Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  self-preservation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In this paper, we will critically examine the notion of rationality and the disabling instinct of self-preservation that play out in human relationships. That “man is a rational animal,” as Aristotle declared is usually taken for granted in social studies. But whether humans act rationally all the time, and in all circumstances remains questionable. Here, we shall investigate this concern from a decolonial perspective by engaging some contradictions thrown up in the context of coloniality within which a section of humanity dehumanizes the rest. The question then is, how rational is the intellectual program of coloniality? Taking a cue from conversational thinking that places the notion of relationship at the center of decolonial analysis, we argue that coloniality fractures the inter and intra-racial relationships due mainly to the instinct of self-preservation that overwhelms human rationality. What has emerged today as the superior/inferior divide, racialism, classism, internal colonialism, ethnic cleansing, apartheid, xenophobia, and genocide are some of the consequences of warped and uncritical thinking driven by an extreme form of the instinct of self-preservation. We argue that the promotion of critical (higher-order) thinking in addition to ordinary (lower-order) thinking could be crucial in a decolonial program.
|
|
tom 3
95-118
EN
This paper is about the good of living beings. The concept is analogous to Hannah Arendt’s banality of evil in that it is unconscious (unknowing) since the nonhuman living beings are not driven in their actions by conscious motivation. The “motivation” of realization of the good of its own is genetic information. The good of their own of living beings i.e., the ability to live within the measure of one’s own species is related to the drive of self–preservation and is a fundamental value since it is the basis of all the other goods. Its realization requires the subjects of life, just like the realization of moral good requires moral subjects. The thesis of this paper is that moral subjects and moral goods derive from the subjects of life.
PL
Przedmiotem rozważań jest analiza dobra własnego istot żywych, które analogicznie do banalnego zła, w rozumieniu Hannah Arendt, jest bezwiedne, gdyż pozaludzkie organizmy żywe nie posiadają świadomych motywów swojego działania. „Motywem” samorealizacji dobra własnego jest informacja genetyczna. Dobro własne istot żywych, czyli zdolność do życia na miarę własnego gatunku jest podyktowane dążeniem do samozachowania i jest wartością fundamentalną, gdyż jest podstawą posiadania wszelkich innych dóbr. Jego realizacja wymaga podmiotów życia, podobnie jak realizacja dobra moralnego wymaga podmiotów moralnych. Tezą artykułu jest twierdzenie, że podmioty moralne i dobra moralne są pochodną podmiotów życia.
3
Content available Conscience and synderesis in Thomism and Stoicism
67%
|
|
tom 55
|
nr 2
41-62
EN
The paper is reconstructing the process of elimination of teleology in philosophical thinking. It shows theoretical source of this process and its catastrophic practical effects. In the end of Middle Ages, St. Thomas’ genies synthesis of Aristotle’s teleology of being with Christian teaching of creation of the world, was contested by nominalists theologian. This process of destruction was continued by modern and contemporary philosophy. Today is easy to see the theoretical contradiction in this thinking and practical disastrous effects on natural and human environment. The restoring of teleological thinking in philosophy, give us possibility to define boundary line, measure, criterions and norms for human activity, to take proper care for nature, for living creatures and for human being himself.
PL
Artykuł rekonstruuje dzieje likwidacji teleologii bytu w myśleniu filozoficznym. Wskazuje na teoretyczne źródła tego procesu oraz na jego katastrofalne skutki praktyczne. Już pod koniec średniowiecza św. Tomasza genialna synteza teleologii Arystotelesa z chrześcijańską nauką o stworzeniu została zakwestionowana przez teologów nominalistów. Dzieło destrukcji kontynuowała filozofia nowożytna i współczesna. Dziś bez większego trudu można zauważyć, że proces ten teoretycznie prowadzi do samolikwidacji tego myślenia, a praktycznie do katastrofalnych skutków niszczących przyrodę i cielesność człowieka. Przywrócenie myślenia teleologicznego w filozofii pozwala określić granicę, miarę, kryteria i normy aktywności człowieka względem przyrody oraz względem istot żywych i względem niego samego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.