Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Podlaskie sejmiki ziemskie jako organ reprezentacyjny samorządu szlacheckiego I Rzeczypospolitej

100%

Szum E.

|

tom 10

7-32

PL

Artykuł przedstawia reprezentacyjną funkcję sejmiku ziemskiego, jako organu samorządu szlacheckiego I Rzeczypospolitej, w szczególności na ziemiach podlaskich, ale w kontekście ogólnopaństwowym. Prezentuje wieloaspektowość tego zagadnienia, uwzględniając doktrynę i prawo, ale także specyfikę społeczną, a zwłaszcza uwarunkowania ówczesnej praktyki politycznej. Na płaszczyźnie teoretyczno-prakseologicznej opisuje i analizuje istotę reprezentacyjnej funkcji sejmiku ziemskiego, jako organu samorządu szlacheckiego, w omawianym okresie. Natomiast na płaszczyźnie doktrynalnej wyjaśnia źródła i dynamikę ewolucji reprezentacyjnej funkcji sejmiku ziemskiego, w związku z przebiegiem procesów centralizacyjnych i decentralizacyjnych. Przedmiotem analizy strukturalno-funkcjonalnej jest staropolski sejmik szlachecki, jako byt społeczno-prawny. Ukazano ewolucję instytucji sejmiku ziemskiego od czasów ostatnich Jagiellonów, przez późniejszych władców elekcyjnych, aż do upadku państwa polsko-litewskiego. Analiza dokonana została na podstawie kwerendy archiwalnej i opracowania materiałów źródłowych dotyczących samorządu lokalnego omawianego okresu, z uwzględnieniem dostępnej literatury przedmiotu.

EN

The following article describes a representative function of a land sejmik, which was a gentry local government in the First Republic of Poland (Polish: I Rzeczpospolita). It focuses mainly on the Podlasie Region but simultaneously refers to a nationwide context. The article shows multiple aspects of the subject with reference to the doctrine and law, social characteristics, and first and foremost the political landscape of that time. The aforementioned function of a land sejmik is described and analysed against a theoretical-praxeological background. Whereas, the evolution of the sejmik’s function and its reasons, which stemmed from centralizing and decentralizing processes, is explained against a doctrinal background. The structural and functional analysis focuses on the Old Polish gentry sejmik as a social and legal entity. The article presents a development of this institution beginning with the times of last rulers from the Jagiellonian dynasty, elective monarchs, and up until the collapse of the Polish-Lithuanian Commonwealth. The following study is based on the preliminary archival research, local government records of the time and other literature of the subject that was available.

2

Uwagi na temat sejmików szlachty sieradzkiej w Szadku na początku XVIII w. - na marginesie laudum z 8 czerwca 1716 r.

75%

Florczak I.

Biuletyn Szadkowski

|

2013

|

nr 13

117-132

EN

From the 14TH to the end of the 18TH century, Szadek was the place where political sejmiks of the Sieradz Voivodeship were held (exeptions were the election sejmiks, which took place in Sieradz). This article focuses on the reasons why Szadek was chosen as a place of Sieradz Voivodeship sejmiks. It also discusses the role which sejmiks played in local life and shows the political and economic situation of this land at the beginning of the 18TH century, connected with economic crisis, epidemics, political chaos and the Northem War. These were the reasons why Sieradz Voivodeship nobility joined the Confederetion in Targowica in 1716. The article also presents the resolution of the confederate sejmik of Sieradz Voivodeship Nobility, adopted in Szadek on 8111 June 1716. This source document, being part of the collection of the Bartoszewicz family, is kept in the State Archive in Łódź.

3

Latin as the Language of Social Communication of the Polish Nobility (Based on the Latin Heraldic Work by Szymon Okolski)

75%

Milewska-Waźbińska B.

Roczniki Humanistyczne

|

2013

|

tom 61

|

nr 3: Filologia Klasyczna

55-61

EN

The article highlights the role of Latin as the language of communication of the nobility living in Polish-Lithuanian Commonwealth. At the beginning discusses the concept "latinitas", which meant not only the correct Latin, but also pointed to the ideological content of antiquity passed through the language of the ancient Romans. The article traced the process of using Latin as a tool for maintaining social ties. We studied Latin armorial "Orbis Polonus" by Simon Okolski (Cracow 1641-1645). It turned out that the language of this work was not only informative but also persuasive, propaganda and emotive. It concludes that Okolski consciously wrote his work in the language of the ancient Romans.

PL

W artykule podkreśla się rolę języka łacińskiego jako języka komunikacji społecznej szlachty zamieszkującej Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Na początku omawia się pojęcie latinitas, które oznaczało nie tylko poprawną łacinę, lecz także wskazywało na treści ideowe antyku przekazywane za pomocą języka starożytnych Rzymian. W artykule prześledzono proces wykorzystania łaciny jako narzędzia pozwalającego na utrzymanie więzi społecznej. Badaniu poddano łaciński herbarz Orbis Polonus Szymona Okolskiego (Kraków 1641-1645). Okazało się, że język tego dzieła pełnił nie tylko funkcję informacyjną, lecz także perswazyjną, propagandową i emotywną. W konkluzji stwierdza się, że Okolski świadomie napisał swe dzieło w języku starożytnych Rzymian.

4

Rodzina von Seydel z Luboszyc. Przyczynek do badań prozopograficznych szlachty dolnołużyckiej

63%

Konopnicka M. , Ostrowski G.

Studia Zachodnie

|

2017

|

tom 19

75-85

PL

W 1764 r. Christian Gottfried (von) Seydel nabył wieś Luboszyce oddalone kilka kilometrów od Gubina, które do 1815 r. jako część Dolnych Łużyc przynależały do Saksonii, następnie przeszły pod panowanie pruskie. Pojawienie się rodziny von Seydel w Luboszycach pod koniec XVIII w. odnotowywane zostało w kilku źródłach. Dalsze jej dzieje zrekonstruowano przy pomocy płyt nagrobnych pierwotnie rozproszonych na cmentarzach polanowickim i luboszyckim. Zachowana ewidencja nagrobków wraz z badaniami terenowymi, które doprowadził do odnalezienia kilku jeszcze zachowanych do dnia obecnego nagrobków, pozwoliły na rekonstrukcję historii majątku do 1945 r. Proponowany artykuł ma stanowić przykład zastosowania badan epigraficznych do prozopografii w tym przypadku szlachty dolnołużyckiej.

EN

In 1764 Christian Gottfried (von) Seydel acquired village Luboszyce. It was located several kilometers away from Gubin at Lower Lusatia which was part of Saxony until 1815. Then this region came under Prusian rule. Von Saydel family appeared in Luboszyce at the end of XVIII century and that was recorded in several sources. It was possible to reconstruct family further story by studying gravestones, originally scattered on cemeteries in Polanowice and Luboszyce. Extant cemeteries records and field researches which led to discover few preserved gravestones,allowed to reconstruct history of Seydel manor until 1945. The article presents theusage ofepigraphic studies within prosopography researches, in this case the ones of Lower Lusatia nobility.

5

Dwór, wieś i plebania w zachodniej Małopolsce w końcu XVIII i na początku XIX wieku w świetle najnowszych badań

63%

Ślusarek K.

Galicja. Studia i materiały

|

2015

|

nr 1

48-60

EN

In the article initial results of research conducted within the research project “Court, village and vicarage in the social space of the west Lesser Poland in years 1772-1815” have been presented. It appears that studies done on the basis of sources produces in the conditions of the legal and political system of the First Republic of Poland, of the Austrian and Prussian annexed territories as well as the Duchy of Warsaw are surprisingly good. Most of all it was a very good idea to compare and confront sources of various origin e.g. old-Polish area inventories with Austrian tax and urban records. Thanks to that the image of countryside relations at the era of the Fall of the Polish state may be presented in a new and at the same time more complete light. It should be added that this picture seems to be totally different from the one that was popularized in the 50s and 60s of the 20th century when the thesis about the class battle in the countryside was attempted to be promoted.

PL

W artykule zaprezentowano wstępne rezultaty badań prowadzonych w ramach projektu badawczego „Dwór, wieś i plebania w przestrzeni społecznej zachodniej Małopolski w latach 1772–1815”. Okazuje się, że studia prowadzone w oparciu o źródła wytworzone w warunkach prawno-ustrojowych I Rzeczypospolitej, zaborów austriackiego i pruskiego, a także Księstwa Warszawskiego są nadspodziewanie dobre. Przede wszystkim udanym zabiegiem było zestawienie i konfrontacja źródeł różnej proweniencji, np. staropolskich inwentarzy gruntowych z austriackimi fasjami podatkowymi i opisaniami urbarialnymi. Dzięki temu obraz stosunków wiejskich w dobie upadku Rzeczypospolitej można przedstawić w nowym i zarazem pełniejszym świetle. Dodajmy, obraz ten wydaje się diametralnie inny od tego, jaki został upowszechniony w latach 50.–60. XX w., kiedy w historiografii starano się lansować tezę o trwającej na wsi walce klasowej.

6

Sylwa jako świadectwo sarmackich obyczajów. Przyczynek do badań

63%

Szagun D.

Rozprawy Komisji Językowej ŁTN

|

2015

|

tom LXI

240-249

PL

Sylwa szlachecka jest jednym z najsilniej reprezentowanych typów tekstu w Rzeczypospolitej Szlacheckiej od XVI do XIX wieku. Jest także wyraźnie związana z dominującą w tym okresie szlachecką wspólnotą komunikatywną, stając się odzwierciedleniem sarmackich obyczajów. Samo pisanie sylw jawi się jako powszechny zwyczaj językowy, w swym tworzywie i treści ujawniając kolejne ślady obyczajów. Z punktu widzenia genologii lingwistycznej, sylwa jawi się jako kategoria kulturowa, ujmowana w wymiarze formotwórczym, poznawczym, komunikacyjnym, stylistycznym i historycznym. W niniejszym artykule podjęto próbę omówienia jednego z aspektów – sylwy jako kategorii komunikacyjnej. Bogactwo gatunków, ich hybrydyczność, typowość dla różnych kategorii ponadgatunkowych odzwierciedla gusta i potrzeby szlachty, dając wyraz mentalności sarmackiej czasów saskich.

EN

Nobles’ silva is one of the most strongly represented types of text in the Nobles’ Republic from the sixteenth to the nineteenth century. It is also clearly linked to the dominant in this period noble communicative community, becoming a reflection of the Sarmatian customs. Writing the silva itself appears to be a common linguistic usage, revealing further traces of customs in its material and content. From the point of view of linguistic genology, silva is seen as a cultural category, recognized in the creating, cognitive, communicative, stylistic and historical dimensions. This article attempts to discuss one aspect – silva as a category of communication. The richness of genres, their hybridity, typicality for different categories reflects the tastes and needs of the nobility, expressing the Sarmatian mentality of Saxon times.

7

Majątki szlacheckie w okolicy Kcyni na przełomie XIV i XV wieku

63%

Karczewska J.

Studia Zachodnie

|

2017

|

tom 19

17-26

PL

Średniowieczna własność w pobliżu Kcyni znajdowała się w rękach rodów rycerskich o dawnej metryce i żyjących na tym terytorium od pokoleń. Należały do nich rody Pałuków, Porajów, Grzymałów i Leszczyców. Dominującą majątkowo genealogią byli Pałukowie, zwłaszcza linia gołaniecka tego rodu, a w niej wybijały się rodziny z Danaborza i Szaradowa. W XV w. w okolice Kcyni zaczęli napływać przedstawiciele innych rodów, którzy stali się tam posesjonatami głównie dzięki nabyciu majątku lub zawarciu korzystnego małżeństwa. Należeli do nich Rogalowie, Sulimowie i Dryjowie. W omawianym okresie majątek dziedziczny ulegał rozdrobnieniu, a dobra często były przedmiotem transakcji. Własność była podzielona na części, będące w rękach właścicieli wywodzących się z różnych rodów o statusie średniozamożnej szlachty.

EN

The medieval property nearby Kcynia was owned by knightly families of a long tradition, which inhabited this territory for generations. They included such family names as Pałuki, Poraj, Grzymała and Leszczyc. The dominating genealogy in terms of property was the Pałuki family, particularly the line residing in the Gołanice area, with the distinguishing families from Danabórz and Szaradowo. In the 15¬th c. the areas of Kcynia began to be settled by representatives of other families acquiring land and property mainly through purchase or a favourably arranged marriage. Among them we find the Rogala, Sulima and Dryja families. In the discussed period the inheritable property was subject to fragmentation, and the goods often became an object of transaction. Property was divided into parts owned by representatives of various families with the status of the middle-income gentry.

8

Polsko-niemieckie pogranicze kulturowe na przykładzie kontaktów szlachty wielkopolskiej, śląskiej i brandenburskiej w XVI–XVIII wieku

63%

Klint P. , Uniwersytet Wrocławski Z. A. H.

|

tom 2

EN

The article presents the tradition of cultural exchange in the Polish-Silesian-Brandenburgian borderland in the 16th to 18th century on the example of the relationship of the nobility living in each of these regions. During the three centuries before the partitions, there was a process merging the Polish- and German-speaking nobility in the borderlands. Family ties and financial relations strengthened the bonds between the gentry from different countries. In addition, in the 16th and first half of the 17th century noble families from Silesia or Branderburg were settling within Poland. Some of these families were polonised, while others remained part of the German language and culture. Reformation was another element bonding the nobility from these regions – many Polish noble families from the Greater Poland borderland adopted reformed faith and came in close relations with the Protestants of Silesia and Brandenburg. With such tight relationships, there was a need for knowledge of the German language among Polish nobility, as well as the need to learn Polish among Silesians and Branderburgians. But the knowledge of language was not the only element shaping the borderland culture – the elements of Polish and German culture were also merging. All this led to the emergence of a community in the noble society (at least in the western Great Poland (Wielkopolska). Borderland became the place with much stronger neighbourhood, family and material ties, as well as much greater shared interests and local identity than in other regions.

PL

W artykule przedstawiono tradycję wymiany kulturowej na pograniczu polsko-śląsko-brandenburskim w XVI–XVIII w. na przykładzie relacji szlachty zamieszkującej w każdym z tych regionów. Zaprezentowano kontakty rodzinne i majątkowe szlachty polsko- i niemieckojęzycznej, ze specjalnym naciskiem na polonizację rodzin szlacheckich, które przybywały do Wielkopolski z po- łudnia lub zachodu i osiedlały się tam na stałe. Analiza kwestii etnicznych na pograniczu służy głównie rozpatrywaniu tworzenia się specyficznej wspólnoty szlacheckiej na kresach Wielkopolski i polsko-niemieckiej wymiany kulturowej.

9

Upadek parafii w Chorupniku. Przyczynek do dziejów reformacji w Polsce

51%

Szady B.

Roczniki Humanistyczne

|

2013

|

tom 61

|

nr 2: Historia

136-145

EN

The article takes up the question of the fall of the Latin parish in Chorupnik that belonged to the former Chełm diocese. The parish church in Chorupnik was taken away by Protestants in the second half of the 16th century. Attempts at recovering its property possessions by incorporating it into the neighboring parish in Gorzków, and then actions taken both by the Gorzków parish priest and the bishop and his chapter were unsuccessful. A detailed study of the attempt to recover the property of one of the parishes that disappeared during the Reformation, is situated within the context of the relations between the nobility and the clergy in the Counter-Reformation period. Research on the social, legal and economic relations in a local dimension is important for understanding the mechanisms of the mass departure of the nobility to reformed denominations, and then of their return to the Catholic Church.

10

Agresja szlachty płockiej na początku XVII wieku

51%

Kamler M.

|

2017

|

tom 9

s. 235-284

PL

Badania dotyczą obszaru woj. płockiego w latach 1605- -1611. Podstawę stanowią 3072 oskarżenia o różnego rodzaju przemoc, głównie zranienia; sprawcy i ofiary pochodzili z 429 rodzin, zamieszkujących 368 wsi. W ciągu jednego roku szlachta w woj. płockim dokonywała przeciętnie ok. 360 aktów agresji, wśród nich 84% było skierowanych przeciwko szlachcie. Wielu sprawców poranień lub nawet zabójstw dopuszczało się ich wielokrotnie. Szczególną agresywnością wyróżniało się 77 rodzin; prawie wszystkie należały do drobnej szlachty ze wsi zagrodowych. Krwawe porachunki dokonywały się głównie we wsiach położonych w tej samej parafii i w parafiach sąsiednich. Powszechna była agresja między członkami tej samej rodziny: wśród 77 wyodrębnionych rodzin stanowiła ona 45% wszystkich aktów agresji. Wniosek ogólny: na początku XVII w. agresywne zachowania szlachty żyjącej na Mazowszu cechowały głównie szlachtę drobną; porównawcze badania dowodzą, że podobna sytuacja istniała na innych obszarach ziem koronnych, gdzie znajdowały się większe skupiska drobnej szlachty, zwłaszcza w Lubelskiem, Łęczyckiem, na Podlasiu, także w Sieradzkiem.

EN

Territorially, the research conducted by the Author applies to the Voivodeship of Płock, during the years 1605-1611. It was based on primary source materials provided by the 3072 judicial accusations of various violent acts, chiefly injuries. The perpetrators and the victims belonged to 429 families inhabiting 368 villages. During a single year the nobility of the Płock region committed on average ca. 360 acts of aggression, 84% of which were directed against other members of the nobility. Many of the perpetrators of inflicted injuries, or even homicides, were accused of such deeds more than once. Out of all families found in the source materials, seventy seven proved to be particularly prone to aggression. Nearly all of them belonged to the lower social strata of the privileged class, the so called petty gentry. Nearly in all cases bloody feuds broke out between people belonging to the same parish, or to neighbouring parishes. Aggression between members of the same family was common: within the seventy seven families mentioned above family violence summed up to 45% of all such acts. In conclusion, one must notice that at the beginning of the 17th century aggressive acts in Masovia were chiefly limited to the petty gentry. Similar inquiries for other regions of the Polish Crown demonstrated that the situation varied little from the Płock region in those territories where larger communities of petty nobility were to be found, particularly in the Lublin, and Łęczyca regions, in Podlachia, as well as in the Sieradz territory.

11

Regionalne osobliwości postrzegania i podtrzymywania tradycji postszlacheckich przez studentów polskich

51%

Jerzyński T. , Smoczyński R. , Zarycki T.

Studia Regionalne i Lokalne

|

2016

|

nr 1(63)

129-154

PL

Artykuł podejmuje próbę wstępnej analizy natężenia i regionalnego zróżnicowania funkcjonowania tradycji szlacheckich oraz społecznego ich odbioru. Został oparty o badania ankietowe przeprowadzone na reprezentatywnych grupach studentów aglomeracji krakowskiej, poznańskiej i warszawskiej. Badania miały odpowiedzieć na pytanie, jaka jest liczebność środowisk uważających się za bezpośrednich spadkobierców elit ziemiańskich i arystokratycznych w głównych miastach Polski, a także, jaki jest odbiór społeczny tych środowisk. Jak udało się ustalić, ich obecność wydaje się być największa w stolicy, co może być interpretowane jako wynik paradoksalny, jeśli weźmie się pod uwagę obraz Warszawy jako najbardziej otwartego miasta w Polsce, dającego szczególne szanse na awans społeczny. Artykuł proponuje dwie interpretacje tego zjawiska, wiążąc je z rolą kapitału kulturowego w dawnym zaborze rosyjskim i integracją środowisk postziemiańskich i arystokratycznych z elitą inteligencką.

EN

The paper attempts to analyze the intensity and regional differentiation of uses of the noble heritage and its social reception. It is based on a survey conducted on representative groups of students in the Kraków, Poznań, and Warsaw urban areas. The key question of the study was the scale and reception of the milieu of the direct heirs of the landowning and aristocratic elites in the three main Polish cities. The results point to the largest presence of that group in Warsaw, which may be seen as a paradoxical finding given the image of Warsaw as the most socially open city, with the highest rate of social advance based on meritocratic principles. The paper proposes two interpretations of that phenomenon, in particular one based on the crucial role of the cultural capital in the former Russian zone of the 19th-century Poland. It is also related to the fact that the results point to successful integration of the old feudal elites in the modern intelligentsia elite.

12

Wzór systemu wyborczego Polski przedrozbiorowej (XV–XVIII wiek)

51%

Ilski Z.

Studia Wyborcze

|

2017

|

tom 24

65-82

PL

W artykule omówiono tworzenie systemu wyborczego starej Polski. Proces ten ewolucyjnie wytworzył wzór wybierania posłów na sejm. Obejmował dążenie do wybierania posłów w małych jednostkach terytorialnych, na podstawie kombinacji wyborów jednomyślnych i większościowych, w systemie głosowania blokowego. Omówiono implementację tego wzoru w systemie wyborczym przyjmowanym w ramach reformowania Polski w końcu XVIII wieku.

EN

The article presents the formation of the election system of old Poland. The process created, in evolutional way, the pattern of electing members of the Diet. It involved aiming at electing deputies in small territorial units based on combination of unanimous and majority votes, in the system of block vote. The article discusses the implementation of this pattern in the voting system established within reformation of Poland at the end of XVIII century.

13

Krytyka sarmackiego ucztowania oparta na fragmentach tekstów literackich i piśmienniczych autorów dawnych

45%

Orman E.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2011

|

nr 1

PL

Niniejszy artykuł obejmuje problematykę z zakresu odwzorowania w literaturze aspektów kultury dawnej. Wybranym elementem jest problem zbytkowności uczt w czasach baroku. Referat wskazuje na różnorodne źródła zamiłowania do wystawnych przyjęć w dobie sarmackiej (jak wpływy obce czy wzorce estetyczne), wygląd stołów i przebieg biesiad oraz dalekosiężność skutków ucztowania. Ukazuje m.in. drogę magnaterii i bogatszej szlachty do ruiny finansowej, na którą składały się nazbyt kosztownie zastawione stoły, umiłowanie dekoracyjności i ceremoniału. Tę rujnującą finansowo i moralnie skłonność stanów wyższych krytycznie komentowali już autorzy ówcześnie żyjący. Nie oszczędzano ujawniających się wówczas przywar, jak pijaństwa, lekkomyślności czy krótkowzroczności. Artykuł ujmuje też fragmenty tekstów będących świadectwem nieuświadamiania sobie powagi problemu wśród samych ucztujących, a doskonale obrazujących sensualno-kulinarny aspekt kultury naszych przodków.

EN

The paper covers the problem of the representation of the aspects of the past culture in literature. The chosen element is the problem of the luxuriance of the feasts in baroque. The paper points out to the various origins of the love of splendid feasts in the Sarmatian époque (such as foreign influences or aesthetic models), the looks of the tables and the course of the feasts and the far-reaching effects of feasting. It presents among others the path of magnates and the higher aristocracy to the financial ruin, which had been constituted by the too costly stacked tables, the love of decorativeness and ceremony. This financially and morally ruining inclination of the nobility had been critically commented by then-living authors. The faults, which had then come to light, had not been sparred, such as: drunkenness, recklessness or short-sightedness. The essay contains also the pieces of texts which bear witness to the un-realization of the seriousness of the problem by the feasting themselves, and perfectly portraying the sensual and culinary aspect of the culture of our ancestors.

14

Z dziejów wielkopolskiej linii rodu Klejna z Wiesiółki

32%

Klejna-Wendt P.

Rocznik Skrzatuski

|

2016

|

tom 4

125-139

PL

Historia niemieckiego rodu Klein, pochodzącego z Mecklemburgii, rozpoczęła się w Wielkopolsce w roku 1652, kiedy to, wtedy jeszcze kapitan dragonów Ludwika Weihera, Georg Klein [zwany później w polskich pismach Jerzy Klejna] ożenił się z Anną Eufrozyną Simon, córką Martina Simon – burmistrza Wałcza. Artykuł opisuje losy rodziny osiadłej we wsi Wiesiółka koła Skrzatusza, którą król Jan Kazimierz darował podpułkownikowi Jerzemu Klejna wraz z herbem i prawami szlacheckimi za zasługi na polu boju w roku 1666. Następnie majątek przechodził na synów i wnuków pułkownika przez cztery pokolenia. Ostatnim posesorem majątku była Anna Szwander z Klejnów, która sprzedała ojcowiznę w 1808 roku, kończąc tym samym historię rodu Klejna w Wiesiółce.

EN

A history of German family Klein, coming from Mecklenburg, began in the Greater Poland in 1652 when a captain of Ludwik Weiher’s dragoons, Georg Klein [later known as Jerzy Klejna] married Anna Eufrozyna Simon, a daughter of Martin Simon – a mayor of Wałcz. The article describes the fate of the family settled in the village Wiesiółka near Skrzatusz, which was given to Lieutenant Colonel Jerzy Klejna by the King Jan Kazimierz with both the coat of arms and the rights of the nobility. It was all granted for his contribution in the field of battle in 1666. The property had been passed to the Colonel’s sons and grandsons for four generations. The last possessor of the assets was Anna Szwander of Klejna who sold patrimony in 1808. Thus she ended the history of the family Klejna in Wiesiółka.