Autorka artykułu podejmuje próbę analizy rozbieżności interpretacyjnych art. 285 ustawy z 3 lipca 2018 roku. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, który to artykuł jest podstawą przyznania stypendium doktoranckiego dla doktorantów wygaszanych studiów trzeciego stopnia. Spory powstałe na gruncie tego przepisu dotyczą wysokości przyznania tego stypendium i podzieliły zarówno środowisko organów przyznających stypendium doktoranckie, jak i jurydykaturę. Wątpliwości budzi określenie podstawy ustalenia wysokości stypendium doktoranckiego dla osób kończących kształcenie na studiach doktoranckich. Część składów orzekających uważa, że wysokość stypendium pozostała zamrożona w stałej wysokości i powinna wynosić 1470 zł. W opozycji jest stanowisko, które przedstawia zwaloryzowaną kwotę stypendium (1923 zł) ustaloną w odniesieniu do aktualnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta. Autorka przedstawia analizę argumentacji obu stron i próbę ich oceny.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Niniejszy artykuł omawia kwestię możliwości łączenia stypendium doktoranckiego z zasiłkiem chorobowym. Ustawodawca, umożliwiając doktorantom dobrowolne przystąpienie do ubezpieczenia chorobowego, przyznał im również prawo do świadczeń z tego ubezpieczenia, jednak w praktyce może być ono całkowicie iluzoryczne. Doktoranci zachowują bowiem prawo do stypendium doktoranckiego, które przysługuje obligatoryjnie wszystkim doktorantom, również w okresie stwierdzonej niezdolności do pracy z powodu choroby. Jeśli stypendium to zakwalifikowane zostanie jako wynagrodzenie uzyskiwane w ramach naukowoprawnego zatrudnienia, przepisy ustawy zasiłkowej wykluczałyby możliwość uzyskania zasiłku chorobowego. Przystępowanie do ubezpieczenia chorobowego byłoby w tej sytuacji niecelowe. Nieuznanie zaś stypendium za sui generis rodzaj wynagrodzenia pozwalałoby na jednoczesne pobieranie zasiłku chorobowego i stypendium, co byłoby niezgodne z celem i funkcją zasiłku chorobowego oraz z systemowymi założeniami polskiego systemu ubezpieczeń społecznych.
EN
The article discusses the possibility of combining a doctoral scholarship with sickness benefit. The legislator, by allowing PhD students to voluntarily take part in sickness insurance, has also granted them the right to benefits from this insurance. However, this right can be completely illusory in practice. PhD students retain the right to a doctoral scholarship, which is obligatory for all doctoral students, also during the period of inability to work caused by illness. If this scholarship is qualified as a remuneration obtained under “scientific employment”, the provisions of the Benefit Act would exclude the possibility of obtaining sickness benefit. Joining sickness insurance would be pointless in this situation. If we do not recognise the doctoral scholarship for a sui generis type of remuneration, it would allow PhD students to receive simultaneously both sickness allowance and a scholarship. It would be incompatible with the purpose and function of sickness allowance and also incompatible with the system assumptions of the Polish social insurance system.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.