Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Motivational perception of superiors and subordinates - the case of Malaysia

100%

Ho J. A. , Liew E. Y.

|

tom nr 4

55-69

EN

Human resources have become increasingly important as they can determine the success or failure of a company. As such, managers need to pay attention to the motivation of their employees. The puipose of this paper is to determine the motivational perceptions between the Malaysian managers and their employees. The study was conducted on 104 Malaysian managers and employees from 40 companies in the manufacturing and financial service industry. The results of the study indicated there were significant differences between the perceptions of the managers and their employees on what motivated the employees. The study also found that employees were more motivated by intrinsic rather than extrinsic motivators. The theoretical and managerial implications of the results are also discussed.

PL

Zasoby ludzkie stają się coraz bardziej znaczące, ponieważ decydują o sukcesie lub porażce przedsiębiorstwa. Dlatego też menadżerowie coraz większą uwagę zwracają na kwestię motywacji swoich pracowników. Celem niniejszego artykułu jest określenie percepcji motywacyjnych malezyjskich menadżerów i ich podwładnych. Badanie zostało przeprowadzone w Malezji na 104 menadżerach i pracownikach 40 firm działających w sektorze produkcyjnym i usług finansowych. Wyniki badań wskazują na istotne różnice w postrzeganiu przez kierowników i ich podwładnych, tego, co ich motywuje. Badania wskazały również, że pracownicy byli w większym stopniu motywowani przez czynniki o charakterze wewnętrznym niż zewnętrzne motywatory. Ponadto, w opracowaniu poddanoo dyskusji implikacje teoretyczne i zarządcze.

2

Hierarchiczna zależność a bezprawne działanie przełożonego. „Sygnalista” w Kościele

100%

Kamiński R.

|

nr 2

5-37

EN

The article is devoted to the reflection on the functioning of the figure of the “whistleblower” in the structures of the Catholic Church. State law defines this concept as an employee of an enterprise or a member of an institution who, by revealing irregularities in their operation, and especially unlawful activities committed by their management, uses the protection granted to him by law enforcement agencies. Although the individual institution of a “whistleblower” is alien to the order of the Church law, it nevertheless provides solutions allowing for informing about unlawful activities, including those committed by the Church superior. The reflection should take into account the hierarchical constitution of the Catholic Church, which means a number of church entities having appropriate authority, ordered according to the degrees and subordination of hierarchically lower organs, to superior organs, both at the level of the universal and particular Church.In the event that the superior, sometimes referred to as the Ordinary and / or the Local Ordinary (can. 134 CIC 1983), takes an action contrary to the law or fails to fulfill obligations arising from a legal norm, which will be equivalent to an unlawful act, the ecclesiastical „whistleblower” can and should inform about such cases the competent authorities.After explaining the meaning of the figure of the „whistleblower” under civil law, an attempt was made to adapt this concept to the canon law system. Later in the study, the code-based sources of the right/obligation were analyzed to make reports in the Church. A special place has been devoted to the latest changes contained in the canonical provisions of universal scope.

PL

Artykuł został poświęcony refleksji na temat funkcjonowania w strukturach Kościoła katolickiego instytucji „sygnalisty”. Pojęciem tym, w prawie państwowym, określa się pracownika lub współpracownika przedsiębiorstwa, czy też członka organizacji, który ujawniając nieprawidłowości w ich działaniu, a szczególnie bezprawne czynności, których dopuszcza się ich kierownictwo, korzysta z ochrony przyznanej mu przez organy ścigania.Chociaż sama instytucja sygnalisty jest obca porządkowi prawa kościelnego, to jednak przewidziano w nim rozwiązania pozwalające na informowanie o działaniach bezprawnych, w tym także tych, których dopuszcza się kościelny przełożony.W podjętej refleksji należało uwzględniać hierarchiczny ustrój Kościoła katolickiego, który oznacza szereg podmiotów kościelnych wyposażonych w odpowiednią władzę, uporządkowany według stopni i podległości organów niższych hierarchicznie organom nadrzędnym, tak na szczeblu Kościoła powszechnego, jak i partykularnego.W przypadku gdy przełożony, określany niekiedy mianem ordynariusza i/lub ordynariusza miejsca (kan. 134 KPK 1983), podejmuje działanie sprzeczne z prawem lub nie dopełnia obowiązków wynikających z normy prawnej, co będzie równoznaczne z działaniem bezprawnym, kościelny „sygnalista” może i powinien informować o tym kompetentne władze.Po wyjaśnieniu znaczenia pojęcia sygnalisty na gruncie prawa cywilnego dokonano próby adaptacji tego pojęcia do systemu prawa kanonicznego. W dalszej części studium poddano analizie kodeksowe źródła prawa/obowiązku dokonywania doniesień w Kościele.Szczególną uwagę poświęcono zmianom zawartym w najnowszych przepisach kanonicznych o zasięgu powszechnym.

3

Reguła Eugipiusza o funkcji opata

100%

Czyżewski B. S.

|

tom 87

71-94

EN

The Regula written for the monastery in Lucullanum by Eugippius (6th c.), although not very original, has some elements that are worth paying attention to. Its author compiled eight rules of the ancient Church, most of which he had drawn from the monastic writings of St. Augustine and the Regula Magistri. In several places he shortened the sources he cited, bearing in mind the specificity of the monastery of which he was the abbot. Noteworthy are the texts about the abbot, to whom Eugippius gave, right after Christ, the highest dignity in the community. He also focused on the responsibility of the abbot for his brethren, both in the formation of their spiritual lives and in the discipline to which they were subjected in order to reach perfection. The originality of Eugippius’ Regula also lies in his “correction” of some texts he “appropriated.” Sometimes this procedure created a certain difficulty, especially with regard to his terminology referring to the abbot. He is not always consistent in using the terms abbas, praepositus and decanus, which means that we are not always able to determine exactly whom Eugippius meant. However, this does not change the fact that the abbot of the monastery in Lucullanum, thanks to the provisions contained in the Regula, was aware of his great responsibility before God and the community he headed.

PL

Reguła napisana dla klasztoru w Lucullanum przez Eugipiusza (VI w.), chociaż nie należy do zbyt oryginalnych, posiada jednak pewne elementy, na które warto zwrócić uwagę. Jej autor dokonał kompilacji ośmiu reguł starożytnego Kościoła, najwięcej zaczerpnął z pism monastycznych św. Augustyna i z Reguły Mistrza. W kilku miejscach skraca cytowane przez siebie źródła, mając na uwadze specyfikę klasztoru, którego był opatem. Godne zauważenia są teksty mówiące o opacie, któremu przyznaje, zaraz po Chrystusie, najwyższą godność we wspólnocie. Zwraca też uwagę na spoczywającą na nim odpowiedzialność za braci, zarówno w dziedzinie formowania ich życia duchowego jak i karności, której są poddawani, by osiągnąć doskonałość. Oryginalność Reguły Eugipiusza polega też na „korekcie” niektórych „przywłaszczonych” przez niego tekstów, co stwarza pewną trudność, zwłaszcza w odniesieniu do sosowanej przez niego terminologii odnoszącej się do opata. Nie zawsze jest konsekwentny w posługiwaniu się terminami abbas, praepositus i decanus, co powoduje, że nie w każdym przypadku jesteśmy w stanie dokładnie określić, kogo tak naprawdę miał na myśli Eugipiusz. Być może mamy do czynienia nie z typową regułą zawierającą przepisy odnoszące się do codziennych praktyk mieszkańców klasztoru św. Seweryna, co raczej zbiór przepisów pochodzących z różnych wczesnochrześcijańskich reguł, które miały służyć jako przewodnik dla opata w Lucullanum.

4

Aktualność nauczania św. Bazylego Wielkiego na temat posługi przełożonego

80%

Szymańska B. E.

|

2011

|

nr 29

15-28

PL

Artykuł, odwołując się do źródeł życia monastycznego – Reguł dłuższych i Reguł krótszych św. Bazylego Wielkiego, prezentuje model posługi przełożonego. Jest to zagadnienie istotne z punktu widzenia współczesnych wspólnot, znajdujących się często w sytuacji przesilenia, oczekujących przede wszystkim wsparcia ze strony swych liderów, przełożonych, duchowych ojców i matek. W tekście ukazane zostały najważniejsze aspekty indywidualnego, duchowego rozwoju, jakiego od przełożonych oczekuje wspólnota, a także jakie uprawniają ich do sprawowania powierzonej posługi na płaszczyźnie emocjonalnej, instytucjonalnej, formacyjnej oraz eklezjalnej.

EN

The article by referring to the sources of monastic life – Greater Rule and Lesser Rule by Saint Basil the Great, presents the model of superior’s service. It is a crucial issue from the point of view of modern communities, which being in the moment of crisis, await the support from their leaders, superiors, spiritual fathers and mothers. The text discusses the most important aspects of an individual, spiritual development, which is expected from superiors by the community and which entitles them to serve on the emotional, institutional, structural and ecclesial grounds.