Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Czy naprawdę nie dzieje się nic? (polemika ze światopoglądem demokrytejskim)

100%

Breczko J.

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

|

2017

|

tom 29/2

EN

In this article I argue with Democritus and his heirs, that is to say, with a worldview that combines rationalism, ontological naturalism and mechanics. According to the latter conception, there is no metaphysical background of the world, no objective meaning, and therefore – in essence – "nothing is happening". This worldview, in the nineteenth century treated as "scientific", proved to be technologically fecund (through reductionism), but it destructively affected the sense of spiritual security associated with the sense of existence. It also contributed to the hypertrophy of the technological trunk in the culture and to the crisis of the mythological trunk (according to the distinction of Leszek Kołakowski). I also point out the important dividing line in modern European culture and philosophy: namely, the relatively coherent camp of supporters of naturalism and their vision of the world as a machine and, on the other side, the often conflicted and heterogeneous camp of its opponents. The latter has received unexpected support from new physics and cosmology, departing from the mechanistic paradigm and opening up new perspectives on the metaphysical thought, seeking the objective meaning of existence.

2

Dzieje Kościoła a życie ludzi świętych oraz świątobliwych: przykład kardynała Stanisława Hozjusza

100%

Kijas Z. J.

Studia Elbląskie

|

2024

|

tom 25

247-258

EN

The article discusses and takes a closer look at the heavily debated issue of the meaning of history and historical consciousness in the post-modern era. For today we see strong currents rejecting the concept of history as development. Pope Francis in particular reminds us of this when he speaks of the process of the end of historical consciousness that is taking place today, that is, the loss of the meaning of history (Encyclical "Fratelli tutti"). This history, and especially the history of the Church, includes the lives of holy and saintly people. By their lives they influence its course and the shape of the ecclesial community to which they belong. This impact is characterised by the attitudes described in the article: protest and encounter, opposition and dialogue. For example, the article concludes by presenting the person of Cardinal Stanislaus Hosius ((1504-1579), Bishop of Warmia, humanist, theologian, apologist, candidate for the glory of the altars, in whose actions we also find elements of protest and encounter.

PL

Artykuł omawia i przybliża dyskutowane mocno w dobie postnowoczesności zagadnienie sensu historii oraz świadomości historycznej. Współcześnie widzimy bowiem silne prądy odrzucające koncepcję historii jako rozwoju. Przypomina o tym zwłaszcza papież Franciszek, mówiąc o dokonującym się dziś procesie końca świadomości historycznej, czyli utracie znaczenia historii (encyklika Fratelli tutti). W historię tę, a zwłaszcza w dzieje Kościoła, wpisane jest życie ludzi świętych i świątobliwych. Swoim życiem oddziałują oni na jej bieg oraz kształt wspólnoty kościelnej, do której należą. Oddziaływanie to charakteryzują opisane w artykule postawy: protestu oraz spotkania, sprzeciwu oraz dialogu. Dla przykładu w zakończeniu artykułu ukazana została osoba kard. Stanisława Hozjusza ((1504–1579), biskupa warmińskiego, humanisty, teologa, apologety, kandydata do chwały ołtarzy, w którego działaniach odnajdujemy również elementy protestu i spotkania.

3

Spełnienie indywidualnej historii w Jezusie Chrystusie

88%

Góźdź K.

Studia Oecumenica

|

2017

|

tom 17

321-334

EN

Each person is a special God’s creation (see Gen 1:27). Each person has his/her unique life history - not only as an autonomous being, but also as a being oriented towards God, that is a being that shares his/her history with God. This latter type of history is not immanent to humans. It started when the Son of God accepted human nature. Thus, the human nature of Jesus Christ means that a history of each human is merged with the history of God. As a result of this merger, a human can participate in the prolepsis of the end of the world, which came into being through the Event of Jesus Christ, and particularly through His Resurrection. Hence, in His Event (Incarnation, Death on the Cross, Resurrection, Elevation) Jesus Christ is a real concrete manifestation of an individual human history since He is a manifestation of the true nature of the human being. He represents each human being before God the Father and He is the ultimate human hope and fullness through His Resurrection. As true God and a true human, Jesus Christ grants sense to manhood in orienting man to salvation: to life in the life of God. This pathway shows how an individual human history finds its full realization. This approach to the relation between humans and God through history is subject to research by such outstanding ecumenists as Piotr Jaskóła and Wolfhart Pannenberg.

PL

Każdy człowiek jako szczególne stworzenie Boże (por. Rdz 1,27) ma swoją indywidualną historię nie tylko jako byt samoistny, ale także jako byt ukierunkowany na Boga, czyli mający wspólną z Nim historię. Tę historię ma człowiek jednak nie z siebie samego, lecz z przyjęcia przez Syna Bożego ludzkiej natury. Jego Człowieczeństwo jest więc włączeniem człowieka w historię Boga. Skutkiem tego włączenia jest ostatecznie uczestnictwo człowieka w prolepsie końca, który dokonał się w Wydarzeniu Chrystusa, a konkretnie w Jego zmartwychwstaniu. Jezus Chrystus jest więc w swoim Wydarzeniu (Wcielenie, Krzyż, Zmartwychwstanie, Wywyższenie) konkretną postacią indywidualnej historii człowieka, ponieważ odzwierciedla prawdziwą istotę człowieka, jest reprezentantem człowieka przed Bogiem Ojcem i ostatecznie jest nadzieją i spełnieniem człowieka w Jego zmartwychwstaniu. Jako prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek jest Jezus Chrystus sensem człowieka w doprowadzeniu go do zbawienia, do życia w życiu samego Boga. W tym wyraża się spełnienie historii indywidualnej człowieka, którą w najwyższym stopniu uprawiają profesorowie ekumeniści: Piotr Jaskóła i Wolfhart Pannenberg.