Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: social mobilization

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wstęp. Fotografia w służbie wspólnoty

100%

Ferenc T. , Olechnicki K.

nr 2

10-15

Photography as a socio-cultural practice has long been the subject of analyses and studies conducted from many research perspectives. One of the frequently discussed aspects is its sociopetal – taking responsibility for the construction, reconstruction and defence of a group or community identity. In principle, any type of photography can carry this value. To use Bruno Latour’s term, photography is an actant acting on other actors in the multi-layer network of what constitutes reality. Connecting not only photographers, it inspires the formation of communities of photography enthusiasts, organisers of photo festivals, reviews, conferences, as well as editorial teams and research groups dedicated specifically to this medium. Contemporary photography lovers are pursuing their passions online, organising virtual exhibitions, commenting, and evaluating their works. Professional photographers are establishing popular collectives that give rise to various communities. How are the social mechanisms of associating through the medium of photography changing? What purposes do they serve, and what are their results? How important is photography and what is its role as a tool of social mobilisation and creator of knowledge communities? Let us take a closer look at photographs and their authors, both through the prism of the past and the most recent experiences related, for example, to the COVID-19 pandemic.

Fotografia rozumiana jako praktyka społeczno-kulturowa od dawna stanowi przedmiot analiz i studiów prowadzonych z wielu perspektyw badawczych. Często podnoszonym w refleksji nad fotografią wątkiem jest jej walor dospołeczny, związany z odpowiedzialnością za budowę/odbudowę/obronę tożsamości wspólnoty czy grupy. Zasadniczo każdy rodzaj fotografii może przejawiać tę własność. Fotografia, używając terminu Brunona Latoura, jest aktantem działającym na innych aktorów tej wielowarstwowej sieci, jaka jest rzeczywistość. Fotografia łączy nie tylko fotografów. Powstają przecież wspólnoty pasjonatów fotografii, organizatorów festiwali fotograficznych, przeglądów, konferencji, a nawet zespoły redakcyjne i grupy badawcze skupione wyłącznie na fenomenie tego medium. Współcześnie miłośnicy fotografii realizują swoją pasję w przestrzeni Internetu. W Sieci organizują wirtualne wystawy swoich prac, komentują je i oceniają. Zawodowi fotograficy powołują popularne kolektywy, tworzące wspólnoty podejmujące najrozmaitsze tematy. Interesuje nas, w jaki sposób zmieniają się społeczne mechanizmy grupowania się wokół fotografii, jakim celom służą i jakie przynoszą rezultaty. Chcielibyśmy zwrócić uwagę na znaczenie i rolę fotografii jako narzędzia mobilizacji społecznej i kreatora wspólnot wiedzy. Pragnęlibyśmy przyjrzeć się fenomenowi obrazu fotograficznego i jego twórcom zarówno przez pryzmat przeszłości, jak i najnowszych doświadczeń, związanych na przykład z epidemią COVID-19.

Programy Aktywności Lokalnej jako instrument aktywizacji środowiska lokalnego w rozwiązywaniu problemów mieszkańców

100%

Wódz K. , Faliszek K. , Kowalczyk B. , Leśniak-Berek E. , Mandrysz W.

tom 59

nr 4

29-60

Celem zaprezentowanych w artykule badań, zrealizowanych przez zespół pracowników Studium Pracy Socjalnej Uniwersytetu Śląskiego, była ewaluacja skuteczności jednego z nowych instrumentów integracji społecznej jakim są Programy Aktywności Lokalnej. W badaniach przeprowadzonych w trzech miastach województwa śląskiego – Bytomiu, Katowicach i Rudzie Śląskiej – poszukiwano odpowiedzi na podstawowe pytanie, czy i w jakim zakresie w analizowanych Programach Aktywności Lokalnej wykorzystywane są metody aktywizujące środowiska i osoby zagrożone wykluczeniem społecznym? Zaprezentowane studia przypadków – Programy Aktywności Lokalnej realizowane w dwóch dzielnicach Katowic – Nikiszowcu i Kolonii Bagno, w dwóch dzielnicach Bytomia – Bobrek i Rozbark oraz osiedlu Kaufhaus w Rudzie Śląskiej, ukazały słabe i mocne strony tych projektów, warunki, które miały i mają wpływ na ich przebieg oraz ich skuteczność jako instrumentu aktywnej integracji i rozwiązywania problemów społeczności.

The aim of research, led by Social Work Unit, University of Silesia, was an attempt to evaluate the efficiency of the new social integration instrument – Local Activity Programs. The focus of the research, effectuated in three towns of Silesian Voivodship-Bytom, Katowice and Ruda Śląska was to get an answer to the fundamental question: are the actions addressed to the excluded populations, undertaken in Local Activity Programs making use of methods of community organizing and what is the impact of these actions on the larger communities? Presented case studies: Local Activity Programs led in two communities in Katowice-Nikiszowiec and Bagno, in two communities of Bytom-Bobrek and Rozbark and one in Ruda Slaska-Kaufhaus – showed the weakness and strengths of these Programs, the conditions which had and still have impact on their course and the efficacy of Local Activity Programs as a tool for active integration and community problem - solving.