Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 133

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sowing term
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
PL
Bazylia pospolita (Ocimum basilicum L.) jest rośliną jednoroczną, z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae), której świeże i suszone ziele stosowane jest w przemyśle kosmetycznym, farmakologicznym, perfumeryjnym oraz w gastronomii. Jako gatunek pochodzący z klimatu ciepłego ma wysokie wymagania termiczne. Zapobiegając działaniu niskiej temperatury, szczególnie w okresie wiosennych przymrozków, bazylię pospolitą uprawia się z rozsady, jednak należy ustalić optymalny termin wysiewu nasion, dla uzyskania odpowiedniej jakości i wielkości plonu surowca przyprawowego. W tym celu w latach 2010-2012 przeprowadzono doświadczenie polowe w układzie losowanych podbloków w trzech powtórzeniach. W szklarni wysiano nasiona czterech ekotypów bazylii pospolitej (zielonolistnej, czerwonolistnej, cynamonowej oraz cytrynowej) w dwóch terminach (30 marca i 14 kwietnia). Badaniu poddano plon świeżego i suchego ziela bazylii pospolitej, a następnie przeprowadzono ocenę składu chemicznego świeżego surowca przyprawowego, określając w nim zawartość: suchej masy, kwasu L-askorbinowego, cukrów ogółem i redukujących. Analizując wyniki badań wykazano, że uprawiane eko-typy Ocimum basilicum L. istotnie różnicowały wielkość plonu oraz skład ziela. Największym średnim plonem w toku trzyletnich badań charakteryzowała się bazylia cynamonowa, zaś najmniejszy średni plon ziela pozyskano z bazylii czerwonolistnej, której surowiec przyprawowy zawierał najmniej suchej masy, kwasu L-askorbinowego oraz cukrów ogółem. Najwięcej suchej masy oraz kwasu L-askorbino-wego zawierała bazylia zielonolistna, zaś największą zawartością cukrów ogółem charakteryzował się surowiec przyprawowy bazylii cynamonowej. Największą zawartością cukrów redukujących odznaczała się bazylia pospolita cytrynowa, a najmniejszą – bazylia zielonolistna. Analiza terminu siewu nasion w drugim oraz trzecim roku badań wykazała, iż wcześniejszy termin siewu istotnie zwiększał wielkość plonu oraz zawartość cukrów ogółem.
EN
Basil is an annual plant of the family Lamiaceae, whose fresh and dried leaves are used in culinary applications as well as in cosmetics and perfumes. Basil is a warm-weather plant that requires high temperatures for growth and development. To prevent the adverse effects of low temperature, particularly during spring frosts, basil is grown from seedlings. However, the optimal time for planting should be determined to maximise the yield and quality of basil herbage. To achieve this objective, a field experiment was conducted in a randomised block design with three replications in 2010-2012 in the Experimental Garden of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. Seeds of four basil ecotypes (sweet, purple, cinnamon and lemon) were sown in a green-house on 30 March and 14 April. Fresh and dry basil herbage was analysed. The chemical composi-tion of fresh basil leaves was determined, including the content of dry matter, L-ascorbic acid, total sugars and reducing sugars. The analysed basil ecotypes differed significantly with regard to herb-age yield and composition. During the three-year experiment, cinnamon basil was characterised by the highest average yield. Purple (purpurascens) basil produced the lowest average yield and its herbage contained the lowest concentrations of dry matter, L-ascorbic acid and total sugars. Green leaf basil had the highest content of dry matter and L-ascorbic acid, whereas cinnamon basil had the highest concentrations of total sugars. Lemon basil had the highest content of reducing sugars, and sweet basil – the lowest. In the second and third year of the study, the first seeding date contributed to a significant increase in basil yield and total sugar content.
PL
W doświadczeniu mikropoletkowym w latach 1998–1999 badano reakcję 3 odmian dwurzędo­wych i 3 wielorzędowych jęczmienia ozimego na nawożenie azotem (0, 30, 60, 90) oraz termin siewu (7–9, 17–19 i 27–29 IX). W latach 2000–2001 podobne doświadczenia wykonano z dwoma innymi odmianami dwurzędowymi i trzema wielorzędowymi. Wszystkie odmiany jęczmienia ozimego reagowały wzrostem plonu ziarna w miarę zwiększania dawki nawożenia azotem do 60 kg/ha. Odmiany wielorzędowe (w szczególności Bursztyn) wykazywały większe zwyżki plonu niż odmiany dwurzędowe. Interakcja odmian z nawożeniem w latach 1998–1999 polegała na większym wzroście plonu odmian wielorzędowych przy dawce N-90 kg/ha, w odróżnieniu od odmian dwurzędowych. Wysoki plon przy wczesnym terminie siewu (7–9 września) osiągnięto w przypadku dobrego przezimowania jęczmienia. W warunkach złego przezimowania (1998–1999) wskutek porażenia pleśnią śniegową i wyprzenia roślin nastąpiło znaczne zmniejszenie plonu przy wczesnym terminie siewu w porównaniu z późniejszymi terminami (17–29 września). W większej mierze dotyczyło to odmian dwurzędowych. Najbardziej odpowiedni dla jęczmienia ozimego okazał się średni termin siewu (17–19 września). Odmiany dwurzędowe (w szczególności Bombay) są bardziej wrażliwe na opóźnienie siewu od odmian wielorzędowych. Zróżnicowanie plonu ziarna pod wpływem badanych czynników było głównie skutkiem zmian liczby kłosów na jednostce powierzchni, ponieważ zmienność liczby ziaren w kłosie i masy 1000 ziaren była znacznie mniejsza.
EN
The response of 3 two-row and 3 six-row cultivars of winter barley to nitrogen fertilization (0, 30, 60, 90 kg N/ha) and sowing date (7–9, 17–19 and 27–29 September) was investigated in microplot experiments in the years 1998–1999. The response of 2 another two-row and 3 six-row cultivars was investigated in similar experiments in the years 2000–2001. All the cultivars responded with increase of grain yield to the increase of nitrogen fertilization up to 60 kg N per ha. The six-row cultivars (especially Bursztyn) showed higher increase than the two-row cultivars. In the years 1998–1999, interaction of the cultivars and nitrogen fertilization at the dose of 90 kg per ha was caused by higher yield increase of the six-row cultivars as compared to the two-row cultivars. High yield was reached at the early sowing time and good winter survival. Under poor survival caused by smothering and snow mould infection the yields were smaller at the early sowing date (especially for the two-row cultivars). The medium date was most suitable for winter barley. The two-row cultivars (in particular Bombay) were more sensitive to delayed sowing when compared to the six-row ones. Variability of grain yield, in dependence on the studied factors, was related to differentiation in number of ears per unit area, but the seed number per ear and weight of 1000 seeds did not vary significantly.
PL
W pracy przeanalizowano wpływ podstawowych czynników agrotechnicznych, takich jak: ilość wysianych nasion, sposób i termin siewu, nawożenie azotem oraz właściwości odmianowe, na kształtowanie obsady kłosów pszenicy ozimej jako komponentu plonu, który w głównej mierze decyduje o jego wielkości. Przedstawiono sposób prowadzenia łanu w zależności od występującej obsady roślin w celu uzyskania optymalnego zagęszczenia kłosów, a w rezultacie wysokiego plonu.
PL
Celem pracy była analiza wpływu wybranych komponentów plonu na plon odmian pszenicy ozimej w zależności od terminu i gęstości siewu. Badania przeprowadzono w latach 2004-2006 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Jelczu-Laskowicach na glebie kompleksu żytniego dobrego. Analizowano następujące czynniki: I – terminy siewu pszenicy ozimej: 14-16 września, 1-3 października, 15-17 października; II – dwie gęstości siewu: l1 – 300 ziaren·m⁻²; l2 – 450 ziaren·m⁻² oraz czynnik III – odmiany pszenicy ozimej: Finezja, Rywalka, Kobiera, Satyna, Bogatka i Zawisza. Siewy wczesne i w optymalnym terminie wpłynęły na wyższe plony odmian pszenicy ozimej w porównaniu z siewami wykonanymi w terminie opóźnionym o dwa tygodnie. Zmniejszona gęstość siewu w terminie przyśpieszonym o dwa tygodnie w stosunku do terminu optymalnego stymulowała wzrost plonów niektórych odmian pszenicy ozimej. Wyższe plony odmiany Kobiera i Satyna uwarunkowane były zwiększoną liczbą kłosów na jednostce powierzchni oraz masą i liczbą ziaren z kłosa.
EN
The research aimed at the analysis of the influence of selected yield characters on the yield of winter wheat cultivars depending on the seeding date and density. Experiments were carried out over 2004-2006 at the Agricultural Experiment Station, the Institute of Soil Science and Plant Cultivation, Jelcz-Laskowice, on good rye complex soil. The following factors were analyzed: factor I – dates of winter wheat seeding: September 14-16, October 1-3, October 15-17; factor II – two seeding densities: l1 – 300 grains·m⁻², l2 – 450 grains·m⁻²; factor III – winter wheat cultivars: Finezja, Rywalka, Kobiera, Satyna, Bogatka and Zawisza. Early seeding and at optimal dates resulted in higher yields of winter wheat cultivars as compared with seedlings sown at the date delayed by two weeks. A decreased seeding density at the date two weeks earlier as compared with the optimal date can enhance yields in some winter wheat cultivars. Higher yields in Kobiera and Satyna depended on an increased number of heads per area unit and the weight and number of grains per head.
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.