Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Degradability of organic-inorganic cellulose acetate butyrate hybrids in sea water

100%

Wojciechowska P. , Heimowska A. , Foltynowicz Z. , Rutkowska M.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2011

|

tom 13

|

nr 2

29-34

EN

Environmental degradability of novel organic-inorganic cellulose acetate butyrate hybrids obtained via solgel process was investigated. The degradation of hybrids was studied under marine exposure conditions in the Baltic Sea for a period of 25 weeks. The influence of characteristic parameters of sea water on the degree of degradation monitored by changes of weight and optical microscopy was discussed. The degraded samples were also examined by FT-IR spectroscopy. It has been established that the CAB/silica hybrids are more susceptible to biodegradation in sea water environment than pure cellulose acetate butyrate.

2

Adsorption of natural surfactants present in sea waters at surfaces of minerals: contact angle measurements

75%

Mazurek A. , Pogorzelski S. J. , Boniewicz-Szmyt K.

|

2009

|

tom No. 51 (3)

377-403

EN

The wetting properties of solid mineral samples (by contact angles) in original surfactant-containing sea water (Gulf of Gdańsk, Baltic) were characterised under laboratory conditions on a large set (31 samples) of well-classified stones of diverse hydrophobicity using the sessile drop (ADSA-P approach), captive bubble and inclined plate methods. An experimental relation between the static contact angle θ_eq and stone density ρ was obtained in the form θ_eq = B-ρ+ C, where B = 12.23 š 0.92, C = - (19.17 š 0.77), and r2 = 0.92. The histogram of ?eq distribution for polished stone plates exhibited a multimodal feature indicating that the most abundant solid materials (hydrophilic in nature) have contact angles θ_eq = 7.2, 10.7, 15.7 and 19.2^(o), which appear to be applicable to unspecified field stones as well. The contact angle, a pH-dependent quantity, appears to be a sensitive measure of stone grain size, e.g. granite. The captive bubble method gives reproducible results in studies of porous and highly hydrophilic surfaces such as stones and wood. The authors consider the adsorption of natural sea water surfactants on stone surfaces to be the process responsible for contact angle hysteresis. In the model, an equation was derived for determining the solid surface free energy from the liquid's surface tension γ_LV it also enabled the advancing θ_A and receding θ_R contact angles of this liquid to be calculated. Measurements of contact angle hysteresis Δθ(=θ_A - θ_R) with surfactant-containing sea water and distilled water (reference) on the same stone surfaces allowed the film pressure ΔΠ (1.22 to 8.80 mJ m-2), solid surface free energy ??S (-17.03 to -23.61 mJ m-2) and work done by spreading ΔWS (-1.23 to -11.52 mJ m-2) to be determined. The variability in these parameters is attributed to autophobing, an effect operative on a solid surface covered with an adsorptive layer of surfactants. The wetting behaviour of solid particles is of great importance in numerous technological processes including froth flotation, demulgation, anti-foaming procedures and the coal industries. It is believed that the approach presented here and the examples of its application to common sea water/solid mineral systems could be successfully adapted to optimise several surfactant-mediated adsorption processes (see below) of practical value in natural water ecology.

3

Związek między poziomem wody w jeziorach przybrzeżnych i wodami morskimi polskiego wybrzeża Morza Bałtyckiego

63%

Girjatowicz J. P.

|

2008

|

tom Z. 2

141-153

PL

W pracy wykorzystano materiał archiwalny Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej dotyczący średnich miesięcznych poziomów wody jezior: Jamno (Unieście), Bukowo (Bukowo Morskie), Gardno (Gardna Wielka) i Łebsko (Izbica) z okresu od 1961 do 2000. Analizowano miesięczne, sezonowe i roczne wartości poziomu wody na tych jeziorach. Najniższe wartości poziomu są wiosną i systematycznie rosną w następnych porach roku, osiągając najwyższe wartości zimą. Do badania związków poziomu wody między poszczególnymi jeziorami oraz między jeziorami i morzem zastosowano metodę korelacji i regresji. Stwierdzono, że istnieją silne związki zwłaszcza w miesiącach zimowych, istotne statystycznie na poziomie a=0,001. Najsilniejsze związki zachodzą między jeziorami Gardno i Łebsko oraz między tymi jeziorami a morzem. Ich współczynniki korelacji we wszystkich miesiącach i porach roku przeważnie przekraczają wartość 0,90. Sprzyja temu swobodna wymiana wód między tymi jeziorami i morzem. Słabsze są natomiast związki z jeziorami Jamno i Bukowo. Przyczyną tego jest utrudniona wymiana wód między tymi jeziorami i morzem. Spowodowana ona jest występowaniem w niektórych okresach wałów piaszczystych i śryżowych. Te akumulacyjne formy blokują odpływ wód do morza

EN

The archival material in this paper originates from The Institute of Meteorology and Water Management and concerns mean monthly values of water level for Jamno Lake (Unieście), Bukowo Lake (Bukowo Morskie), Gardno Lake (Gardna Wielka) and Łebsko Lake (Izbica) from the period 1961 to 2000.The monthly, seasonal and annual values of water level were analysed on these lakes. The lowest water level occur in spring and increase systematically in the following seasons obtaining the highest values in winter. The correlation and regression analysis were used to investigate the statistical dependence of relationships of water level between particular lakes and between lakes and the Baltic Sea. It was found that there are some strong relationships particularly in winter months statistically significant at the level a=0.001. The strongest relationships occur between Gardno Lake and Łebsko Lake and between these lakes and the sea. The correlation coefficient in all months and season usually exceeds 0.90. This is explained by free water exchange between these two lakes and the sea. In contrast, relationships between Jamno Lake and Bukowo Lake are waker. This is due to the difficulties of water exchange between these lakes and the sea. This is caused by grease ice ridge and sandy ridge, which occur in some periods. These accumulated forms block the water outflow to the sea.

4

Temperature and salinity of surface water at a coastal measuring point, Isbjörnhamna, Spitsbergen

63%

Swerpel S. , Swerpel S.

|

5

Wpływ wody morskiej na właściwości betonu z dodatkiem pyłu krzemionkowego

51%

Demir Y. , Yaprak H. , Simsek O.

|

2010

|

tom R. 15/77, nr 1

22-30

PL

Zbadano właściwości dwóch serii próbek betonowych z dodatkiem pyłu krzemionkowego, a otrzymanych z mieszanek zarabianych wodą morską lub wodociągową. Stwierdzono, że stosowanie wody morskiej nie wpływa ujemnie na właściwości mieszanek, a wręcz przyspiesza twardnienie betonu. Powoduje to wzrost wytrzymałości próbek, przy czym jest on największy z dodatkiem 15% pyłu krzemionkowego. Ten wzrost utrzymuje się do 90 dni, a więc do końca badań, przy czym po tym okresie jest mniejszy niż po 28 dniach.

EN

Two series of concrete samples with silica fume addition were produced from the mixtures with tap water or sea water, as mixing water. It was found that sea water has no harmful influence on the concrete mix properties, but increase the rate of concrete hardening. This caused the increase of concrete strength, which was observed till the end of measurements i.e. till 90 days. However the increase of strength after 90 days was smaller than after 28 days.

6

Ocena ryzyka zanieczyszczenia środowiska morskiego przez substancje pochodzące z wraków - problemy analityczne

51%

Rogowska J. , Namieśnik J.

|

2009

|

tom nr 3

52-54

7

Wpływ modyfikacji poli(D,L-laktydu) dodatkiem poli[(R,S)-3-hydroksymaślanu] na przebieg jego degradacji w środowiskach naturalnych

51%

Krasowska K. , Brzeska J. , Rutkowska M. , Dacko P. , Sobota M. , Kowalczuk M.

|

2008

|

tom T. 53, nr 10

730-736

PL

Przedstawiono wyniki badań degradacji środowiskowej niemodyfikowanego i modyfikowanego za pomocą amorficznego poli[(R,S)-3-hydroksymaślanu] (a-PHB) poli(D,L-laktydu) (PLA), w warunkach naturalnych - w pryzmie kompostowej z osadem czynnym bądź w wodzie Morza Bałtyckiego. Podczas degradacji kontrolowano zmiany kilku ważnych charakterystycznych parametrów obydwu tych środowisk. Proces degradacji PLA w zastosowanych warunkach charakteryzowano natomiast na podstawie zmian makroskopowych powierzchni, zmian masy, ciężaru cząsteczkowego i składu próbek. Stwierdzono, że szybkość rozkładu PLA zależy zarówno od rodzaju środowiska (proces degradacji w kompoście zachodzi szybciej, niż w wodzie morskiej), jak i od warunków w nim panujących. Obecność a-PHB przyspiesza badany proces, który przebiega tym szybciej, im większa jest zawartość tego modyfikatora. Ustalono, że degradacja PLA w naturalnych środowiskach jest rezultatem hydrolizy enzymatycznej i hydrolizy chemicznej wiązań estrowych. W środowisku wody morskiej przebiega hydroliza chemiczna, natomiast w kompoście występują obydwa mechanizmy, z przewagą działania enzymów.

EN

The results of environmental degradation of poly(D,L-lactide) (PLA), unmodified or modified with amorphous poly[(R,S)-3-hydroxybutyrate] (a-PHB), in the compost pile with activated sludge or in the Baltic Sea water were presented. The changes of characteristic parameters of both these environments were monitored during the degradation process (Table 1 and 2). The processes of samples degradation in the applied natural conditions were characterized by macroscopic surfaces' changes (Fig. 1) as well as by changes of samples weights (Table 3), molecular weights (Fig. 2) and mixtures compositions (Table 4). It was found that PLA degradation rate depended both on environment type and its conditions. Namely, degradation process is faster in the compost than in sea water. The presence of a-PHB accelerates the degradation process and the greater modifier content the faster degradation (Fig. 3). It was stated that PLA degradation in the natural environments results from both enzymatic hydrolysis and chemical hydrolysis of ester bonds. In sea water environment the chemical hydrolysis runs while in the compost both mechanisms act with predominant role of enzymatic one.

8

Badania odporności na korozję wyrobów dla motoryzacji. Cz. 1 Komora solna

51%

Maślanka M. , Waś J.

|

2011

|

tom nr 7

437-439

PL

Przedstawiono dokumenty normalizacyjne dotyczące oceny wyników i metody przyspieszonych badań korozyjnych w komorze solnej. Omówiono metodykę i warunki prowadzenia testów korozyjnych (obojętna mgła solna, kwaśna mgła solna, kwaśna mgła solna z dodatkiem chlorku miedzi oraz woda morska) w oparciu o wymagania normalizacyjne. Przedstawiono trudności związane z prowadzeniem przyspieszonych testów korozyjnych i interpretacją ich wyników.

EN

Standardization documents concerned evaluation of the results and methods of accelerated corrosion tests in salt chamber have been presented. Methodology and conditions of conducting corrosion tests (neutral salt spray, acid salt spray, acid salt spray with copper chloride and sea water) based on the standardization requirements have been discussed. Difficulties connected with conducting accelerated corrosion tests and interpretation their results have been presented.

9

Degradacja materiałów polimerowych pochodzenia naturalnego w środowisku wody morskiej

51%

Rutkowska M. , Heimowska A.

|

2008

|

tom T. 53, nr 11-12

854-864

PL

Przedstawione badania obejmowały degradację środowiskową materiałów polimerowych (skrobi termoplastycznej, celulozy modyfikowanej oraz dwóch typów kompozytów skrobiowo-celulozowych) w Morzu Bałtyckim przy Nabrzeżu Norweskim w Gdyni. Degradację prowadzono również w warunkach laboratoryjnych w wodzie morskiej z dodatkiem eliminującego działanie mikroorganizmów azydku sodu (NaN3), co umożliwiło ocenę udziału hydrolizy chemicznej w procesie degradacji w tym naturalnym środowisku. W toku inkubacji (trwającej od 14 do 336 dób) kontrolowano charakterystyczne parametry wody morskiej (temperaturę, pH, zawartość tlenu, chlorków i zasolenie). Postęp degradacji środowiskowej materiałów polimerowych oceniano na podstawie ubytku masy oraz zmian powierzchni i obserwowanej mikroskopowo struktury materiału polimerowego. Stwierdzono, że w naturalnym środowisku wody morskiej zachodzi degradacja badanych materiałów polimerowych, będąca wynikiem hydrolizy zarówno enzymatycznej, jak i chemicznej; objawiało się to, odpowiednio, wyraźną erozją powierzchni oraz ubytkiem masy. Próbki modyfikowanej celulozy okazały się bardziej podatne na atak mikroorganizmów bytujących w wodzie morskiej niż próbki skrobi termoplastycznej. W przypadku kompozytów wyraźniejsze zmiany masy zaobserwowano w materiale A (postać folii) niż w materiale B (postać płytek) spowodowane dużym rozwinięciem powierzchni na granicy faz w tym pierwszym. Degradacja w wodzie morskiej obydwu typów wspomnianych materiałów ma charakter enzymatyczny, przy czym najpierw rozkładowi ulega faza amorficzna, a następnie faza krystaliczna.

EN

The presented investigations covered environmental degradation of polymer materials (thermoplastic starch, modified cellulose and two types of starch-cellulose composites) in The Baltic Sea at Nordic Wharf of Gdynia harbor. Degradation process was also tested in laboratory conditions in sea water with sodium azide (NaN3, eliminating the microorganisms activity) added. These tests let evaluate the part of chemical hydrolysis in the process of degradation in natural sea environment. During samples' incubation (from 14 to 336 days) the following characteristic parameters of sea water were inspected: temperature, pH, oxygen content, chlorides' content and salinity (Table 1). The progress of environmental degradation of polymeric materials has been evaluated on the basis of weight loss (Fig. 5-7), changes of the surface (Fig. 1-4) as well as changes of the structure of the material, observed microscopically (Fig. 8-10). It was found that in the natural environment of sea water the enzymatic hydrolysis of the tested materials occurred, what was demonstrated by clear erosion of the surface and weight loss. The samples of modified cellulose were more susceptible to attacks of microorganisms living in sea water than the samples of thermoplastic starch. In case of composites more distinct weight changes were observed for material A (film form) than for B one (sheet form) because of large surface development at phase boundary. Their degradation in sea water is of enzymatic character and first the amorphous phase is degraded then the crystalline one.