W ramach realizowanego projektu badawczego pt. "Badania procesu punktowego siewu nasion buraka cukrowego w uprawie bezorkowej, modelowanie i optymalizacja siewnika do tego siewu " poddano weryfikacji doświadczalnej opracowany i wykonany zoptymalizowany model badawczy. Przedstawiono uzyskane w warunkach laboratoryjno-polowych wyniki badań modelu oraz sformułowano wynikające z przeprowadzonych badań wnioski.
EN
The optimized model was elaborated; constructed and verified in tests within a framework of research works titled "Researches of sugar beet single-seed process in no-tillage, seeder modeling and optimization ". The test results obtained in laboratory-and-field conditions and conclusions are presented below in the article.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Bezorkowa technologia produkcji buraka cukrowego nabiera szczególnego znaczenia obecnie w Polsce, z uwagi na to, że w ostatnich latach zmniejsza się znacznie opłacalność jego produkcji. Przyczyną tego stanu są przede wszystkim wysokie koszty środków produkcji tej rośliny. Istnieje zatem potrzeba opracowania krajowej konstrukcji siewnika punktowego, przeznaczonego do tej technologii uprawy buraka cukrowego, spełniającego wszystkie wymogi agrotechniczne. W pracach, podjętych w ramach projektu badawczego pt. "Badania procesu punktowego siewu nasion buraka cukrowego w uprawie bezorkowej, modelowanie i optymalizacja siewnika do tego siewu", wytypowano i matematycznie zoptymalizowano rozwiązanie konstrukcyjne zespołu roboczego urządzenia do punktowego siewu buraka cukrowego w nie uprawioną glebę. Oryginalność przyjętego do optymalizacji rozwiązania zawiera się przede wszystkim w konstrukcji ramy głównej i systemie regulacji głębokości siewu. W odróżnieniu od znanych rozwiązań konstrukcyjnych zespołów roboczych siewników punktowych, zespół kół kopiujących jest sztywno połączony z ramą sekcji i nie podlega regulacji. Regulowane jest natomiast położenie zespołu krojów i redlicy. Nowe rozwiązanie sprawdzono w warunkach polowych, uzyskując pozytywne rezultaty.
EN
No-tillage technology of sugar beet production in Poland is becoming more and more important in recent years because of essential decrease of this production profitability when using conventional technology. This situation is mainly caused by the high costs of production means. So the need arises to develop a domestic design of sugar beet single-grain drill which would cut down those costs and in the same time would meet all the agrotechnical requirements. Such design was elaborated within the confines of the research project entitled: "Investigations of the process of sugar beet single-grain sowing in the no-tillage technology; modeling and optimization of a drill for such sowing". In the work selected was and mathematically optimized the design of working unit of the device of sugar beet single-grain sowing in the no-tillage technology. Originality of the optimized design consists first of all in the mainframe construction and in the sowing depth regulation system. Distinct from other known designs the developed unit of depth wheels is rigidly connected with section frame and cannot be regulated. Regulated can be however positions of disc openers and coulter units. Field testing of the new design were also carried out and the results are favorable.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu siewu punktowego na wzrost, rozwój oraz plonowanie grochu siewnego. Doświadczenie polowe prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IUNG w Grabowie, w latach 2001-2003. Czynnikiem I rzędu były odmiany grochu siewnego: Rola (typ liściasty) i Ramrod (typ wąskolistny "afila"), a czynnikiem II rzędu - sposoby siewu: siew rzędowy i siew punktowy. Stwierdzono, że sposób siewu miał istotny wpływ na przebieg ontogenezy roślin i plonowanie uwzględnionych w badaniach odmian grochu. Stosując siew punktowy uzyskano istotny przyrost plonu nasion, który był konsekwencją mniejszych ubytków roślin z łanu, zwiększonej obsady strąków na roślinie i większej liczby nasion z rośliny w porównaniu z siewem rzędowym.
EN
This work presents the results of a research on the impact of single-grain sowing on growth, development and cropping of sown pea. A field experiment was conducted at the Agricultural Experimental Station of the Institute of Soil Science and Plant Cultivation in Grabów during the years 2001-2003. The first order experimental factor was pea variety: Rola - conventional leaf type and Ramrod - afila type. The second order factor was the method of sowing: single-grain and row sowing. It was found that the method of sowing had a significant effect on the course of ontogenesis of the examined pea varieties and the cropping of the considered pea varieties. Significant increase in seed yields was obtained in case of single-grain sowing, compared to row sowing. The increase in pea yield when using single-grain sowing was a consequence of: 1) smaller plant losses in the stand, 2) the increase of pods number per plant, and 3) the greater number of seeds per plant.
In 1999-2001 the effect of sowing method and plant density on the sanitary state of three cultivars of yellow lupine protected with fungicides against diseases was investigated. In spring of 2000 the seedlings on the experimental fields generally withered, which was most likely caused by the applied herbicide, however in 1999 and 2001 seedling black leg (complex of fungi) was reported. The plants germinating from the seeds sown in points were clearly less attacked by pathogens evoking seedling black leg than those sown in rows. The most serious disease of yellow lupine was antracnose (Colletotrichum gloeosporioides). It occurred in all experimental years and its intensity increased during vegetation period. Cultivars of lupine used to the experiment were attacked by Colletotrichum gloeosporioides in a different degree, however, the injury index was mainly determined by weather conditions and the lupine development phase. The applied fungicides significantly limited the development of lupine antracnose. The effect of sowing method and varied plant density on disease intensity was varied.
PL
W latach 1999-2001 przeprowadzono badania dotyczące wpływu sposobu siewu oraz obsady roślin na zdrowotność trzech odmian łubinu żółtego w warunkach chemicznej ochrony przed chorobami. Wiosną 2000 roku na poletkach doświadczalnych wystąpiło ogólne marnienie siewek spowodowane prawdopodobnie działaniem użytego w doświadczeniu herbicydu, natomiast w latach 1999 i 2001 roku odnotowano zgorzel siewek (kompleks grzybów). Rośliny kiełkujące z nasion wysiewanych punktowo były zdecydowanie słabiej atakowane przez patogeny powodujące zgorzel siewek niż siane rzędowo. Najgroźniejszą chorobą łubinu żółtego okazała się jednak antraknoza łubinu (Colletotrichum gloeosporioides). Występowała we wszystkich latach badań, a jej nasilenie w okresie wegetacji wzrastało. Uprawiane w doświadczeniu odmiany były w różnym stopniu atakowane przez Colletotrichum gloeosporioides, jednak indeks porażenia zależał przede wszystkim od przebiegu pogody i fazy rozwojowej łubinu. Zastosowane fungicydy ograniczyły rozwój antraknozy łubinu. Wpływ sposobu siewu i zróżnicowanej obsady roślin na nasilenie choroby był niejednoznaczny.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.