Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  system handlu emisjami
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Podsumowując rok 2007, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na dotykający bezpośrednio działalności producentów ciepła System Handlu Emisjami. Kończy się bowiem pierwszy okres rozliczeniowy 2005-2007, przed nami - kolejny. Ten fakt nasuwa określone przemyślenia i pozwala na dokonanie pewnego podsumowania sposobu funkcjonowania Systemu oraz jego wpływu na działalność spółek ciepłowniczych. Rok 2007 to jednocześnie nowe regulacje prawne. Bardzo istotne zmiany w prawodawstwie polskim objęły głównie obszar wytwarzania energii elektrycznej, w tym, co miało szczególne znaczenie dla ECO jako jej producenta, zwłaszcza zmiany przepisów dotyczących wysokosprawnej kogeneracji.
|
|
tom Nr 1
5--7
PL
Dokonanie bilansu branży energetycznej ubiegłych miesięcy wydaje się przedsięwzięciem dość trudnym głównie dlatego, że istotnych osiągnięć nie było zbyt wiele, szczególnie jeśli uwzględnić potrzeby wynikające z perspektywy 2007 r.
PL
Rok 2005 był pierwszym okresem rozliczeniowym w ramach Europejskiego Systemu Handlu Emisjami. Pojawiły się pytania dotyczące interpretacji zapisów prawa, zarówno polskiego, jak i unijnego oraz konieczność systemowego podejścia do procesów powodujących emisje CO2. Praktyka pokazała, iż dla operatorów niektórych instalacji niejednoznaczność przepisów stanowi poważny problem, szczególnie na szczeblu decyzji inwestycyjnych. W niniejszym artykule omówiono wybrane zagadnienia, których weryfikacja emisji CO2 dotyczy i może spowodować straty finansowe dla operatorów instalacji. Większość problemów występujących w praktyce, na szczęście dla procesu weryfikacji emisji, daje się jednoznacznie zinterpretować na gruncie przepisów. Istnieją jednakże i takie, które wymagają interpretacji szczegółowej, wykraczającej poza to, co jest zapisane w prawie. Jak założono na wstępie, przepisy te będą wymagać doskonalenia w różnych aspektach, także dotyczących samego procesu obliczania emisji, o czym świadczą przedstawione przykłady. Niezależnie od zmian zasadniczych, dotyczących polityki w zakresie handlu emisjami, przepisy mające charakter techniczny powinny być udoskonalone.
EN
Year 2005 was the first reporting year within European Emissions Trading Scheme. Some questions arose around interpretation of regulations, both European Community and Polish ones, and a need for a system approach to processes resulting in CO2 emission. Reality has shown that discrepancies in interpretation of regulations for operators of some installations constitute a serious problem, especially at the level of investment decisions. In this article some issues have been discussed, which relate to verification of CO2 emissions and can cause financial implications to the operators. Most of the problems we can come across, luckily for the verification process can be easily interpreted according to legislation on force. However, there are some, which require a detailed interpretation, extending beyond what can be find in regulations. Like emphasized at the start, those regulations will require improvements in various areas, also relating to calculations, which can be seen in the examples above. Notwithstanding the need to general changes, in relation to emissions trading, there should also be a place and time for improvements to more technical aspects of regulations.
PL
W niniejszym artykule starano się przedstawić wybrane zagadnienia związane z emisjami dwutlenku węgla z procesów wypalania węglanów zawartych w surowcach wykorzystywanych w przemyśle ceramicznym. Zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej i polskim rozporządzeniem emisję tą można wyliczyć dwoma metodami: na podstawie zawartości węglanów w surowcach lub ilości tlenków w produktach. Szczególnym problemem jest określenie składu węglanowego surowców, gdyż operatorzy nie mieli potrzeby oznaczania poszczególnych węglanów. Konsekwencją tej sytuacji są różne podejścia do tego zagadnienia, a co się z tym wiąże zupełnie rozbieżne wskaźniki emisji z analogicznych surowców. Pojawia się więc fundamentalne pytanie: czy emisja którą raportujemy jest emisją rzeczywistą?
EN
This article focuses on the problem of carbon dioxides emissions from calcinating of carbonates from raw materials used in ceramics industry. According to Commission Decision and Polish decree, operators should cal- a:e their emission using one of the two methods: amount of carbonates in raw materials (including additives) or amount of oxides in ceramic products and using the stoichiometric emissions factors to obtain the amount of carbon dioxides emissions. The most particular problem concerns the way of determining carbonates in raw material (alkali earth or alkali carbonates) as previously, operators were not obliged to do so. This situation leads to various approaches to this issue, what in consequence results in different emission factors from analogous raw materials. As a result of the above, a fundamental question should be asked: is the reported CO2emission a real one?
5
Content available remote Regulacje w energetyce a nowe inwestycje w moce wytwórcze
88%
PL
Celem artykułu jest wskazanie wpływu niepewnej sytuacji dotyczącej systemów wsparcia energetyki na szacowanie opłacalności inwestycji w nowe, bardziej ekologiczne i efektywne żródło energii elektrycznej wytwarzanej w kogeneracji z ciepłem, a także porównanie efektywności inwestycji w nowe źródło w zależności od systemu wsparcia.W artykule przedstawiono ogólne przesłanki wprowadzania regulacji w gospodarkach. Na tym tle wskazano i scharakteryzowano wybrane regulacje, które wpływają na warunki inwestycji w kogeneracyjne źródła energii (wytwarzania ciepła i energii elektrycznej). Szczególną uwagę zwrócono na ryzyko regulacyjne wynikające z niedokończonego procesu legislacyjnego oraz warunki konkurencji na lokalnym rynku ciepła w kontekście wsparcia rozwoju preferowanych źródeł energii („zielonej energetyki”). Poruszono takie zagadnienia, jak: system certyfikatów w Polsce, zasada TPA, handel emisjami oraz system FIT. Następnie krótko scharakteryzowano potencjalną inwestycję oraz założenia prognostyczne dla trzech wariantów regulacji dotyczących wsparcia wytwarzania energii elektrycznej z gazu. Rozpatrzono następujące przypadki: brak wsparcia finansowego dla inwestycji, będzie obowiązywać system wsparcia w formie tzw. żółtych certyfikatów, będzie obowiązywaćsystem wsparcia w formie cen gwarantowanych FIT. Dla każdego wariantu rozpatrzono dwa podwarianty dla wyższej i niższej ceny ciepła. Na podstawie otrzymanych wyników wskazano najlepszy wariant regulacyjny z punktu widzenia inwestora oraz związane z tym potencjalne zagrożenia.
PL
Streszczenie Bill Gates w swej najnowszej książce Jak ocalić świat od katastrofy klimatycznej stwierdza, że: „Powinniśmy poświęcić najbliższe dziesięciolecie na pracę nad technologiami, nowymi strategiami politycznymi i strukturami rynkowymi, które wprowadzą nas na drogę ku wyeliminowaniu gazów cieplarnianych do 2050 roku. Trudno wyobrazić sobie lepszą reakcję na nieszczęsny rok 2020 niż spędzenie kolejnych dziesięciu lat na wytrwałej pracy zmierzającej do ambitnego celu”.1 To oznacza, że wielcy tego świata budzą się, kiedy reszta już dawno nie śpi. Unia Europejska postawiła sobie cele, które opisuje Gates. Ale czy robi to naprawdę pomyślnie? Unia Europejska wytyczyła sobie ten cel dużo wcześniej niż Bill Gates zaczął pisać swoją książkę realizując ustalenia protokołu z Kioto przez strategię polityki klimatycznej 3 × 20 czy tworząc w 2009 r. strategię Energy Roadmap 2050. Jednym z kluczowych narzędzi realizacji polityki dekarbonizacji Unii Europejskiej jest rynek praw majątkowych uprawnień do emisji dwutlenku węgla EU ETS. Instalacje objęte system handlu emisjami kupują uprawnienia EUA2 do pokrycia wygenerowanych w danym roku emisji, a Unia Europejska i poszczególne państwa członkowskie sprzedają wolne alokacje uprawnień do emisji. I ten mechanizm budzi dziś duże kontrowersje i wątpliwości co do skuteczności działania i efektów osiągania celu zero emisyjności. Na przestrzeni ostatnich 3 lat cena uprawnień wzrosła o ponad 500%. W roku 2020 wartość sprzedanych na giełdzie praw majątkowych EUA przekroczyła 16 mld EURO. To co dzieje się na rynku uprawnień do emisji przekłada się na koszty energii, produktów w różnych obszarach gospodarki i ma wpływ na poziom inflacji krajów takich jak Polska, czyli tych, które charakteryzuje duży udział paliw kopalnych zarówno w energetyce, jak i przemyśle. Jak działa w praktyce ten mechanizm dekarbonizacji i czy jest sposób, który prowadziłby do osiągnięcia jego pierwotnego celu osiągnięcia „zero emisyjnej gospodarki” bez nadmiernych kosztów społecznych i z zachowaniem zasad zrównoważonego rozwoju w poszczególnych krajach europejskiej wspólnoty UE? Jakim ryzykiem grozi to instalacjom objętym EU ETS i jak można się z tym ryzykiem zmierzyć? Te pytania są przedmiotem rozważań przedstawionych w artykule
EN
Bill Gates in his new book How to save the world from a climate catastrophe wrote: “We should spend the next decade working on technologies, new policies and market structures that will put us on the path to eliminating greenhouse gases by 2050. It is hard to imagine a better response to the unfortunate year 2020 than spending the next ten years persistently working towards an ambitious goal”. This means that the greats Businessman of this world wake up when the rest are long has wake up. The European Union set itself goals that describes Gates in his book much earlier than he began writing it. UE has implementing the provisions of the Kyoto Protocol through the 3 x 20 climate policy strategy or creating the Energy Roadmap 2050 strategy in 2009. We can say we in UE do what Gates dream. But if we are doing it really successfully ? One of the most important tools for implementing the European Union’s decarbonisation policy is emission allowances trade system EU ETS. Installations covered by the emissions trading scheme buy EUA allowances to cover the emissions generated in a given year, and the European Union and individual Member States can sell free allocation of emission allowances. And at now this mechanism is currently very controversial because of its real effectiveness of the operation and the effects of achieving the zero-emission target. Over the course of 3 years, the price of allowances has increased by over 500%. In 2020, the value of EUA property rights sold on the stock exchange exceeded EUR 16 billion. What is happening on the emission allowance market translates into the costs of energy and products in various areas of the economy and has an impact on the inflation level of countries such as Poland, i.e. those characterized by a large share of fossil fuels in both energy and industry. How does this decarbonization mechanism work in practice and is there a way for it to achieve its original goal of achieving a „zero-emission economy” without excessive social costs and in accordance with the principles of sustainable development in the individual countries of the European EU community? What are the risks for installations covered by the EU ETS and how can these risks be addressed? These questions are discussed in the article. What are the risks for INSTALLATIONS covered by the EU ETS and how can this risk be tackled? These questions are the subject of the considerations set out in the article.
7
Content available remote Wprowadzenie do praktyki Protokołu z Kioto w latach 2005-2007
75%
PL
Z dniem 1 stycznia 2005 r. rozpoczął funkcjonowanie europejski System Handlu Emisjami (SHE). System ten stanowi dla 25 państw członkowskich Unii Europejskiej narzędzie do realizacji zobowiązań zawartych w Protokole z Kioto. W ramach Protokołu z Kioto Polska zobowiązała się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w latach 2008-2012 o 6% w stosunku do poziomu z roku 1988, tj. w przypadku CO2 do limitu 448 mln ton rocznie. Obecnie, Polska dysponuje rezerwą około 130 mln ton CO2 w stosunku do zobowiązań podjętych w 1997 roku w Kioto, gdyż od roku 1988 zredukowała emisję CO2 o ponad 30%. Jak będzie funkcjonował ten system w przypadku przedsiębiorstw, uczestniczących w SHE? Czy system będzie kontynuowany po roku 2012?
EN
The European Emission Trading Scheme (ETS) began on 1 January 2005. This Scheme is adopted as a tool for implementation of the Kyoto Protocol targets set for 25 EU Member States. Poland as one of signatories is obliged to meet an 6 percent reduction target in greenhouse gas emissions (in case of CO2 the limit is 448 mln tons per year) from 1988 levels between 2008-2012. Poland has now a substantial reserve of about 130 mln tons of CO2 of the cap set in the Kyoto Protocol - the CO2 emissions decreased by over 30% compared with the emissions in 1988. How this System will work in case of Polish enterprises covered by the EU ETS? What happens after Kyoto expires?
PL
Artykuł przedstawia politykę ochrony środowiska Unii Europejskiej w krótko- i średnioterminowej perspektywie i jej wpływ na gospodarkę i społeczeństwo w Polsce. Opisuje ścisłe związki pomiędzy trzema filarami zrównoważonego rozwoju: społecznym, gospodarczym i środowiskowym oraz podkreśla konieczność uwzględniania aspektów ochrony środowiska we wszystkich strategiach rozwojowych. Sugeruje również przyjęcie zintegrowanego podejścia do realizacji polityki ochrony środowiska.
EN
The article focuses on the environmental Policy of the EU and its short and medium term social and economic impacts in Poland. It describes the close relationship between all three pillars of sustainable development e.g.: social, economic and environmental and underlines the necessity that environmental aspects ought to be taken into account in all development strategies. It suggests also that there should be an integrated approach in implementation of environmental policy.
PL
W celu przeprowadzenia transformacji krajów członkowskich w kierunku gospodarki niskoemisyjnej, na poziomie Unii Europejskiej wprowadzono zestaw celów polityki klimatycznej w horyzoncie 2020 i 2030 roku. Cele te zostały ustanowione zarówno na poziomie krajowym (poprzez ustalenie ram polityki energetyczno-klimatycznej), jaki i międzynarodowym (poprzez deklaracje obniżenia poziomu emisji w Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu – UNFCCC). Dla realizacji tych celów decydenci polityczni wprowadzają szeroki wachlarz instrumentów wspierających redukcję emisji oraz rozwój odnawialnych źródeł energii. Uzasadnieniem takiej polityki jest szereg argumentów, od zachowania bezpieczeństwa energetycznego i ochrony środowiska naturalnego, po wspieranie powstawania innowacji i miejsc pracy, zaś środki tej polityki obejmują szereg instrumentów: od subsydiów po uprawnienia do emisji. Celem niniejszego artykułu jest analiza interakcji zachodzących pomiędzy instrumentami ograniczania emisji CO2. W pierwszej części przedstawiono postępy w realizacji celów polityki energetycznej i klimatycznej do 2020 roku. W części drugiej zaprezentowano klasyfikację instrumentów ograniczania emisji, odpowiadające celom polityki energetycznej: internacjonalizacji kosztów zewnętrznych oraz rozwojowi wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Część trzecia zawiera analizę potencjalnych interakcji zachodzących pomiędzy tymi mechanizmami. W szczególności uwzględniono system EU ETS i dwa modele wspierania rozwoju odnawialnych źródeł energii – systemu kształtowania cen oraz systemu kształtowania ilości energii ze źródeł odnawialnych.
EN
To accomplish the transition to a low-carbon society, the EU has adopted a set of climate and energy targets for 2020 and 2030, both domestically (through its 2030 climate and energy policy framework) and internationally (through its intended contribution to the UNFCCC). Policymakers at all levels of government have been supporting a wide range of incentive mechanisms for emissions reduction and the deployment of renewable energy sources (RES). Motivations for such policy range from energy security and environmental preservation to green jobs and innovation, and measures comprise an array of subsidies from mandates to emissions trading. These mechanisms have been distinguished due to the energy policy targets: internalization of external costs and the deployment of renewable sources of energy. The aim of this paper is to analyze the interactions the economic mechanisms of CO2 reduction. The first part of the article presents an overview of the latest progress towards the climate and energy targets for 2020. The second part of the article presents the classification of instruments supporting the decrease in CO2 emissions, distinguished due to the state targets: internalization of external costs and the deployment of renewable sources of energy. Part three includes an analysis of the interaction between these mechanisms. The results of implementation were presented in relations to the EU ETS system and two models of mechanisms for the popularization of renewable energy sources – a price based system and quota based system.
EN
This paper investigates the relation between the prices of CO2 emission allowances in the EU ETS (Emission Trading System) and wholesale prices of electricity in Poland. Linear regression models were used to assess carbon price pass-through rate to wholesale electricity prices during the entire III phase of ETS (2013-2020). It has been found that the entire cost of CO2 emission allowances was included in the wholesale electricity price. As expected, the peak transmission parameter is higher than the off-peak one. Nevertheless, the difference is small and statistically insignificant. Hence the model does not allow for any far-reaching conclusions in this regard. Results show that electricity producers were able to pass the entire emission-related costs to the customers, which might raise a question of whether EU ETS is an effective tool to give sufficient incentives to decarbonise electricity production.
PL
W artykule zbadano zależność pomiędzy cenami uprawnień do emisji gazów cieplarnianych w systemie EU ETS (unijny system handlu uprawnieniami do emisji), a hurtowymi cenami energii elektrycznej w Polsce. Wykorzystano modele regresji liniowej do oszacowania parametru transmisji cen uprawnień do emisji na hurtowe ceny energii elektrycznej podczas III fazy EU ETS (2013-2020). Wyniki modelowania wykazały, że cały koszt uprawnień do emisji CO2 był uwzględniany w hurtowej cenie energii elektrycznej. Zgodnie z oczekiwaniami szczytowy parametr transmisji okazał się wyższy niż pozaszczytowy, niemniej jednak różnica jest niewielka i statystycznie nieistotna, model nie pozwala więc na wyciąganie daleko idących wniosków w tym zakresie. Wyniki pokazują, że producenci energii elektrycznej byli w stanie przerzucić całość kosztów związanych z emisjami na odbiorców, co może rodzić pytanie, czy EU ETS jest skutecznym narzędziem dającym wystarczające zachęty do dekarbonizacji produkcji energii elektrycznej.
11
51%
PL
W marcu 2007 roku przywódcy państw członkowskich Unii Europejskiej zadecydowali o przyjęciu nowych celów w zakresie obniżenia emisji dwutlenku węgla, zwiększenia wykorzystania odnawialnych zasobów energii oraz poprawy efektywności wykorzystania energii do roku 2020, jak również w późniejszym okresie, do roku 2050. Decyzję tę podjęto w kontekście narastających problemów zmian klimatycznych oraz zwiększającego się zapotrzebowania na energię. W konsekwencji tych postanowień, w styczniu 2008 roku Komisja Europejska opublikowała Pakiet Klimatyczno-Energetyczny, który zawierał propozycje dyrektyw wdrażających przyjęte postanowienia polityczne do wspólnotowego porządku prawnego, w tym regulacje dotyczące zmian w systemie handlu pozwoleniami na emisje gazów cieplarnianych, nową ramową dyrektywę dotyczącą promocji energii z zasobów odnawialnych oraz propozycję dyrektywy umożliwiającej geologiczne składowanie dwutlenku węgla. 17 grudnia 2008 roku Pakiet został przyjęty przez Parlament Europejski, po wcześniejszych uzgodnieniach Rady Unii Europejskiej. Ponadto, w listopadzie 2008 roku Komisja Europejska zaprezentowała Pakiet dokumentów dotyczących efektywności energetycznej, będących uzupełnieniem celów przyjętych w marcu 2007 roku. Regulacje zawarte w tych Pakietach konkretyzują ambicje Wspólnoty w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatu na następną dekadę i wskazują kierunek działania w następnych dziesięcioleciach. W artykule przedstawiono zakres regulacji przyjętych w Pakiecie Klimatyczno-Energetycznym.
EN
In March 2007 leaders of the Member States made decisions concerning new targets in the field of carbon dioxide reduction, increase of use renewable energy and improvement of energy efficiency till 2020. Those decisions were made in the context of climate change processes and growing energy demand. Consequently, in January 2008, European Commission announced the Climate and Energy Package, including proposals on new EU regulations. In December 2008, the EU negotiations on legislation concerning the climate change and energy package were completed in the Council and European Parliament. The Package is to be officially published in Spring 2009. Finally, the Package includes: a Directive on revision of the greenhouse gas emission allowance trading system, the Communication on effort-sharing targets for emissions reductions, a Directive on the geological storage of carbon dioxide, a Directive on promotion of the use of energy from renewable sources, new legislation in order to set emissions standards for new passenger cars and revision of the fuel quality Directive. At present negotiations in the EU Comitology procedures, detailed issues of the new legislation are discussed. In this article, new EU legislation included in the Package is presented.
PL
Przeprowadzone w 2021 r. przez „Energopomiar” Sp. z o.o. wśród elektrociepłowni zawodowych i przemysłowych oraz ciepłowni badanie ankietowe pokazało, jak dużym zainteresowaniem cieszy się w Polsce wdrożenie technologii jądrowych. Zastosowanie reaktorów skali małej (SMR – Small Modular Reactor) i mikro (MMR – Micro Modular Reactor) jest postrzegane jako sposób na rezygnację ze spalania paliw kopalnych (dekarbonizacja) i dążenie do osiągnięcia neutralności klimatycznej. Perspektywa zastosowania technologii jądrowych w ciepłownictwie wydaje się jednak na chwilę obecną raczej odległa, stąd też poszczególne przedsiębiorstwa szukają rozwiązań dostępnych aktualnie na rynku.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.