Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: stability in aqueous solutions

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Stability of cefamandole nafate in aqueous solutions

100%

Medenecka B. , Jankowska A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2011

tom 65

nr 5-6

35-41

Cefamandole nafate is a semisynthetic second-generation cephalosporin antibiotic. Its antibacterial activity depends on presence of ß-lactamic bond, which is not stable on hydrolysis reactions. The products of these reactions may be caused diff erent adverse eff ects. The aim of research was to evaluate the stability of cefamandole nafate in TARCEFANDOL in aqueous solutions. The degradation of cefamandole nafate was studied by using high-performance liquid chromatography with ultraviolet (UV) detection, as described in the monograph of cefamandole nafate in the European Pharmacopoeia. The method was modifi ed and revalidated. The stability of cefamandole nafate was investigated in aqueous solutions at 303, 313, 323, 333 K and pH 0.42–9.12. The degradation of cefamandole nafate under the conditions of general and specifi c acid-base catalysis was a fi rst-order reaction depending on the substrate concentration. The catalytic eff ect was caused by the components of phosphate and acetate buff ers. The values of kpH and kB, which describe the general acid-base catalysis (kpH) and the catalytic eff ect of the components of the buff ers (kB), were obtained from the relationship kobs = f([B]T). Whereas in the solutions of hydrochlochloric acid and borate buff er kobs = kpH. The semilogarythmic relationship kpH = f(pH) indicates that in water solutions at pH 0.42–9.12 the following reactions occur: the degradation of cefamandole nafate catalysed by hydrogen and hydroxide ions and spontaneous hydrolysis of cefamandole nafate under the infl uence of water. The catalytic rate constants of partial reactions and the thermodynamic parameters were calculated from suitable equations.

Mrówczan cefamandolu należy do II generacji antybiotyków cefalosporynowych. Ich skuteczne działanie bakteriobójcze jest uwarunkowane obecnością wiązania ß-laktamowego, które jest podatne na czynniki hydrolityczne, a produkty reakcji hydrolizy mogą wywoływać działania niepożądane. Celem badań była ocena trwałości mrówczanu cefamandolu, w preparacie TARCEFANDOL, w roztworach wodnych. W badaniach zastosowano metodę HPLC, polecaną przez Farmakopeę Europejską do oceny jakości mrówczanu cefamandolu. Metodę dostosowano do warunków badania trwałości oraz poddano rewalidacji. Badania trwałości mrówczanu cefamandolu w roztworach wodnych prowadzono w zakresie pH 0,42–9,12 w czterech temperaturach. Rozkład mrówczanu cefamandolu w warunkach ogólnej i właściwej katalizy kwasowo-zasadowej zachodził zgodnie z modelem reakcji pierwszego rzędu względem stężenia substratu. Efekt katalityczny wykazywały składniki buforu fosforanowego i octanowego. Z zależności kobs = f([B]T) wyznaczono wartości kpH i kB, opisujące właściwą katalizę kwasowo-zasadową (kpH) oraz efekt katalityczny składników buforu (kB). W roztworach buforu boranowego i kwasu solnego występowała jedynie właściwa kataliza kwasowo zasadowa, czyli kobs = kpH. Na podstawie zależności log kpH = f(pH) stwierdzono, że na rozkład mrówczanu cefamandolu w roztworach wodnych składają się reakcje: hydrolizy cząsteczek mrówczanu cefamandolu katalizowana jonami wodorowymi i wodorotlenowymi oraz hydrolizy spontanicznej pod wpływem wody. Z odpowiednich równań wyznaczono katalityczne stałe szybkości reakcji cząstkowych oraz parametry termodynamiczne reakcji.

Development and validation of UV spectrophotometric and RP-HPLC methods for determination of ertapenem during stability studies

80%

Zając M. , Cielecka-Piontek J. , Jelińska A.

2006

tom Vol. 51, No. 5

761-770

Two novel analytical methods, spectrophotometric U V and reversed-phasc high-pcribrmance liquid chromatography (HPLC), were developed for quantitative determination ofcrtapcnem during studies of its stability in the preparation INVANZ. Both methods were validated and compared. In the HPLC method were used: a RP-column, a mobile phase - phosphate buffer 25 mmol L-1 (pH = 6.5) and methanol (85:15 v/v) with a flow rate of 1.2 ml, min-1,and diprophylline as internal standard. The detection wavelength was 298 nm. In Ihe spectropholometric method the subtraction technique was used to interpret the results, at γ = 294 nm. Both methods were validated with regard to linearity, limit of detection, limit of quanlitation, selectivity and precision. Relative standard deviations for intra-day and inter-day precision were from 0.23% to 1.03%. Both methods proved to be suitable for kinetic studies of crtapenem in IN VANZ. Although the UV method a faster, it requires the use of the subtraction technique to determine the observed rate constants.

Opracowano dwie nowe metody do oznaczania crtapenem u podczas badań trwałości w preparacie INVAN7,: wysokosprawną chromatografię cieczową w odwróconym układzie faz (HPLC) i spektrofotometryczną UV. Obie metody zostały zwalidowane i porównane. W metodzie HPLC rozdział chromatograficzny prowadzono stosując kolumnę LiChrospher RP-18, z zastosowaniem fazy ruchomej - bufor fosforanowy 25 mmol L-1 (pH = 6,5) i metanol (85:15 v/v)o szybkości przepływu 1.2 mL min-1 i diprofiliny jako wzorca wewnętrznego. Chromatogramy rejestrowano przy długości fali 298 nm. W metodzie spektrofotometry cznej UV do interpretacji wyników (X = 294 nm) zastosowano tzw. technikę odejmowania. Obie metody zostały zwalidowane w odniesieniu do liniowości, granicy wykrywalności, granicy oznaczalności, selektywności i precyzji. Współczynnik zmienności dla precyzji bezpośredniej i pośredniej wynosi! od 0,23% do l .03%. Obie metody mogą być wykorzystane w badaniach kinetycznych trwałości ertapenerau w preparacie IN VANZ. Metoda UV jest szybsza, ale wymaga zastosowania techniki odejmowania przy wyznaczaniu stałych szybkości reakcji rozkładu.