Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Tożsamość i agresja wśród adolescentów

100%

Liberska H.

|

tom 56(14)

27-41

PL

Współcześnie prowadzi się wiele badań nad dwoma problemami, z których jeden dotyczy kształtowania się tożsamości w okresie adolescencji, a drugi – agresji wśród młodych ludzi. Badacze poszukują uwarunkowań obu fenomenów wśród cech temperamentu, osobowości, specyfiki środowiska rodzinnego, szkolnego bądź rówieśniczego. W badaniach własnych uwagę skoncentrowano na związku pomiędzy procesami tożsamościowymi i wchodzeniem w rolę sprawcy i ofiary agresji. W grupie badanej było 167 adolescentów w wieku 16–17 lat. W badaniach wykorzystano dwa narzędzia: Mini-DIA (The Mini Direct Indirect Aggression Inventory, Österman, Björkqvist, 2008) oraz Skalę Rozwoju Wymiarów Tożsamości DIDS (The Dimensions of Identity Development Scale, Luyckx i in., 2008). Rezultaty badań wskazują na podobieństwo w przebiegu procesów tożsamościowych u dziewcząt i chłopców oraz na różnicującą rolę czynnika płci w podejmowaniu roli sprawcy i ofiary. Ponadto rozpoznano istotne związki między nasileniem procesów tożsamościowych a doświadczeniami sprawcy i ofiary agresji.

2

Specyfika dochodzenia i udowadniania przemocy domowej

86%

Kurilovská L.

|

tom 151(3)

120-138

PL

W prezentowanym opracowaniu autor charakteryzuje specyfikę ścigania i udowadniania przemocy domowej lub przestępstw z nią związanych. Opracowanie powstało w związku z realizacją projektu APVV-19-0090 „Metodologia prawna w dobie pluralizmu prawnego”. Treść opracowania odzwierciedla wyraźną potrzebę określenia poszczególnych elementów, które odnoszą się do danego tematu. Podstawowym celem autora jest wyraźna i jasna interpretacja specyfiki badania i udowadniania przemocy domowej oraz najczęstszych przestępstw z nią związanych. Wyniki badania są również przetwarzane za pomocą metod naukowych, w szczególności przeszukiwania literatury fachowej, orzecznictwa, dorobku naukowego, a także analizy wiedzy naukowej uzyskanej z praktyki teoretycznej, ale także stosowanej, syntezy, obserwacji, indukcji, dedukcji oraz metod abstrakcji i uogólniania. Do weryfikacji hipotez wykorzystano również wywiady kierowane i ocenę krótkiego kwestionariusza dotyczącego postrzegania oznak i form przemocy domowej przez wybrane osoby. Badanie nie zostało opublikowane nigdzie indziej.

3

Troska Kościoła wobec ofiar wykorzystania seksualnego spowodowanego przez duchownych – kontekst kanoniczny i psychologiczny

81%

Fiałek P.

|

nr 2

139-157

EN

This article has been taken the question of the protection of minors against the sexual abuse perpetrated in the Catholic Church. The provisions of canon law applicable in this matter were laid down. The research on the phenomenon of paedophilia and other acts of sexual abuse was analysed. Various types of perpetrators have been distinguished, with particular emphasis on clergymen who commit sexual abuse. The possible consequences in the lives of the victims were also pointed out. As the last point, an attempt was made to summarize the protection regulations of the Church and to propose possible measures to increase the effectiveness of protection and to support the assistance provided to victims.

PL

W artykule podjęto zagadnienie stosowanej przez Kościół katolicki ochrony małoletnich przed wykorzystaniem seksualnym. Przedstawione zostały obowiązujące w tej materii przepisy prawa kanonicznego. Analizie poddano kwestie badań nad zjawiskiem pedofilii i innych czynów krzywdzenia seksualnego. Wyróżnione zostały różne typy sprawców, ze szczególnym uwzględnieniem duchownych dokonujących wykorzystania seksualnego. Wskazano także na możliwe konsekwencje w życiu ofiar. Jako ostatni punkt podjęto próbę podsumowania przepisów ochronnych Kościoła oraz wyrażenia propozycji co do zastosowania możliwych działań podnoszących skuteczność ochrony oraz wspierających pomoc świadczoną ofiarom.

4

Crime Scene as a Source of Information in the Process of Profiling the Unknown Perpetrator of Homicide

72%

Kagan K.

|

nr 5

EN

This study is about the crime scene as a valuable source of information about modus operandi, motives and characteristics of the perpetrator of the homicide crime. Based on Polish and foreign literature, the author made attempts to present various concepts of the perception of the crime scene in the criminal profiling process, as well as to indicate the key elements of the behavior of the perpetrator of the homicide resulting from the manner of proceeding, which can be interpreted from the crime scene. The study also presents the basic assumptions regarding the construction of criminal profiles of unknown perpetrators of homicides, with particular emphasis on the dichotomous concept of division into organised and disorganised perpetrators and the possibility of making other conclusions as to the psychophysical characteristics of the perpetrators of homicides. Thus, it is a form of universal presentation of the problem and may be of interest, in particular, to law practitioners.

PL

Niniejsze opracowanie traktuje o miejscu zdarzenia jako cennym źródle informacji na temat sposobu działania, motywów oraz cech charakterystycznych sprawcy przestępstwa zabójstwa. Celem jest przedstawienie różnych koncepcji postrzegania miejsca zdarzenia w rozumieniu kryminalistycznym oraz wskazanie kluczowych dla procesu profilowania kryminalnego elementów zachowania sprawcy zabójstwa, dających się wyinterpretować z miejsca zdarzenia i umożliwiających wnioskowanie o cechach go wyróżniających. Powyższe zostało dokonane w oparciu o literaturę polską i zagraniczną. W artykule przedstawiono również podstawowe założenia dotyczące konstruowania profili kryminalnych nieznanych sprawców zabójstw, ze szczególnym uwzględnieniem dychotomicznej koncepcji podziału na sprawców zorganizowanych i zdezorganizowanych oraz możliwości dokonywania innych wnioskowań co do cech psychofizycznych sprawców zabójstw. Tym samym artykuł stanowi formę uniwersalnego przedstawienia problemu i może być przedmiotem zainteresowania w szczególności praktyków prawa.

5

Agresja w szkole – częstotliwość, dotkliwość, wykrywalność, motywy sprawców

72%

Orłowski J.

|

nr 2(103)

149-162

EN

The article presents results of a survey on peer aggression conducted in February 2020. The survey was carried out on a group of students and teachers from two primary schools and a secondary school. The most common aggression types turned out to be relational, verbal and psychological. Almost 50 per cent of students from the examined primary schools declared experiencing aggression sometimes or often and assessed it as upsetting or unbearable, the one-fifth of students admitted to being bullied. Girls perceived agression as more upsetting than boys did. Boys were more likely to fall victim to verbal and psychological aggression, girls – to relational aggression. Almost half of aggressors were not able to, or refused to explain reasons for their behaviour. More than a quarter of surveyed students acted aggressively in reaction to peers’ behaviour, trying to get even. Girls more frequently than boys tended to explain their aggression referring to their emotions, boys – were apt to justify aggression viewing it as jokes and justified humorousness. The main source of teachers’ knowledge of hostile behaviours among students was information provided directly by pupils and their parents. Teachers claimed not to notice any forms of material, physical and intimate aggression in their classes.

PL

Artykuł prezentuje wyniki prowadzonych w lutym 2020 roku badań ankietowych poświęconych agresji rówieśniczej. Badania przeprowadzono na grupie uczniów i nauczycieli dwóch szkół podstawowych i liceum ogólnokształcącego. Najpowszechniejszymi rodzajami agresji okazała się agresja relacyjna, werbalna i psychiczna. Niemal połowa uczniów badanych szkół podstawowych doświadczała agresji czasami i często oraz określała ją jako przykrą i nie do zniesienia, jedna piąta była dręczona. Dziewczęta uważały agresję za bardziej dotkliwą niż chłopcy. Chłopcy częściej padali ofiarami agresji werbalnej i psychicznej, a dziewczęta relacyjnej. Prawie połowa sprawców nie potrafiła, bądź nie chciała, wyjaśnić przyczyn swojego zachowania. Ponad jedna czwarta była agresywna w reakcji na zachowanie rówieśnika, próbując mu odpłacić. Dziewczęta częściej niż chłopcy tłumaczyły się odczuwanymi emocjami, a chłopcy żartami i zabawą. Głównym źródłem wiedzy nauczycieli na temat wrogich zachowań wśród uczniów były informacje dostarczane bezpośrednio przez dzieci i ich rodziców. Nauczyciele nie dostrzegli w swoich klasach przejawów agresji materialnej, fizycznej i intymnej.

6

O młodocianym w ujęciu kodeksu karnego

61%

Daniluk P.

|

2014

|

nr 2 (198)

121-142

EN

The article is devoted to a specific category of offenders i.e. juveniles. Firstly, the legal definition of the juvenile, provided under Art. 115 § 10 of the Criminal Code, is analyzed, making a distinction between the notion of the juvenile and the notion of the minor. Then the grounds for the special treatment of juvenile offenders are examined. A special attention is paid to the presumption of lesser degree of juvenile’s guilt and their susceptibility to be affected, which constitutes a good prospect for their education (reformation, reclamation). Finally, the criteria on the basis of which it is established whether an offender is a juvenile offender or not, are analyzed. A special attention is given to the criterion which states that a juvenile is an offender who has not reached the age of 24 years at the time of the trial in the first instance.

7

Przemoc i agresja wśród nieletnich na przykładzie uczniów szkół specjalnych powiatu ostródzkiego

58%

Przybysz J.

|

2022

|

tom 42

127-153

PL

Wśród młodzieży w coraz większym stopniu można dostrzec nasilenie zachowań agresywnych oraz stosowania przemocy, dlatego podjąłem się próby zbadania problemu przemocy i agresji wśród uczniów szkół podstawowych. Praca przedstawia analizę zjawiska przemocy oraz zachowań agresywnych wśród młodzieży. Badania wskazują rodzaje stosowanej przemocy oraz cel jej użycia. Dokonałem również analizy form zachowań agresywnych, miejsc stosowania przemocy oraz sposoby reagowania uczniów na przemoc i agresję. W swoich badaniach dokonałem także podziału na szkoły oraz klasy w ramach najszerszego przedstawienia podanych problemów.

8

Toward New Focus on Retributive Justice. Reflections on Background of Passive Subject of Crime

58%

Smarzewski M.

|

nr 4

69-90

PL

W artykule podjęto próbę nowego spojrzenia na retrybutywizm. Punkt wyjścia dla prezentowanej idei stanowi koncepcja biernego podmiotu przestępstwa. Wydaje się bowiem, że retrybutywizm wobec wyczerpania środków do jego argumentacji wymaga nowej podbudowy. Stąd postuluje się zestawienie teorii retrybutywnego karania z koncepcją podkreślającą znaczenie ofiary przestępstwa w jej materialnoprawnym ujęciu. Prawo karne potrzebuje uzasadnienia dla publicznej reakcji, którą stanowi kara z uwzględnieniem pomiotu biernego, tj. tego, czyje dobra prawne, będące przedmiotem ochrony norm prawa karnego materialnego, zostały bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. To ofiara cierpi wskutek przestępstwa i dlatego też wymaga szczególnego podejścia, zwłaszcza ze strony odpowiednich organów państwowych. Jednocześnie jest ona podmiotem, który może posiadać istotne znaczenie w kontekście ustalenia tego, na co sprawca zasługuje, także w perspektywie sądowego wymiaru kary. Ofiara przestępstwa jest więc istotnym czynnikiem, abstrahując nawet od kompensacyjnej funkcji prawa karnego. Kluczowe miejsce w tym kontekście zajmuje koncepcja biernego podmiotu przestępstwa, która może zostać zestawiona spójnie z retrybutywizmem. Nie jest ona bowiem względem niego teorią sprzeczną, a wręcz przeciwnie, w wielu aspektach pozostaje z nią zbieżna i stanowi istotne dopełnienie, niejednokrotnie kluczowe dla uzasadnienia sensu retrybutywnego karania.

XX

This paper supports the attempt undertaken by its author to take a fresh look at criminal justice in relation to retributivism and conceptual framework of a passive subject of a crime is the starting point for any related consideration, for it seems that retributivism needs new grounds when measures of argument strength are no longer feasible. Therefore, it is postulated to juxtapose the theory of retributive punishment with a victim of a crime in its substantive perspective. However, the criminal law requires reasonable grounds for public response being punishment, not losing sight of a subject whose legal goods are protected by norms of the criminal law but have been directly infringed or imperilled by an offence. After all, it is a victim who suffers in effect of an offence, thus requiring a special approach, especially on the part of relevant public authorities. At the same time, a victim is a subject who may be significant in the context of determination of what an offender deserves, and therefore in the perspective of judicial punishment, too. So, a victim is an important factor, even if we disregard the compensation function of the criminal law. The conceptual framework of a passive subject of a crime, that may be consistently juxtaposed with retributivism, has been specifically highlighted in this paper. This conceptual framework is not contradictory to retributivism, on the contrary, in many respects it is consistent with retributivism and serves the grounds for retributive punishment.

9

Katyń : czas na przebaczenie

58%

Ciećkowski Z. A.

|

tom nr 2

183--193

10

Reforma czy rewolucja? Nowy kształt środków zabezpieczających

44%

Kładoczny P.

|

tom 65

175-188

EN

The Act of 20 February 2015 amending the Penal Code and certain other acts introduced a completely new model of protective measures (środki zabezpieczające). The article contains a critical analysis of the principles that lay at the foundation of the legislator’s move to create the current solutions, namely wide application of non-custodial protective measures, execution of those measures only after the execution of the imprisonment sentence and application of protective measures to convicts sentenced to non-custodial punishment. The author also analyses the consequences of applying these principles in particular provisions and the controversy concerning the compliance of the new normative solutions with the Constitution. The author also points to the doubts whether the advantages of extending the application of protective measures will balance the weakening of the guaranteeing function of criminal law.