Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Strona w postępowaniach meldunkowych – rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych

100%

Drwiniany M.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej

|

2014

|

nr 2

38-58

EN

In accordance with article 42 of the Code of Administrative Proceedings, the Party is a person whose legal interest or an obligation is connected to proceedings, or who demands some legal actions to be undertaken with regard to his or her legal interest or an obligation. The fundamental right of the Party is the right to participate in administrative proceedings underway. However, very often it is rather difficult to define the scope of entities whom the status of the Party can be granted. The aim of this paper is to present discrepancies at jurisdiction of administrative courts related to the meaning of the notion of the Party in case of residence registration proceedings. For many years the attribute of the Party was granted not only to the person who wished to de-register, but also to the owner of the premises or to any other entity who held a legal title of the premises. However, according to the line of jurisdiction with respect to residence registration which started to be formed after 2008, the above mentioned entities stopped to be considered as Parties. It was pointed out that the new jurisdiction was more sensible because of the formal nature of registration of population and the ex officio obligation to undertake proceedings to update the general register in such a way that it would reflect the actual residence of a given person under a given address. Considering the discrepancies at jurisdiction of administrative courts, the Ombudsman addressed the Supreme Administrative Court for clarification of the matter. According to the thesis of resolution taken by seven judges of Supreme Administrative Court on 5 December 2011, the person who holds a legal title to premises is granted the attribute of the Party within the meaning of article 28 of the Code of Administrative Proceedings, in administrative proceedings with respect to residence registration or de-registration of other people in the premises belonging to the Party.

PL

Zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Podstawowym uprawnieniem strony jest prawo do wzięcia udziału w toczącym się postępowaniu administracyjnym. Jednak określenie kręgu podmiotów, którym należy przyznać status strony na potrzeby konkretnej sprawy administracyjnej niejednokrotnie stwarza problemy. Celem pracy było przedstawienie rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych w zakresie rozumienia tego pojęcia w postępowaniach meldunkowych. Przez wiele lat przymiot strony był przyznawany oprócz podmiotu, którego dotyczyło wymeldowanie również właścicielowi lub innej osobie dysponującej tytułem prawnym do lokalu. Zgodnie jednak z linią orzeczniczą, która zaczęła się kształtować w tym zakresie po 2008 r. podmioty te przestały być uznawane za stronę. Jak wskazywano, za takim rozwiązaniem przemawiać miał porządkowy charakter ewidencji ludności i obowiązek podejmowania z urzędu działań zmierzających do aktualizacji tego rejestru tak, aby stanowił odzwierciedlenie wyłącznie faktycznego zamieszkiwania danej osoby pod określonym adresem. Z uwagi na pojawiające się rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie tej kwestii. Zgodnie z tezą uchwały siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 grudnia 2011 r. osoba dysponująca tytułem prawnym do lokalu jest stroną w rozumieniu art. 28 k.p.a., w postępowaniu administracyjnym o zameldowanie lub wymeldowanie w tym lokalu innej osoby.

2

Prawa strony postępowania w sprawie przymusowej restrukturyzacji banku (resolution)

94%

Chojecka K.

|

nr 21

27-37

EN

The article consists of the analysis of the party’s rights in the resolution procedure. This regulation, which was designed in the form of administrative proceedings, is dedicated to improve restructuring or liquidation of the compromised entities. Its aim is not only to possibly maximise the balance of the entity’s assets, but also to involve public budget to a very minor extent. The cost of procedure should be born by the entities‘ shareholders and creditors. Resolution is treated as an ultimate measure and it should be introduced only when the other possible instruments will not be able to protect financial system against the crisis. In the framework of Polish regulation the parties‘ rights were significantly restricted. The Act’s provisions exclude the principle of active parties‘ participation and the possiblity to appeal against the decision. They also restrict the possibility of receiving compensation for incorrect decision and shorten deadlines to introduce proceedings against the decision before administrative court. The aim of the article is to analyse those restrictions in the light of resolution’s goals and hypothetical incompatibility to Constitution of Poland.

PL

Artykuł stanowi analizę praw strony postępowania w sprawie przymusowej restrukturyzacji (resolution). Regulacja ta, ukształtowana w formie postępowania administracyjnego, służy usprawnieniu restrukturyzacji lub likwidacji podmiotów zagrożonych upadłością w taki sposób, by w miarę możliwości zmaksymalizować bilans aktywów zagrożonego podmiotu, ale i by w jak najmniejszy sposób zaangażować środki publiczne, a kosztami procedury obciążyć raczej akcjonariuszy i wierzycieli podmiotu. Mechanizm ten jest traktowany jako środek ostateczny, gdy wszelkie inne środki nie będą w stanie uchronić sektora przed ryzykiem kryzysu. W ramach polskiej regulacji znacząco ograniczone zostały prawa strony postępowania administracyjnego. Przepisy wyłączają stosowanie zasady czynnego udziału stron w postępowaniu, możliwość wniesienia odwołania od decyzji oraz ograniczają możliwość otrzymania odszkodowania za nieprawidłową decyzję, jak też skracają terminy do zaskarżenia decyzji do sądu administracyjnego. Artykuł analizuje te restrykcje w kontekście celów resolution i zestawia je z możliwą niezgodnością przepisów z Konstytucją RP.

3

The principle of effectiveness against the background of the principle of the right to a fair trial in the judgements of the European Court of Human Rights

84%

Kułak-Krzysiak K.

|

nr 1

55-69

EN

The European Court of Human Rights (Hereinafter referred to as ECtHR) has jurisdiction over 47 countries and it is considered to be one of the most effective mechanisms for the protection of human rights in the world. In Recommendation Rec(2004)20 of the Committee of Ministers of the Council of Europe of 15 December 2004 on judicial review of administrative acts – with reference to the right to an effective remedy provided for in Article 13 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (ECHR) – the principle of effectiveness is primarily identified. The guarantees provided by the norms of national law and confirmed in the norms of international law allow citizens to appeal to international tribunals in pursuit of claims alleging violation of rights. Violation of the principle of effectiveness results in the infringement of one or more rights guaranteed by national and also international law. This paper aims to determine what the effectiveness of proceedings is according to the norms of international law and how it is interpreted in relation to the principle of the right to a fair trial. This article aims to define what the effectiveness of proceedings is according to the norms of international law and how it is interpreted in relation to the principle of the right to a fair trial. The research goal of this article is to analyze the legal provisions regarding the effectiveness of court proceedings. The article will ask whether the judicial process can be effective? What is the efficiency of judicial proceedings? What features must the judicial proceedings meet to have the characteristics of efficiency? What activities are being undertaken by international authorities to increase the efficiency of the judicial process, and do these activities have an impact on solving the problem? The issue of efficiency of judicial proceedings is very important. Hence the attempt to answer the questions above. The article presents the genesis of the institution of efficiency and its evolution in recent years as well as attempts to compare it over the years.

PL

Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: ETPCz) obejmuje swoją jurysdykcją 47 państw i jest uważany za jeden z najskuteczniejszych mechanizmów ochrony praw człowieka na świecie. W rekomendacji Rec(2004)20 Komitetu Ministrów Rady Europy z 15 grudnia 2004 r. o sądowej kontroli aktów administracyjnych w nawiązaniu do przewidzianego w art. 13 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (EKOPCz) prawa do skutecznego środka ochrony prawnej naruszonych praw i wolności (right to an effective remedy) – została wyróżniona zasada efektywności. Gwarancje zawarte w normach prawa krajowego, potwierdzone w normach prawa międzynarodowego, umożliwiają obywatelowi odwoływanie się do trybunałów międzynarodowych w celu dochodzenia naruszonych praw. Naruszenie zasady efektywności skutkuje naruszeniem jednego lub kilku praw zagwarantowanych w przepisach prawa krajowego, a równocześnie prawa międzynarodowego. Niniejszy artykuł ma na celu określenie, czym według norm prawa międzynarodowego jest efektywność postępowania i jak jest interpretowana w odniesieniu do zasady prawa do sądu. Celem badawczym niniejszego artykułu jest przeprowadzenie analizy w zakresie przepisów prawnych dotyczących efektywności postępowania sądowego. W artykule postawione zostało pytanie: czy postępowanie sądowe może być efektywne? Co to jest efektywność postępowania sądowego? Jakie cechy musi spełniać postępowanie sądowe, żeby miało cechy efektywności? Jakie działania podejmują organy międzynarodowe, żeby zwiększyć efektywność postępowania sądowego i czy te działania mają wpływ na rozwiązanie problemu? Zagadnienie efektywności postępowania sądowego jest bardzo ważne, stąd próba udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania. W artykule przedstawiona została geneza instytucji efektywności i jej ewolucja w ostatnich latach oraz próba jej porównania na przestrzeni lat.

4

Pełnomocnik strony w postępowaniu administracyjnym – wybrane zagadnienia z orzecznictwa sądów administracyjnych

67%

Streit-Browarna E.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2020

|

tom 15

|

nr 17 (2)

249-266

EN

The article deals with selected problems that have occurred in the case law of the Supreme Administrative Court and provincial administrative courts in matters concerning the procedural position of a party’s representative in administrative proceedings. Selected issues relate in particular to the scope of the power of attorney, the obligation to submit the power of attorney to the case file, legal and actual effects of the representative’s actions and the limits in which the representative may act for a party. Case law of the administrative court regarding the above issues has an impact on the interpretation of provisions of law and their proper application and is a valuable source for creating the methodology for the work of professional representatives in administrative proceedings.

PL

W artykule poruszono wybrane problemy, które wystąpiły w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych w sprawach dotyczących pozycji procesowej pełnomocnika strony w postępowaniu administracyjnym. Wybrane zagadnienia dotyczą w szczególności zakresu pełnomocnictwa, obowiązku złożenia pełnomocnictwa do akt sprawy, skutków prawnych i faktycznych działania pełnomocnika oraz granic, w których pełnomocnik może podejmować czynności za stronę. Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące powyższych zagadnień ma wpływ na wykładnię przepisów i właściwe ich stosowanie oraz jest cennym źródłem dla tworzenia metodyki pracy profesjonalnych pełnomocników w postępowaniu administracyjnym.

5

Study of the location of a heliport in Catalonia

67%

Alonso C. M.

GIS Odyssey Journal

|

2022

|

tom Vol. 2, no. 2

159--177

EN

The objective of this project is to identify one or several municipalities in Catalonia that, after considering the above factors, have the potential to serve as a location for a heliport. Throughout the enterprise's site selection process, ArcMap 10.8 geographic information system (GIS) technologies are employed. All of the layers of information used, the layers of analysis, and the multiple approaches used are all described. This section of the investigation closes with an examination of three potential communities for a new heliport.

6

Czasownik nie do końca (nie)dokonany: „dać się” w użyciu modalnym

67%

von Waldenfels R.

Język Polski

|

2015

|

tom 95

|

nr 4

316-324

PL

Artykuł traktuje o semantyce i właciwościach aspektowych konstrukcji modalnych z „dać się”. We współczesnej polszczyźnie konstrukcja ta występuje w dwu wariantach. W pierwszym, starszym wariancie pacjens występuje jako podmiot; w drugim, nowszym wariancie nie ma podmiotu, konstrukcja ta jest więc bezosobowa. Drugi wariant, który rozpowszechnił się dopiero w XX w., w porównaniu z pierwszym jest silniej zgramatykalizowany. Nie jest on jednoznacznie dokonany, ale wykazuje wiele cech czasownika dokonanego. Jego status w zakresie aspektu czasownikowego można więc uważać za przejściowy.

EN

The article deals with the semantics and aspectual characteristics of modal constructions formed with "dać" ‘give, let’ in combination with the reflexive particle "się". In Polish today, this construction appears in two varieties: in the first, diachronically older variant, the notional object is coded as a subject, while the second, younger variant is impersonal in the sense that it does not contain a subject. This second variant became current only in the 20th century and is more grammaticalized than its older sibling in several respects. Notably, it is not unanimously perfective, but shares many, but not all, characteristics of an imperfective verb, thereby exhibiting traits of a transitional aspectual status.