Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Stosunki interpersonalne w wojsku

100%

Borkowski J.

Zeszyty Naukowe AON

|

1998

|

tom nr 4(33)

260-272

EN

In the light of psycho-social analysis, armed forces constitute a complex, multilevelled social system which include, among others, interpersonal and inter-group relations. Interpersonal relations are a set of co-ordinated and spontaneous mutual relations and dependencies appearing among soldiers, subunits, units that they have been in contact with. These relations develop according to a defined dynamics based on a specific structure. The central dimension of effective relations is a mature interpersonal communication. An essential condition of an effective, satisfying communication between soldiers is the commanders’ (superiors’) interpersonal competencies which depend, among others, on the ability to know the subordinates, to help them and also to solve conflicts.

2

Kompetencje społeczne fizjoterapeutów z regionu Podkarpacia

100%

Walicka-Cupryś K. , Smolarz I.

Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

|

2017

|

tom 59

38-49

PL

Cel badań. Celem badań była analiza kompetencji społecznych fizjoterapeutów w ich samoocenie oraz w ocenie ich pacjentów z uwzględnieniem płci, wieku, poziomu wykształcenia oraz ( w wypadku fizjoterapeutów) miejsca i stażu pracy. Materiał i metoda. W badaniu wzięło udział 120 osób pracujących z regionu Podkarpacia, w tym 60 fizjoterapeutów oceniających samych siebie oraz 60 pacjentów oceniających swoich fizjoterapeutów. Do oceny kompetencji społecznych fizjoterapeutów wykorzystano standaryzowany Kwestionariusz Kompetencji Społecznych (KKS). W celu analizy statystycznej różnic wyników KKS pomiędzy samooceną fizjoterapeutów a oceną pacjentów zastosowano testy t-Studenta, U Manna-Whitneya i Kruskala-Wallisa. Wyniki uznano za istotne statystycznie dla p 0,05. Wyniki. Badane fizjoterapeutki w samoocenie KKS uzyskały przeciętne wyniki (sten 5), a fizjoterapeuci wysokie (sten 6). W ocenie fizjoterapeutów dokonanej przez ich pacjentów, zarówno kobiety, jak i mężczyźni uzyskali wysoki wynik w zakresie kompetencji społecznych (sten 6) świadczący o ich dużych kompetencjach społecznych. Stwierdzono również różnice w wynikach kompetencji społecznych w samoocenie fizjoterapeutów w zależności od płci. Wnioski. Kompetencje społeczne fizjoterapeutów są oceniane przez ich pacjentów niezależnie od płci, wieku i poziomu wykształcenia bardzo wysoko. Fizjoterapeuci, zwłaszcza kobiety, bardziej krytycznie oceniają swoje kompetencje. Samoocena dokonywana przez fizjoterapeutów jest niezależna od poziomu wykształcenia, wieku i stażu pracy.

XX

Background. The aim of the study was to analyse the social competence of physiotherapists in their self-assessment and in their patients’ opinion with the consideration of gender, age, educational level, place of work, and seniority. Material and methods. The study involved 120 people working in Subcarpathia, including 60 physiotherapists evaluating themselves and 60 patients assessing their physiotherapists. The standardized Social Competence Questionnaire was used to assess the social competence of physiotherapists. For the statistical analysis of differences in the questionnaire results between the physiotherapists’ self-assessments and their evaluation made by their patients, the t-Student, U Mann-Whitney, and Kruskal-Wallis tests were applied. The results were considered statistically significant for p 0,05. Results. The female physiotherapists obtained average results in the self-assessment (sten 5), while the outcomes were high for males (sten 6). In the case of patients’ evaluation, both male and female physiotherapists achieved high social competence scores (sten 6). Conclusions. The social competence of physiotherapists in the assessment of their patients is very high regardless of gender, age, or education level of the patients. Physiotherapists, particularly women, evaluate their own competence more critically than their patients. Regardless of age, level of education, place of work, and seniority, male physiotherapists highly assess their competence. The level of physiotherapists’ social competence is high and patients are satisfied with their therapists’ work.

3

Komunikacja między działami i pracownikami

100%

Zieliński G.

Utrzymanie Ruchu

|

2015

|

tom Nr 1

71--72

PL

Doskonalenie jakości to podstawa funkcjonowania nowoczesnych firm. Naturalne jest doskonalenie efektu końcowego działalności operacyjnej w postaci wyrobu i usługi. Jednakże, aby efekt ten uzyskać na maksymalnie wysokim poziomie, niezbędne jest doskonalenie jakości we wszystkich procesach i działaniach funkcjonowania przedsiębiorstwa. Jest to również ważne ze względu na konieczności poszukiwania takich form doskonalenia, które będą zwiększać jakość produkowanych wyrobów czy też oferowanych usług oraz zwiększać efektywność bądź też wpływać na redukcję kosztów. W niniejszym artykule omówię doskonalenie obszaru komunikacji w firmie w świetle teorii TQM.

4

Opór – konflikt – kryzys – czynniki ryzyka triady

67%

Betta J.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2014

|

tom Nr 1

171--179

PL

Zarządzanie ryzykiem w projekcie stanowi jeden z ważniejszych obszarów zapewnienia skutecznego osiągania jego celów. Zwykle stosuje się je w odniesieniu do „twardych aspektów” projektu, takich jak czas, koszty i jakość. Zarządzanie ryzykiem projektu w odniesieniu do sfery ludzkiej – kierownika projektu, zespołu projektowego czy interesariuszy – jest mocno zaniedbane. A to przecież ludzie odpowiadają za sukces projektu przeciętnie w 80%. Niniejsza praca stanowi próbę częściowego wypełnienia tej luki. Przedstawiono w niej trzy zjawiska: oporu na zmianę, konfliktu i kryzysu w projekcie, jako elementów połączonych określonymi związkami przyczynowo-skutkowymi. Wystąpienie każdego z nich stanowi poważne zagrożenie dla sukcesu projektu, będąc tym samym określonym ryzykiem. Opór jako niechęć do wykonywania zadań w projekcie skutkuje na ogół przekraczaniem terminów lub spadkiem jakości wykonywanych prac. Konflikt powoduje podobne skutki – członkowie zespołu projektowego tracą czas na niepotrzebne i często jałowe spory. Wreszcie kryzys – jako sytuacja nadzwyczajna – powoduje konieczność działań pod presją czasu i przełożonych, co sprzyja popełnianiu błędów. W pracy przedstawiono główne czynniki tych trzech ryzyk, a także sposoby radzenia sobie z nimi. W zakończeniu podjęto próbę kompleksowego zarządzania całą tą triadą.

EN

Risk management in a project is one of most important factors of its successful achievement of goals. Usually it is applied to the “hard aspects” of a project, such as time, cost and quality. Risk management in a project concerning human aspects is neglected, in spite of the fact that human beings are responsible for 80% of project success. This work is an attempt to partially fill this gap. Three phenomena are resistance to changes, conflicts and crisis in a project, connected with each other by certain cause and effect relations. The manifestation of each of them means a serious problem for project success, being a risk at the same time. Resistance as aversion to execute project tasks results in missing deadlines and a drop in quality. Conflict generates similar results: team members waste their time on redundant discussions. Finally, crisis as an exceptional situation creates a necessity to work under the pressure of time and supervisors, thus facilitating making mistakes. In this article the main factors of these three risks are presented, as well as the ways of dealing with them. Finally, an attempt has been made to manage this triad.