Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Research on the Detonation Process of Explosives Containing Sodium Azide

100%

Papliński A. , Maranda A.

Central European Journal of Energetic Materials

|

2019

|

tom Vol. 16, no. 4

520--532

EN

The detonation performance of aluminized energetic materials with enriched nitrogen content is examined. Sodium azide (NaN3, SA) was considered as the component to enhance the nitrogen content in explosive mixtures. SA explosives based on hexogen (RDX) as the representative C-H-N-O explosive, and on ammonium nitrate(V) (NH4NO3, AN) were investigated. Powdered (Alp) or flaked (Alf) aluminum was added as an energetic additive. Detonation of mixtures with added SA revealed highly non-ideal behaviour. Thermodynamic evaluations have been carried out to assess the magnitude of the energy evolved in explosives with added SA, as well as to examine the possible influence of the formation of aluminum nitride (AlN(s)) on the detonation and explosion parameters. The results obtained indicated that, despite the relatively low observed detonation velocities, aluminized RDX/Al/SA and AN/Al/SA mixtures may attain explosion energies of about of 6 MJ/kg and higher. A considerably lower energetic outcome from the formation of AlN(s), in comparison with Al2O3(s), was noted.

2

Oxygen depletion during illumination of photosensitizers in aqueous solutions

100%

Valanciunaite J. , Zerebcova J. , Streckyte G. , Bagdonas S. , Rotomskis R.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2004

|

tom Vol. 10, nr 1-2

38-38

3

Azydek sodu : metoda oznaczania

75%

Brzeźnicki S.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

1999

|

tom Nr 22

57--60

EN

The method is based on the deposition of sodium azide in the filter, extraction with sodium carbonate and its reaction with 3,5-dinitrobenzoyl chloride, determination of the created derivative 3,5-dinitrobenzoyl azide in the obtained solution by high performence liquid chromatography. The determination limit of the method is 0,03 mg/m3.

4

Azydek sodu. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

75%

Soćko R. , Stetkiewicz J.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2002

|

tom Nr 2 (32)

5--23

PL

Azydek sodu jest białym, krystalicznym ciałem stałym bez zapachu. Stosowany jest w syntezach organicznych, w produkcji materiałów wybuchowych oraz jako środek napędowy w samolotach odrzutowych. Azydek sodu jest głównym czynnikiem generującym gaz w samochodowych poduszkach powietrznych, które są coraz częściej stosowane na świecie. Ponadto azydek sodu znalazł zastosowanie jako herbicyd, insektycyd, nematocyd, fungicyd i bakteriocyd. W laboratoriach azydek sodu wykorzystuje się do konserwacji odczynników. Był również stosowany jako lek obniżający ciśnienie. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (DzU nr 11, poz. 84, z późniejszymi zmianami) azydek sodu został sklasyfikowany jako substancja bardzo toksyczna i substancja niebezpieczna dla środowiska. Oznakowano go symbolami niebezpieczeństwa: R28 - działa bardzo toksycznie po połknięciu, R32 - w kontakcie z kwasami uwalnia bardzo toksyczne gazy, oraz R50/53 - działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Azydek sodu nie wykazuje działania rakotwórczego i teratogennego. Działa embriotoksycznie tylko w dużych dawkach. Związek ten wykazuje działanie mutagenne w komórkach bakterii, roślin i ssaków. Azydek sodu zarówno u ludzi jak i u zwierząt powoduje zespół objawów ze strony układu sercowonaczyniowego w postaci obniżenia ciśnienia krwi, częstoskurczu oraz niedokrwienia mięśnia sercowego. U osób narażonych często występują bóle głowy. Związek ten wykazuje ponadto działanie drażniące na oczy i górne drogi oddechowe. Zaburzenia wywołane azydkiem sodu związane są z zahamowaniem aktywności katalazy krwi i uszkodzeniem procesów fosforylacji, szczególnie przemiany kwasu adenozynodwufosforowego w kwas adenozynotrójfosforowy. Azydek sodu wpływa na układ krążenia wywierając działanie rozkurczające na mięśnie gładkie obwodowych naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi Zaproponowano przyjęcie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia pułapowego azydku sodu na poziomie 0,3 mg/m3. Jest ona zgodna z wartością obowiązującą w większości państw. Powinna zapobiec głównie skutkom działania drażniącego azydku sodu oraz powinna znacznie zredukować ryzyko efektów sercowo naczyniowych i ograniczyć występowanie bólów głowy u pracowników narażonych. Ze względu na to, że skóra stanowi istotną drogę narażenia, proponuje się oznaczenie azydku sodu na liście NDS symbolem „Sk”.

EN

Sodium azide is a white, crystalline solid. Sodium azide is used in organic syntheses; as an intermediate in the production of lead azide, commonly used in detonators and other explosives; and as a propellent for inflating automobile air bags. It is also used in weed, insect, and fruit rot control. Sodium azide is also used as preservative in vitro diagnostic products, as a diluent in automatic blood cell counters, and in the manufacture of sponge rubber and Japanese beer. Sodium azide appears to be only slightly less acutely toxic than the corresponding cyanide and its toxicity is related to inhibition of heme enzymes, catalase, peroxidase and cytochrome oxidase. Sodium azide can cause death by acute cardiovascular collapse and central respiratory paralysis. Inhalation or ingestion can cause dizziness, weakness, blurred vision, slight dyspnea, tachypnea, hypotension, tachycardia, acidosis, abdominal pain and spasms. Serious cases of exposure may result in polydipsia, leukocytosis, pulmonary edema, bronchitis, convulsions, canunconsciousness and death. Hydrazoic acid is released from solutions of sodium azide, and the acid has the same degree of acute toxicity as does the salt. Ceilings for sodium azide of 0,3 mg/m3 with a skin notation have been established, because '95,sodium azide readily penetrates intact skin and that dermal exposure can contribute significantly to overall worker exposure. Because of its hypotensive effects in humans, it was concluded that No.these ceiling values would reduce the significant risk of cardiovascular effects and headache discomfort in workers associated with exposures to this substance at concentrations higher than the OEL.

5

Effect of bioactivated sodium azide on the hatchability indices in hens

75%

Grolmus J. , Trebaticka M.

Animal Science Papers and Reports. Supplement

|

2004

|

tom 22

|

nr 2

6

Energy - dependent transport of Ca2 in the intracellular structures of the smooth muscle

75%

Babich L. G. , Shlykov S. G. , Borysova L. A. , Kosterin S. A.

Biophysics of Membrane Transport

|

1994

|

tom 12

|

nr 2

7

Induce physical and chemical mutagenesis for improvement of yield attributing traits and their correlation analysis in Chickpea

63%

Raina A. , Laskar R. A. , Khursheed S. , Khan S. , Parveen K. , Amin R. , Khan S.

International Letters of Natural Sciences

|

2017

|

tom 61

EN

In the current scenario of sky high population and widespread food insecurity, there is an urgent need for productivity improvement of major crops like pulses, one of the most climate friendly and accessible foods for the large poor population of the world. Chickpea is an important pulse crop, having high percentage of nutritional content and is widely used as food across the world. Induced mutagenesis has proved over time as a coherent tool for modern plant breeders to improve the productivity for combating the food insecurity and malnutrition across the globe. Dry and healthy seeds of Cicer arietinum L. var. C-235 were treated with individual and combination doses of gamma rays, sodium azide and hydrazine hydrate to raise the M₁ generation. M₂ seeds harvested from M₁ plants were sown in the nest season. Bio-physiological study in M1 generation showed growth inhibition in the order viz. combination treatment>hydrazine hydrate>gamma rays>sodium azide. In M₂ generation, comparative observations were recorded for morphological variation and quantitative traits to assess the genetic response of the chickpea variety C-235 toward the different concentrations of mutagens. Observations on isolated mutants in M₂ generation revealed that 0.3% HZ + 0.02% SA was most mutagenic while 200 Gy, 0.03% SA and 0.2% HZ were highest in their individual treatment groups. In context to the frequency of morphological mutants studied in M₂ generation, dwarf mutants were found to be highest followed by tall and branching pattern mutants. Highly significant correlation coefficient between yield and other traits showed that the selection for high yielding mutants can be done on the basis of these traits undoubtedly.

8

Mutational changes in Delphinium malabaricum (Huth.) Munz.: a potential ornamental plant

63%

Kolar F. R. , Ghatge S. R. , Nimbalkar M. S. , Dixit G. B.

Journal of Horticultural Research

|

2015

|

tom 23

|

nr 2

9

Frequency and spectrum of induced viable macromutations in chickpea (Cicer arietinum L.) cultivar ‘Vishwas’

51%

Barshile J. D.

International Letters of Natural Sciences

|

2015

|

tom 03

EN

Present investigation was undertaken to study the frequency and spectrum of induced viable macromutations employing SA, EMS and gamma radiation in chickpea (Cicer arietinum L.) cultivar Vishwas (Phule G 5). The seeds of chickpea, cultivar Vishwas were treated with three different concentrations / doses of SA (2, 3 and 4 mM), EMS (8, 12 and 16 mM) and gamma radiations (400, 500 and 600 Gy). The mutagen administered seeds were sown in experimental fields to raise M1 progeny. Seeds of M1 plants and control were harvested separately and sown to raise M2 population. The M2 progeny were screened for viable macromutaions. A wide spectrum of viable macromutations was isolated in the M2 generation. In all twenty four different types of viable morphological macromutations were observed. These included 7 types of plant type mutations and 6 types of leaf mutations, 1 types of flower mutation, 5 types of pod mutation and 5 types of seed mutations. Results indicated that all mutagenic treatments were effective in inducing viable mutations in chickpea, during M2 generation. Differences in response to different mutagens were observed in the spectrum and frequency of viable mutations. Some mutation types occurred more frequently than others. The frequency and spectrum of viable mutations were relatively high with EMS followed by gamma radiation and SA. In the present investigation, an attempt has been made for increasing frequency and spectrum of locally important chickpea cultivar ‘Vishwas’ employing chemical and physical mutagens.

10

Modyfikacja stopnia uszkodzen somatycznych wywolanych dzialaniem N-nitrozo-N-metylo mocznika /MNU/ u soi /Glycine max L.Merrill/

51%

Sodkiewicz T.

Rośliny Oleiste - Oilseed Crops

|

1997

|

tom 18

|

nr 1

69-81

11

Stability of selected PAHs in sewage sludge

44%

Włodarczyk-Makuła M.

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2014

|

tom No. 14

95--105

EN

The aim of the investigations was to estimate the half-life of selected PAHs in sewage sludge. Five hydrocarbons selected from 16 PAHs- EPA were chosen. In this study, the quantity changes in the concentration 3- and 4-ring of PAHs in sewage sludges were investigated. Sewage sludges were stored under aerobic conditions for 12 weeks. At the same time the sewage sludges with the added sodium azide, in order to deactivate the microorganisms (abiotic samples), were also stored. Gas chromatography-mass spectrometry was used to qualify and quantify PAHs in 2-week intervals. Sewage sludges were taken from a municipal wastewater treatment plant. Under experimental conditions the half-lives of individual compounds were diversed. In biotic samples half life of hydrocarbons was in the range of 19 to 368 days. Half-life of PAHs in abiotic sewage sludges was in the range of 31 to 2961 days. The most persistent were phenanthrene.

PL

Celem badań była ocena trwałości WWA w warunkach składowania poprzez wyznaczenie czasu połowicznego rozpadu. Określono zmiany ilościowe WWA w osadach przechowywanych w warunkach tlenowych przez 12 tygodni. W tych samych warunkach pozostawały także osady, w których zahamowano aktywność mikroorganizmów poprzez dodatek azydku sodu. Ilościową analizę WWA prowadzono z wykorzystaniem zestawu GC-MS w odstępach 2-tygodniowych równolegle w osadach biotycznych i abiotycznych. Oznaczano pięć WWA (fluoren, fenentren, antracen, fluoranten, piren), które znajdują się wśród 16 związków podanych na liście EPA. Osady pobrano dwukrotnie z oczyszczalni ścieków komunalnych, które w praktyce kierowane są na składowisko. Zawartość początkowa WWA w osadach była na poziomie 346μg/kg.s.m. W warunkach prowadzonego eksperymentu czas połowicznego rozkładu był zróżnicowany dla poszczególnych związków. W osadach aktywnych biologicznie czas połowicznego rozpadu badanych węglowodorów był w granicach od 19 do 368 dób. Czas połowicznego rozpadu wyznaczony dla WWA w osadach nieaktywnych biologicznie pozostawał w zakresie od 31 do 2961 dób.

12

Analiza cech ilosciowych roslin pokolenia M1 jeczmienia uzyskanych dzialaniem swiatla lasera i azydku sodu

38%

Adamska E. , Rybinski W.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2000

|

tom 216

|

nr 1

213-219

13

Zmienność cech ilościowych roślin lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.) pokolenia M1 uzyskanego działaniem chemomutagenów

38%

Rybinski W. , Bocianowski J.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2006

|

nr 240-241

285-290

PL

Celem badań była ocena reakcji krajowych odmian na działanie dwóch chemomutagenów i określenie korzystnych kombinacji do ich utylitarnego wykorzystania w mutagenezie lędźwianu siewngo. Nasiona krajowych odmian lędźwianu siewnego — Derek i Krab traktowano dwoma chemomutagenami — N-nitroso-N-metylomocznikiem (MNU) oraz azydkiem sodu (AS) wykorzystując w tym celu traktowania pojedyncze (wyłącznie MNU lub AS) oraz traktowania łączone — AS + MNU i MNU + AS, przy zróżnicowanych dawkach poszczególnych mutagenów. U roślin pokolenia M1 i roślin kombinacji kontrolnej (bez traktowania mutagenami) analizowano wysokość roślin, liczbę rozgałęzień i parametry struktury plonu. Stwierdzono, że zastosowane mutageny i ich kombinacje obniżały wartości badanych cech (z wyjątkiem wysokości roślin), a uzyskane wyniki zależne były od materiału wyjściowego, analizowanej cechy, rodzaju mutagenu, ich dawek oraz zastosowanych kombinacji. Wykazano, że MNU w porównaniu z AS wywoływał wysoki poziom uszkodzeń somatycznych a szkodliwość somatyczna kombinacji łączonych (mniejsza zwłaszcza dla MNU + AS w porównaniu z S.A. + MNU) i zastosowanie dwóch mutagenów o odmiennym wpływie na rodzaj indukowanych mutacji sugeruje ich większą przydatność do indukowania mutacji u lędźwianu siewnego. Ponadto odmiana Derek w porównaniu z odmianą Krab charakteryzowała się większą wrażliwością na zastosowane mutageny i ich kombinacje.

EN

The aim of the study was to estimate susceptibility of Polish grasspea cultivars Derek and Krab to the effects of two chemomutagens, and to determine the suitable combination of mutagens to be used in grasspea mutagenesis. The grasspea seeds were treated with two chemomutagens: N-nitroso-N-methylurea (MNU) and sodium azide (SA) with either of the mutagens alone and in combinations: SA followed by MNU or MNU followed by SA, using different mutagen doses. For M1 progeny and control (non-treated) plants the plant height, number of lateral branches and yield structure were evaluated. The results of treatment indicate that chemomutagens applied alone or in combinations caused the decrease in value of the analyzed traits except the plant height. A rate of decrease depended on the initial form used, analyzed trait, kind and dose of mutagen, and the combination applied. Plants of cv. Derek, compared to those of cv. Krab, were found to be more susceptible to treatment with mutagens. Somatic injuries induced by MNU were more serious than those caused by SA, and the effects of treatment with the combination SA + MNU were more harmful than those caused by the combination MNU + SA. It may be concluded from the results obtained that to induce a desirable mutation in grasspea, the combination of two reagents acting in a different way in the process of mutagenesis is most effective.

14

Wplyw mutagenow chemicznych na zmiennosc indukowana u rzepaku ozimego

32%

Adamska E. , Jezowski S. , Olejniczak J. , Rybinski W.

Rośliny Oleiste - Oilseed Crops

|

1995

|

tom 16

|

nr 1

57-62