Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pre-treatment effect on the structure of bacterial cellulose from Nata de Coco (Acetobacter xylinum)

100%

Rusdi R. A. A. , Halim N. A. , Nurazzi M. N. , Abidin Z. H. Z. , Abdullah N. , Che Ros F. , Ahmad N. , Azmi A. F. M.

|

tom Vol. 67, nr 3

110--118

EN

This paper presents a structural analysis of various methods to produce bacterial cellulose (BC) from Nata de Coco (Acetobacter xylinum). BC sheet, BC chem and BC mech powders were successfully prepared using oven drying, chemical and mechanical treatment. The X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy, and field emission scanning electron microscopy (FESEM) were used to analyze the structure of prepared BC. The structure of bacterial cellulose was compared with the structure of commercial microcrystalline cellulose (MCC) and cotton fabric. The XRD results showed that the BC sheet sample had the highest degree of crystallinity (81.76%) compared to cotton cellulose (75.73%). The crystallite size of cotton was larger than the BC sheet, with the value of 6.83 ηm and 4.55 ηm, respectively. The peaks in the FTIR spectra of all BC were comparable to the commercial MCC and cotton fabrics. FESEM images showed that the prepared BC sheet, BC mech, and BC chem had an almost similar structure like commercial MCC and cotton fabric. It was concluded that simple preparation of BC could be implemented and used for further BC preparation as reinforcement in polymer composites, especially in food packaging.

PL

Niniejszy artykuł zawiera analizę struktury celulozy bakteryjnej (BC) wytworzonej z Nata de Coco (Acetobacter xylinum) różnymi metodami. Folia BC i proszki BC chem oraz BC mech zo -stały wytworzone poprzez suszenie w piecu, obróbkę chemiczną i mechaniczną. Do oceny struktury celulozy bakteryjnej stosowano dyfrakcję rentgenowską (XRD), spektroskopię Fouriera w podczerwieni (FTIR) i skaningową mikroskopię elektronową z emisją polową (FESEM). Strukturę celulozy bakteryjnej porównano ze strukturą handlowej celulozy mikrokrystalicznej (MCC) i tkaniny bawełnianej. Wyniki XRD wykazały, że najwyższy stopień krystaliczności miała próbka arkusza BC (81,76%) w porównaniu z celulozą bawełnianą (75,73%). Wielkość krystalitów bawełny była większa niż folii BC i wynosiła, odpowiednio, 6,83 ηm oraz 4,55 ηm. Piki widm FTIR wszystkich otrzymanych form celulozy bakteryjnej były porównywalne z komercyjnymi tkaninami bawełnianymi i z celulozy mikrokrystalicznej. Zdjęcia FESEM folii BC oraz proszków BC mech i BC chem również były podobne do komercyjnej MCC i tkaniny bawełnianej. Stwierdzono, że z wykorzystaniem prostych technik można otrzymać BC, która może być stosowana jako wzmocnienie w kompozytach polimerowych, w szczególności w opakowaniach do żywności.

2

Termograwimetria i analiza gazowa. Cz. 3, TGA/DSC-FTIR

80%

Nijman M.

|

tom R. 23, nr 5

28--32

3

Wpływ promieniowania gamma na proces utleniania folii polietylenowej

80%

Żenkiewicz M. , Rauchfleisz M. , Czupryńska J.

|

tom T. 24, nr 3

229-244

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań utleniania folii z polietylenu małej gęstości (PELD), zarówno w całej objętości materiału jak i w warstwie wierzchniej, zachodzącego pod wpływem modyfikowania promieniami gamma. Do tych badań zastosowano spektroskopię w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR) oraz spektroskopię fotoelektronową (XPS). Stwierdzono, że wraz ze wzrostem dawki promieniowania następuje wzrost utleniania folii PELD zarówno w jej wnętrzu jak i w warstwie wierzchniej. Produktami tego procesu są głównie grupy ketonowe, aldehydowe, kwasowe i estrowe. Zawartość tlenu w warstwie wierzchniej badanej folii wzrasta w przybliżeniu liniowo wraz ze wzrostem dawki promieniowania. Jest ona ponad dwudziestotrzykrotnie większa w warstwie wierzchniej folii modyfikowanej dawką 150 kGy niż w warstwie wierzchniej folii niemodyfikowanej.

EN

The results of low-density polyethylene (PELD) film oxidation occuring in the polymer bulk and surface layer during gamma irradiation were presented. Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS) measurements were performed. It has been established that the bulk oxidation and surface layer oxidation of PELD film increases with the increase of radiation dose and the oxygen occurs mainly in ketone, aldehyde, carboxylic acid and ester groups. It has been shown that oxidation degree of surface layer of PELD film increases almost linearly with the increase of radiation dose and is over twenty three times higher for modified 150 kGy dose PELD film as compared to the nonmodified PELD film.

4

Physicochemical Assessment of the Biodegradability of Agricultural Nonwovens Made of PLA

70%

Miros-Kudra P. , Gzyra-Jagieła K. , Kudra M.

|

tom Vol. 29, no. 1 (145)

26--34

EN

Compostable biodegradable plastics are an ecological alternative to traditional products based on petroleum derivatives, whose post-use waste may pollute the natural environment. Modern polymer materials show the functional properties of plastics obtained by conventional methods, but they also may be degraded as a result of biochemical transformations in composting. This allows such materials to be included in the scheme of the currently implemented circular economy, which does not generate post-consumer waste. This paper presents methods for the assessment of the biodegradation process of selected agricultural nonwovens produced from commercial PLA 6252D polylactide, supplied by Nature Works® LLC, USA. The agricultural nonwovens tested, obtained by the spun-bond technique, were characterised by different degrees of crystallinity in the range from 11.1% to 31.4%. Biodegradation tests were carried out as simulated aerobic composting while maintaining constant environmental conditions in accordance with test procedures based on PN-EN/ISO standards using the method of sample mass loss determination. Gel chromatography (GPC/SEC) and FTIR spectroscopy were also applied to assess the degree of biodegradation. The aim of this study was to evaluate the effect of the crystallinity of nonwoven made of PLA 6252 D on its degradation in a compost environment.

PL

Kompostowalne tworzywa biodegradowalne są ekologiczną alternatywą dla tradycyjnych produktów opartych na pochodnych ropy naftowej, zalegających i zanieczyszczających środowisko naturalne w formie odpadów poużytkowych. Nowoczesne materiały polimerowe wykazują właściwości użytkowe tworzyw sztucznych otrzymywanych metodami konwencjonalnymi a ponadto ulegają utylizacji na drodze przemian biochemicznych w wyniku kompostowania. Pozwala to na wpisanie się takich materiałów w schemat obecnie pożądanej gospodarki cyrkularnej, która nie generuje odpadów poużytkowych. W niniejszej pracy przedstawiono metody badań biorozkładu wybranych agrowłóknin wytworzonych z komercyjnego polilaktydu PLA 6252D firmy Nature Works® LLC, USA. Badane agrowłókniny otrzymane techniką spun-bonded charakteryzowały się różnymi stopniami krystaliczności w zakresie od 11.1% do 31.4%. Badania biodegradacyjnie prowadzono w procesie symulowanego kompostowania aerobowego z zachowaniem stałych warunków środowiskowych zgodnie z procedurami badawczymi na podstawie norm PN-EN/ISO z wykorzystaniem metody wyznaczania ubytku masy. Do oceny stopnia biodegradacji zastosowano również technikę chromatografii żelowej (GPC/SEC) oraz spektrofotometrię FTIR. Celem pracy było określenie wpływu krystaliczności włóknin wytworzonych z PLA 6252 D na rozkład w środowisku kompostowym.