Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Effect of low temperature treatment on shoot growth and multiplication in vitro of tulip (Tulipa gesneriana L.)

100%

Podwyszynska M. , Rojek A.

|

nr 1 Suppl.

2

Growth of shoot cultures of white mulberry [Morus alba L.] in the presence of salicylic acid

100%

Litwinczuk W.

|

nr 2

3

The influence of lead and selenium interactions on shoot growth and antioxidant enzyme activity in Vicia faba L. minor plants

84%

Mroczek-Zdyrska M. , Strubinska J. , Hanaka A.

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology

|

2013

|

tom 94

|

nr 3

4

Effect of various levels of sucrose, nitrogen salts and temperature on the growth and development of Syringa vulgaris L. shoots in vitro

84%

Gabryszewska E.

Journal of Fruit and Ornamental Plant Research

|

2011

|

tom 19

|

nr 2

EN

The influence of sucrose (5, 10, 20, 30 g l-1), nitrogen salts - KNO3, NH4NO3 (25%, 50%, 100% in relation to the MS medium) and temperature (15 °C, 20 °C) on the growth of the main shoot and the activation and development of axillary buds in Syringa vulgaris in vitro was investigated. Different ratios of sucrose/nitrogen salts in the MS medium had a limited effect on the length of the main shoot of lilac plantlets. Also, the concentration of sucrose and nitrogen salts in the medium did not significantly affect the formation of nodes on the main or axillary shoots. The outgrowth of axillary shoots depended on the sucrose and nitrogen salts concentrations and temperature. Among the various sucrose/nitrogen salts relations, the highest number of axillary shoots (4.2) was found in the plantlets growing at a temperature of 20 °C, on a medium with a low level of sucrose (5 g l-1) and 100% strength of KNO3 and NH4NO3. Increased levels of sucrose in the medium significantly reduced the development of axillary buds in lilac plantlets growing at either temperature. By contrast, high levels of sucrose increased the fresh weight of lilac shoots. Different levels of nitrogen salts in the medium containing the same level of sucrose had no significant effect on the fresh weight of lilac shoots. On the other hand, at all levels of sucrose, the increased strength of nitrogen salts in the culture medium significantly enhanced the emergence and growth of axillary shoots. Increased strength of nitrogen salts in the medium appeared to counteract, at least partially, the inhibitory effect of a high sucrose level on the growth of axillary buds in Syringa vulgaris. There was clearly an interaction between the levels of sucrose and nitrogen salts such that a medium with a low sucrose to nitrogen ratio promoted axillary branching, whereas a medium with a high sucrose to nitrogen ratio inhibited the growth of axillary shoots. The different ratios of sucrose/nitrogen salts in the MS medium and the temperature affected the morphology of lilac plantlets. Increased supply of sucrose strongly stimulated leafsurface area, but the levels of nitrogen salts had a limited effect on leaf size. The plant- lets cultured at a temperature of 15 °C had bigger leaves than the plantlets at 20 °C. Low-sucrose treatments, irrespective of the level of nitrogen salts, induced a compact and branched habit of shoots and inhibited root formation. Increasing sucrose content in the medium resulted in a spontaneous formation of roots on the plantlets cultured in the presence of low levels of nitrogen salts.

PL

Celem badań było określenie wpływu różnego poziomu sacharozy (5, 10, 20, 30 g l-1) i soli azotowych KNO3, NH4NO3 (25%, 50%, 100% według pożywki MS) oraz temperatury (15 °C, 20 °C) na wzrost pędu głównego i rozwój pędów bocznych Syringa vulgaris in vitro. Zróżnicowany poziom sacharozy i soli azotowych w pożywce nie miał istotnego wpływu na wzrost wydłużeniowy pędu głównego lilaka oraz na powstawanie węzłów na pędzie głównym i pędach bocznych. Aktywacja pąków kątowych i wzrost pędów bocznych na pożywce MS zawierającej niskie stężenie 2iP 0,5 mg l-1 zależała od stężenia sacharozy i soli azotowych oraz temperatury. Spośród różnych stosowanych proporcji sacharozy/soli azotowych, najwięcej pędów bocznych (4,2) stwierdzono u roślin rosnących w temperaturze 20 °C na pożywce zawierającej najniższy poziom sacharozy - 5 g l-1 i 100% stężenie KNO3 i NH4NO3. Wzrost stężenia sacharozy w pożywce istotnie hamował aktywację i wzrost pędów bocznych u kultur rosnących w obydwu temperaturach. Z drugiej strony, wysoki poziom sacharozy w pożywce stymulował wzrost świeżej masy pędów. Kultury pędów rosnące w obecności 30 g l-1 sacharozy produkowały większą ilość świeżej masy w temperaturze 20 °C niż w 15 °C. Różne stężenia soli azotowych, przy tym samym poziomie sacharozy w pożywce, nie wpływały istotnie na wzrost świeżej masy pędów, natomiast wzrost stężenia soli azotowych, przy wszystkich badanych poziomach sacharozy, istotnie zwiększał aktywację pąków kątowych i rozwój pędów bocznych. Zwiększenie poziomu soli azotowych w pożywce częściowo przeciwdziałało hamującemu wpływowi sacharozy i stymulowało aktywność pąków kątowych oraz wzrost pędów bocznych lilaka. Obserwowano interakcje pomiędzy stosunkiem sacharozy/soli azotowych w pożywce a aktywacją pąków kątowych. Niska relacja sacharozy do soli azotowych stymulowała aktywację pąków i krzewienie pędów, natomiast wysoki stosunek sacharozy/soli azotowych hamował powstawanie pędów bocznych. Zróżnicowany poziom sacharozy i soli azotowych w pożywce oraz temperatura wpływały na morfologię pędów lilaka. Wzrost stężenia sacharozy w pożywce silnie stymulował wzrost powierzchni blaszki liściowej, natomiast wpływ poziomu soli azotowych był bardzo słaby. Pędy rosnące w temperaturze 15 °C charakteryzowały się większymi blaszkami liściowymi w porównaniu z pędami rosnącymi w 20 °C. Niskie stężania sacharozy, niezależnie od zawartości soli azotowych w pożywce, powodowały zwarty i silnie rozgałęziony pokrój pędów, natomiast wysokie stężenia sacharozy sprzyjały spontanicznemu powstawaniu korzeni w obecności niskiego poziomu azotu.

5

Agronomic character of ratoon rice: stem cutting sizes and seprint liquid organic fertilizer

84%

Alridiwirsah A. , Tampubolon K. , Sihombing F. N. , Suprianto A. A. , Purba Z.

Acta Agrobotanica

|

2021

|

tom 74

|

nr 1

6

Abscisic acid inhibited shoot growth induced by gibberellic acid in cooled derooted bulbs of tulip [Tulipa gesneriana L.]

84%

Saniewski M. , Kawa-Miszczak L. , Wegrzynowicz-Lesiak E. , Okubo H.

|

1999

|

tom 07

|

nr 3

7

Salt stress induced biometric and physiological changes in Solanum tuberosum L.cv.Bintje grown in vitro

84%

Evers D. , Hemmer K. , Hausman J. F.

|

1998

|

tom 20

|

nr 1

EN

Potato plants grown in vitro were subjected to different salt stresses by providing the salts NaCl, Na₂SO₄, MgCl₂ and MgSO₄ in different concentrations up to 300 mM. Salinity greatly affected the survival and the rooting of the plants. Shoot and root growth decreased with increasing salt concentrations. Under mild stress conditions, i.e. in conditions where the plant is able to adapt to the stress, the observed decrease was dependent upon the salt used. Under severe stress conditions, however, the decrease of the shoot and root growth was independent of the nature of the ions.

8

The role of GA, IAA and BAP in the regulation of in vitro shoot growth and microtuberization in potato

84%

Zhang Z. , Zhou W. , Li H.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2005

|

tom 27

|

nr 3B

EN

The effect of auxin, GA and BAP on potato shoot growth and tuberization was investigated under in vitro condition. The shoot length of potato explants increased with the increasing of concentrations (0.5 - 10 mgdm⁻³) of IAA treatment especially with the addition of GA3 (0.5 mgdm⁻³), but was inhibited by BAP (5 mgdm⁻³). The root number and root fresh weight of potato explants increased with the increasing of IAA levels either in the presence of GA3 (treatment IAA+GA) or not (IAA alone). However, no root was observed in the treatment IAA+BAP, inttead there were brown swolten calli formed around the basal cut surface of the explants. The addition of GA3 remarkably increased the fresh weight and diameter of calli. Micro tubers were formed in the treatments of IAA + BAP and IAA + GA + BAP but not observed in the treatments of IAA alone or IAA + GA. IAA of higher concentrations (2.5 - 10 mgdm⁻³) was helpful to form sessile tubers. With the increastng of IAA levels, the fresh weight and diameter of micro tubers increased progressively. At 10 mg/L IAA, the fresh weight and diameter of microtubers in the treatment of IAA + GA + BAP were 409.6 % and 184.4 % of that in the treatment of IAA + BAP respectively, indicating the interaction effect of GA and IAA in potato microtuberization.

9

Ocena intensywności wzrostu, kwitnienia i plonowania odmian żurawiny wielkoowocowej

67%

Koniarski M. , Sitarek M.

Zagadnienia Doradztwa Rolniczego

|

2022

|

tom 108

|

nr 2

62-75

EN

The article presents the results of vegetative growth, flowering and fruit ripening time, as well as the yielding and fruit weight of thirty Cranberry (Vaccinium macrocarpon Ait.) cultivars from the collection established in 2017 at the National Institute of Horticultural Research in Skierniewice. The research was conducted in 2020-2021. The results of the studies showed that the largest number of vegetative shoots was formed by the cultivars 'Howes', 'Black Veil', 'Wilcox', and the lowest by the cultivars 'Corallium' and 'Prolific'. 'Crowley', 'Norman Le Munyon' and 'Woodman' began flowering the earliest (June 9), while the cultivar 'Searles' (June 17) was the latest. The earliest, on September 23-24, fruits of the cultivars ‘Ben Lear', 'Early Black',' Early Richard’ and ‘Franklin’ and the latest, on October 25-26, ‘Radacz', 'Red Star', ' Stankavich' obtained harvesting time. The highest average annual yield per m2 of plot was obtained for 'Woodman' (1442 g), and then for 'Howes' (1123 g), 'Macro Howes' (1122 g), 'Franklin' (1050 g), 'Gryglewski' (1024 g) and 'Stevens' (1002 g). Plants of 'Red Star' had the lowest yield (177 g). The largest fruits, on average above 2 grams, were produced by 'Pilgrim' (2.06 g) and 'Macro Howes' (2.04 g), while the smallest, on average, less than 1g by the 'Beckwith' cultivar (0.96 g).

PL

W pracy przedstawiono wyniki dotyczące intensywności wzrostu wegetatywnego, kwitnienia, terminu dojrzałości zbiorczej owoców, plonowania i masy owoców trzydziestu odmian żurawiny wielkoowocowej (Vaccinium macrocarpon Ait.). Badania przeprowadzono w latach 2020-2021 w Instytucie Ogrodnictwa - PIB w Skierniewicach na roślinach posadzonych w kolekcji odmian w 2017 roku. Pomiary wykazały, że największą liczbę pędów wegetatywnych tworzyły rośliny odmian 'Howes', 'Black Veil' i 'Wilcox'. Najmniej pędów miały 'Corallium' i 'Prolific'. Odmiany takie jak: 'Crowley', 'Norman Le Munyon' i 'Woodman' rozpoczęły kwitnienie najwcześniej, bo już 9 czerwca, natomiast odmiana 'Searles' zakwitała najpóźniej - 17 czerwca. Zbiór owoców odmian najwcześniej dojrzewających rozpoczynał się 23-24 września i były to odmiany: 'Ben Lear', 'Early Black', 'Early Richard' oraz 'Franklin'. Najpóźniej (25-26 października) zbierano owoce odmian 'Radacz', 'Red Star' i 'Stankavich'. Najwyższy średni roczny plon przypadający na m2 poletka uzyskano w przypadku odmian 'Woodman' (1442 g). Dobrym plonowaniem charakteryzowały się rośliny odmian 'Howes' (1123 g), 'Macro Howes' (1122 g), 'Franklin' (1050 g), 'Gryglewski' (1024 g) oraz 'Stevens' (1002 g). Najsłabiej plonowała odmiana 'Red Star' (177 g). Największe owoce, średnio powyżej 2 gramów, tworzyły odmiany 'Pilgrim' (2,06 g) i 'Macro Howes' (2,04 g), natomiast najmniejsze, przeciętnie poniżej 1 g, stwierdzono u odmiany 'Beckwith' (0,96 g).

10

Stimulatory effect of 2,3,5-triiodobenzoic acid (TIBA) on shoot growth and flowering of partially cooled tulip (Tulipa gesneriana L.) bulbs

67%

Saniewski M. , Okubo H. , Miyamoto K. , Oka M. , Ueda J.

Journal of Fruit and Ornamental Plant Research

|

2011

|

tom 19

|

nr 2

EN

In the present work, 2,3,5-triiodobenzoic acid (TIBA) was applied to uncooled tulip bulbs, cultivars Apeldoorn and Gudoshnik, before flower bud formation, at the beginning of July and after flower bud formation, in October and November. Shoot growth and flowering of partially dry-cooled bulbs were substantially stimulated. These results strongly suggest that TIBA partially replaces the cold requirement of the tulip bulbs. In addition, the effect of TIBA is similar to gibberellins applied exogen- ously to the bulbs. Such a gibberellin application partially substitutes for cold treatment. Gibberellin application stimulates shoot growth and flowering of tulips. The mode of action of TIBA is discussed in relation to auxin action in tulips.

PL

Kwas 2,3,5-trijodobenzoesowy (TIBA) jest dobrze znany od wielu lat jako inhibitor bazypetalny polarnego transportu auksyny w ro ślinach. W poprzednich naszych badaniach wykazano, że TIBA hamuje wzrost łodygi tulipana indukowany przez auksynę w cebulach w pełni przechodzonych, a łączne traktowanie nieprzechłodzo- nych cebul tulipana TIBA z kwasem giberelinowym (GA), po usunięciu korzeni, przyspiesza wzrost pędu i kwitnienie w porównaniu z traktowaniem samym GA. Stwierdzono, że traktowanie nieprzechłodzonych cebul tulipana TIBA powodowało stymulujący wpływ na wzrost pędu i kwitnienie częściowo przechłodzonych cebul w 5 oC. W obecnych badaniach udokumentowano, że traktowanie cebul tulipana 'Apeldoorn' i 'Gudoshnik' TIBA w stężeniu 0.2% i 0.5% w paście lanolinowej na początku lipca (przed utworzeniem pąka kwiatowego) i w październiku i listopadzie (po utworzeniu pąka kwiatowego) przyspiesza wzrost pędu i kwitnienie częściowo przechłodzonych cebul w 5 oC. Wyniki te sugerują, że TIBA zastępuje chłodzenie cebul i oddziałuje podobnie jak gibereliny, które zastępują efekt chłodzenia u częściowo przechodzonych cebul tulipana. Wydaje się prawdopodobne, że stymulujący wpływ TIBA na wzrost pędu i kwitnienie tulipanów jest spowodowany przez blokowanie polarnego transportu auksyny ze słupka i liści do piętki i stąd następuje akumulacja auksyny w pędach jak wcześniej sugerowano (Geng i in., 2005 a,b), a auksyna może wpfywać na podwyższenie endogennego poziomu giberelin.

11

Effects of carbohydrates on shoot multiplication and bulb formation of tulip in vitro

67%

Podwyszynska M.

Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Ogrodnictwo

|

2001

|

tom 33

12

Screening for soil streptomycetes from North Jordan that can produce herbicidal compounds

67%

Bataineh S. M. B. , Saadoun I. , Hameed K. M. , Arabneh Q.

Polish Journal of Microbiology

|

2008

|

tom 57

|

nr 4

EN

A total of 231 different soil Streptomyces isolates were recovered from 16 different locations in North Jordan. They were assessed for their phytotoxic activity on seeds of cucumber (Cucumis sativus L.) and ryegrass (Lolium perenne L.) placed adjacent to a 2 cm wide Streptomyces culture strips grown at 28C° for 3 weeks on starch casein nitrate (SCN) agar. Phytotoxicity was ascertained on the basis of suppressed seed germination, discoloration of the root tip, reduced root and the shoot growth and eventual death of the root. Twenty one of the isolates exhibited adverse effect against growth of germinated cucumber seeds, germination and growth of ryegrass seeds. Using filter paper bioassay method, culture filtrate from the SCN broth of the isolate R9; identified as Streptomyces aburaviensis, significantly inhibited seed germination, radicle and shoot growth of ryegrass, reduced radicle and shoot growth of cucumber and suppressed the shoot growth of milk thistle (Silybum marianum L.). Also, culture filtrate from the glucose-peptone-molasses (GPM) broth diluted (1:1) with sterilized distilled water caused complete inhibition of seed germination of redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.). Dichloromethane extracted fraction of S. aburaviensis (strain R9) culture filtrate from GPM broth completely inhibited seed germination of ryegrass when applied at doses of 3 and 5 mg of dry weight, and the seedling growth of cucumber and milk thistle was severely reduced by the same doses.

13

Wzrost i owocowanie wybranych odmian porzeczki czarnej

59%

Koniarski M. , Sitarek M. , Kubik M.

Zagadnienia Doradztwa Rolniczego

|

2023

|

tom 112

|

nr 2

68-82

EN

In a field experiment set up in autumn 2020 in the Experimental Orchard in Dąbrowice, the growth and fruiting of young bushes of thirteen cultivars of blackcurrant (Ribes nigrum L.) were assessed. The largest number of vegetative shoots in the first year after planting was produced by bushes of the cultivars 'Ben Lomond', 'Tisel' and 'Gofert'. The fewest shoots were found in the cultivars: 'Ruben', 'Titania' and 'Bona'. The longest shoots were found in the cultivars 'Polben' and 'Tiben', and the shortest – 'Ores', 'Öjebyn', 'Polonus' and 'Ruben'. The cultivars 'Tisel' and 'Gofert' had the longest cluster length. The shortest clusters were found in 'Bona', 'Ruben' and 'Ben Lomond'. The highest yield in the second year after planting was obtained from the 'Ben Lomond', 'Tihope', 'Tiben', 'Polben', 'Tisel', 'Gofert' cultivars. The lowest yields had 'Titania', 'Öjebyn', 'Ores' and 'Polonus'. The largest fruit, weighing more than 2 g, was produced by the 'Bona' cultivar, while the smallest fruit was produced by the 'Polonus' (0.9 g) and 'Öjebyn' (1 g) cultivars. The highest content of soluble solids was found in the 'Gofert' fruits, while the lowest was found in the fruit of the 'Ores' and 'Polben' cultivars. Measurements of the intensity of the green color of leaves (SPAD) showed the highest value of this parameter in the cultivar 'Tines', and the lowest - in the cultivars 'Gofert' and 'Tisel'.

PL

W doświadczeniu polowym założonym jesienią 2020 roku w Sadzie Doświadczalnym IO-PIB w Dąbrowicach oceniano wzrost i owocowanie młodych krzewów trzynastu odmian porzeczki czarnej (Ribes nigrum L.). Największą liczbę pędów wegetatywnych w pierwszym roku po posadzeniu wytworzyły krzewy odmian ‘Ben Lomond’, ‘Tisel’ oraz ‘Gofert’. Najmniej pędów stwierdzono u krzewów odmian: ‘Ruben’, ‘Titania’ i ‘Bona’. Najdłuższe pędy miały krzewy odmian ‘Polben’ i ‘Tiben’, zaś najkrótsze – ‘Ores’, ‘Öjebyn’, ‘Polonus’ i ‘Ruben’. Najdłuższymi gronami cechowały się odmiany ‘Tisel’ i ‘Gofert’. Najkrótsze grona miały odmiany ‘Bona’, ‘Ruben’ oraz ‘Ben Lomond’. Najwyższy plon w drugim roku po posadzeniu uzyskano z krzewów odmian: ‘Ben Lomond’, ‘Tihope’, ‘Tiben’, ‘Polben’, ‘Tisel’, ‘Gofert’. Najsłabiej plonowały: ‘Titania’, ‘Öjebyn’, ‘Ores’ oraz ‘Polonus’. Największe owoce, o masie ponad 2 g, wytworzyły krzewy odmiany ‘Bona’, natomiast najmniejsze owoce miały krzewy odmian ‘Polonus’ (0,9 g) i ‘Öjebyn’ (1 g). Najwyższą zawartością ekstraktu charakteryzowały się owoce odmiany ‘Gofert’, zaś najmniej ekstraktu miały owoce odmian ‘Ores’ i ‘Polben’. Pomiary intensywności zielonej barwy liści wykazały najwyższą wartość tego parametru u odmiany ‘Tines’, a najniższą – u odmian ‘Gofert’ i ‘Tisel'.

14

Frekwencja mikoryzowa a wzrost brzozy (Betula verrucosa EHRH.) na terenie silnie zdegradowanym w Miasteczku Śląskim

51%

Krupa P.

Acta Biologica Silesiana

|

1990

|

tom 16