Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: shed

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wiata czy nie?

100%

Kolińska M. , Michalik D. , Suwaj M.

Geodeta : magazyn geoinformacyjny

2018

tom nr 9

18--20

Dziedzictwo architektury funkcjonalnej dwudziestolecia międzywojennego na peronach peronach linii otwockiej – unikatowość warta zachowania

80%

Dankiewicz K.

TTS Technika Transportu Szynowego

2020

tom R. 27, nr 12

10--18

W wyniku rozbudowy Warszawskiego Węzła Kolejowego i elektryfikacji linii średnicowej w 1936 r. oddano do użytku także zelektryfikowany odcinek podmiejskiej linii otwockiej. Przemianie wówczas uległy istniejące na tym odcinku stacje kolejowe. Nowopowstałe obiekty stacyjne cechowała funkcjonalność oraz do dzisiaj przyciągające uwagę opływowe kształty budynków i żelbetonowe zadaszenia peronów o charakterystycznych dynamicznych formach. W tym roku minęło 10 lat od wpisania do rejestru zabytków zespołu składającego się z powtarzalnych budynków peronowych na siedmiu kolejnych przystankach kolei podmiejskiej odcinka otwockiego w: Międzylesiu, Radości, Miedzeszynie, Falenicy, Michalinie, Józefowie i Świdrze. Jest to seria siedmiu najlepiej zachowanych modernistycznych wiat i poczekalni kolejowych z okresu elektryfikacji linii podmiejskich na tym odcinku. Wszystkie zasługują na przetrwanie, ponieważ są unikatowymi zabytkami kolejowymi epoki modernizmu, także w skali europejskiej, co jest do wykazania w niniejszym artykule.

As a result of the expansion of the Warsaw Railway Junction and the electrification of the diameter line in 1936, an electrified section of the suburban Otwock Line was also put into operation. The existing railway stations on this section were transformed. The newly created station objects were characterized by functionality and to this day attracting attention streamlined shapes of buildings and reinforced concrete roofs of platforms with characteristic dynamic forms. This year it has been 10 years since the inclusion in the register of monuments of a set consisting of repetitive platform buildings at seven consecutive stops of the suburban railway of the Otwock Line at: Międzylesie, Radość, Miedzeszyn, Falenica, Michalin, Józefów and Świder. This is series of seven best preserved modernist sheds and waiting rooms from the period of electrification of the line on this section. They all deserve to survive because they are unique railway monuments of the Modernism era, even on a European scale, what is to be demonstrated in this Article.

Projektowanie wiat samochodowych z panelami fotowoltaicznymi ze względu na globalną stateczność konstrukcji

80%

Kiljan A. , Kowalski M.

Przegląd Budowlany

2024

tom R. 95, nr 4

78--81

W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia projektowania małych i lekkich wiat parkingowych (carportów) z panelami fotowoltaicznymi. Problematyką objęto przepisy prawne związane z budową takich obiektów oraz projektowanie ich konstrukcji. Zagadnienia projektowe przedstawiono na przykładzie małej wiaty stalowej. Szczególną uwagę kieruje się w nich na problem stateczności globalnej wiaty pod wpływem obciążeń wiatrem.

The article presents selected issues of designing small and light sheds (carports) with photovoltaic panels. The issues covered legal regulations related to the construction of such objects and the design of their structures. Design issues are presented on the example of a small steel shed. Particular attention is paid to the problem of the global stability of the shed under the influence of wind loads.

Problematyka konserwacji zabytkowej architektury żelbetowej na przykładzie wiaty w zespole „Kapelusza Pana Anatola” w Łodzi

80%

Kroc T.

Builder

2024

tom R.28, nr 6

28--31

Artykuł poświęcony jest zabytkowej powojennej architekturze żelbetowej na przykładzie pawilonu handlowego położonego w Łodzi. Obecnie w kraju wciąż toczy się dyskusja o wartości tzw. dóbr kultury współczesnej i sposobie ich ochrony. Zabytkowe obiekty w konstrukcji żelbetowej zaliczyć należy do niezbyt licznej grupy. W dobie prefabrykacji wyjątkowych, wyróżniających się obiektów jest całkiem niewiele. Celem pracy jest ukazanie specyfiki i problematyki konserwacji tego typu obiektów. Metodyka pracy opiera się na kwerendzie literatury w zakresie łódzkiej powojennej architektury modernistycznej, a także analizie opracowań technicznych oraz wizji terenowych in situ i własnych obserwacjach. Badania prowadzą do wskazania podstawowych problemów i rozwiązań występujących w historycznych obiektach żelbetowych.

The article is about historic, post-war reinforced concrete architecture on the example of a shopping pavilion located in Łódź. Currently, there is still an ongoing discussion in the country about the value of the contemporary cultural goods and how to protect them. Historical buildings, which are made of reinforced concrete are not very numerous. In the era of prefabrication, there are very few unique, distinctive objects. The aim of the work is to show the specificity and problems of the conservation of this type buildings. The work methodology is based on a literature search in the field of post-war modernist architecture in Łódź, as well as the analysis of technical studies and field visions and own observations. The research leads to identification of basic problems and solutions occurring in historical reinforced concrete structures.