The main objective of the article is to present a preliminary contextualization of transhumanism on the basis of some of the classical motifs in social theory. In the first section, I critically refer to the most popular definitions of transhumanism and comment on some of the inherent discrepancies within its own techno-progressive agenda. In the second section, I briefly scrutinize some of the critical reactions against the concept of biotechnological human enhancement with regard to its paradoxical appeal to religion, its ambivalent stance towards education, and to the concept of human nature. Finally, I confront the cultural implications of transhumanism by applying Émile Durkheim’s critique of modern humanism as well as Peter L. Berger’s and Thomas Luckmann’s theory of symbolic universes. In general, I interpret transhumanism as an anthropological paradigm shift that entails a cultural recentering of late-modern societies on the basis of a new, technology-centered symbolic universe.
This article seeks to show the role of music in defining the pandemic and post-pandemic world on the example of selected COVID songs. Music is assumed to play an important role in explaining and understanding the world whose social order was disrupted, with many key dimensions of human life dramatically changed due to the SARS-CoV-2 virus. The text presents arguments highlighting the particular importance of music in contemporary culture and everyday life and discusses examples of research on the role of music in the pandemic. The analysis is illustrated with the narratives of the COVID songs, which fit into the broadly defined pandemic and post-pandemic musical discourse. They serve as a component in the construction of a new symbolic universe and the new post-pandemic ‘normality’. According to the perspective adopted for the purposes of this article, music is not only an element of social life that helps us define the world but also a tool for the communication and restoration of the symbolic order. In other words, the aim of this discussion is to show the onomastic function of music in the symbolic study of the world through the normalising power of the musical discourse as a record of human experience.
The article focuses on the analysis of the autobiographical narrative interview with Helga Kuske. Narrator, born in the post-war decade, in East Germany, experiences biographically the symbolic universe of the German Democratic Republic as well as the trajectory associated with the biographical difficulties of coping during the systemic transformation. Case study of Ms Kuske life story oscillates between an attempt to capture her biography in the context of the post-war history of East Germany and a study of her life history with reference to the concept of the symbolic universe of Berger and Luckmann. The text also aims to show the relationship between individual biographical experience and collective processes on the example of the impact of GDR mechanisms on the process of the controlling the life course of the GDR population.
PL
Artykuł skupia się na analizie autobiograficznego wywiadu narracyjnego z Helgą Kuske. Narratorka, urodzona w powojennej dekadzie, w Niemczech Wschodnich, doświadcza biograficznie uniwersum symbolicznego Niemieckiej Republiki Demokratycznej, a także trajektorii związanej z trudnościami biograficznymi radzenia sobie w okresie transformacji systemowej. Analiza przypadku Pani Kuske oscyluje między próbą uchwycenia jej biografii w kontekście powojennej historii Niemiec Wschodnich a studium historii jej życia w odniesieniu do koncepcji uniwersum symbolicznego Bergera i Luckmanna. Tekst ma także na celu wskazanie zależności między jednostkowym doświadczeniem biograficznym a procesami kolektywnymi na przykładzie działania wschodnioniemieckich mechanizmów kontrolowania przebiegu życia mieszkańców NRD.
In the article I attempt to realize three tasks. First, I elaborate Peter Berger’s and Thomas Luckmann’s social ontology of knowledge, mainly by referring to the concepts of everyday lifeworld, knowledge, objectification, justification, and symbolic universe. Second, I offer two interpretations of the notion of everyday lifeworld: the first using the metaphor of a cocoon or a room, and the second using the notion of a rhizome or a metaphor of a network. Third, I argue for the extending of Berger- Luckmnann’s position with Anthony Giddens’ theory of modernity and Slavoj Žižek’s theory of ideology. Such an expanded perspective derived from phenomenological social theory would enable us-I argue-to undertake the problem-posed by Michel Foucault in his What Is Enlightenment? - of analysing ourselves as subjects of knowledge.
PL
W tekście podejmuję trzy zadania. Po pierwsze, przedstawiam społeczną ontologię wiedzy Petera Bergera i Thomasa Luckmanna, odwołując się głównie do pojęć rzeczywistości życia codziennego, wiedzy, obiektywizacji, uprawomocnienia i uniwersum symbolicznego. Po drugie, proponuję dwie reinterpretacje kategorii rzeczywistości życia codziennego, jedną posługującą się metaforą kokonu lub pokoju i drugą odwołującą się do pojęcia kłącza lub metafory sieci. Po trzecie, argumentuję na rzecz potrzeby uzupełnienia podejścia Bergera i Luckmanna o teorię nowoczesności Anthony’ego Giddensa oraz teorię ideologii Slavoja Žižka. Tak rozszerzona perspektywa fenomenologicznej teorii społecznej pozwala podjąć problem postawiony przez Michela Foucaulta w jego głośnym tekście Czym jest Oświecenie?, opisania nas samych jako podmiotów wiedzy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.