W latach 2002-2004 przeprowadzono doświadczenie polowe metodą bloków losowanych z laserową stymulacją nasion lucerny siewnej (odmiany Legend) oraz lucerny mieszańcowej (odmiany Radius). Stosowano dwie dawki gęstości powierzchniowej mocy wiązki rozbieżnej światła lasera: 3 i 6 mW·cm⁻² (oznaczone jako R3 i R6). Ich efekt porównano z obiektem kontrolnym, nie napromieniowanym (0), oznaczonym jako R0. Naświetlanie nasion stosowano 1-, 3- i 5-krotnie, bezpośrednio przed wysiewem. Największe plony zielonej i suchej masy lucerny w roku siewu (2002) otrzymano w obiekcie R3x5 (odpowiednio 27,8 i 6,62 t·ha⁻¹) i R6x5 (27,2 i 6,41 t·ha⁻¹). Naświetlanie zwiększyło istotnie obsadę pędów na m2, a zmniejszyło masę pojedynczego pędu. W latach pełnego użytkowania (2003-2004), w obiektach R6x5, R6x1, R6x3 i R3x3 naświetlanie nasion istotnie zwiększało obsadę pędów lucerny na m2, a w R6x3 i R6x5 plony zielonej i suchej masy w stosunku do kontroli. Poza tym stymulacja nasion laserem w dawce R6x1, R6x3 i R6x5 zwiększała udział pierwszego pokosu (o 4,6-5,5%) w plonie rocznym, a zmniejszała głównie trzeciego i czwartego pokosu w porównaniu z obiektem kontrolnym.
EN
The field experiment which involved the alfalfa seed laser bio-stimulation (M. sativa: ‘Legend’ and M. madia: ‘Radius’) was performed over 2002-2004 by means of randomized blocks. The divergent laser beam power surface density doses were 0 (control) as well as 3 and 6 mW·cm⁻² (R0, R3 and R6, respectively). Seeds were irradiated once, three and five times, directly before sowing. The highest green and dry matter yields in the alfalfa sowing year (2002) were recorded for R3x5 (27.8 and 6.62 t·ha⁻¹, respectively) and for R6x5 (27.2 and 6.41 t·ha⁻¹). The laser irradiation significantly increased the shoot density per 1 m2, and decreased the weight of a single shoot. For R6x5, R6x1, R6x3 and R3x3 (2003-2004 full performance years) the seed irradiation significantly increased the alfalfa shoot density per 1 m2 and for R6x3 and R6x5 – the green and dry matter yields, as compared with the control. Besides the R6x1, R6x3 and R6x5 seed laser stimulation increased the share of the first cut (by 4.6-5.5%) in the annual yield, and decreased – of the third and fourth cut mostly, as compared with the control.
Doświadczenie polowe z di- i tetraploidalną koniczyną czerwoną uprawianą na paszę, przeprowadzono w latach 1999–2001, metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa). Badano plonowanie oraz skład chemiczny koniczyny w roku siewu, w zależności od sposobu siewu: siew czysty (bez rośliny ochronnej) i wsiewka w jęczmień jary; różnych ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.×1 m-2) oraz odmiany (Dajana — 2n i Etos — 4n). Stwierdzono istotnie wyższe plony zielonej i suchej masy koniczyny z siewu czystego w porównaniu z wsiewką w jęczmień jary. Plon odm. Dajana był istotnie wyższy niż plon odm. Etos. Największy udział w kształtowaniu plonu suchej masy odmiany Dajana, miały w roku siewu frakcje roślin „c” i „d” (ok. 75%), a odmiany Etos — „b” i „c” (ok. 70%). Plon suchej masy koniczyny charakteryzował się wysokim udziałem liści (56,0%–62,8%). Istotnie więcej białka ogółem i właściwego oraz P, K i Mg, a mniej włókna surowego i Ca oraz suchej masy zawierała odmiana Etos niż Dajana z siewu czystego. Nie stwierdzono wpływu zagęszczenia roślin na jakość plonu.
EN
The field experiment on diploid and tetraploid red clover cultivated for fodder was carried out in 1999–2001. Completely randomized blocks in four replications on good wheat complex soil (class III a) were applied. Yielding and chemical composition of clover in the year of sowing was determined depending on the sowing method: pure sowing (with no protection plant) and sowing into the spring barley; the amount of sown seeds (212, 424, 636, 848 seeds×1 m-2); and the variety (Dajana — 2n and Etos — 4n). Significantly higher yields of green and dry matter of red clover from the pure sowing as compared to those from the sowing into the spring barley were recorded. The yield of cv. Dajana was significantly higher than that of cv. Etos. Plant fractions “c” and “d” (about 75% in cv. Dajana) and “b” and “c” (about 70% in cv. Etos) had the largest impact on shaping the dry matter yields in the year of sowing. The yield of dry matter was characterized by high percentage of leaves (56.0%–62.8%). The plants of cv. Etos from pure sowing compared to those of cv. Dajana contained significantly more total and specific proteins as well as P, K and Mg. Moreover, they contained smaller proportions of crude fiber, Ca and dry matter. No significant effect of plant density upon the yield quality was found.
Doświadczenie polowe z koniczyną czerwoną uprawianą na paszę, przeprowadzono w latach 1999–2001, metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa). Badano strukturę zagęszczenia roślin i pędów koniczyny w roku siewu. W eksperymencie uwzględniono dwa sposoby siewu: siew czysty (bez rośliny ochronnej) i wsiewka w jęczmień jary; cztery ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.∙1m2) oraz dwie odmiany (Dajana — 2n i Etos — 4n). Określono polowe wschody koniczyny, liczbę roślin na 1 m2 i ich zróżnicowanie w zależności od średnicy szyjki korzeniowej, obsadę pędów oraz liczbę i masę pędów z rośliny. Wzrost ilości wysiewu nasion powodował spadek polowych wschodów koniczyny, natomiast zwiększał obsadę roślin i udział w niej „siewek”. Nie zróżnicował istotnie obsady pędów, co było efektem samoregulacji łanu, determinowanym zmiennym udziałem roślin o różnej średnicy szyjki korzeniowej i liczbą wyrastających z nich łodyg. Odmiana Dajana charakteryzowała się istotnie większymi wschodami oraz obsadą roślin i pędów na 1 m2, niż Etos. W strukturze zagęszczenia roślin, „siewki” (rośliny bez pędów) stanowiły 72,2% w koniczynie wsiewanej w jęczmień jary oraz 38,8% w uprawianej z siewu czystego. Wraz ze wzrostem średnicy szyjki korzeniowej rośliny wykształcały większą liczbę pędów, ale nie zawsze o większej masie.
EN
The field experiment upon red clover cultivated for fodder was carried out in 1999–2001. Completely randomized blocks in four replications on good wheat complex soil (class III a) were applied. Density structure of clover plants and shoots was studied in the year of sowing. The effects of two sowing ways: pure sowing (no cover crop) and sowing into the spring barley (undersown clover), four seed quantities (212, 424, 636, 848 seeds∙1 m2) as well as of two varieties (Dajana — 2n and Etos — 4n) were examined. Field emergence, number of plants per 1 m2, plants differentiation depending on the root collar diameter, shoot density as well as a number and weight of shoots per plant, were evaluated. With increasing number of seeds in the plots the rate of plant emergence decreased, whereas the plant density and seedling share increased. No significant effect on the shoot density was observed, due to crown self-regulation determined by a variable share of plants differing in a diameter of root collar and a number of stems. Plants of cv. Dajana were characterized by significantly better emergence as well as by higher plant and shoot density per 1 m2 compared to those of cv. Etos. In plant density structure, the seedlings (plants without shoots) amounted 72.2% in the clover sown into the spring barley and 38.8% in the clover cultivated in pure sowing. The enlargement of root collar was associated with the increasing number of shoots, which were not always of greater weight.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.