Zagadnienia dotyczące przestrzegania praw zwierząt od wielu lat budzą sporo emocji. Nic zatem dziwnego, że Najwyższa Izba Kontroli co pewien czas baczniej przygląda się temu obszarowi. Choć w porównaniu do poprzednich wyników kontroli bytowanie zwierząt w schroniskach uległo znacznej poprawie, to jednak sytuacja psów i kotów w tego typu obiektach wciąż pozostawia wiele do życzenia.
Bezdomność zwierząt jest problemem każdej bez wyjątku gminy, czy jest ona na to przygotowana, czy nie. I nawet gdy władze gminy nie chcą tego widzieć, rosnąca świadomość społeczeństwa w zakresie humanitarnego traktowania zwierząt i coraz większa empatia mieszkańców poszerzają pole widzenia władzy i wymuszają działania.
Każdego roku samorządy przeznaczają ogromne kwoty na opiekę nad bezdomnymi psami i kotami, lecz rzadko skutecznie weryfikują działania podmiotów, którym zlecają realizację tego zadania. W rezultacie często dochodzi do nieprawidłowości, a efektem może być pogorszenie się warunków życia zwierząt oraz pojawienie się zarzutu niegospodarności.
Polskie tradycje ustawowych regulacji dotyczących ochrony praw zwierząt sięgają dwudziestolecia międzywojennego. Pierwszym aktem prawnym, który bezpośrednio odnosił się do tej kwestii, było Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 22 marca 1928 r. o ochronie zwierząt (DzU z 1932 r. nr 42, poz. 417, z późn. zm.). Jak na owe czasy była to bardzo innowacyjna regulacja, przewidująca karę pozbawienia wolności (!) za znęcanie się nad zwierzęciem ze szczególnym okrucieństwem bądź jego zabicie.
...żeby wiele samorządów chciało na raz. Opieka nad bezdomnymi zwierzętami należy do zadań własnych gmin, niestety, często z wielu względów kwestia ta była i jest marginalizowana. Jednak od pewnego czasu wśród samorządów obserwowane jest pewne ożywienie w zakresie budowy nowych schronisk i poszukiwania możliwości współpracy na tym polu.
Monitorowanie realizacji umowy zawartej pomiędzy gminą a schroniskiem dla bezdomnych zwierząt to zadanie, które często przysparza samorządom problemów. Nieuczciwe azyle utrudniają przeprowadzanie kontroli, zapobiegając pokazaniu rzeczywistych warunków życia psów oraz kotów i odmawiając przekazania dokumentów poświadczających sprawowanie opieki weterynaryjnej. Jak skutecznie przeciwdziałać takim praktykom?
Prawidłowe zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom to coraz częściej nie tylko problem organizacji i instytucji, których statutowym zadaniem jest obrona praw zwierząt, ale również poważne zadanie dla lokalnych samorządów i władz gmin.
Miejska fauna to także zwierzęta, które z różnych przyczyn opuściły swoje dotychczasowe miejsca przebywania. Spory ich procent trafia do schronisk dla zwierząt. Obserwując to zjawisko, można zyskać wiedzę na temat sytuacji w miastach w tym zakresie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.