odpornymi na korozję, czyli stalami zawierającymi minimum 10,5% chromu i maksymalnie 1,2% węgla. Do grupy tej zalicza się stale ferrytyczno-austenityczne, tzw. stale duplex. Pierwsze tego typu stale zostały opracowane przed 1930 rokiem, zawierały one na ogół 0,1% C i były podatne na korozję międzykrystaliczną. W latach 70 XX wieku, modyfikując skład chemiczny, uzyskano polepszenie właściwości stali duplex. W efekcie uzyskano stale superaustenityczne, superferrytyczne i stale duplex.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.