Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sytuacja zyciowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 2
PL
W artykule stawiam pytanie o to, czy rolnicy w Polsce są nadal – jak to często podkreślali ekonomiści i socjologowie w latach 90. – „balastem cywilizacyjnych i ustrojowych przemian”. Podstawą analiz są dane pochodzące z badań „Polacy”, realizowanych od czasów przed-Solidarnościowych pod kierunkiem Władysława Adamskiego jako quasi-panel na dużych ogólnopolskich próbach. Okres, który podlega analizie, dotyczy postkomunistycznej Polski, gdzie dwie okoliczności wydają się szczególnie ważne w analizach wsi i rolnictwa: członkostwo w Unii Europejskiej oraz postępująca globalizacja gospodarki światowej. Po latach „opresyjnej wolności”, związanej z wchodzeniem rolnictwa w reguły gospodarki rynkowej, rolnicy i obszary wiejskie w Polsce stali się głównymi beneficjentami unijnego wsparcia. Czy okoliczności te zmieniają nastawienia mieszkańców wsi (w tym rolników) wobec zmian ustrojowych, państwa, własnej przyszłości? Odpowiedź ma charakter ambiwalentny. Przypływ pieniędzy unijnych przynosi poprawę materialnych warunków życia na wsi i zmniejsza jej cywilizacyjny dystans do miasta, lecz nie przyczynia się w analogicznym stopniu do zwiększania konkurencyjności gospodarstw rolnych. Skutkuje to większą – choć niewspółmierną do skali finansowego wsparcia i bardzo selektywną – lojalnością rolników i pozostałych mieszkańców wsi wobec systemu, lecz nie eliminuje skali roszczeń wobec państwa, które w dobie postępującej globalizacji staje się głównym adresatem społecznych oczekiwań.
EN
The author addresses a question of whether farmers in Poland are still, as was often emphasized economists and sociologists in the 90s, the “ballast of civilization and political change”. The analysis has been based on data from a study of “Poles” (1996, 2000, 2011), conducted from the pre-Solidarity era and uses this as a quasi-panel of large national samples. The period under analysis concerns a post-communist Poland, where two factors seem to be particularly important in the analysis of agriculture and rural areas: membership in the European Union and the increasing globalization of the world economy. After a period of “oppressive freedom”, associated with adopting the rules of a market economy, farmers and (to a slightly lesser degree) the rural areas in Poland have become the main beneficiaries of EU support. It is questioned whether these circumstances are changing attitudes of rural residents (including farmers) to changes in the political system, the state, and their own future? The answer is ambivalent. The tide of EU money may bring better living conditions in the countryside and reduces the differences between rural and urban dwelling, but does not contribute to the same degree to an increase in the competitiveness of farms. This has resulted in greater loyalty of farmers and other rural residents toward the system. This, however is disproportionate to the scale of financial support and very selective and does not eliminate claims of scale against the state, which in an era of globalization mainly influences social expectations.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.