Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Sokrates a etyka biznesu (Rozważania o etycznych źródłach odpowiedzialności)

100%

Podrez E.

|

nr 1

EN

The presented work attempts to show a link between business and global responsibility with the Socratic idea of self-knowledge. The today’s ethics discusses the fundamental issues of the man’s place in the world. The human existence is one of the causes of the contemporary crisis. This crisis between man and the world obliges us to raise a radical question of the ethical origins of individual and global responsibility for the quality of life, including also the future human generations. This question requires going back to the historical and ethical considerations about the Socratic project of good life. The starting point for the Socratic ethics is an interpersonal and inner-personal dialogue; the subsequent result of that is man’s practical wisdom of how to build his own life together with others. Socrates argues that the key issue of responsibility is awakening of self-awareness and the way to achieve this objective is dialogue.

2

Portrait of Friendship

88%

Ghosh M.

|

2018

|

nr 2

81-97

EN

This paper on friendship starts with noticing the cultural specificities of the words, “friend” and “friendship”: how they possess rich nuances and meanings in some cultures not available in others. It has then delved into Aristotle’s treatment of friendship in his three ethical treatises with special reference to the relationship between friendship and morality and that between friendship and self-knowledge. Some comments are made on whether friendship is possible between persons of unequal virtues and whether they are capable of attaining self-knowledge. This paper also discusses certain challenges to Aristotle’s claims that friendship is an unalloyed good. The point of these challenges is that friendship can also be a great bad. The paper concludes with the observation how rare has friendship become in the modern world resulting in loneliness, depression and alienation.

3

Podmiotowa i przedmiotowa perspektywa tożsamości osobistej we współczesnym świecie

88%

Brygoła E.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2013

|

tom XVIII

|

nr 3

284-302

EN

The article is a theoretical review of former and actual conceptions of personal identity that after Seymour Epstein (1991) may be concerned from two perspectives: (1) the subjective and (2) the objective. The first one refers to affective manner of self-experiencing and displays in identity senses, such as – for example – sense of self-continuity, sense of distinctiveness from other people, or sense of self-unity (that are more characteristic for traditional identity) and sense of self-openness, sense of inner variability, sense of self-changeability (that are more characteristic for so called fluid identity). The literature gives many elements of subjective identity and one of the aims of this article is to gather these different elements and to propose some kind of grouping them depending on socio-cultural context of individual’s living. The propose of grouping of identity senses is hypothetical and demands empirical verification. In the article the second, objective perspective of personal identity is also presented, and as a conclusion there is a postulate to integrate in research on identity these two perspectives, especially in a context of contemporary world that is very varied, complex and dynamic.

4

Dialectic, Drama and Self-Knowledge in Plato’s Charmides

75%

Mouzala M. G.

Studia Gilsoniana

|

2016

|

tom 5

|

nr 1

179-194

EN

Charmides is a dialogue highly indicative of the importance that the prologues to Plato’s works have for our understanding of the whole spirit and philosophical content of each dialogue as a whole. It is representative of the Platonic tendency to always combine philosophical content with dramatic form through narrative and drama, in order to enhance the reader’s and audience’s insight into the inquiries of his philosophical work. Following this line of presentation, the prologue of Charmides prefigures the understanding of the central themes of the dialogue; focusing on the depiction of Socrates as a therapist and of Dialectic as a therapy or a kind of remedy, which through the process of dialectical engagement and interaction reestablishes the relation of each interlocutor to his own self. The Apollonian ideal of self-knowledge (know thyself) is construed as a “greeting” of the god to worshipers who enter the temple, not as a moral counsel or as a piece of advice. This distinction implies the difference between a knowledge conveyed from without and a knowledge discovered by insightful inner search of one’s self. Within the passages 165c to 175a, sōphrosunē is presented and examined as “the knowledge of what one knows and what one does not know.” It has been claimed that in this part of the dialogue, the Socratic model of self-knowledge is subjected by Plato to the Socratic elenchus, where he attempts to make a criticism of it. I believe that this section of the dialogue is an extended excursus, aimed towards introducing and examining a model of self-knowledge different from that of Socrates, Critias’ model of self-knowledge. This model of self-knowledge poses a whole series of philosophical problems; the relation between the subject and the object of knowledge, the possibility of their identification or the distinction between them, the possibility of the existence of an internal and external object of knowledge, the relation of this model of self-knowledge with other kinds or domains of knowledge, and the question whether external knowledge or knowledge of other knowledges is a constituent of knowledge of knowledge. The question of the possibility of knowledge of knowledge is not definitely rejected, especially if we consider that in all of this discussion there is a hint towards the way in which philosophy works and relates to other kinds of knowledge. I believe, however, that in the last part of the dialogue, where the knowledge of good and bad emerges, Plato again meets Socrates and becomes reconciled with him. The only knowledge that is useful and beneficial is knowledge of good and bad. In this way Plato chooses to put forward a self-conscious model of self-knowledge, which does not presuppose, as Critias’ model does, the critical examination of knowledge or the critical distance from knowledge. This self-conscious model of self-knowledge is connected with the knowledge of good and bad. On the one hand doing of good presupposes knowledge of good and bad and on the other, “doing one’s own things” presupposes self-knowledge. The possibility of knowing good and bad is ensured by each person, either through looking deep within himself or by orientating towards the Idea of the Good itself.

5

Refleksyjność w wychowaniu. Proces poznawania siebie

63%

Chrost M.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2017

|

tom 20

|

nr 2

131-144

PL

Refleksyjność jest cechą każdego człowieka, kompetencją umysłową, zdolnością człowieka do bycia dla siebie zarówno przedmiotem, jak również podmiotem poznania. Jest to rodzaj wewnętrznego dialogu, który przejawia się w konkretnych działaniach podejmowanych przez osobę. To skłonność do refleksji, zastanawiania się, rozważania, analizowania. Człowiek podejmując wysiłek myślenia nabywa zdolności do refleksyjności. Wydaje się, że współczesna edukacja kładzie punkt ciężkości na kształcenie, pomijając aspekty wychowania i samowychowania. A przecież bezrefleksyjne, schematyczne wychowanie niesie z sobą wiele zagrożeń. W procesie wychowania, trwającym przez całe życie człowieka, refleksyjność jest bardzo istotna i konieczna. W związku z tym przedmiotem badań podjętych w niniejszym tekście jest refleksyjność w kontekście procesu wychowania. Dlatego, w aspekcie teoretycznym, zostanie przedstawiona refleksyjność jako kategoria pedagogiczna. Następnie omówione zostaną podstawowe koncepcje refleksyjności przedstawione przez Johna Deweya, Jürgena Habermasa, Davida Kolba i Donalda Schöna. Ukazana będzie również refleksyjność w perspektywie procesu poznawania samego siebie. Tak ujmowana refleksyjność stanowi dla teorii pedagogicznej oraz edukacji istotny punkt odniesienia, bowiem dotyczy kluczowego problemu podmiotu i zachodzącego w nim procesu stawania się.

EN

Reflexivity is a characteristic of every human being, the mental competence and human ability to be both a subject and object of cognition. It is a kind of internal dialogue that manifests itself in the concrete actions undertaken by the person. It is prone to reflection, thinking about something, analysis. Man, when he makes the effort to think, acquires the ability to reflect. It seems that modern education puts the focus on education aside from aspects of upbringing and self-education and yet an unreflective, schematic education brings with it many risks. In the process of upbringing, which lasts throughout human life, reflection is very important and necessary. Consequently, the subject of research of this paper is reflection in the context of the process of education. Therefore, in the theoretical aspect, reflections will be presented as a pedagogical category. Then we will discuss the basic concepts of reflexivity presented by John Dewey, Jürgen Habermas, David Kolb and Donald Schön. It will also show reflexivity from the perspective of the process of self-knowledge. Such reflectivity is a crucial point for pedagogical theory and education as it deals with the key problem of the subject and the process of becoming involved in it.

6

Terapia przez twórczość plastyczną w procesie wspomagania i wspierania rozwoju dzieci z problemami internalizacyjnymi, czyli o tym, jak można pomóc dziecku być „tym samym”, ale nie „takim samym”?

51%

Krauze-Sikorska H.

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

|

2016

|

tom 11

|

nr 3(41)

13-30

PL

Czasami rzeczywistość zmusza dziecko do tłumienia naturalnej potrzeby, jaką jest wyrażanie siebie, kumulują się destruktywne siły mogące przejawiać się obojętnością, agresją, apatią, ucieczką od rzeczywistości. W artykule starałam się pokazać sposób, w jaki terapia przez twórczość plastyczną może pomóc dzieciom z problemami natury internalizacyjnej. Należy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że na efektywność arteterapii składają się zarówno wiedza terapeuty dotycząca istoty problemów dziecka, jak i przemyślany proces arteterapii, wykorzystujący podstawy teoretyczne związane z wybraną orientacją psychoterapeutyczną (decydujące powinny być tu potrzeby, oczekiwania, możliwości, ale i ograniczenia klienta-dziecka), materiały wykorzystywane w tworzeniu, jak i czynniki natury organizacyjnej (przestrzeń, czas, cisza, swoboda ruchu, swoboda wyboru techniki i materiałów), pozwalające dziecku działać z poczuciem bezpieczeństwa, sprawstwa, autonomii. Tak jak we wszystkich interwencjach terapeuta powinien umieć zbudować bliską, opartą na autentyczności, empatii, syntonii i szacunku relację z dzieckiem. Nigdy nie powinna to być relacja, która prowadzi do emocjonalnego uzależnienia dziecka od terapeuty. Dzięki arteterapii wykorzystującej perspektywę interpretacyjną, magii twórczego działania i powstających wytworów dziecko z problemami internalizacyjnymi może przy pomocy terapeuty, ale też członków grupy terapeutycznej, na nowo odczytywać i „oswajać” świat, uczyć się siebie i innych, poszukiwać, odkrywać i stopniowo budować prawidłową strukturę Ja.

EN

Sometimes reality forces the child to lock up their inner life, to suppress natural urges such as self-expression because of the destructive powers that can manifest themselves when indifference, aggression, apathy and an escape from reality accumulate. In the article I try to show the manner in which art therapy can help children with problems of an internalizing nature. However, we should be aware that the effectiveness of art therapy consists of both the therapists knowledge about the essence of the child’s problems, and the considered process of art therapy utilizing the theoretical base associated with the selected psychotherapy orientation (the needs, expectations, capabilities but also the limitations of the customer – child should be critical here), the materials used in creation as well as organizational factors (space, time, silence, freedom of movement, freedom of choosing techniques and materials), allowing the child to act with a sense of safety, cause and autonomy. As with all interventions, the therapist should be able to build a close, empathic, attuned and respectful relationship with the child which is based on authenticity. It should never be a relationship that leads to the emotional dependence of the child on the therapist. Through art therapy that uses the interpretation perspective, magic of creativity and emerging creations, a child with internalizing problems can, with the help not only of a therapist but also members of the therapeutic group, re-read and “tame” the world, teach himself and others, seek, discover and gradually build a proper self-structure.

7

Tożsamość a rozumienie siebie

51%

Maciejczak M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2011

|

tom 47

|

nr 1

97-132

EN

The article consists of two parts: the first – The Decline of the Ethical Aspect – presents the most important element of the current ethical situation. It presents the fact that, because of changes taking place in social reality, the means that hitherto supported the process of the formation of an individual’s self-knowledge and autonomy of action, are now disappearing. A consequence of the elimination of ethical values from the individual’s life is an ever further reaching process of disintegration of identity, which fosters consumerist attitudes. The second part – Working on Oneself – shows means of building up and preserving one’s identity. The most important of these means is the obligation of knowing oneself. Self-knowledge is the necessary condition of overcoming the crisis, an obligation to oneself that does not consist in possession of a theory confirmed by facts concerning ourselves. Finally, the article contains an assessment of the chances of putting these indications into practice.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie rozpadu tradycyjnych wartości, które zacierają się lub stają się całkowicie zależne od sytuacji. Nie mogą przebić się w złożonych kontekstach współczesnego świata, tracą siłę obowiązywania I, w efekcie, przestają motywować działania. Przynależność do grupy, narodu, religii lub nakaz sumienia przestają być czynnikami regulującymi postępowanie I tworzącymi więzi między ludźmi. Taki stan rzeczy nasuwa pytanie o środki pozwalające jednostce kształtować własną tożsamość. Artykuł składa się z dwóch części. Część pierwsza - Zanikanie aspektu etycznego - przedstawia najważniejsze elementy aktualnej sytuacji etycznej. Ukazuje fakt, że z powodu zmian rzeczywistości społecznej zanikają środki, które dotąd wspierały proces kształtowania samowiedzy jednostki I jej autonomię działania. Następstwem eliminacji wartości etycznych z życia jednostki jest coraz dalej sięgający proces rozpadu jej tożsamości, co sprzyja postawom konsumpcyjnym. Druga część – Praca nad sobą – wskazuje środki konieczne do tworzenia I zachowania tożsamości. Najważniejszym z nich jest powinność poznania siebie. Samowiedza jest niezbędnym warunkiem przezwyciężenia kryzysu, powinnością wobec siebie, która nie polega na dysponowaniu pewna teorią, potwierdzaną przez fakty nas dotyczące. Artykuł zawiera w końcu ocenę realizacji szans owych wskazań.

8

Профессиональное выгорание у менеджеров

32%

Ткач Т.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2016

|

tom 47

260-272

RU

Особенностью профессиональной деятельности человека в ХХІ веке стало то, что чело-век терпит не сколько от физических нагрузок, а, в большей мере, от психоэмоциональных. Особенно это касается людей, которые работают в системе «человек-человек», одним из представителей которых есть менеджер. Часто менеджер принимает не совсем рациональные решения. В процессе своей профессиональной деятельности менеджеру приходится делать конкретные выводы, сопоставлять. Но ожидания от принятых решений не всегда оправдыва-ются. Чрезмерные амбиции, ожидание поощрения труда, желание быстрого продвижения по карьерной лестнице возбуждают психоэмоциональную сферу человека. В результате, человек может преодолеть опасную черту, за которой наступает недостаток мотивации, удовольствия в работе, радости от достижений, одним словом, стресс, связанный с профессиональной деятельностью. Синдром, который развивается на фоне хронического стресса, ведет к истощению эмоционально-энергичных и личностных ресурсов работающего человека, провоцирует про-фессиональное выгорание. Профессиональное выгорание возникает в результате внутреннего накопления отрицательных эмоций без «разрядки» или «освобождения» от них.

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań nad stresem. Rozważania naukowe rozszerzono o aspekt psychologiczny, co ma zainicjować rozumienie stresu jako kategorii psychologicznej. Zagadnienie to dotyczy w szczególności osób, które pracują w ramach systemu określanego jako „człowiek-człowiek”. Jednym z przedstawicieli tej grupy osób jest menedżer. Kierownik często podejmuje nie do końca racjonalne decyzje. W trakcie swojej pracy zawodowej menedżer zmuszony jest podejmować konkretne decyzje, wyciągać wnioski i przewidywać. Oczekiwania względem podjętych decyzji nie zawsze są jednak uzasadnione. Wypalenie zawodowe występuje powszechnie we współczesnych organizacjach, choć najczęściej nie jest rozpatrywane w miejscu pracy jako problem organizacyjny. W artykule opisano specyficzne uwarunkowania stresu zawo-dowego. Celem pracy było przeanalizowanie, w jaki sposób samokontrola, strategie radzenia sobie z wypaleniem zawodowym, stresem zawodowym i czynniki socjodemograficzne różnicują poziom samopoczucia psychofizycznego u realizujących działalność zawodową oraz co jest predyktorem samopoczucia psychofizycznego w tej grupie zawodowej.

EN

The article presents the results of the study on stress which has definitely expanded scientific research on the psychological aspect that began a stage of understanding of stress as a psychological category. This is especially true for people working in the system "man-man", among which are the Manager. Often the Manager will take reasonable decisions. In the course of their profes-sional activities the Manager has to make specific findings, to compare. But the expectations from the decisions made are not always met. Burnout usually occurs in modern organizations, although often not considered as a problem of organization. Specific determinants of occupational stress have been described. The aim of this work was to analyze how self-monitoring, strategies to combat professional burnout, job stress and the sociodemographic factors differentiate the level of psychophysical well-being of the officers of the professional activity and what is a predictor of psychophysical well-being in a professional band.