Problematyka miejskich obszarów funkcjonalnych nie jest nowym przedmiotem badań naukowych ani na świecie, ani w Polsce. Od kilkudziesięciu lat prowadzone są badania nad obszarami wyróżniającymi się występowaniem relacji przestrzennych i społeczno-gospodarczych między miastem głównym (ośrodkiem rdzeniowym) a jednostkami położonymi w jego najbliższym otoczeniu (strefa peryferyjna). Artykuł zawiera uszczegółowienie terminów stosowanych w delimitacji tych terenów, a także systematyzację teorii rozwoju regionalnego, która stanowi podstawę do określenia roli miejskich obszarów funkcjonalnych, w tym ośrodka rdzeniowego i strefy peryferyjnej, w tych koncepcjach. Głównym celem pracy jest określenie zakładanego w koncepcjach teoretycznych znaczenia miejskich obszarów funkcjonalnych w procesie rozwoju regionalnego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.