their landscape valorization.. This issue have been analysed on an example of the valuation of landscape attractiveness along a chosen hiking tourist route (Bolesławów - Kletno - Hala pod Śnieżnikiem - Śnieżnik) in the Massif of Śnieżnik in the East Sudety Mts The valuation of landscape was based on giving points to individual elements of landscape on a scale 1-5. At each point along the route, 10 elements of landscape was subject to an assessment. They are: terrain, flora, fauna, water, process and cultural transformation, the elements of the cultural environment, composition, color, originality and visual experience (individual assessment). Detailed rules for the assessment contained in the master table. Scoring for each stage of the route has been averaged. As a result, it was established an impressions curve on a graph, showing the variability along the landscape. Based on the obtained scale values of the landscape, along a route was determined areas with a very high, high, medium, low and very low values of landscape.

6

Tourist trails as an element of a rural tourist product and their popularity among the inhabitants of Poland

75%

Zawadka J. , Pietrzak-Zawadka J.

Ekonomia i Środowisko

|

2018

|

tom nr 3

195--207

EN

The article presents the results of the research on the familiarity and popularity of selected tourist trails, which are located in rural areas of Podlaskie and Mazowieckie provinces, among the inhabitants of Poland. The research (using the diagnostic survey method) covered 459 adult Poles. The selection of respondents had quota-random character. The survey sample reflects the structure of the Polish population in terms of gender and main age groups. The conducted research proved that the familiarity and popularity of tourist trails located in rural areas is very small. Therefore it is necessary to intensify the promotional activities for this type of attraction.

7

Szlaki w nieznane

75%

Adamek K.

Geodeta : magazyn geoinformacyjny

|

2017

|

tom nr 7

44--46

8

Dostępność Roztocza dla turystyki pieszej osób z niepełnosprawnością ruchową

63%

Rutkowska E. , Wójciak H. , Urban D.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2017

|

nr 3(24)

53-71

PL

Położenie geograficzne, bogactwo przyrody Roztocza, wielokulturowość, a także intensywnie rozwijająca się w ostatnich latach infrastruktura, sprawiają, że jest to kraina atrakcyjna turystycznie. Bazując na tych walorach, marka „Roztocze” oferuje turystom krajowym i zagranicznym produkty: przyrodniczo-krajoznawcze, edukacyjno-poznawcze, rekreacyjno-wypoczynkowe, a także aktywne formy turystyki kwalifikowanej. Wzrastające zainteresowanie wypoczynkiem w tym regionie sprawia, że wyznaczone zostały szlaki turystyczne o różnym stopniu trudności (piesze, rowerowe, kajakowe i konne) prowadzące przez najbardziej atrakcyjne miejsca. Wyznaczono też ścieżki dydaktyczne w obszarach cennych przyrodniczo. Wyznaczanie, organizacja i użytkowanie szlaków turystycznych muszą uwzględniać zasady rozwoju zrównoważonego, a wśród nich: ochronę środowiska przyrodniczego, zabytków oraz pamiątek historycznych z jednoczesną troską o interesy i rozwój społeczności lokalnej i ogólnodostępność. Także dla osób niepełnosprawnych i innych, których sprawność fizyczna jest ograniczona z powodu dysfunkcji narządu ruchu, a pobyt w otoczeniu roztoczańskiej przyrody ma dodatkowo działanie terapeutyczne. W polityce antydyskryminacyjnej wobec osób niepełnosprawnych priorytetem jest budowanie środowiska bez barier. Zagospodarowanie turystyczne powinno ten priorytet uwzględniać. Problemem jest jednak zakres dopuszczalnej ingerencji w środowisko przyrodnicze. W pracy poddano ocenie dostępność szlaków turystycznych Roztocza oraz ich infrastruktury dla osób z ograniczoną mobilnością. Wyniki naszych obserwacji mają na celu zwrócenie uwagi organizatorów szlaków turystycznych na szczególne potrzeby niepełnosprawnych turystów, ale też konieczność ochrony przyrody wynikającą z dostępności szlaków dla wszystkich zainteresowanych. Badania – metodą obserwacji bezpośredniej – przeprowadzono w letnim sezonie turystycznym 2014 i 2015 r. Przeprowadzono je w miejscowościach kluczowych dla szlaków turystycznych Roztocza: Suścu, Józefowie, Krasnobrodzie, Zwierzyńcu, Nowinach, Długim Kącie i Górecku Kościelnym. Są to miejscowości intensywnie rozwijające się turystycznie. Stanowią najważniejsze bazy wypadowe na główne szlaki turystyczne Roztocza.

EN

The geographical location, the richness of nature, multiculturalism and infrastructure intensively developing in recent years – make Roztocze attractive for touristic. Based on these qualities „Roztocze” – offers products for domestic and foreign tourists, such as: nature trail, educational and cognitive path, recreational and active forms of adventure tourism. The interest of recreation in that area increases and recently have been designated tourist path (hiking, biking, kayaking and horse riding) with varying levels of difficulty leading through the most attractive places. An educational trail have been designed also in areas of high natural value. The principles of sustainable development, among them: the protection of the natural environment, historical sites and monuments as well as concern about the interests and development of local community must be taken into account at the stage of determination, organization and use of trails. Very important is the trails availability, especially for people with physical disabilities for which to stay in Roztocze nature have also therapeutic effect. The priority of the anti-discrimination politic is to build a barrier-free environment for people with disabilities. Development of tourism should take into account this priority. However, the range of acceptable interference with the natural environment is a main problem. This paper evaluates the availability of Roztocze Region tourist routes for people with limited mobility, due to damage of the movement system. The results of our observations are aimed to draw attention of the organizers on the particular needs of disabled tourists. As well as the necessity to nature protect resulting from the availability of trails for all concerned. The researches – method of direct observation – were carried out in 2014 and 2015 year during the summer tourist season. The observations were conducted in the most important touristic spots of Roztocze: Susiec, Józefów, Krasnobród, Zwierzyniec, Nowiny, Długi Kąt and Górecko Kościelne. They are a touristic fast-growing spots and they represent the most important starting point for majority of tourist path in Roztocze.

9

Próba określenia kryteriów do mapy krajobrazów dźwiękowych szlaku turystycznego (na przykładzie szlaku niebieskiego Karpacz Biały Jar – Mały Staw – Droga Jubileuszowa w Karkonoszach)

63%

Rogowski M.

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2008

|

tom nr 11

63--73

PL

Głównym celem niniejszego opracowania jest próba określenia kryteriów do stworzenia mapy krajobrazów dźwiękowych szlaku turystycznego na przykładzie szlaku niebieskiego w Karkonoszach, na odcinku Karpacz Biały Jar – Mały Staw – schronisko „Strzecha Akademicka” – Przełęcz pod Śnieżką – Droga Jubileuszowa. Kolejnymi zamierzeniami są: sklasyfikowanie zjawisk akustycznych według źródła ich pochodzenia oraz opis metody wykonania mapy dźwiękowej a także jej prezentacja.

EN

The hiker following a tourist trail, receive surrounding him geographic environment through many senses. The perception of the environment research confirms that 87 % of our perception of the landscape is visual and 7 % is hearing. But the research on sound perception (soundscape) are poorly developed in polish geographic literature comparing to visual perception (landscape like physiognomy). Definition of soundscape introduced musicologist R.M. Schafer and its component of multisensorical landscape in reason to T. Bartkowski (1985). The soundscape is the subject of research in acoustic ecology which target is to protect silence against noise, to save natural sounds, search and contemplation of soundscapes. The soundscape can be presented on map like an effect of soundwalks (sound physiognomy) and as a supplement of sight. There are difficulties in accurate locating soundscape in space and map because of its big dynamics. That is why more important is to locate it in trail space than to define its borders. The soundscape map of trail will be effect of field observations. It should lead to outline typology and evaluation of soundscape. The basis of typology and evaluation should be to determine positive, negative, natural and anthropogenic sound events. The soundscape map will be base to determinate silence zone protection and unique natural sound event. Evaluation of soundscape must be component of the mulitisencorical landscape of trail.

10

Wykorzystanie dróg do celów turystycznych w Roztoczańskim Parku Narodowym i jego otulinie

63%

Gołąb J. , Rawiak M.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2016

|

tom nr I/1

17--31

PL

Opracowanie zawiera analizę wykorzystania dróg na terenie Roztoczańskiego Parku Narodowego i jego otuliny do celów turystycznych. Przeprowadzono ją przy użyciu programu QGIS (wersje: 2.0.1. 'Dufour' oraz 2.8.1. 'Wien'). Materiały mapowe i dane charakteryzujące teren otrzymano z Dyrekcji Parku oraz Nadleśnictw, których lasy tworzą otulinę Parku. Badaniami objęto teren o powierzchni 46 579 ha. Dane o treści turystycznej zweryfikowano na podstawie własnej wizji lokalnej i dostępnych przewodników turystycznych. Dane do analizy objęły: ponad 531 km dróg leśnych, ponad 227 km dróg publicznych, ponad 1621 km dróg wewnętrznych, ponad 320 km szlaków turystycznych (pieszych, rowerowych, konnych i ścieżek edukacyjnych) oraz 48 obiektów punktowych. Pierwsza część analizy polegała na określeniu części wspólnej szlaków turystycznych wszystkich typów z rodzajami dróg wyróżnionymi w dokumentacji. Druga część analizy polegała na stworzeniu wokół wybranych obiektów punktowych (po 6 obiektów dla Parku i otuliny) stref kolistych o promieniu 500 m, a następnie wyliczeniu stopnia wykorzystania dróg znajdujących się w tych strefach do celów turystycznych. Załączono również tabelę zawierającą podstawowe charakterystyki statystyczne dla tak opracowanych wszystkich obiektów punktowych. Wyniki, jakie uzyskano, zdominowane są stanem sieci drogowej na terenie Parku i otuliny, ponieważ szlaki turystyczne przede wszystkim łączą konkretne, atrakcyjne turystycznie punkty terenowe, korzystając z dróg, jakie są w sensownym układzie do dyspozycji. Uzyskano interesujące zróżnicowanie wykorzystania dróg na cele turystyczne.

EN

The study contains an analysis of the use of roads in the Roztocze National Park and its lagging for tourism purposes. It was carried out using the QGIS (wersje: 2.0.1. 'Dufour' oraz 2.8.1. 'Wien'). Map material and data characterizing the area was obtained from the Directorate Park and Forest Districts, where forests form the lagging of the Park. The research covered an area of 46 579 ha. The tourist data was verified based on own vision and travel guides available. Data for the analysis included: more than 531 km of forest roads, more than 227 km of public roads, more than 1621 km of internal roads, more than 320 km of touristic trails (walking, biking, horse riding and educational paths) and 48 of point objects. The first part of the analysis was to determine the common part of the touristic trails of all types with the types of roads highlighted in the documentation. The second part of the analysis was to create around a selected point objects (6 objects for the Park and 6 objects for the lagging) circular zone with a radius of 500 m, then calculates the degree of use of the roads in these areas for tourism purposes. A table giving an essential statistical characteristics for such a developed all point objects. The results, which were obtained, are dominated by the state of the road network in the Park and its lagging, because the touristic trails above all connect attractive tourist points in the area, using the roads they are a sensible arrangement for disposal. Obtained interesting differences in the use of roads for tourist purposes.

11

„120 kilometrów samotności”. Główny Szlak Karpacki im. Marszałka Józefa Piłsudskiego na terenie Bieszczadów Zachodnich

63%

Organ M.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2021

|

tom 19

|

nr 2

100-131

EN

In the Interwar Period, the Western Bieszczady Mountains were not commonly viewed as attractive in terms of tourism. It was not until the 1930s that more attention was paid to this fragment of Western Carpathians. The change was materialized by the emergence of the Main Carpathian Trail, the last part of which was created in the above described region. The fragment of the red trail existed for only four years, which was time enough to arouse the interest of Polish mountain tourists in the area between Łupków Pass and Użok Pass. Since 1936, the coverage of the red trail in the Bieszczady Mountains was one of the requirements to obtain the Mountain Badge popularized by the Polish Tatra Society. Thanks to this organisation, new investments were made to facilitate touristic exploration of the terrain. However, till the very end of its existence, the fragment of the trail located in the Western Bieszczady Mountains was quite demanding for tourists since they had to cover the mountainous terrain which generally lacked adequate tourist facilities, especially proper accommodation. Tourists wishing to walk the trail needed to be well-equipped, skilled in the use of maps and able to plan their journey through 120 kilometres of wilderness. The lack of a good and widely available mountain guidebook largely hindered tourists’ plans. Therefore, a tourist hiking along the trail between 1935–1939 was largely dependent on few mountain hostels, shelters and even shepherd’s huts.

PL

Bieszczady Zachodnie w okresie międzywojennym nie należały do terenów powszechnie uznawanych za atrakcyjne turystycznie, dopiero pod koniec lat 30. XX w. zwrócono większą uwagę na potencjał drzemiący w tej części Karpat Wschodnich. Wyrazem tego stał się Główny Szlak Karpacki, którego ostatni odcinek uzupełniający lukę pomiędzy Głównym Szlakiem Zachodniobeskidzkim i Wschodniokarpackim wyznakowano właśnie na tym obszarze. Istniejący zaledwie cztery lata odcinek szlaku czerwonego włączał tereny rozciągające się pomiędzy Przeł. Łupkowską i Przeł. Użocką do kręgu zainteresowań turystów górskich. Od 1936 r. pokonanie bieszczadzkiego odcinka szlaku stało się jednym z kryteriów uzyskania „dojrzałości górskiej”, a więc zdobycia odznak turystyki kwalifikowanej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Wkrótce staraniem Towarzystwa zaczęto inwestować w Bieszczadach, umożliwiając turystom szerszą „eksplorację terenu”. Jednakże aż do samego końca swego istnienia bieszczadzki odcinek Głównego Szlaku Karpackiego wymagał podjęcia wielodniowej wędrówki przez tereny niemalże dziewicze i pozbawione podstawowego zaplecza turystycznego, przede wszystkim dobrych miejsc noclegowych. Realia wędrowania wymagały od turysty dobrej znajomości terenu, umiejętności czytania map, a także zdolności do planowania wielodniowej wędrówki prowadzącej przez blisko 120 km bieszczadzkich bezdroży. Planowanie wycieczek górskich utrudniał brak dobrego i ogólnodostępnego przewodnika turystycznego. Turysta wędrujący przez Bieszczady Zachodnie w latach 1935–1939 musiał zatem polegać na nielicznych schroniskach, stacjach turystycznych domkach myśliwskich, a czasem szukać schronienia w zwykłych szałasach pasterskich.

12

Potencjał turystyczny Wejherowa na tle dziedzictwa północnych Kaszub

63%

Hodor K.

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2012

|

tom T. 8, nr 2

29--37

PL

Wejherowo, miasto z wielowiekową tradycją, założone w XVII w. przez Jakuba Wejhera, posiada wiele cennych obiektów krajobrazowych. Znajduje się tu wybitna kompozycja kalwaryjska oraz park pałacowy o licznych nawarstwieniach stylowych, częściowo do dziś czytelnych. Strefa miejska, pałacowa przenika się ze strukturą i rozplanowaniem kalwarii, założonej w 1649 r. Park i pałac Przebendowskich wpisany został w Szlak Dworów i Pałaców Północnych Kaszub. Określono zasób i działania przeprowadzone dla Wejherowa, jego struktury miejskiej, założenia pałacowego, kalwarii Wejherowskiej i szlaków turystycznych.

EN

Wejherowo, city with centuries-long tradition established in the 17th century by Jakub Wejher, has many valuable landscape objects. There is an exquisite calvary composition and a palace park with numerous stylistic layers, partly legible to this day. The urban zone of the palace intertwines with the structure and plan of calvary established in 1649. The 2006 park and Przebendowscy palace has been included in the Trail of Northern Kashubian Manors and Palaces. The resources and activities carried out for Wejherowo, its urban structure, palace establishment, Wejherowo calvary and tourist routes have been determined.

13

Dokumentacja kartograficzno-fotograficzna w planowaniu szlaku turystycznego

63%

Błędzka J. , Kujawski E. , Luther L.

Czasopismo Techniczne. Środowisko

|

2008

|

tom R. 105, z. 2-Ś

23-28

PL

W niniejszym artykule przedstawiono koncepcję planowania przebiegu trasy turystycznej metodą kameralną, z uwzględnieniem waloryzacji krajobrazowej wybranych fragmentów obszaru. Koncepcja ta wykorzystuje informacje zawarte na ortofotomapie, mapach topograficznych oraz mapach tematycznych zagospodarowania lasu, które są uzupełnione o widoki zarejestrowane na zdjęciach fotograficznych.

EN

This paper introduce the conception of planning of touristic route by the office method, from regard on landscape valorization for chosen fragments area. This conception uses information contain on orthophotomaps, topographical maps as well as the thematic maps of forest cultivation which are replenished by landscape views registered on photographic pictures.

14

WALORYZACJA PRZYRODNICZA I KULTUROWA ŻÓŁTEGO SZLAKU TURYSTYCZNEGO „DOOKOŁA RZESZOWA”

63%

PISAREK M. , GARGAŁA-POLAR M.

Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja

|

2019

|

tom 1(23)

115-123

PL

Żółty szlak turystyczny „Dookoła Rzeszowa” przebiega pętlą wokół Rzeszowa i podzielony jest na 5 głównych tras dających łącznie 20 odcinków. Badania terenowe skupiały się na inwentaryzacji elementów tworzących ten szlak oraz waloryzacji przyrodniczej i kulturowej opartej na metodzie krzywej wrażeń Wejcherta. Na podstawie tych badań stwierdzono, że przestrzeń żółtego szlaku turystycznego „Dookoła Rzeszowa” posiada bogate zasoby turystyczne, które mogą zostać wykorzystane do rozwoju różnorodnych jej form. Walory przyrodnicze wpływają znacznie bardziej na atrakcyjność niż walory kulturowe. Większość tras szlaku nie potrzebuje dowartościowania estetycznego lub wymagają go w stopniu średnim.

EN

The yellow tourist route “Dookoła Rzeszowa” runs along the loop around Rzeszów and is divided into 5 main routes giving a total of 20 sections. Field research focused on the inventory of elements that make up this trail and natural and cultural valorisation based on the sensory curve method. Based on these studies, it was found that the area of the yellow tourist route “Dookoła Rzeszowa” has rich tourism resources that can be used to develop its various forms. Natural values have a much more impact on attractiveness than cultural values. Most routes of the route do not need esthetic value or require an average valuation.