Waste produced by deep coal mining is heaped up in the landscape, and remains there as foreign master. Several attempts have been made to plant trees and shrubs on the soil substrate of post-industrial wastelands. But despite high financial expense reclamation often failed, because ecological principles were ignored. In European countries the optimum vegetation is represented by a forest (which is the final stage of natural succession) restoration was mainly done through forestation. Natural plant communities represent a finally balanced system and it would be reasonable to take this into account, especially when reclamation is concerned. Botanists, phytosociologists and ecologists are aware that natural development of a plant cover, particularly on row soils starts with pioneer species. They arc characterized by their low demand with respect to site conditions, especially water and nutrient supply. The biotops, which are the natural source of these species, have largely disappeared, and the so-called technosoils do not own a seedbank In this paper we present some woodland communities investigated on few coal mine heaps in Upper Silesia. The analyzed woodland vegetation patches are classified to the Querco roboris-Pinetum J. Mat. (mscr.) plant community association. The tree layer is built by Betula pendula, Quercus robur, Pinus sylvestris and Populus tremula. In the herb layer there is a remarkable number of species classified to the Vaccinio-Piceetea class. Apart from the meadow Molinio-Arrhenathererea class species, in the herb layer there are also some species from the following ruderal phytosociological classes: Chenopodietea, Plantaginetea.
PL
Działalność przemysłowa prowadzi do powstawania rozległych terenów będących nieużytkami poprzemysłowymi. Odpady powstające w związku z eksploatacją węgla kamiennego są gromadzone w postaci hałd. Podejmowano wiele prób by zazielenić podłoże hałd. Mimo wysokich kosztów zabiegi rekultywacyjne często kończą się niepowodzeniem, ponieważ ignorowane były i są zasady ekologii - ścisłych wzajemnych zależności między środowiskiem abiotycznym a biotycznym. W krajach europejskich roślinnością klimaksową są lasy (które są końcowym stadium naturalnej sukcesji). W związku z tym na wielu europejskich nieużytkach prowadzono rekultywacjćę poprzez zalesianie. Wśród artykułów opisujących spontaniczną roślinność na terenach poprzemysłowych, jedynie kilka poświęconych jest roślinności leśnej. Niniejsza praca prezentuje wyniki badań nad spontaniczną roślinnością leśną prowadzonych na wybranych hałdach porośniętych przez las. Analizowane zbiorowiska zaklasyfikowane zostały do zespołu Quer co roboris-Pinetum J. Mat. (mscr.). Warstwę drzew budują głównie Betula pmtdula, Quercus robur, Pinus sylvestris i Populs tremula. W runie znaczący jest udział gatunków z klasy Vaccinio-Piceetea. Obecne są również gatunki łąkowe i ruderalne z klas: Chemopodietea, Plantaginetea majoris, Artemisietea oraz roślinny psammofilne z klasy Sedo-Sclerantetea.
Mawia się, że przyroda nie znosi próżni i zanikanie jednego składnika otwiera przestrzeń dla innych elementów i procesów – często wcześniej tłumionych. Dotyczy to także presji, jaką człowiek wywiera na ekosystemy, które zanikając, dają przyrodzie szansę stopniowej regeneracji. Wykorzystanie zdolności natury do odtwarzania się może stanowić trzon adaptacji miast do postępujących zmian klimatu i wzmacniać ich odporność na zagrożenia, z którymi borykają się współczesne metropolie. Co w tym zakresie może nam powiedzieć nauka i wyniki wieloletnich badań prowadzonych w polskich miastach?