Chociaż minęło ponad 50 lat, kiedy to w 1965 roku Florence Mahoney i Dorothea Barthel opublikowały artykuł zatytułowany “Functional evaluation: the Barthel Index”, skala Barthel, występująca również jako Basic ADL Index (BI), Barthel Score i Maryland Disability Index, należy do najbardziej znanych skal ADL (czynności życia codziennego, ang. Activities of Daily Living) i wciąż jest popularna. Ta prosta skala wykorzystywana jest ciągle przez przedstawicieli zawodów medycznych dla wielu celów, w tym oceny wyników leczenia, rehabilitacji, prognozowania, oceny samodzielności, oszacowania potrzeb co do opieki i dla celów orzecznictwa. Mimo swej prostoty wypełnienie kwestionariusza skali Barthel trwa około 5-10 minut, stąd pojawiło się zapotrzebowanie na skróconą formę BI, której wypełnienie zajmie mniej czasu. W artykule przeglądowym przedstawiono najczęściej stosowane skrócone wersje BI z ich wadami i zaletami.
EN
It has been more than 50 years ago, when in 1965 Florence Mahoney and Dorothea Barthel published an article entitled "Functional evaluation: the Barthel Index." Since then, Barthel scale, also known as a Basic ADL Index (BI), Barthel Score and Maryland Disability Index, is one of the most well-known scales ADL (Activities of Daily Living) and is still popular. This simple scale is still used by the representatives of a number of medical workers for many pur-poses, including the assessment of the results of treatment, rehabilitation, prognosing, assess-ment of self-reliance, assessment of needs for care and for the purposes of the judgment. De-spite its simplicity, the administration of the original Barthel questionnaire takes about 5-10 minutes; that`s why there is a demand for a shortened form of BI. Based on a review of the literature the advantages and disadvantages of the abbreviated BI versions in assessing activities of daily living has been presented. Key Words ADL, Barthel Index, Barthel scale, clinimetrics, short forms Opara J. Are short forms of Barthel Index equally useful in the assessment of ADL? Med Rehabil 2018; 22(2): 40-44. DOI: 10.5604/01.3001.0012.6932
Beckett’s epistemological pursuit of brevity can be found even in the titles or subtitles of writings like From an Abandoned Work, Rough for Theatre I and Rough for Theatre II, Come and Go. A Dramaticule, Intermedium or Ohio Impromptu. Para- and/or architextual wordings like ‘intermedium’, ‘rough’, ‘a dramaticule’, ‘impromptu’ or ‘from an abandoned work’ provide further examples of this tendency. The main goal of this article is to present Beckett’s specificity against the background of the tradition of genres and the poetics of the romantic fragment. The author also analyzes the connection between the structure and style of Beckett’s works and their epistemological and aesthetic functions. She presents how, by engaging with Romanticism, Beckett reveals the illusion of the infinite, representing it as a derivative of the human mind rather than an objective quality. Despite this basic difference, the poetics of fragment in the works of this Irish writer becomes a mode of manifesting uncertainty and sometimes even of cognitive incapacity.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.