Since 2009 the new management system of development has been in operation in Poland. Strategic planning and the programming of development are of special importance in this system. The article aims to characterise the main strategic documents in the new management system of development in Poland with a particular attention paid to the strategic areas and priorities of development. The author put forward the hypothesis indicating that a new management system of development seems to be hierarchical in nature and strategic documents are mutually coherent and interconnected. Moreover, a development policy has been designed as a regionally and thematically concentrated one.
PL
Od 2009 r. tworzony jest w Polsce nowy system zarządzania rozwojem, w którym szczególne znaczenie przypada planowaniu strategicznemu oraz programowaniu rozwoju. Kształtowanie polityki rozwoju określają dokumenty strategiczne nowej generacji, do których należą: Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju Polska 2030. Trzecia fala nowoczesności (DSRK), Strategia Rozwoju Kraju 2020. Aktywne społeczeństwo, konkurencyjna gospodarka, sprawne państwo (SRK 2020) oraz dziewięć strategii rozwoju (tzw. strategie zintegrowane). Jedną z nich jest Strategia innowacyjności i efektywności gospodarki. Autorka stawia tezę, że nowy system zarządzania rozwojem w Polsce ma charakter hierarchiczny, a dokumenty strategiczne są spójne i powiązane ze sobą. Poza tym polityka rozwoju jest skoncentrowana terytorialnie oraz tematycznie. Celem artykułu jest scharakteryzowanie głównych dokumentów strategicznych w nowym systemie zarządzania rozwojem w Polsce ze zwróceniem szczególnej uwagi na obszary strategiczne oraz cele i priorytety rozwojowe. Nowy paradygmat zarządzania rozwojem w Polsce oznacza między innymi świadomą strategię realizacji celów przy wykorzystaniu funduszy unijnych oraz więcej kompetencji otrzymanych przez samorządy. Szczególnym elementem nowego systemu zarządzania rozwojem są strategie rozwoju regionów, powiatów oraz gmin.
W artykule przeprowadzono badania dotyczące określenia obszarów strategicznych w jednej z polskich hut. Jest to część badań prowadzonych w ramach metody BOST, opartej na zasadach systemu Toyoty. Do analizy poszczególnych obszarów wykorzystano wykresy kołowe, natomiast do analizy uzyskanych ocen wykorzystano diagram Pareto-Lorenza.
EN
The main subject of the research presented in this paper is specifying of the strategic area in one of polish steelworks. This is a part of researches conducted within the confines of BOST method, based on rules of Toyota system. Circular charts were used to an analysis of the individual areas and Pareto-Lorenz diagrams were used to analysis of the received estimation.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Autor porównał dwa dokumenty: Krajową Strategię Rozwoju Regionalnego 2010-2020 (9.09.2009) oraz Raport w sprawie identyfikacji i delimitacji obszarów problemowych i strategicznych interwencji w Polsce. Przeprowadzona analiza miała na celu prześledzenie tych dokumentów w kontekście trzech głównych zasad polityki regionalnej opisanych w KSRR: 1. Interwencję państwa w tzw. obszarach strategicznej interwencji; 2. Interwencję na możliwie jak najniższym poziomie, gwarantującym najwyższą efektywność; 3. Współudział, współdecydowanie i współodpowiedzialność podmiotów publicznych w tworzeniu polityki i osiąganiu jej celów. Wynikające z tego zestawienia wnioski wydają się spójne z uwagami wniesionymi przez prof. T. Markowskiego w dokumencie Funkcja NSRR na lata 2007-2013 - wybrane zagadnienia rozwoju przestrzennego w projekcie Narodowej Strategii Rozwoju Regionalnego.
EN
The author in his paper compared the two documents: National Regional Development Strategy 2010-2020 (9 September 2009) and Report on the identification and delimitation of the problem areas and strategic intervention in Poland. The analysis was designed to trace these documents in the context of the three major regional policy principles deseribed in KSRR: 1. State intervention in so-called. Strategic Areas of intervention; 2. Intervention at the lowest possible level, ensuring the highest efficiency; 3. Participation, co-actors and co-responsibility of public policy-making and achieving its objectives. The resulting statement of the conclusions seem consistent with the observations contributed by the professor. T. Markowski in the Function NSRD 2007-2013 - selected issues of spatial development in the draft National Strategy for Regional Development.
The relevant literature lacks theoretical considerations regarding strategic areas in relation to strategic security as a socio-economic category. The very concept of strategic security appears only in the aspect of network security, cyber security, as well as in military security approaches. Meanwhile, strategic security is also an economic and social category, and as a strategic area, it requires a priority approach. It also becomes a challenge for public management. It is assumed in the paper that strategic security management, as an economic and social category, requires the use of appropriate instruments and ensures stability, structural order as well as development sustainability in the long term. The paper attempts to define strategic security, areas that should be considered strategic, to identify links between the strategic area and the strategic industry, as well as to indicate directions for further discussion and to attempt to implement it.
PL
W literaturze przedmiotu brakuje rozważań teoretycznych dotyczących obszarów strategicznych w związku z bezpieczeństwem strategicznym jako kategorią społeczno-ekonomiczną. Sama koncepcja bezpieczeństwa strategicznego pojawia się tylko w aspekcie bezpieczeństwa sieci, bezpieczeństwa cybernetycznego, a także w podejściach do bezpieczeństwa wojskowego. Tymczasem bezpieczeństwo strategiczne jest również kategorią gospodarczą i społeczną, a jako obszar strategiczny wymaga podejścia priorytetowego. Staje się także wyzwaniem dla zarządzania publicznego. W artykule założono, że strategiczne zarządzanie bezpieczeństwem, jako kategoria gospodarcza i społeczna, wymaga zastosowania odpowiednich instrumentów i zapewnia stabilność, porządek strukturalny oraz trwałość rozwoju w perspektywie długoterminowej. W artykule podjęto próbę zdefiniowania bezpieczeństwa strategicznego, obszarów, które należy uznać za strategiczne, w celu zidentyfikowania powiązań między obszarem strategicznym a przemysłem strategicznym, a także wskazania kierunków dalszej dyskusji i próby jego wdrożenia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.