Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Social Media and OPSEC / An Analysis through Sociology of Security

100%

Akman M. K.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2018

|

tom 26(26)

160-172

EN

When virtual social relations and online interactions have increased in our age media also had a transformation. Social media is a phenomenon which came with wide usage of internet by modern society and individuals. On the one hand it has created opportunities for a more democratic way of communication, participation and dialogue between members of different socio-cultural groups, communities, friends and family members, colleagues, Etc.; on the other hand this new version of media has caused criminal risks, security gaps and vulnerabilities to contemporary threats varied from fraud to cyber-attacks, terrorism, identity theft, ransomwares and so on. Even “old types” of crimes in real life can begin from social media and virtual reality. All these problems are related to several subdisciplines of sociology: sociology of communication, sociology of crime, sociology of security are among them. In this paper we will analyze the topic though sociology of security’s prism. Also, we will discuss what can be the functionality of OPSEC as a measure, which has military background and widely used later on by civilian sectors including corporate security as well.

2

OPSEC Model and Applications

86%

Akman M. K.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2018

|

tom 25(25)

60-81

EN

OPSEC (Operations Security) model was developed during the Vietnam War era as a part of military strategies to protect critical information, analyzing vulnerabilities and threats, assessing risks and applying proper countermeasures. 5 steps OPSEC model have been functional for US Army’s operational security and used by other NATO members as well. When threats have spread widely in 21 st Century OPSEC began to be used and applied in a more general context of security world. Today even in cyber security this model serves practically for protection of critical data and information. In this paper we are going to proceed in two levels: on the one hand we will explain the OPSEC principles, steps and conceptual aspects through the main sources of this field; on the other hand we will discuss applications of the model in real world (military, politics, industry, etc.) via some explanatory examples and its potential usages for securing modern life and societies. Our approach will be based on an interdisciplinary view with references to sociology, security studies and management.

3

Sociology of Security in the Insecure World

86%

Akman M. K.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2017

|

tom 23(23)

146-164

EN

Security and risk related problems have been important challenges always, however become highly critical since the beginning of 21st Century. The industry of security has grown in relation with the increasing level of threats. Cybercrimes, conflicts, terrorism, organized crimes, etc. are problems both for governments and private companies. In public sector security field has required a professionalized administration, for private sector security management has become a leading and growing field for the future of companies and their investments. The improving mechanisms of security in global, regional and local levels have created important changes as well on societal and individual levels. Today, all societies are more or less, in this way or that way, influenced by changing security paradigms and new progresses in this sector. Sociology, as the discipline researching and analyzing societies in general sense, cannot undervalue what is happening with security field in terms of being a “social institution”. This paper will provide the core concepts and methodological approaches towards establishing sociology of security further as a more progressed sub-discipline of sociology. We will have also the opportunity to focus and analyze examples from different parts of the World such as Europe, Asia and Africa.

4

Socjologia bezpieczeństwa jako subdyscyplina nauk o bezpieczeństwie

72%

Ciesielski M.

Cybersecurity and Law

|

2019

|

tom Vol. 2 (2)

109--134

PL

Artykuł porusza dwie kluczowe kwestie: Co powoduje, że bezpieczeństwo wchodzi w obszar zainteresowania socjologów? Dlaczego socjologia bezpieczeństwa może być rozpatrywana jako subdyscyplina z obszaru nauk o bezpieczeństwie a nie wyłącznie jako subdyscyplina socjologiczna? Z punktu widzenia socjologii bezpieczeństwo jest kluczowym elementem życia społecznego, który zapewnia równowagę społeczną. Socjologowie zwracają uwagę, że bezpieczeństwo ma przede wszystkim charakter subiektywny, jest konstruowane przez aktorów ze względu na ich własne oczekiwania i interesy, ale odnosi się także do konkretnych okoliczności o charakterze obiektywnym – zjawisk, struktur i procesów społecznych. W publikacji przybliżono strukturę systemów bezpieczeństwa rozpatrywanych jako przedmiot badań socjologii bezpieczeństwa.

EN

The article addresses two key issues: What causes security to include in the area of interest of sociologists? Why can sociology of security be considered as a subdiscipline of security science and not as a sociological subdiscipline?From a sociological point of view, security is a key element of social life that ensures social balance. Sociologists point out that security is primarily subjective, it is constructed by actors because of their own expectations and interests, also refers to specific circumstances of an objective nature – phenomena, structures and social processes.The publication presents the structure of security systems considered as the subject of sociology of security.

5

Suicydologiczny wizerunek niebezpieczeństwa

72%

Adamkiewicz M.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2015

|

tom R. 5, Nr 7

225--252

PL

Artykuł przedstawia w szerokiej perspektywie poglądy na samobójstwo, które jest traktowane jako apogeum nieprzyjaznej postawy żywionej wobec siebie, a tym samym staje się przykładem skrajnego niebezpieczeństwa egzystencjalnego. Tłem wypowiedzi jest koncepcja suicydologiczna rozwijana w obrębie różnych nauk, pośród których przywoływane są zagadnienia filozoficzne, psychologiczne, socjologiczne czy kulturoznawcze. Problematyka ta jest naświetlana w perspektywie historycznej, jako że zjawisko samobójstwa to jeden z trwalszych przejawów desperacji człowieka umiejscowionej w dziejach. Sam zresztą stosunek do samobójstwa jest wyznacznikiem cywilizacyjnych uwarunkowań rozwoju ludzkości w rozmaitych kręgach kulturowych. Suicydologia jako dziedzina mająca związek z bioetyką (tanatologią) rozważa dylematy moralne połączone z fizyczną dekonstrukcją człowieka uwidaczniającą się podczas analizy kwestii społecznych (humanistycznych) łączących się z problematyką zagrożenia czy wprost niweczenia życia ludzkiego. W związku z tym rozważania nad ową formą niebezpieczeństwa egzystencjalnego wchodzą w zakres stwierdzeń właściwych zarówno dla filozofii, socjologii, psychologii, jak i prawa. Tak więc nauki, zwłaszcza społeczne, pojmują samobójstwo jako akt agresji nakierowanej na siebie i autodestrukcji świadomie niszczącej życie wbrew przyrodniczym imperatywom nakazującym jego trwanie.

EN

In the article author presents a wide scope perspective on suicide, understood as an apogee of unfriendly life-stand against oneself as it becomes the example of extreme form of existential insecurity. There is a background for this conception evolving within a theme of different subjects in philosophy, psychology, sociology or culture studies. Main view on this suicidal notion is being described in historical perspective, since as the author argues, act of suicide is one of the more common phenomenon of human desperation in face of history. Position towards a suicide is a factor in many cultures describing, among the others, conditions of civilizations’ progress. Suicidology, a subject connected to bioethics (tanatology) considers the moral dilemmas linked to physical deconstruction of a human being in face of social analyses (in humanities) being done in relation to the issues of threat or annihilation of a human life. Therefore, such discussion on this form of existential insecurity can be rationalized by arguments true for philosophy, sociology, psychology, and law. The science and especially the social sciences consider a suicide as an act of aggression directed towards oneself and a conscious auto destruction contrary to the natural imperative ordering any life to live.

6

Essence of insecurity or civilizational portrayal of transience

58%

Adamkiewicz M. , Warchał A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2016

|

tom R. 6, Nr 10

91--115

EN

The article in a broad perspective presents the various proposition describing the explanation of human transience, and stigma of death, as the source of existential fear. The methodological approach adopted for the article, notices reflection on a subject in four plains of philosophy, sociology, psychology, but largely bioethics (and especially thanatology). The text touches upon the metaphysical concerns, in a sense that the human demise is considered as insecurity, mentally rooted in social representation of transience. Such a mode of reasoning is established understanding that the concept of a human corpse becomes a manifestation of an intelligible, through the evolution of life from the state of existence to nonexistence. Recognition of “deadness” as the natural order, seen as the paradox of human existence, persisted in the richness of thoughts, projects, and hopes. In opposition to this perception of life (or rather of impermanence), the authors take the position which excludes the passing away understood as a form of non-existence of consciousness. Views presented through this proposition rest on a fundament of contemporary researches of medicine (e.g., psychiatry, oncology, cardiology, or psychology). From this perspective, the article is a new proposition of a research that can be grounded in contemporary security studies.

PL

Artykuł przedstawia w szerokiej perspektywie różne stanowiska na przemijalność człowieka, dla którego piętnem i źródłem niebezpieczeństwa egzystencjalnego jest śmierć. Przyjęty w materiale sposób myślenia orientuje rozważania na czterech zasadniczych płaszczyznach, które tworzą filozofia, socjologia, psychologia, ale w głównej mierze bioetyka (a zwłaszcza tanatologia). W pewnym sensie tekst ma wymiar metafizyczny, gdzie ubytek bezpieczeństwa jest traktowany jako przypadłość mentalna zakorzeniona w społecznym odbiorze przemijania człowieka. Taki tryb rozumowania jest utwierdzony w tzw. koncepcji trupa, który staje się przejawem zrozumiałej dla ludzi ewolucji życia prowadzącej od stanu istnienia do niebytu. Uznanie martwoty za objaw porządku naturalnego jest paradoksem ludzkiej egzystencji utrwalonej w bogactwie myśli, projektów i nadziei. W opozycji do tego sposobu postrzegania trwałości (a raczej nietrwałości) życia w tekście zawarto stanowiska, które wykluczają przemijanie jako formę nieistnienia świadomości. Poglądy tego pokroju obudowane są stanowiskami obecnymi we współczesnej i otwartej na nowe zapatrywania medycynie (np. psychiatrii, onkologii, kardiologii czy psychologii). Z tej perspektywy artykuł jest nową na gruncie sekuritalnym propozycją badawczą.