Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wychowanie jako współdziałanie – jak osoby z autyzmem odbierają możliwości tkwiące w pedagogice szkolnej

100%

Błeszyński J.

Studia z Teorii Wychowania

|

2022

|

tom XIII(3 (40))

79-89

PL

Artykuł powstał w oparciu o wycinek szerszych badań poświęconych wypowiedziom osób z autyzmem na temat działań wychowawczych podejmowanych w edukacji. Analizowany materiał dotyczył wizji osób z autyzmem - jak powinien odbywać się proces opiekuńczo-wychowawczy, do czego powinniśmy dążyć w systemie szkolnym. Są to badania nowatorskie, ponieważ do tej pory głównie bazowaliśmy na wiedzy specjalistów, oraz rodziców, którzy pośrednio wpływali na podejmowanie działania i programy wsparcia. Dzięki bezpośredniemu zdobyciu informacji wynikających z osobistych doświadczeń osób z autyzmem możliwym stało się przedstawienie głosu najbardziej zainteresowanych, z ukazaniem możliwości w personalistycznym ujęciu tych oddziaływań.

2

Współczesne ujęcia i modele wychowania

100%

Katra G.

Psychologia Wychowawcza

|

2019

|

tom 58(16)

27-48

PL

Artykuł zawiera koncepcje i modele wychowania obecne we współczesnej psychologii. Aktualnie wychowanie jest ujmowane jako proces transakcyjny o nielinearnym przebiegu. Podkreśla jakościowy charakter zmian, które są efektem ścierania się naturalnych sprzeczności mających swą genezę w czynnikach wewnętrznych związanych z wychowawcą i wychowankiem, zewnętrznych wobec diady wychowawca–wychowanek oraz związanych z istotą i specyfiką relacji wychowawczej. Prezentacja najnowszego podejścia do wychowania jest poprzedzona zwięzłym omówieniem wcześniejszych podejść, w tym już historycznych. Podjęte są także rozważania o roli czasu i dialektycznego rozumienia relacji wychowawczej w wyjaśnianiu procesu wychowania. Postawiono również szereg pytań, które warto i należy podjąć, aby pogłębić naszą wiedzę o wychowaniu i móc ją efektywniej aplikować w praktyce wychowawczej. Tekst kończy porównanie wybranych modeli wychowania i sformułowanie autorskiej definicji tego procesu.

3

Kolejni „wujkowie” bądź „ciocie” w rodzinach z ryzykiem zaburzeń socjalizacji dzieci

100%

Sołtysiak T.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2017

|

tom 561(6)

44-51

PL

W badaniu skupiono się na zmianach w rodzinach formalnych i / lub nieformalnych, w przypadku przyszłych partnerów matek lub ojców zaczynają funkcjonować w rodzinach. Szczególną uwagę w referacie poświęcono uspołecznieniu dzieci w Poznaniu rodziny, w których mają miejsce te zmiany.

4

Socjalizacja rodzicielska w kontekście opieki, rodzicielstwa i wychowania

100%

Lubiewska K.

Psychologia Wychowawcza

|

2019

|

tom 58(16)

85-97

PL

Celem artykułu jest próba wskazania możliwej ścieżki zintegrowania analiz dotyczących socjalizacji rodzinnej z tymi dotyczącymi rodzicielstwa, opieki oraz wychowania. W tym celu przedstawiono kilka analiz teoretycznych. Po pierwsze, zostało omówione pojęcie socjalizacji w wymiarze aksjologicznym i kulturowym. Po drugie, opisana została teoria socjalizacji Gruces i Davidov (2010) wraz z jej domenami. Po trzecie, podjęta została próba hierarchicznej strukturyzacji pojęć socjalizacji rodzinnej, opieki rodzicielskiej oraz występującego w literaturze anglojęzycznej pojęcia rodzicielstwa i powszechnego w polskiej literaturze pojęcia wychowania. Dokonanie połączenia pomiędzy tymi pojęciami i koncepcjami jest potrzebne przynajmniej z dwóch względów. Z jednej strony ich integracji potrzebują badacze łączący różne teorie i koncepcje niższego niż socjalizacja rzędu, np. teorię przywiązania, w której używa się pojęcia opieki rodzicielskiej z koncepcjami rodzicielstwa tradycyjnie płynącymi odrębnym nurtem. Z drugiej strony zbudowanie pomostu pomiędzy nimi jest pomocne w połączeniu polskiej tradycji badań nad wychowaniem w rodzinie z badaniami zagranicznymi prowadzonymi w ramach rodzicielstwa czy socjalizacji rodzinnej.

5

Socjalizacja do rekreacji ruchowej

100%

Dziubinski Z.

Turystyka i Rekreacja. Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie

|

2012

|

tom 08

6

Oczy Szeroko Otwarte – obecność projektów edukacyjnych w trzeciej misji uczelni

100%

Karwińska A. , Sanak-Kosmowska K.

Horyzonty Wychowania

|

2020

|

tom 19

|

nr 51

69-85

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The presented article aims to find an answer to the question of whether and how educational projects addressed to the youngest fit into the Third Mission of the University. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the first part of the article, we review the literature on the subject devoted to the Third Mission of Universities and Civic Education. We pay particular attention to modern universities' importance for implementing teaching and educational goals that fit into the concept of "education for the future." The article's empirical part presents an analysis of a case study - an educational project implemented by the University of Economics in Krakow in 2019-2021. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: In the article, we quoted the concept of civic education, in line with the Declaration of the University's Social Responsibility's assumptions adopted by 23 Polish universities. We accept the thesis that universities' participation in building personal and environmental resources of social and civic capital may be implemented as part of projects that fit into the University's Third Mission. RESEARCH RESULTS: Based on the conducted literature studies and case study analysis, we find that educational projects aimed at school-age children, implemented as part of the 3rd Mission of the University, significantly affect the building of the participants' "civic capital." CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The effects of innovative projects belonging to the area of broadly understood civic education, especially in its moral dimension, are much more challenging to measure than social competencies of a social engineering nature. However, conducting an educational project allows to record changes in the way participants think and act, and thus indirectly evaluate the achieved goals. Among the recommendations, it is worth emphasizing the need to expand the University's contribution to civic education, especially outside large cities.

PL

CEL NAUKOWY: Celem prezentowanego artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób projekty edukacyjne skierowane do najmłodszych wpisują się w trzecią misję uczelni. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W pierwszej części artykułu dokonano przeglądu literatury przedmiotu poświęconej trzeciej misji uczelni oraz edukacji obywatelskiej. Szczególna uwaga została zwrócona na znaczenie współczesnych uniwersytetów dla realizowania celów dydaktycznych i wychowawczych wpisujących się w koncepcję „edukacji dla przyszłości”. W części empirycznej artykułu przedstawiono analizę studium przypadku – projektu edukacyjnego realizowanego przez Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie w latach 2019-2021. PROCES WYWODU: W artykule przytoczyłyśmy pojęcie edukacji obywatelskiej, wpisującej się w założenia przyjętej przez 23 polskie szkoły wyższe Deklaracji Społecznej Odpowiedzialności Uczelni. Przyjmujemy tezę, że udział szkół wyższych w budowaniu indywidualnych i środowiskowych zasobów kapitału społecznego i obywatelskiego może być realizowany w ramach projektów wpisujących się w trzecią misję uczelni. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie przeprowadzonych studiów literaturowych oraz analizy case study stwierdzono, iż projekty edukacyjne skierowane do dzieci w wieku szkolnym, realizowane w ramach trzeciej misji uczelni, znacząco wpływają na budowę „kapitału obywatelskiego” uczestników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Efekty projektów innowacyjnych należących do obszaru szeroko rozumianej edukacji obywatelskiej, zwłaszcza w jej wymiarze moralnym, są znacznie trudniej mierzalne niż kompetencje społeczne o charakterze socjotechnicznym. Jednak prowadzenie projektu edukacyjnego pozwala na rejestrowanie zmian w sposobie myślenia i działania uczestników, a zatem pośrednio oceniania osiągniętych celów. Wśród rekomendacji warto podkreślić konieczność poszerzania wkładu uczelni w edukację obywatelską, zwłaszcza poza wielkimi miastami.

7

W kwestii socjalizacji ustroju rolnego

100%

Blazejczyk M.

Wieś i Rolnictwo

|

1987

|

nr 1

8

Edukacja religijna w kontekście przemian religijności. Dwie perspektywy badawcze

100%

Sadłoń W.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2016

|

nr 17

58-66

PL

Podjęte w niniejszym artykule zagadnienie jest samo w sobie niezwykle szerokie, dotyczy bowiem z jednej strony edukacji religijnej, a z drugiej przemian religijności. W związku z tym ujęcie styku tych dwóch obszarów badawczych zostało zawężone w oparciu o dwie koncepcje ujmowania przemian religijności: systemowo--funkcjonalną i socjalizacyjną. Przez ich pryzmat ukazane zostały dwie perspektywy badania zależności edukacji religijnej oraz religijności. Teoretyczne rozważania stanowią punkt wyjścia do przeglądu prowadzonych w Polsce badań dotyczących wzajemnej zależności edukacji religijnej oraz przemian religijności. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy na podstawie prowadzonych dzisiaj badań możliwe jest zweryfikowanie, w jaki sposób edukacja religijna w Polsce stanowi czynnik zmiany religijności.

9

Dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, czyli kilka słów o funkcjonowaniu oraz konsekwencjach życia w nieprawidłowym środowisku wychowawczym

100%

Dąbrowska A.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2018

|

tom 568(3)

3-15

PL

Artykuł dotyczy problemu ekosystemu rodzinnego jako podstawowego środowiska socjalizacjii wychowania dziecka.Nie jest to jednak kolejne definicyjne ujęcie tego tematu, ale raczej synteza wiedzy niezbędnej dla określenia tła stanowiącego przybliżenie zasadniczej problematyki niniejszego studium, koncentrującego się wokół konsekwencji (dla funkcjonowania w dorosłym życiu) wychowywania się w rodzinach dotkniętych kryzysami. Literatura przedmiotu oraz terapeuci coraz częściej kierują uwagę nie tylko na kwestię dorosłych dzieci alkoholików (DDA), ale także – rozpatrując problem w szerszym ujęciu – dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych (DDD), zaznaczając tym samym, że osoby, które wychowywały się w nieprawidłowym, dysfunkcjonalnym środowisku, projektują zaburzone zachowania na swoje własne życie partnerskie, rodzinne i społeczne (Pospiszyl, 1998, s. 17–175).

10

Socjalizująca rola aktywności sportowej dzieci i młodzieży w świetle współczesnej literatury socjologicznej i humanistycznej

89%

Polak R. , Tarkowski P.

Rozprawy Społeczne

|

2020

|

tom 14

|

nr 3

27-38

EN

Abstract W artykule podjęto analizę wybranych kilkudziesięciu dzieł współczesnych socjologów i teoretyków sportu i humanistów (publikacje książkowe i artykuły), którzy rozważali rolę sportu w socjalizacji dzieci i młodzieży we współczesnym świecie. Material and methods Wykorzystano współczesną literaturę źródłową i naukowe opracowania poświęcone głównie socjologii i filozofii oraz teorii sportu, oraz publikacje z zakresu pedagogiki sportu, w których badacze skupiali się na społecznej roli aktywności sportowej. Results Autorzy wielu tekstów omawiających znaczenie sportu w życiu człowieka podkreślali również jego socjalizującą rolę, zwłaszcza w obecnych czasach, kiedy to postawy skrajnie indywidualistyczne niszczą więzi społeczne; istnieje w związku z tym konieczność większego zwrócenia uwagi osób dorosłych na wychowanie społeczne dzieci i młodzieży przez sport i aktywność ruchową. Conclusions W świetle przeprowadzonych badań sport dzieci i młodzieży ma bardzo duże znaczenie socjalizujące, a jego uprawianie jest konieczne nie tylko ze względów zdrowotnych, ale i społecznych.

PL

Streszczenie W artykule podjęto analizę wybranych kilkudziesięciu dzieł współczesnych socjologów i teoretyków sportu i humanistów (publikacje książkowe i artykuły), którzy rozważali rolę sportu w socjalizacji dzieci i młodzieży we współczesnym świecie. Materiał i metody Wykorzystano współczesną literaturę źródłową i naukowe opracowania poświęcone głównie socjologii i filozofii oraz teorii sportu, oraz publikacje z zakresu pedagogiki sportu, w których badacze skupiali się na społecznej roli aktywności sportowej. Wyniki Autorzy wielu tekstów omawiających znaczenie sportu w życiu człowieka podkreślali również jego socjalizującą rolę, zwłaszcza w obecnych czasach, kiedy to postawy skrajnie indywidualistyczne niszczą więzi społeczne; istnieje w związku z tym konieczność większego zwrócenia uwagi osób dorosłych na wychowanie społeczne dzieci i młodzieży przez sport i aktywność ruchową. Wnioski W świetle przeprowadzonych badań sport dzieci i młodzieży ma bardzo duże znaczenie socjalizujące, a jego uprawianie jest konieczne nie tylko ze względów zdrowotnych, ale i społecznych.

11

Świat ucznia - świat uczennicy. Socjalizacja szkolna a utrwalanie społecznych ról płciowych.

88%

Jankowska M. , Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie; Sekcja św. Jana Chrzciciela; Studium Życia Rodzinnego

|

PL

W funkcjonowaniu szkoły dostrzec można rodzajową polaryzację socjalizacji. Wyróżniliśmy trzy wymiary szkolnej socjalizacji: organizację i strukturę szkoły, wpływ nauczycieli oraz treści kształcenia. Wszystkie te czynniki, poczynając od organizacji szkolnej przestrzeni i struktury personelu, przez przekonania i oczekiwania nauczycieli, a kończąc na programie nauczania i zawartości podręczników, przekazują dzieciom hierarchiczną strukturę społeczeństwa, w którym mężczyźni zajmują wyższe i bardziej prestiżowe pozycje, w którym to, co „męskie” jest wyżej cenione niż to co „kobiece”, w którym obowiązują stereotypowe wizerunki kobiet i mężczyzn. Zadaniem powszechnego systemu edukacji jest stworzenie równych szans wszystkim dzieciom, postulat ten pozostaje jednak tylko życzeniem wobec licznych przyczyn nierówności dostępu do edukacji. Umacnianie przez szkołę stypizowanych płciowo postaw i wzorów zachowań przynosi w efekcie płciowo zróżnicowane edukacyjne szanse życiowe chłopców i dziewcząt. Propagowanie jedynego, „odpowiedniego” wzoru płci niesie negatywne konsekwencje tak dla dziewczynek, jak i dla chłopców. Dziewczynki tracą wiarę we własne możliwości i wybierają drogę życia „właściwą dla kobiet”, a nie odpowiadającą jej własnym aspiracjom. Natomiast dla chłopców, od których oczekuje się sukcesów, i którzy wzrastają w przekonaniu o nieograniczoności własnych możliwości, zderzenie z rzeczywistością: trudnościami w ukończeniu dobrej szkoły czy znalezieniu dobrze płatnej pracy (żywiciela rodziny) przynosi frustracje i zachowania dewiacyjne.

12

ROLA RODZICÓW W ROZWOJU ZAINTERESOWAŃ REKREACJĄ FIZYCZNĄ DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

88%

Kaiser A. , Stelmaszeewska M.

Studia Periegetica

|

2012

|

tom 8

75-88

PL

Cel pracy: Rekreacja fizyczna odgrywa bardzo ważną rolę w podnoszeniu jakości życia i stanu zdrowia współczesnego człowieka. W pracy podjęto problem rodzinnej socjalizacji do czasu wolnego. Celem badań jest analiza zachowań wolnoczasowych rodziców w kontekście rozwoju zainteresowań rekreacją fizyczną dzieci w wieku przedszkolnym. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród rodziców dzieci w wieku przedszkolnym w 2012 roku. Wśród badanych osób przeważali mężczyźni w wieku 31-37 lat, z wykształceniem średnim, posiadający dwoje dzieci w wieku 4-6 lat. W badaniach wykorzystano metodę badań sondażowych, technikę ankiety z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza. Wyniki: Większość badanych rodziców dzieci w wieku przedszkolnym deklaruje, że w dzieciństwie i młodości często brali udział w różnych formach rekreacji fizycznej. Aktualnie aktywność fizyczną w czasie wolnym badani podejmują tylko sporadycznie. Respondenci preferują tradycyjne formy rekreacji fizycznej, rzadko biorą udział w zorganizowanych formach spędzania czasu wolnego oraz korzystają z nowoczesnych form ruchu. W badanym środowisku zauważa się wystarczającą infrastrukturę umożliwiającą racjonalną organizację czasu wolnego jednak nie jest ona w wystarczającym stopniu wykorzystywana przez badanych. Wnioski. Rodzice muszą otrzymać wsparcie ze strony animatorów czasu wolnego. Organizatorzy wspólnych działań rodzinnych powinni dostosowywać treści i propozycje do wieku poszczególnych członków rodziny. Ważne jest także zapewnienie fachowej opieki dla małych dzieci w placówkach sportowo-rekreacyjnych, co umożliwi rodzicom, szczególnie młodym matkom, zwiększenie częstotliwości podejmowania zorganizowanej aktywności fizycznej.

13

Igrzyska emocji. Literackie obrazy wartości i emocji

88%

Gromysz J.

Przegląd Pedagogiczny

|

2016

|

nr 2

173-194

PL

Niniejszy artykuł jest próbą zobrazowania emocji towarzyszących śmierci i umieraniu opisanych przez Suzanne Collins w przeznaczonej dla młodzieży książce pt. Igrzyska śmierci. Tekst ma charakter interdyscyplinarny, przy czym kategorią łączącą literaturoznawstwo, pedagogikę i socjologię kultury uczyniłam społeczne odczuwanie emocji. Teksty kultury, w szczególności literatura i film, stanowią rodzaj zapośredniczonego przez język doświadczania afektywnego, czytając o autorytarnym świecie, w którym żyją bohaterowie trylogii S. Collins, młodzi ludzie przeżywają emocje, uczą się ich okazywania, radzenia sobie z nimi, co stanowi dosyć ważny element w procesie socjalizacji i edukacji. Część badawcza tekstu opiera się na jakościowej analizie Igrzysk śmierci.

14

Rodzina – szkoła – środowisko lokalne jako synergiczna przestrzeń socjalizacji

88%

Matyjas B.

Horyzonty Wychowania

|

2017

|

tom 16

|

nr 38

41-54

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest teoretyczne przedstawienie trzech ważnych pedagogicznie przestrzeni socjalizacji dzieci i młodzieży, jakimi są: rodzina, szkoła, środowisko lokalne. Ponadto istotne jest wskazanie na synergiczny charakter oddziaływań wymienionych komponentów/podmiotów jako warunek sine qua non prawidłowego przebiegu procesu socjalizacji, traktowanego holistycznie i komplementarnie. Takie ujęcie procesu socjalizacji występuje w teorii środowiskowej (pedagogika społeczna), wskazującej na udział w tym procesie wielu środowisk wychowawczych, które wspólnie powinny tworzyć/modyfikować przestrzeń socjalizacji. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy został sformułowany w postaci następujących pytań: Jak przedstawia się synergia rodziny, szkoły i środowiska lokalnego jako przestrzeni socjalizacji? Jakie jest jej znaczenie w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży? Zastosowana została metoda analityczna – analiza treściowa literatury dotyczącej socjalizacji i czynników ją warunkujących (ujęcie socjologiczno‑pedagogiczne).PROCES WYWODU: Na wstępie artykułu wyjaśnione zostało pojęcie socjalizacji rozumianej jako przestrzeń społeczna. Następnie scharakteryzowana została rodzina jako rudymentarna przestrzeń socjalizacji (pierwotnej), w dalszej kolejności przedstawiono przestrzenie socjalizacji wtórnej: szkoła, środowisko lokalne. W rozważaniach ujęty został synergiczny aspekt wyróżnionych przestrzeni socjalizacji. Wskazano na jednolitość oddziaływań środowiskowych w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza dotyczyła trzech ważnych dla dzieci i młodzieży środowisk wychowawczych, tj. rodziny, szkoły, środowiska lokalnego, tworzących wspólną przestrzeń socjalizacji. Wskazała na konieczność współpracy/synergii wymienionych komponentów w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: O jakości socjalizacji dzieci i młodzieży decyduje przede wszystkim rodzina, w dalszej kolejności szkoła i środowisko lokalne oraz znajdujące się w nich zasoby. Współpraca wymienionych środowisk/przestrzeni powoduje, iż dopełniają się one, uzupełniają i wzbogacają, tworząc bogatą w treści platformę życia, edukacji, wychowania i socjalizacji. Dlatego też wnioski wynikające z rozważań zawartych w artykule należy skierować do wszystkich uczestników procesu socjalizacji dzieci i młodzieży.

15

Wielokulturowość w polskiej szkole

88%

Głowiak K.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2021

|

nr XXXV

25-40

PL

Akcesja Polski do Unii Europejskiej pobudziła ruchy migracyjne przejawiające się między innymi wzrostem liczby uchodźców napływających do naszego kraju. Niejednokrotnie osoby te przybywają w towarzystwie rodzin, w tym dzieci, lub zakładają na terenie Polski własne rodziny. Przedmiotem szczególnej troski staje się kwestia przygotowania placówek oświatowych do pracy z uczniami cudzo- ziemskimi. Praca z uczniami pochodzącymi spoza Polski stawia przed szkołą i nauczycielem nowe zadania, ponieważ wymaga zrozumienia specyfiki funkcjo- nowania takich osób, a to zmusza pracowników szkoły do rozwinięcia kompetencji międzykulturowych, dostosowania treści i metod pracy dydaktyczno-wychowaw- czej do potrzeb uczniów oraz do podjęcia działań, które uczynią ze szkoły środo- wisko przyjazne uczniom odmiennym kulturowo.

16

Recenzja książki Mirosława J. Szymańskiego: Socjologia edukacji: zarys problematyki (Kraków: Impuls, 2013), ss. 218

88%

Przybylski B.

Forum Oświatowe

|

2014

|

tom 26

|

nr 2(52)

193-198

17

Bajkowa (r)ewolucja? Prawa kobiet a filmy Disneya

88%

Kocemba K.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2021

|

nr 1(26)

86-99

PL

Artykuł porusza kwestię socjalizacji dzieci za pomocą kultury popularnej. Autorka wychodzi z założenia, że kulturę popularną można traktować jako nośnik wartości i wzorców postępowania, a także jako kluczowy czynnik socjalizacji. Kody, konteksty czy też wartości jakie są przekazywane poprzez filmy animowane, dziecko może później odnosić do otaczającej je rzeczywistości. W ten sposób możliwe jest uczenie się ról w rodzinie, ról zawodowych czy też ról płciowych, które następnie są utrwalane w zabawie. Autorka bada oddziaływanie kultury popularnej poprzez analizę filmów animowanych wyprodukowanych przez wytwórnię Walt Disney Pictures, w których głównymi bohaterkami są księżniczki i w których role płciowe zajmują bardzo dużo miejsca. Zakładając, że płeć jest konstruowana społecznie, to normy płci poznawane są poprzez interakcje z ludźmi oraz kulturę popularną, które przekazują normy i wartości społeczeństwa, w którym żyjemy. Autorka zwraca uwagę na to jak zmieniały się przekazywane wzorce i jaki był ich związek z prawami kobiet. Jednocześnie analizuje wpływ tychże filmów na kulturę prawną – zastanawia się jak filmy animowane wpływają na świadomość prawną i postawy wobec prawa oraz jakie wzorce są przekazywane najmłodszym obywatelom.

18

Information and telecommunication technologies as microfactor for didactic adaptation of university students

75%

ISHCHUK N. , LIESOVYI V.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2011

|

tom 2

|

nr 2

88-92

EN

The article presents the notions connected with socialisation of first year university students, their ability of adapting to new academic environment and opportunities of using ICT in this capacity.

PL

W artykule poruszono problematykę związaną z socjalizacją studentów pierwszych lat studiów, ich zdolnością przystosowania się do nowego dla siebie środowiska akademickiego i możliwości wykorzystania w tym celu technologii informacyjno-telekomunikacyjnych.

19

SOCJALIZACJA DO PROZDROWOTNEGO WYPOCZYNKU W RODZINIE I PLACÓWKACH PRZEDSZKOLNYCH

75%

Kaiser A.

Studia Periegetica

|

2013

|

tom 9

75-87

PL

Cel pracy: W pracy podjęto problem pierwotnej i instytucjonalnej socjalizacji do czasu wolnego w kontekście zdrowego stylu życia. Celem badań jest analiza stosunku rodziców do aktywności fizycznej dzieci w wieku przedszkolnym, z uwzględnieniem roli rodziny i wychowawców przedszkolnych w procesie socjalizacji do prozdrowotnego wypoczynku. Materiał i metody: Wśród badanych osób przeważały kobiety, w wieku 31-40 lat, z wykształceniem średnim, pozostające w związku małżeńskim. W badaniach zastosowano metodę badań sondażowych, technikę ankiety z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety. Wyniki: Zdecydowana większość badanych twierdzi, że rodzice w wystarczającym stopniu zachęcają swoje dzieci do rekreacji ruchowej. Jednak niespełna połowa ankietowanych deklaruje, że zapewnia dziecku aktywność fizyczną przynajmniej raz w tygodniu. Jednocześnie tylko 49% badanych uważa, że rodzice stanowią dobry przykład w zakresie prozdrowotnego wypoczynku. Większość respondentów ocenia, że placówka przedszkolna w wystarczającym stopniu promuje aktywność fizyczną. Wnioski. Rodziców na ogół charakteryzuje tylko deklaratywna postawa, werbalna akceptacja ruchu jako potrzeby rozwojowej dziecka, ale nie znajduje to pełnego odzwierciedlenia w stylu życia rodziny. Z punktu widzenia efektywności procesu socjalizacji bardzo istotna jest zatem ścisła współpraca placówek przedszkolnych z rodzicami. Treści i formy czasu wolnego popularyzowane w przedszkolu powinny znajdować potwierdzenie w aktywnym fizycznie wypoczynku całej rodziny.

20

Między indywidualizmem a zbiorowością – globalizacja a tożsamość

75%

Burdzik T.

Horyzonty Wychowania

|

2013

|

tom 12

|

nr 24

59-73

EN

The article presents the influence of globalisation on identity and the question of individualisation. Globalisation implies multiple processes that are not uniform, as they occur at different times and in different places. Globalisation impacts the youth, families and cultural systems. The processes of globalisation may contribute to the loss of cultural identity. The diverse nature of globalisation has given rise to new identities. Identity is defined as a process of internal and external adjustment. Concurrently, the challenges posed by globalisation are presented, for instance: identity and freedom of individualisation versus community and belonging. The author explores some of the new challenges and trends, presenting them from selected theoretical perspectives[1].[1] All quotations have been translated by the author.

PL

Artykuł przedstawia wpływ globalizacji na tożsamość oraz zagadnienie indywidualizacji. Globalizacja narzuca wiele procesów, które nie są ujednolicone, rozgrywają się w różnym czasie oraz miejscach. Globalizacja oddziałuje między młodzieżą, rodzinami, systemami kulturowymi. Procesy globalizacyjne mogą się przyczyniać do utraty tożsamości kulturowej. Różnorodność globalizacji powoduje wytwarzanie nowych tożsamości. Tożsamość jest określana jako proces, w którym następuje dopasowanie wewnętrzne oraz zewnętrzne. Równocześnie zostają zaprezentowane wyzwania globalizacyjne, takie jak tożsamość i swoboda indywidualizacji kontra zbiorowość i przynależność. Autor analizuje niektóre nowe wyzwania i trendy, prezentując je z perspektywy wybranych teorii.