Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Stanisława Hozjusza nauka o zbawieniu w Kościele katolickim

100%

Kozakiewicz S.

Teologia w Polsce

|

2014

|

tom 8

|

nr 2

207-214

PL

Nauka kardynała z Warmii o zbawieniu w Kościele jest nie tylko przyczynkiem do poznawania historii soteriologii i jej analizy, ale dobrą okazją do rekonstrukcji rozwoju katolickiej teologii w zakresie jej eklezjologii, sakramentologii i soteriologii. Z perspektywy litery i ducha Soboru Watykańskiego II jest odpowiedzialną inspiracją do systematycznego, zdecydowanego odchodzenia od eklezjologii instytucjonalnej, tak mocno zakorzenionej i wciąż obecnej w Kościele.

2

Teologia zbawienia w nauczaniu Jana Pawła II

100%

Kudasiewicz J.

Verbum Vitae

|

2002

|

tom 1

271-287

PL

La soteriologia di Giovanni Paolo II contiene seguenti verit: l'uomo non pu salvare se stesso; solo Dio pu salvarlo. Dio salva uomo a causa del suo amore che rivela nel suo Figlio, Ges Cristo, unico Salvatore del mondo. Dio vuole salvare ogni uomo e l'uomo intero: anima e corpo. Dal'evento salvifico che la vita e la Pasqua di Cristo nasce la nuova vita del cristiano.

3

"Przyodziej ciała trofeum..." Soteriologia Hymnów św. Ambrożego

100%

Gacia T.

Verbum Vitae

|

2002

|

tom 1

227-251

PL

Il tema del'articolo è la soteriologia degli inni di san'Ambrogio. I numerosi inni, specialmente nelle espressive formule della professione di fede nella Santissima Trinità, per respingere le eresie ariane, sottolineano l'ugualianza del Padre e del Figlio. Il Figlio di Dio assume la nostra carne mortale e la fa il segno della vittoria. Molti motivi cristologici e soteriologici sono presenti anche negli inni dei grandi misteri cristiani. Ci sono anche inni, in cui possiamo trovare il tema della relazione fra Cristo e cristiano; cioè si tratta degli inni dedicati ai martiri romani e milanesi e alle vergini.

4

Być z Chrystusem i być w Chrystusie. Egzystencjalna sekwencja chrystomorficzna w chrystologii św. Pawła

88%

Langkammer H.

The Biblical Annals

|

1982

|

tom 29

|

nr 1

67-78

PL

Die Praepositionen syn und en, als Folge von hyper und dia, betonen besonders eine christomorphische Existenz der Gläubigen mit Christus in der Soteriologie des hlg. Paulus. Aus dem mit Christus sterben und mit Christus auferstehen folgt das existenzielle und heilsbedingte esse in Christo. Wie diese Sequenz in ihren einzelnen Fasern sich gestalltet möchte eben der Verf. aufzeigen.

5

„On to dla nas grzechem uczynił tego, który nie znał grzechu” (2 Kor 5,21a): Rozumienie Pawłowej wypowiedzi w historii egzegezy

71%

Siemieniec T.

|

nr 7

59-83

EN

The article aims to answer the question of how in the history of exegesis the statement of the Apostle Paul from 2 Cor 5:21a (“God made Christ a sin”) was interpreted. The article consists of several parts examining the issue chronologically. At the beginning the interpretation of 2 Cor. 5:21a by theologians of the Patristic era (esp. Origen, Cyril of Alexandria, Gregory of Nazianzus; Gregory of Nyssa, John Chrysostom, and Augustine of Hippo) was presented. Then, the interpretation by medieval theologians (esp. Anselm of Canterbury) was discussed. In the third stage the understanding of 2 Cor 5:21a by Martin Luther, Jan Calvin, and other theologians of the Reformation era has been examined. The last step is the presentation of the interpretation of 2 Cor 5:21a during the modern era. It has been noticed that contemporary exegetes refer to the results of the theologians who lived before. In the interpretation of 2 Cor 5:21a, the three most important tendencies can be distinguished. First of them sees here a reference to the incarnation of the Son of God, the second one-a reference to His death understood as a sacrifice for sin, and the third trend understands making Jesus sin in relation to the reality of sin that Jesus Christ faced.

PL

Autor artykułu szuka odpowiedzi na pytanie, jak w historii egzegezy interpretowano wypowiedź Apostoła Pawła z 2 Kor 5,21a o tym, że Bóg uczynił Chrystusa grzechem. Artykuł składa się z kilku części uszeregowanych chronologicznie. Najpierw przedstawiona została interpretacja 2 Kor 5,21a przez teologów epoki patrystycznej (zwłaszcza Orygenesa, Cyryla Aleksandryjskiego, Grzegorza z Nazjanzu, Grzegorza z Nyssy, Jana Chryzostoma, Augustyna z Hippony). Następnie omówiono teologów średniowiecznych na czele z Anzelmem z Canterbury. Trzecim etapem było zwrócenie uwagi na Marcina Lutra, Jana Kalwina oraz innych teologów czasu Reformacji. Ostatni punkt stanowi ukazanie interpretacji 2 Kor 5,21a przez teologów nowożytnych. Zauważono, że egzegeci epoki nowożytnej w swoich badaniach nawiązują do owoców pracy teologów wcześniej żyjących. W interpretacji 2 Kor 5,21a wyróżnić można trzy najważniejsze tendencje, które widzą tutaj odniesienie do wcielenia Syna Bożego, do Jego śmierci rozumianej jako ofiara za grzech i do szeroko rozumianej rzeczywistości grzechu, z którą zmierzył się Jezus Chrystus.

6

Perspektywy "kosmiczne" w soteriologii św. Pawła (Rz 8, 19-27)

63%

Romaniuk K.

The Biblical Annals

|

1966

|

tom 13

|

nr 1

81-94

PL

L’article se compose de trois parties: I. Le contexte du passage Rom. 8, 19-27; II. L’exégèse du texte Rom. 8, 19-27; III. Les réflexions finales et la traduction paraphrasée du texte. Pour ce qui est du contexte, il faut retenir les liens de notre texte avec les chapitres précédents et tout spécialement avec le chapitre V qui annonce le thème du passage Rom. 8, 19-27. Dans le texte même on peut distinguer trois thèmes: 1. L’attente par la création de la révélation des fils de Dieu; 2. L’attente par les hommes de la rédemption du corps; 3. Les gémissements qu’on ne peut pas exprimer par les paroles humaines ou l’intercession de 1’Esprit Saint. La signification de la pensée authentique de l’apôtre dépend du sens dans lequel sont employés par saint Paul des termes comme: κτισις, ο υποταξων, ματαιοτης, φθορα, απαρχη etc. Le mot κτισις, d’après toute vraisemblance, signifie toute créature animée et inanimée, excepté l’homme. Une telle créature, personnifiée de façon plastique, attend avec une grande impatience la révélation future du Fils. L’épiphanie eschatologique du Christ est conçue aussi comme une révélation de tous les enfants de Dieu. La vanité (ματαιοτης) à laquelle est soumise la créature possède un sens moral. L’homme est celui qui soumet la créature aux lois de la vanité. La libération de la créature consistera en son affranchissement de la vanité. L’avenir de la créature, vue du côté positif, se traduira par la participation de tout ce qui est creé à la liberté et à la gloiredes enfants de Dieu. Une part toute spéciale dans la future gloire de toute la création a été réservée au corps humain dont l’homme attend la rédemption. Ce désir de l’homme, de soi tellement faible, est accompagné par 1’Esprit Saint qui intercède pour nous. Dans le problème de la „sotériologie cosmique” de S. Paul, il s’agit surtout de la rédemption du corps humain. Celui-ci ne peut pas être considéré comme une prison de l’âme. II constitue une partie de l’homme, destinée à être transformée en „corps spirituel”. Quant aux sources littéraires du texte Rom. 8, 19-27 on admet, outre les allusions bien claires au livre de la Genèse, quelques influences de la littérature apocalyptique juive.

7

Typologie chrystologiczne, czyli Orygenesa próba odpowiedzi na pytanie, Kim jest Jezus? : na podstawie komentarzy i homilii do ewangelii synoptycznych

63%

Zborowski M.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2015

|

nr 22

367-386

EN

What can be said about Jesus while gazing at the Old Testament? The answer is provided by Origen who rereads the figures of the Old Covenant, and in an extremely precise and totally original way discovers in them the promised Messiah. Typological exegesis becomes for this Alexandrian the source of knowledge of Jesus Christ, his humanity, work, themes, missions, as well as ways to recognize him in his everyday life and establish a closer relationship with him.

8

Model soteriologiczny oparty na kategorii zaufania. Hipoteza

63%

Strzelczyk G.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2016

|

nr 30

325-335

EN

Numerous classic soteriological models are based on the concepts or experiences which are not clear for contemporary people. Therefore, there is an urgent need to propose new models which will be more comprehensible in the present cultural context. The article constitutes an attempt at constructing a soteriological model based on a category of trust, which primarily characterized both the relation of God to a human (the act of entrusting the world to a human) and of a human to God. The main hypothesis concerns the essence of the first sin, which is traditionally described as disobedience, whereas here we strive to prove that it consisted in taking back the human trust in God, which also resulted in taking back God’s trust in humans and in distorting the human’s image of God. Thus, God’s salutary action is pedagogical: it aims to restore in a human being an attitude of trust, whose ultimate realization is the human trust of Christ in God the Father. The act of entrusting His Son to humanity and the lack of punishing reaction to the murdering of His Son are the most significant expressions of the revelation of God as trustworthy. Whoever responds with faith (trust) to this revelation will be saved.

9

“Uisibilis in homine et contrectabilis Deus” (De Trinitate IV 42). Un análisis de la presencia de Cristo en el Antiguo Testamento en las obras de Hilario de Poitiers a la luz de la polémica antiarriana del s. IV

63%

Alba López A.

Vox Patrum

|

2022

|

tom 81

7-30

EN

The analysis of Old Testament theophanies was particularly important to Hilary of Poitiers, both in what regards the doctrinal development of his soteriological and Christological thought and in what concerns his struggle against those who denied the equality of the Father and the Son. Throughout this paper I will analyse the Gallic bishop’s cross-sectional analysis of the main theophanies witnessed by the prophets and patriarchs in the light of their future orientation in his works, mainly in De Trinitate and the Tractatus super psalmos. Hilary believed that the reason behind divine manifestations was none other than the annunciation of the new economy which was inaugurated with the Incarnation and to arouse the faith and hope required to await this moment and to be able to identify the Son in the carnal habitus he assumed in his coming within mankind. In order to differentiate theophanies from the incarnation, Hilary of Poitiers establishes a fundamental difference between the species creatae assumed by the Word in the theophanies and the assumption of the flesh in the Incarnation which is essential to understand the mysteries the purpose of the Son's mission, namely, the salvation of humankind.

ES

Hilario de Poitiers concede una especial importancia al análisis de las teofanías del Antiguo Testamento, tanto en lo referente al desarrollo doctrinal de su pensamiento soteriológico y cristológico como en lo relativo a su enfrentamiento con aquellos que niegan la igualdad entre el Padre y el Hijo. A lo largo del presente artículo analizaremos el tratamiento transversal que hace el obispo galo en su obra (especialmente en De Trinitate y el Tractatus super psalmos) de las principales teofanías contempladas por profetas y patriarcas a la luz de su orientación futura. Hilario entiende que el motivo de las manifestaciones divinas no es otro que anunciar la nueva economía que se inaugura a raíz de la encarnación y suscitar en el hombre la fe y la esperanza necesarias para esperar ese momento y ser capaz de identificar al Hijo en el habitus carnal que asume en su venida. Para diferenciar las teofanías de la encarnación, Hilario de Poitiers establece una diferencia fundamental entre las species creatae asumidas por el Verbo en las teofanías y la asunción de la carne en la encarnación, aspecto fundamental para entender los misterios de la salvación del hombre que constituye el objetivo de la misión del Hijo.

10

Dlaczego List do Hebrajczyków przypomina o pragnieniach patriarchów?

63%

Malina A.

Collectanea Theologica

|

2018

|

tom 88

|

nr 4

125-138

EN

The Pontifical Biblical Commission’s document The Jewish People andtheir Sacred Scriptures in the Christian Bible calls attention to a threefoldconnection between the two parts of the Christian Bible: continuity, discontinuityand newness. The paper offers an analysis of a passage as an exampleof this relationship. The Epistle to the Hebrews (11:8-22) puts a particularemphasis on the desires of the patriarchs among other attitudes of the heroesof faith. They were looking for what was promised to them and desired bythem: a city with solid foundations planned and built by God. Now thosedesires can be fulfilled: the everlasting life with God is offered to all whobelieve in Jesus Christ.

11

Jedyne Imię przynoszące zbawienie

63%

Malina A.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2018

|

nr 32

105-117

EN

Many New Testament texts bear witness to the faith of the rst Christians in the saving power of the name “Jesus”. This faith is related to the Old Testament signi cance of giving the names of things and of persons by God: calling with names corresponds closely to God’s role as Creator in relationship to His creative works and to His position as Savior of His people. This double function of naming and calling is pointed out in the Biblical texts on the grammatical and lexical level. The using the name “Jesus” by the New Testament authors and, rst of all, by the Synoptics emphasizes a soteriological meaning of the texts.

12

Chrzest krwi jako heroiczny wyraz doskonałego świadectwa w nauczaniu Orygenesa

51%

Duda J.

Verbum Vitae

|

2015

|

tom 27

209-225

EN

Announcing God’s Word in connection with witnessing is the most basic of the Church’s tasks, stemming directly from its nature. In the first centuries of the Church, Christians often faced misunderstanding and persecution. This article presents quite an original conception of Origen (died ca. AD 253) concerning the issue of witnessing in its most radical form: martyrdom. Adamantios calls that the “baptism of blood”, treating it as the perfect form of advocating for Christ (imitatio Christi). Martyrdom is a projection of Christ’s paschal mystery. The baptism of blood cooperates with the passion sacrifice of the Savior in a great soteriologic process of redemption and purification of the world, leading all people to eschatological, glorious union with God in the glory of heaven. The heroic ideal of perfection outlined by Origen aimed not only at strengthening Christians during their testing and persecution, but also at reminding them of the basic task of apostolic mission: witnessing by all Christ’s believers.

13

Główne tematy teologiczne Drugiego Listu św. Piotra

51%

Mickiewicz F.

Collectanea Theologica

|

2018

|

tom 88

|

nr 1

23-42

EN

The author of the Second Letter of St Peter wrote at a time when therewere false prophets and teachers among Christians, whose erroneous learningseemed very attractive to many, and therefore became a serious threatto the young Church. Because of their strong influence and the danger thatmany who were unstable in faith and morals would follow their example,Peter sharply denounced their teaching and scandalous conduct. Above all,however, he wrote his letter to remind Christians of the apostolic teachings they once gave them. This article presents the main theological topics thatare the content of the teaching of the author of the Second Letter of StPeter: the divine authority of Jesus Christ (Christology), the salvific willof God and Jesus Christ (soteriology), the promise of the Lord’s secondcoming (eschatology), the authority of the Holy Scriptures and its properinterpretation, and moral life based on the Gospel.

14

Gott und COVID-19 – Kirche ohne Antwort?

51%

Zimmermann M.

|

2020

|

nr 30

99-107

PL

Każdy praktykujący chrześcijanin, biorący pod rozwagę zjawisko pandemii COVID-19 i śledzący źródła internetowe mówiące o tym problemie, bez trudu jest w stanie zauważyć rodzące się inicjatywy, mające pomóc chrześcijanom odnaleźć głęboki duchowy sens tej pandemii czy też zorganizować wspólną modlitwę w intencji zażegnania kryzysu. Duchowa interpretacja pandemii i zachęta do modlitwy są jednak niezbyt często spotykane w wypowiedziach Kościoła. Niektórzy duchowni wspominają co prawda o gniewie i sądzie Bożym, ale hierarchowie kościelni milczą w tej sprawie lub ograniczają swe wypowiedzi do apeli o darowiznę lub empatię. Otwarcie ujawnia się wrażliwość naszego społeczeństwa, co stawia pod znakiem zapytania zarówno indywidualną osobę, jak i całe życie społeczne czy wiarę. Tradycja biblijna i kościelna mają jednak odpowiedź na kryzys. Jeżeli Kościół nie chce zostawić wiernych samym sobie, powinien zadbać o to, by jego wypowiedzi były bardziej zróżnicowane biblijnie, duchowo i teologicznie.

EN

Any practising Christian considering the COVID-19 pandemic and following online sources can easily notice numerous initiatives attempting to find the pandemic’s deep spiritual meaning or to organise common prayer to resolve the crisis. However, spiritual interpretations of the pandemic and encouragement to pray are rare in the Church’s statements. Some clergymen mention God’s anger and judgment, but the church hierarchs remain silent or limit their statements to appeals for donation or empathy. Our society’s sensitivity is openly revealed, which calls into question both the individual and the collective social life of faith. However, biblical and Church traditions have the answer to the crisis. If the Church does not want to leave the faithful to themselves, it should make its statements more biblically, spiritually, and theologically diverse.

15

Zbawienie w ujęciu Marcina Lutra i św. Tomasza z Akwinu. Próba soteriologii porównawczej w perspektywie chrystologii kard. Ch. Schönborna

51%

Artemiuk P.

Rocznik Tomistyczny

|

2020

|

tom 2

|

nr 9

13-39

EN

In the article, the author analyzes salvation as understood by Martin Luther and St. Thomas Aquinas. He uses the context of Christology of Card. Ch. Schönborn. According to the Viennese theologian, Luther and Aquinas had the most decisive influence on the understanding of salvation. By taking the theory of penal substitution to the extreme, Luther marked all modern soteriology with his own dramatic view of the theology of the Cross. Thomas, in turn, undertook a very balanced synthesis. The Viennese theologian, analyzing both concepts, showed the variety of New Testament soteriological images and their theological development, although its elaboration cannot pretend to be exhaustive.

16

Nietzsche i teologia

51%

Paluch M.

|

2017

|

tom 30

|

nr 2

142-160

EN

The paper attempts to propose a Christian reaction to the philosophy of Friedrich Nietzsche. The first part is a concise reconstruction of his anthropological project, undertaken on the basis of his later works. The second part presents the main reasons for the attractiveness of his work and the context in which it was written. In the last part, partly with some reference to Max Scheler’s Ressentiment and Christian Morality, the author sketches the framework of the Christian answer. (1) Placing of the idea of the fullness of new life in the center of Christian soteriology, (2) recognizing the merciful love of God to human beings as an expression of the divine perfection and power and (3) looking for new convincing descriptions of the ways to the divine transcendence against a background of the experiences of self-transcendence (eros and thanatos) are the main elements of the adequate Christian reaction to the proposal of the German philosopher.

17

Teologia bliskości Boga - soteryjne implikacje bliskości Boga w Jezusie Chrystusie w Komentarzach i Homiliach do Ewangelii synoptycznych Orygenesa

51%

Zborowski M.

Teologia w Polsce

|

2015

|

tom 9

|

nr 2

31-49

EN

Jesus Christ is fullness of all Revelation (KO 2). What is the pure fact of His presence in the world? What are consequences of God’s Son incarnation? Answers for these questions are already given by Origen in the third century who states that „the more faultless come to the less faultless to give them some kindness”. Through mystery of Incarnation Jesus Christ comes, only by His presence, not to mention His words and deeds, to redeem and sacrifice the world and every man. Among these salutary advantages Origen mentions healing, extrication and sanctification. On the base of his interpretations he builds a theology of God’s closeness in Jesus Christ and creates redemption categories expressed in scriptural language understandable for all believers.

PL

Jezus Chrystus jest pełnią Objawienia (KO 2). Czym jest sam fakt Jego obecności na świecie? Jakie są konsekwencje inkarnacji Syna Bożego? Na te pytania odpowiedzi udziela już w III wieku Orygenes, stwierdzając, że „doskonalsi przychodzą do mniej doskonałych, aby im przynieść jakąś korzyść”. Jezus Chrystus dzięki misterium Wcielenia przychodzi, aby tylko poprzez swoją obecność, nie wspominając słów i czynów, zbawczo uświęcić ten świat i każdego człowieka. Orygenes wśród owych zbawczych korzyści wymienia uzdrowienie, wyzwolenie oraz uświęcenie. Na podstawie swoich interpretacji buduje teologię bliskości Boga w Jezusie Chrystusie oraz tworzy kategorie zbawienia, wyrażone językiem biblijnym, zrozumiałym dla wszystkich wierzących.

18

Czy Arminiusz był reformowanym teologiem? O stosunku Arminiusza do własnej tradycji teologicznej

51%

Dorocki D.

|

nr 7: Teologia ekumeniczna

85-104

EN

Jacob Arminius is a figure historically associated with the Reformed tradition. His theology was in a large measure reflection of this tradition. However in some important points Arminius’ views were in open contradiction to the post-reformation Calvinism. This article attempts to find an answer for the question about theological identity of the Dutch reformer. The author proposes to struggle with this problem in reference to four theological themes, characteristic for Reformed Protestantism, that is: God’s sovereignty and glory, covenant theology, monergistic soteriology and predestination. The analysis, which has been made, indicates that Leiden’s professor strongly emphasized God’s sovereignty over the creation and affirmed the opinion that an ultimate end of divine actions, including salvific acts, is His glory. But lie never forget to add that the Creator by His external activity communicate His goodness. The Arminian covenant theology also fits into the stream of Reformed thought. Its shape docs not differ from the widely accepted interpretation of this issue in the era of “early orthodoxy.” The most important differences occur in the context of soteriology. Arminius’ understanding of the relation grace-free will differed from the radical monergistic Calvinism. Due to the doctrine of prevenient grace one can speak about limited synergism in his ease. So it is in the matter of predestination. God, according to the Dutch reformer, elects to salvation according to His foreknowledge concerning the free acceptance of the grace by man. He reprobates those who stubbornly remain in their sins and, in spite of the grace, do not want to convert. Ultimately, Arminius should be considered as a “critical” Reformed theologian.

PL

Jakub Arminiusz to postać historycznie związana z tradycją reformowaną. W dużej mierze jego teologia była odbiciem tej tradycji. W pewnych jednak istotnych kwestiach poglądy Arminiusza stały w jawnej sprzeczności z postreformacyjnym kalwinizmem. Niniejszy artykuł stara się więc znaleźć odpowiedź na pytanie o teologiczną tożsamość holenderskiego reformatora. Autor proponuje, by zmierzyć się z tym problemem w nawiązaniu do czterech motywów teologicznych, charakterystycznych dla reformowanego protestantyzmu. Chodzi o Bożą suwerenność i chwałę, teologię przymierza, monergistyczną soteriologię oraz predestynację. Poczyniona analiza wykazała, żc lejdejski profesor mocno podkreślał Bożą suwerenność nad stworzeniem oraz zgadzał się z opinią, żc ostatecznym celem Bożych działań, w których mieszczą się akty zbawcze, jest Jego chwała. Nic zapominał jednak dodać, żc Stwórca poprzez zewnętrzną aktywność udziela swej dobroci. W nurt myśli reformowanej wpisywała się także arminiańska teologia przymierza, która swym kształtem nic odbiegała od powszechnie przyjętej interpretacji tego zagadnienia w dobie tzw. wczesnej ortodoksji. Najpoważniejsze różnice pojawiają się w kontekście soteriologii. Anniniuszowe rozumienie relacji łaska-wolna wola odbiegało od skrajnie monergistyczncgo kalwinizmu. Z uwagi na naukę o uprzedzającej łasce można mówić w jego przypadku o ograniczonym synergizmie. Nic inaczej ma się u lejdejczyka kwestia predestynacji. Według holenderskiego reformatora Bóg wybiera do zbawienia zgodnie ze swą odwieczną wiedzą o akceptacji łaski przez człowieka. Potępia tych, którzy uparcie trwają w swoich grzechach i mimo łaski nic chcą się nawrócić. Ostatecznie więc należy uznać Arminiusza za „krytycznego” teologa reformowanego.

19

Donec formetur Christus in vobis (Ga 4,19). Od soteriologii ikonicznej do parenezy mimetycznej

51%

Sztuk D.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2015

|

tom 36

|

nr 2

21-29

EN

In reflection dedicated to the relations between theological arguments and parenesis in St. Paul’s epistolarium, there is a general agreement as to the fact that ethical exhortations are usually motivated by the doctrinal passages of the letters of the Apostle Paul, or, that they are woven into the argumentative substance of a given letter. Without denying this fact, it seems that the relationship between the two parts of the letters can be described in a different way. Namely, due to the fact that their doctrinal part presents the image of Christ and His work of salvation, we can characterize soteriology as iconic. This is possible because its agens is itself an icon. In other words, Paul’s Christology is iconic because Christ is the ‘image of God’ and, consequently, His work present in the cross, the sign of salvation, is also iconic. Soteriology remains related to the ethical part of the letters and, because St. Paul in different ways encourages his recipients to follow and to be like Christ, it will be justified to define his parenesis as mimetic.

20

Teologia bliskości Boga – soteryjne implikacje bliskości Boga w Jezusie Chrystusie w Komentarzach i Homiliach do Ewangelii synoptycznych Orygenesa

51%

Zborowski M.

Teologia w Polsce

|

2015

|

tom 9

|

nr 2

231-249

PL

Jezus Chrystus jest pełnią Objawienia (KO 2). Czym jest sam fakt Jego obecności na świecie? Jakie są konsekwencje inkarnacji Syna Bożego? Na te pytania odpowiedzi udziela już w III wieku Orygenes, stwierdzając, że „doskonalsi przychodzą do mniej doskonałych, aby im przynieść jakąś korzyść”. Jezus Chrystus dzięki misterium Wcielenia przychodzi, aby tylko poprzez swoją obecność, niewspominając słów i czynów, zbawczo uświęcić ten świat i każdego człowieka. Orygenes wśród owych zbawczych korzyści wymienia uzdrowienie, wyzwolenie oraz uświęcenie. Na podstawie swoich interpretacji buduje teologię bliskości Boga w Jezusie Chrystusie oraz tworzy kategorie zbawienia, wyrażone językiem biblijnym, zrozumiałym dla wszystkich wierzących.

EN

Jesus Christ is fullness of all Revelation (KO 2). What is the pure fact of His presence in the world? What are consequences of God’s Son incarnation? Answers for these questions are already given by Origen in the third century who states that „the more faultless come to the less faultless to give them some kindness”. Through mystery of Incarnation Jesus Christ comes, only by His presence, not to mention His words and deeds, to redeem and sacrifi ce the world and every man. Among these salutary advantages Origen mentions healing, extrication and sanctifi cation. On the base of his interpretations he builds a theology of God’s closeness in Jesus Christ and creates redemption categories expressed in scriptural language understandable for all believers.