Wprowadzenie: Najczęstszą przyczyną wyłonienia stomii jelitowej jest rak jelita grubego. Stomia jelitowa stanowi dla pacjenta nie tylko bardzo duży problem zdrowotny, ale także życiowy. Wyłonienie stomii zmienia dotychczasowe funkcjonowanie, znacznie ogranicza aktywność i w decydujący sposób wpływa na jakość życia. Dlatego też we współczesnym procesie terapeutycznym rozpatrywane są wszystkie sfery życia człowieka, wraz z jego otoczeniem. Ocena jakości życia i stopnia akceptacji choroby wśród pacjentów z wyłonioną stomią pozwala stwierdzić, w której z płaszczyzn pacjenci wymagają uwagi i pomocy, oraz na którą z nich skierować promocję zdrowia. Cel pracy: Zbadanie wpływu akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z wyłonioną stomią. Materiał i metody: Badaniem objęto chorych po wyłonieniu stomii przebywających w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym we Wrocławiu przy ulicy Kamieńskiego na oddziałach Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej, Pododdziałem Chirurgii Metabolicznej, Pododdziałem Chirurgii Endokrynologicznej oraz Chirurgii Onkologicznej. W badaniach posłużono się dwoma kwestionariuszami: ankietą oceny jakości życia (HRQOL) oraz skalą akceptacji choroby (AIS). Ankiety były anonimowe. Badania przeprowadzano od lutego 2015 roku do lutego 2016 roku wśród 101 osób z wyłonioną stomią, z czego 60% pacjentów (60,4% osób) stanowiły kobiety, a 40% (39,60% osób) mężczyźni. Średnia wieku osób ankietowanych wyniosła 48 lat. Najmłodszy z respondentów miał 20 lat, natomiast najstarszy 79 lat. Wśród badanych pacjentów: 16,83% (wykształcenie podstawowe) , 24,75% zawodowe, 32,67% średnie i 25,74% wyższe. Wyniki: Najczęstszą przyczyną wyłonienia stomii wśród respondentów był nowotwór jelita grubego (43,56%).Kolejne to: niedrożność mechaniczna jelita (25,74%), uszkodzenie jelita w następstwie urazów (24,75%), nieswoiste zapalenie jelit (5,95%). Jakość życia pacjentów ze stomią oceniano w odniesieniu do stanu zdrowia, sposobu wypoczynku po operacji, występowania utrudnień i ograniczeń w życiu codziennym, samooceny zaobserwowanych zmian w wyglądzie. Na wyraźne obniżenie jakości życia w tych aspektach wskazała większość badanych. Akceptacja choroby była wyższa u mężczyzn (75%) niż u kobiet (61%). Na stopień akceptacji choroby wpływało również wykształcanie – swojego stanu nie akceptowało 41% osób z wykształceniem wyższym oraz zaledwie 6% osób z wykształceniem podstawowym. Prowadząc badania, zwrócono uwagę na czynniki socjologiczne mające wpływ na ocenę poziomu jakości życia i akceptacji choroby: płeć, wiek, wykształcenie, charakter wykonywanej pracy i miejsce zamieszkania. Wnioski: Płeć i wykształcenie pacjentów wpływają na stopień akceptacji choroby, ale nie mają wpływu na jakość życia. Im wyższy stopień akceptacji choroby, tym lepsza jakość życia. Badania wskazują na potrzebę pogłębienia edukacji pacjentów w zakresie ich funkcjonowania w społeczeństwie.
Wprowadzenie: Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u mężczyzn i drugim u kobiet. Choroba ta stanowi istotny problem cywilizacyjny i społeczny. Cel: Celem pracy jest ocena w grupie badanej świadomości i wiedzy o RJG, jego diagnostyce i leczeniu. Materiał i metody: W grupie badanej rozprowadzono internetowy formularz ankietowy dotyczący zagadnień związanych z RJG, następnie wykonano analizę statystyczną oraz interpretację uzyskanych wyników badania. Wyniki: Po przeprowadzeniu analiz stwierdzono, że znaczny odsetek badanej populacji posiada podstawową wiedzę i świadomość w zakresie RJG. Jednocześnie, około połowa ankietowanych nie uważa się za osoby dostatecznie poinformowane o tej chorobie. Wnioski: Z uwagi na skalę problemu, jaki stanowi RJG, konieczne jest przeprowadzenie szerzej zakrojonych działań, mających na celu propagowanie wiedzy na temat tej choroby. Celowe byłoby przeprowadzenie tego typu badania na większej i bardziej zróżnicowanej socjoekonomicznie populacji.
The paper presents the concept of using color template charts for the needs of telemedicine, particularly telediagnosis of the stoma. Although the concept is not new, the current popularity and level of development of digital cameras, especially those embedded in smartphones, allow common and reliable remote advice on various medical problems, which can be very important in the case of limitations in a physical contact with a doctor. The article focuses on the initial stages of photo processing for the needs of telemedicine, i.e., on the assumptions and the process of designing the appropriate template and detecting it in photos for stoma telediagnosis. Research on the developed algorithms for the location of fiducial markers and reference color fields, carried out on the basis of over 2,000 photos, showed a very high tolerance to scene exposure, lighting conditions and the camera used. The obtained results allowed the initial image intensity normalization of the stoma area as well as correct localization and measurement of changes detected on the skin and the mucosa, which, in the opinion of doctors, significantly increased the diagnostic value of the photographs.
Introduction. Colorectal cancer is one of the most common malignant neoplasms, ranking third in incidence among both men and women. Surgical treatment of colorectal cancer often involves the creation of a stoma, which is necessary in cases where natural bowel passage is impossible or unsafe. This scientific article describes a case of an oncology patient who underwent stoma formation due to colorectal cancer and discusses the diagnostic, therapeutic, and adaptive aspects related to this procedure. Objective. The aim of this study is to present the case of an oncology patient who underwent stoma formation due to colorectal cancer and to discuss the diagnostic, therapeutic, and adaptive aspects related to this procedure. Case study. The patient, a 68-year-old man, was admitted to the hospital with a referral for surgery. Diagnostic procedures confirmed adenocarcinoma in the sigmoid colon. A tumor resection was performed, and a colostomy was created. Conclusions. The creation of a stoma in the treatment of colorectal cancer is a life-saving procedure. Patient education and psychological support are crucial in adapting to the new life situation.
PL
Wstęp. Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych, zajmującym trzecie miejsce pod względem zachorowalności zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Chirurgiczne leczenie raka jelita grubego często obejmuje wyłonienie stomii, co jest niezbędne w przypadkach, gdzie naturalny pasaż jelitowy jest niemożliwy lub niebezpieczny. Niniejszy artykuł naukowy opisuje przypadek pacjenta onkologicznego, u którego wyłoniono stomię z powodu raka jelita grubego, oraz omawia aspekty diagnostyczne, terapeutyczne i adaptacyjne związane z tą procedurą. Cel. Celem pracy jest prezentacja przypadku pacjenta onkologicznego, u którego wyłoniono stomię w wyniku raka jelita grubego oraz omówienie aspektów diagnostycznych, terapeutycznych i adaptacyjnych związanych z tą procedurą. Prezentacja przypadku. Pacjent, 68-letni mężczyzna, zgłosił się do szpitala ze skierowaniem na oddział do operacji. Diagnostyka potwierdziła gruczolakoraka w esicy. Przeprowadzono resekcję guza i wyłoniono kolostomię. Wnioski. Wyłonienie stomii w leczeniu raka jelita grubego jest procedurą ratującą życie. Edukacja pacjentów i wsparcie psychologiczne są kluczowe w adaptacji do nowej sytuacji życiowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.