Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: szafarz

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Biskup szafarzem błogosławieństw. Analiza prawno–liturgiczna

100%

Saj M.

2018

tom 61

nr 2

In the Code of Canon Law 1983 the lawmaker ennumerates consecrations, sacrifices and blessings amongst sacramentals. Practice of Christian life shows that blessings are the most commonly conducted. A person, an object or a place can be a subject of blessing. Each blessing has its own minister or ministers strictly established. It can be one clergyman, particularly designated, or it can be more in charge, for example a bishop, a presbyter, a deacon. Amongst numerous blessings there are those which, according to liturgical books, are reserved for bishop as their minister. In general, a bishop can be a minister of each blessing on the basis of the overall power he has over his particular church. But, there are blessings reserved to bishop only, and there are those which demand from bishop to be their minister. What is also important in this issue is the basis on which it is bishop who is to be a proper minister of particular blessings. We speak of basis of the aforementioned regulations. These issues, hence, are the subject of this analysis.

W Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku prawodawca wśród sakramentaliów wymienia konsekracje, poświęcenia i błogosławieństwa. Praktyka życia chrześcijańskiego wskazuje, że najczęściej udzielane są błogosławieństwa. Przedmiotem błogosławieństwa może być osoba, rzecz lub miejsce. Każde błogosławieństwo ma swojego szafarza lub szafarzy ściśle ustalonych. Może to być jeden duchowny, szczególnie wskazany, może też być więcej odpowiedzialnych, np. biskup, prezbiter, diakon. Wśród licznych błogosławieństw są takie, które według ksiąg liturgicznych są zastrzeżone dla biskupa jako ich szafarza. Ogólnie rzecz biorąc, biskup może być szafarzem każdego błogosławieństwa na podstawie ogólnej władzy, jaką ma nad swoim Kościołem partykularnym. Są jednak błogosławieństwa zastrzeżone tylko dla biskupa i są takie, które wymagają od biskupa, aby był ich szafarzem. Istotne w tej kwestii jest również to, na jakiej podstawie to właśnie biskup ma być właściwym szafarzem poszczególnych błogosławieństw. Mówimy tu o podstawie wspomnianych przepisów. Te kwestie są więc przedmiotem niniejszej analizy.

SZAFARZ EUCHARYSTII I SZAFARZ KOMUNII ŚWIĘTEJ W NAUCZANIU I PRAKTYCE PASTORALNEJ KOŚCIOŁA

57%

MUĆKA L. T.

2019

nr XVI/16

38-52

The Ministry of the Eucharist and the extraordinary Ministry of Holy Communion in the teachings of the Roman Catholic Church and its pastoral practice. In view of decreasing numbers of vocations to the priesthood nowadays, the Church is facing a challenging issue of the faithful’s accessibility to the Holy Communion. Therefore, there has been a greater demand for ministers in order to distribute the Eucharistic Bread to the faithful. We need to make a distinction here between an ordinary (ordained) minister of the Holy Communion and an extraordinary one. The former can only be an ordinated priest, whereas the latter - an appropriately trained and prepared for the function lay person. In this context, important pastoral questions have been raised regarding the requirements for potential candidates and their preparation program respectively. On the other hand, it is important to take into consideration the opinion of some lay people on the purposefulness of implementation of the extraordinary ministry itself as an everyday practice in our parishes.