Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: swords

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Żelazne akinakesy ze zbiorów Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej

100%

Krzemińska M. , Burghardt M.

2023

nr 44

97-104

The National Museum of Przemyśl District houses three iron acinaces of unknown origin. The very good state of preservation of all three items allowed for a full formal and typological analysis. It was revealed that all three specimens represent forms that are dated to the 7th–6th centuries BC. Although these objects come from unknown contexts, they expand the source base of Scythian military artefacts, making them an excellent source for further detailed morphological and technological analyses of Scythian swords and daggers.

Technika dziwerowania wczesnośredniowiecznych głowni mieczowych

86%

Kucypera P.

2009

tom Nr 3

44-49

Głownie mieczów wczesnośredniowiecznych konstruowano zwykle zgrzewając i skuwając ze sobą kilka elementów wykonanych ze stopów żelaza o różnym składzie chemicznym. Rozwinięciem stosowania tych technik kompozytowych było dziwerowanie, w którym właściwe dla tego procesu obrabianie materiału pozwalało m.in. na uzyskanie na powierzchni wyrobu wzoru o wysokich walorach estetycznych, uwidacznianego po finalnym wytrawieniu produktu w słabym kwasie organicznym. W pełni rozwinięty dziwer pojawia się w I-III w., a szczyt popularności i skomplikowania osiąga w wiekach VI-VII. Późniejsze głownie dziwerowane posiadały często jedynie cienkie wzorzyste taśmy umieszczone po obu stronach homogenicznego rdzenia, a w przeciągu IX-XI wieku zastosowanie omawianej techniki ograniczono jedynie do wykonywania inkrustacji. Chociaż dziwerowanie nadal znajdowało zastosowanie przy wykonywaniu innych broni białych, w trakcie XI w. zostało całkowicie wycofane z produkcji mieczowniczej.

Swords of the Viking Age, usually have been formed by forging together a number of rod/strip elements that composed the blade. Pattern-welding technique of sword blades was developed in the early Middle Ages and sword smiths treated piled structure, and i.a. produced a striking decorative effect, visible on the weapon's surface after etching and polishing. Fully developed pattern-welding occurred from 2nd-3rd century, reaching its peak of complexity and popularity in the 6th and 7th centuries. Late pattern-welded blades may have thin decorative strips welded to a homogeneous core. Between 9th - 11th century the technique's use was limited to inlaying, though it had recurred in different edged weapons of various cultures in that period. The article emphasizes on the use of pattern-welding technique in the process of forging a sword blade in early mediaeval Europe.

Badania metaloznawcze mieczy z cmentarzyska z okresu rzymskiego w Czelinie, woj. Zachodniopomorskie

72%

Biborski M. , Kaczanowski P. , Stępiński J.

tom 10

133-157

Abstract: Results of the metallurgy study on three, two-edged swords from a cremation burial ground in Czelin, representing the Pompeii, Lachmirowice-Apa and Vimose-Illerup types indicate a variability in the material used as well as in technique of their production, and thus in the quality of the specimens. Two of them were made of a single piece of metal with low (specimen of the Lachmirowice-Apa type) or medium quality (specimen of the Pompeii type). A much higher level of craftsmanship is represented by the third sword of the Vimose-Illerup type, precisely forged from several pieces of diverse, high-quality material, representing the so-called pattern welding technique.