Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Porozmawiajmy o sarkoidozie

100%

Olkowska D.

Optyka

|

2022

|

tom Nr 3

54--55

PL

Pierwszy raz sarkoidozę opisał dermatolog Jonathan Hutchinson w 1869 roku, zaś używaną po dzień dzisiejszy nazwę wprowadził Caesar Boeck niecałe 30 lat później, bo w 1897 roku. Jest to choroba polegająca na tworzeniu się zmian zapalnych w postaci guzków, nazywanych ziarniniakami. Guzki te są zlokalizowane w różnych narządach w całym ciele, zaś budują je makrofagi i limfocyty, czyli komórki odpowiedzialne za układ odpornościowy, gromadząc się w związku z nieprawidłowym pobudzeniem tego układu. Co ważne, guzki te nie ulegają wchłonięciu.

2

Sarkoidoza krtani – opis przypadku

100%

Michałkowska-Pędzisz M. , Raczkowska-Łabuda K. , Dobrzyński P.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

tom 8(2)

38-42

PL

Wstęp: Sarkoidoza (łac. sarcoidosis) to choroba wielonarządowa, w przebiegu której powstają nieserowaciejące ziarniniaki. Zmiany dotyczą najczęściej płuc i węzłów chłonnych wnęk płucnych. Częstość zajęcia górnych dróg oddechowych (Sarcoidosis of the Upper Respiratory Tract; SURT) szacuje się na 0,5–6%. W krtani występuje wyjątkowo rzadko – w 1,2% przypadków SURT. Materiał i metody: W pracy przedstawiono przypadek pacjenta z sarkoidozą krtani. Wyniki: 48-letni mężczyzna od 5 lat diagnozowany jest z powodu dysfonii. Rozpoznano u niego przewlekłe przerostowe zapalenie krtani. Próba empirycznego leczenia metypredem przyniosła krótkotrwałą poprawę. Ze względu na towarzyszące zmiany skórne był badany w kierunku alergii. W CT klatki piersiowej uwidoczniono umiarkowanie powiększone węzły chłonne śródpiersia i wnęk oraz obustronnie rozsiane guzki w okolicach okołownękowych. W badaniu bioptatów z drzewa oskrzelowego nie wykazano obecności ziarniniaków. Bioptaty pobrane podczas mikrolaryngoskopii wykazały nacieki sarkoidalne. Wnioski i dyskusja: Nie istnieje jednoznaczne badanie potwierdzające rozpoznanie sarkoidozy. Jest to typowy przykład diagnostyki z wykluczenia. Zajęcie krtani jest wyjątkowo rzadkie, występuje w 1,2% przypadków SURT. Przebieg kliniczny choroby jest często trudny do przewidzenia. U wielu chorych zmiany mogą ulegać samoistnej regresji. U pacjentów słabo odpowiadających na sterydoterapię bądź w celu redukcji efektów ubocznych tego leczenia można rozważyć włączenie leków cytotoksycznych.

3

Rumień guzowaty – jeden objaw, wiele przyczyn?

88%

Potempa-Jeziorowska M. , Sedlaczek K. , Jonczyk P. , Kucharzewski M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2018

|

tom 14

|

nr 4

381-385

EN

Erythema nodosum is a skin lesion most often located on the anterior surface of the lower extremities. It initially appears as rounded nodules with a vivid red or purplish colour. Erythema nodosum may often be a predictive sign of systemic infectious or autoimmune diseases. Group A streptococcal infections, virological infections (cytomegalovirus and Epstein–Barr virus) and sarcoidosis are the most common aetiological factors of erythema nodosum. Certain drugs also may be the cause, whereas erythema nodosum is often idiopathic in clinical practice. It is more common in women. Erythema nodosum rarely affects children, but with equal prevalence in both sexes. It is important to note that basic diagnostic process should be performed in all cases of erythema nodosum. The diagnosis involves laboratory tests (complete blood count with differential, C-reactive protein levels, presence of rheumatoid factor, hepatic enzyme level) and medical imaging (chest radiograph, abdominal and thyroid ultrasound). Depending on the suspected etiological factor, the diagnostic process should be extended to include other, additional laboratory investigations. Erythema nodosum is caused by type IV delayed hypersensitivity reaction to a wide variety of possible stimuli. Additionally, circulating immune complexes cause complement activation in patients with erythema nodosum. The histopathological picture of skin lesions shows septal panniculitis (inflammation of subcutaneous fat tissue) with associated Miescher’s radial granulomas – aggregates of small histiocytes arranged around a central cleft. The most important therapeutic approach in erythema nodosum is the treatment of underlying disorders, if identified. If this is not possible, less potent topical corticosteroids and heparinoid ointments are used.

PL

Rumień guzowaty jest zmianą skórną występującą głównie na przedniej powierzchni podudzi w postaci małych guzków o barwie początkowo czerwonofioletowej. Jego pojawienie się jest często objawem predykcyjnym w kierunku rozpoznania wielu różnych chorób, najczęściej o podłożu infekcyjnym lub autoimmunologicznym. Do najczęstszych przyczyn występowania rumienia guzowatego należą infekcja paciorkowcowa typu A, infekcje wirusowe (cytomegalowirus i wirus Epsteina–Barr) oraz sarkoidoza. Wystąpienie rumienia guzowatego niejednokrotnie wiąże się także z przyjmowaniem różnych leków. Jednak w praktyce klinicznej występowanie rumienia guzowatego o nieustalonej etiologii nie należy do rzadkości. Zmiana ta zdecydowanie częściej występuje u kobiet. U dzieci pojawia się z równą częstością u obu płci, lecz znacznie rzadziej niż u dorosłych. W przypadku pojawienia się rumienia guzowatego obowiązkowo należy przeprowadzić podstawową diagnostykę, obejmującą badania laboratoryjne (morfologia z rozmazem ręcznym, pomiar stężenia białka ostrej fazy, czynnika reumatoidalnego, stężenia enzymów wątrobowych) oraz obrazowe (radiologiczne klatki piersiowej, ultrasonograficzne jamy brzusznej oraz gruczołu tarczowego). W zależności od podejrzewanego czynnika etiologicznego diagnostykę należy poszerzyć o badania dodatkowe. Rumień guzowaty powstaje w wyniku reakcji nadwrażliwości typu IV wg Coombsa, tj. komórkowej odpowiedzi na szeroki wachlarz antygenów. Dochodzi także do aktywacji układu dopełniacza przez krążące we krwi kompleksy immunologiczne. Badanie histopatologiczne zmian skórnych charakteryzuje się odczynem zapalnym przegród łącznotkankowych zrazików tłuszczowych w tkance podskórnej z występowaniem w ich centralnej części skupisk histiocytów, tzw. ziarniniaków Mieschera. W terapii najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej. Jeżeli nie uda się znaleźć przyczyny pojawienia się rumienia guzowatego, stosuje się leczenie miejscowe przy użyciu glikokortykosteroidów o słabej sile działania oraz maści z heparynoidów.

4

Sarkoidy koni - zmiany histopatologiczne

88%

Katkiewicz M. , Zajac S.

Medycyna Weterynaryjna

|

2006

|

tom 62

|

nr 07

817-820

EN

The paper describes two cases of sarcoids in horses non-responsive to therapeutic procedures. Microscopic examinations of tumor tissue revealed the presence of an evident difference in the degree of collagen fiber synthesis between both examined tumors. The nuclear expression of proliferate antigen Ki 67 was significantly higher in the tumor tissue exhibiting low collagen fiber synthesis. The differences in the microscopic structure between these 2 tumors were reflected in the degree of differentiation between the cells of the tumors. The paper also discussed the ethiopathogenesis of equine sarcoids and the animals’ immune status role in the disease development and progress, as well as the latest methods used in effective sarcoid therapy.

5

Fenotyp limfocytow krwi obwodowej i plynu oskrzelowo-pecherzykowego [BAL] u chorych na sarkoidoze

75%

Koktysz M. , Kieszko R. , Dmoszynska A. , Milanowski J. , Rolinski J. , Michnar M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio DD:Medicina Veterinaria

|

1998

|

tom 53

237-244

6

Przywrocony zyciu

63%

Gasek S.

Zdrowa Żywność - Zdrowy Styl Życia

|

1993

|

nr 4

27-28

7

Interleukina 15.

63%

Balkowiec-Iskra Z. E. , Golab J.

Postępy Biologii Komórki

|

1999

|

tom 26

|

nr 4

863-875

8

Cardiac sarcoidosis

63%

Niemiec M. , Gruchlik B. , Niemiec J. , Balwierz M. , Mizia-Stec K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

nr 77

PL

Sarkoidoza serca (cardiac sarcoidosis – CS) jest rzadkim i trudnym do zdiagnozowania schorzeniem prowadzącym do zaburzeń przewodzenia, rytmu i nagłej śmierci sercowej. Rozpoznanie CS jest niezwykle trudne, ponieważ we wczesnych stadiach może nie dawać objawów i często imituje inne stany. Narzędziami diagnostycznymi wykorzystywanymi w diagnostyce CS są: echokardiografia, rezonans magnetyczny, pozytonowa tomografia emisyjna oraz biopsja zmienionej tkanki. Leczenie polega na zastosowaniu leków hamujących układ odpornościowy. Niektóre zaburzenia rytmu serca i przewodzenia związane z CS mogą mieć charakter odwracalny, jednak częściej wymagają one zabezpieczenia urządzeniami takimi jak rozruszniki serca czy defibrylatory. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych dla poprawy wykrywania i leczenia tego stanu.

EN

Cardiac sarcoidosis (CS) is a rare and difficult-to-diagnose condition that leads to conduction disorders, arrhythmias, and sudden cardiac death. Diagnosing CS is extremely difficult because it can be asymptomatic in its early stages and often mimics other conditions. The diagnostic tools used in the diagnosis of CS are: echocardiography, magnetic resonance imaging, positron emission tomography and biopsy of the affected tissue. Treatment involves the use of drugs that suppress the immune system. Some of the arrhythmias and conduction disturbances associated with CS may be reversible, but more often they require protection with devices such as pacemakers or defibrillators. More research is needed to develop more effective diagnostic strategies to improve the detection and treatment of this condition.

9

Sarkoidoza w badaniu MR

63%

Stanowski D. , Leksa N. , Truszkiewicz A. , Aebisher D. , Bartusik-Aebisher D.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2019

|

tom Vol. 8, nr 5

379--382

PL

Rezonans magnetyczny jest podstawowym narzędziem w arsenale badań, jakim dysponuje dzisiejsza neurologia. Badanie to w sposób całkowicie nieinwazyjny pozwala odpowiedzieć na szereg pytań związanych zarówno z morfologią, jak również przemianami, jakie zachodzą w OUN. Niniejsza praca prezentuje opis przypadku sarkoidozy jako choroby, dla której rezonans magnetyczny jest metodą z wyboru. Praca ta ma na celu ukazanie rezonansu jako wszechstronnej metody diagnostycznej w neurologii. Sarkoidoza – przewlekła choroba układu odpornościowego. W chwili obecnej jej etiologia nie jest dostatecznie wyjaśniona. Możliwość występowania w niemal wszystkich narządach ciała oraz konieczność różnicowania z innymi jednostkami chorobowymi czyni jednostkę tę trudną w diagnostyce. Niniejsza praca prezentuje sarkoidozę w diagnostyce rezonansu magnetycznego (MR). Opis przypadku ukazuje zarówno spojrzenie kliniczne, jak również trudności diagnostyczne.

EN

Magnetic resonance imaging is an essential tool in the research of today’s neurology. This study in a completely non-invasive way allows you to answer a number of questions related to both morphology as well as changes that occur in the CNS. This work presents a case report of sarcoidosis as a disease for which magnetic resonance imaging is the method of choice. This work aims to show resonance as a comprehensive diagnostic method in neurology. Sarcoidosis – a chronic disease of the immune system. At present, its etiology is not sufficiently explained. The possibility of occurring in almost all organs of the body and the need to differentiate with other disease entities makes this entity difficult to diagnose. This work presents sarcoidosis in magnetic resonance imaging (MR). The case report shows both clinical view and diagnostic difficulties.

10

The construction of the feature vector in the diagnosis of sarcoidosis based on the fractal analysis of CT chest images

63%

Omiotek Z. , Prokop P.

Informatyka, Automatyka, Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska

|

2019

|

tom T. 9, nr 2

16--23

EN

CT images corresponding to the cross-sections of the patients’ upper torso were analysed. The data set included the healthy class and 3 classes of cases affected by sarcoidosis. It was a state involving only the trachea – Sick(1), a state including trachea and lung parenchyma – Sick(2) and a state involving only lung parenchyma – Sick(3). Based on a fractal analysis and a feature selection by linear stepwise regression, 4 descriptors were obtained, which were later used in the classification process. These were 2 fractal dimensions calculated by the variation and box counting methods, lacunarity calculated also with the box counting method and the intercept parameter calculated using the power spectral density method. Two descriptors were obtained as a result of a gray image analysis, and 2 more were the effect of a binary image analysis. The effectiveness of the descriptors was verified using 8 popular classification methods. In the process of classifier testing, the overall classification accuracy was 90.97%, and the healthy cases were detected with the accuracy of 100%. In turn, the accuracy of recognition of the sick cases was: Sick(1) – 92.50%, Sick(2) – 87.50% and Sick(3) – 90.00%. In the classification process, the best results were obtained with the support vector machine and the naive Bayes classifier. The results of the research have shown the high efficiency of a fractal analysis as a tool for the feature vector extraction in the computer aided diagnosis of sarcoidosis.

PL

Przeprowadzono analizę obrazów CT górnej części tułowia pacjentów. Zbiór danych zawierał klasę pacjentów zdrowych i 3 klasy przypadków dotkniętych sarkoidozą. Był to stan obejmujący tylko tchawicę – Sick(1), stan obejmujący tchawicę i miąższ płucny – Sick(2) i stan obejmujący tylko miąższ płucny – Sick(3). Na podstawie analizy fraktalnej oraz selekcji cech metodą liniowej regresji krokowej otrzymano 4 deskryptory, które później wykorzystano w procesie klasyfikacji. Były to 2 wymiary fraktalne obliczone za pomocą metod variation i box counting, lakunarność obliczona również za pomocą metody box counting oraz parametr intercept obliczony za pomocą metody widmowej gęstości mocy. W wyniku analizy obrazu szarego otrzymano 2 deskryptory, a 2 kolejne były efektem analizy obrazu binarnego. Skuteczność deskryptorów zweryfikowano za pomocą 8 popularnych metod klasyfikacji. W procesie testowania klasyfikatorów, ogólna dokładność klasyfikacji wyniosła 90,97%, a przypadki zdrowe wykryto z dokładnością 100%. Z kolei, dokładność rozpoznania przypadków chorych była następująca: Sick(1) – 92,50%, Sick(2) – 87,50% i Sick(3) – 90,00%. W procesie klasyfikacji, najlepsze wyniki uzyskano za pomocą maszyny wektorów nośnych i naiwnego klasyfikatora Bayesa. Wyniki badań pokazały wysoką skuteczność analizy fraktalnej jako narzędzia do ekstrakcji wektora cech w komputerowej diagnostyce sarkoidozy.

11

Cardiac sarcoidosis

63%

Niemiec M. , Gruchlik B. , Niemiec J. , Balwierz M. , Mizia-Stec K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

nr 77

226-239

EN

Cardiac sarcoidosis (CS) is a rare and difficult-to-diagnose condition that leads to conduction disorders, arrhythmias, and sudden cardiac death. Diagnosing CS is extremely difficult because it can be asymptomatic in its early stages and often mimics other conditions. The diagnostic tools used in the diagnosis of CS are: echocardiography, magnetic resonance imaging, positron emission tomography and biopsy of the affected tissue. Treatment involves the use of drugs that suppress the immune system. Some of the arrhythmias and conduction disturbances associated with CS may be reversible, but more often they require protection with devices such as pacemakers or defibrillators. More research is needed to develop more effective diagnostic strategies to improve the detection and treatment of this condition.

PL

Sarkoidoza serca (cardiac sarcoidosis – CS) jest rzadkim i trudnym do zdiagnozowania schorzeniem prowadzącym do zaburzeń przewodzenia, rytmu i nagłej śmierci sercowej. Rozpoznanie CS jest niezwykle trudne, ponieważ we wczesnych stadiach może nie dawać objawów i często imituje inne stany. Narzędziami diagnostycznymi wykorzystywanymi w diagnostyce CS są: echokardiografia, rezonans magnetyczny, pozytonowa tomografia emisyjna oraz biopsja zmienionej tkanki. Leczenie polega na zastosowaniu leków hamujących układ odpornościowy. Niektóre zaburzenia rytmu serca i przewodzenia zwią-zane z CS mogą mieć charakter odwracalny, jednak częściej wymagają one zabezpieczenia urządzeniami takimi jak rozruszniki serca czy defibrylatory. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych dla poprawy wykrywania i leczenia tego stanu.

12

Czy jest różnica między sarkoidozą i sarkoidem u koni?

63%

Buczkowska R. , Obrochta B. , Gorski K. , Turek B.

Życie Weterynaryjne

|

2018

|

tom 93

|

nr 12

13

Sarkoidoza koni - rozpoznawanie i leczenie. Część II

51%

Wilkolek P. , Kolanko N. , Maszkowska N.

Weterynaria w Terenie

|

2015

|

tom 09

|

nr 1

14

Multiple pulmonary cavitating nodules in female with endometrium adenocarcinoma history – difficulties in differentiation between metastases, sarcoidosis and sarcoid-like reaction. Case report

51%

Gałeczka-Turkiewicz A. , Galle D. , Goryczka A. , Zarzecka M. , Jastrzębski D. , Ziora D.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

nr 77

1-6

EN

Pulmonary cavitary lesions visible on a chest radiograph can be a diagnostic challenge. It is necessary to take into consideration a wide differential diagnosis and to conduct a wide range of examinations to confirm their exact cause. A 44-year-old woman with a history of endometrial adenocarcinoma was admitted to the pulmonology department to diagnose mediastinal lymphadenopathy with coexisting nodules in the lung parenchyma. The X-ray and positron emission tomography (PET) showed cavitating lesions in the lungs, which could correspond to metastases, but the laboratory and histopathological tests did not confirm any neoplastic features. In specimens obtained by endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration (EBUS-TBNA) and video-assisted thoracoscopic surgery (VATs) non-caseating granulomas were found, which suggested sarcoidosis or a sarcoid-like reaction. At an advanced stage of pulmonary changes, the presence of neoplastic cells was revealed in the sputum. Despite chemotherapy the patient died. Multiple pulmonary metastases were confirmed in the post-mortem examination. This case is an example of a rare sarcoid-like reaction in the mediastinum and lung parenchyma due to cancer located below the diaphragm. Differentiating between sarcoidosis, a sarcoid-like reaction and lung metastases in similar cases may be difficult. For this reason, it should be advisable to repeat diagnostic procedures in patients with malignancies in the past, including EBUS-TBNA and VATs.

PL

Zmiany kawitujące w płucach obrazowane na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej mogą być diagnostycznym wyzwaniem. W celu dokładnego ustalenia ich przyczyny konieczne jest wzięcie pod uwagę szerokiej diagnostyki różnicowej i przeprowadzenie licznych badań. Kobieta, 44-letnia, z gruczolakiem endometrium w wywiadzie została przyjęta na oddział pulmonologiczny w celu diagnostyki powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia i współwystępujących w miąższu płuc guzków. Zdjęcie rentgenowskie i pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography – PET) uwidoczniły zmiany kawitujące w płucach, które mogły stanowić przerzuty płucne; jednakże badania laboratoryjne i histopatologiczne nie potwierdziły obecności zmian nowotworowych. W materiale pobranym w trakcie przezoskrzelowej biopsji węzłów chłonnych pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej w czasie rzeczywistym (endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration – EBUS-TBNA) oraz wideotorakoskopii (video-assisted thoracoscopic surgery – VATs) zostały znalezione nieserowaciejące ziarniniaki, które sugerowały rozpoznanie sarkoidozy lub reakcji sarkoidalnej. Dopiero w zaawansowanym stadium zmian płucnych komórki nowotworowe zostały ujawnione w plwocinie. Pomimo wdrożenia chemioterapii pacjentka zmarła. Liczne przerzuty płucne zostały potwierdzone w badaniu post-mortem. Opisany przypadek jest przykładem rzadkiego zjawiska reakcji sarkoidalnej w śródpiersiu i miąższu płuc w wyniku nowotworu zlokalizowanego poniżej przepony. Różnicowanie pomiędzy sarkoidozą, reakcją sarkoidalną i przerzutami do płuc w podobnych przypadkach może stanowić trudność diagnostyczną. Dlatego powinno się powtarzać procedury diagnostyczne takie jak EBUS-TBNA lub VATs u pacjentów z wywiadem onkologicznym.

15

Zakazenia wirusowe skory u koni. Cz.I

51%

Sloet van Oldruitenborgh-Oosterbaan M.M. , Knottenbelt D. C.

Weterynaria po Dyplomie

|

2010

|

tom 11

|

nr 2

63-66

16

Choroby skóry psów przebiegające z powstawaniem ziarniniakowych lub ropnoziarniniakowych, niezakaźnych, nienowotworowych guzków i guzów

51%

Szczepanik M. , Wilkolek P. , Smiech A. , Adamek L. , Zajac M.

Życie Weterynaryjne

|

2014

|

tom 89

|

nr 08

17

Kliniczne typy sarkoidow koni

51%

Szczerba-Turek A. , Siemionek J. , Ras A. , Platt-Samoraj A. , Mikulska-Skupien E. , Bancerz-Kisiel A. , Szweda W.

Medycyna Weterynaryjna

|

2009

|

tom 65

|

nr 12

827-829

EN

Equine sarcoids have been recognized for centuries, but were first characterized by Jackson in 1936. The term sarcoid was originally used to emphasize the clinical and pathological differences from papilloma, fibroma and fibrosarcoma. Sarcoids are the most common skin tumors in horses. They tend to be locally aggressive but they do not metastasize. They affect horses of all ages, types and hair colours without obvious sex predilection and they are commonly encountered worldwide. Sarcoids are recognized as having six different clinical types: verrucose, fibroblastic, occult, nodular, mixed and malignant. All of them can occur at any skin site. The mechanisms of equine sarcoid development are not clear, but papillomaviruses (PV) - BPV-1 and less commonly BPV-2, which belong to the Papillomaviridae family - participate in etiopathogenesis. All PV are strictly species-specific and, even in experimental conditions, do not infect other species. The only known case of cross-species infection is the infection of horses and other Equidae by BPV-1 and BPV-2.

18

Wewnątrzkomórkowe receptory NOD-podobne, skutki mutacji w obrębie ich genów

51%

Osiak M. , Pajak N. , Antosz H.

Postępy Mikrobiologii

|

2014

|

tom 53

|

nr 1

19

Choroby współistniejące w przypadku śródmiąższowych chorób płuc u dorosłych mieszkańców województwa śląskiego

51%

Niewiadomska E. , Kowalska M. , Zejda J. E.

Medycyna Pracy

|

2016

|

tom 67

|

nr 6

751-763

EN

Background Interstitial lung diseases form a group of chronic diseases associated with a significant worsening of the quality of life. Proper management of these diseases involves the recognition and treatment of comorbidities, so it implies high direct and indirect costs of therapy. The lack of epidemiological data on the total incidence of interstitial diseases in Poland, as well as of information on their increasing incidence in other European countries justify investigations into epidemiological situation in the Silesian voivodeship (the southern region of Poland). Material and Methods In a descriptive study registered data provided by the National Health Found in 2006–2010 were used to assess the temporal variability of standardized incidence rates. A data set included interstitial lung diseases and comorbidities in adults aged ≥ 19 years, residents of the Silesian voivodeship. Results In the period under study standardized incidence ratios for interstitial lung disease declined from 9.7/100 000 adult population to 7.8/100 000 adult population. The most prevalent comorbidities included cardio-vascular diseases, chronic and infectious respiratory diseases, metabolic diseases and musculoskeletal and connective tissue diseases. Comorbidities were found more frequently in older people ≥ 65 years, except for sarcoidosis, which was four times more prevalent in younger people (19–64 years) compared to older patients. The estimated costs of treatment of the analysed diseases reached more than 50 mln zlotys (12 mln dollars) per year. Conclusions A small but systematic decrease in the value of the standardized incidence rate for interstitial lung disease has been shown within the range of 9.7–7.8/100 000 adult inhabitants. The most frequent comorbidities included cardiovascular or chronic and infectious respiratory diseases. The high cost of therapy of interstitial lung diseases was largely related to simultaneous treatment of comorbidities. Med Pr 2016;67(6):751–763

PL

Wstęp Śródmiąższowe choroby płuc to grupa chorób przewlekłych wpływająca na znaczne pogorszenie jakości życia. Postępowanie terapeutyczne w przypadku tych chorób wymaga także rozpoznania i leczenia chorób współistniejących, dlatego jest obarczone wysokimi kosztami bezpośrednimi i pośrednimi. Brak danych epidemiologicznych dotyczących częstości występowania chorób śródmiąższowych w naszym kraju, jak również doniesienia o rosnącej zapadalności w innych krajach europejskich uzasadniają poznanie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tych chorób, z uwzględnieniem chorób współistniejących. Materiał i metody Na podstawie danych rejestrowych z lat 2006–2010, udostępnionych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ), oceniono czasowe zróżnicowanie standaryzowanych współczynników opisujących liczbę nowych zachorowań oraz przedstawiono strukturę chorób współistniejących. Dane dotyczyły mieszkańców województwa śląskiego w wieku ≥ 19 lat. Wyniki Wykazano niewielki, lecz systematyczny, spadek wartości standaryzowanego współczynnika zachorowań na śródmiąższowe choroby płuc w zakresie 9,7–7,8/100 000 dorosłych mieszkańców. Wśród chorób współistniejących dominowały choroby układu krążenia, przewlekłe i zakaźne choroby układu oddechowego, choroby metaboliczne oraz choroby układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej. Choroby towarzyszące występowały częściej wśród osób starszych (≥ 65 lat), z wyjątkiem sarkoidozy, w której przypadku liczba rejestrowanych chorób współistniejących była 4-krotnie większa u młodszych osób (19–64-letnich). Koszty leczenia wybranych chorób układu oddechowego w województwie śląskim sięgają ponad 50 mln złotych rocznie. Wnioski Wykazano niewielki spadek wartości standaryzowanego współczynnika zachorowań na śródmiąższowe choroby płuc u dorosłych mieszkańców województwa śląskiego. Wśród najczęściej rejestrowanych chorób współtowarzyszących znajdują się choroby układu krążenia oraz przewlekłe i zakaźne choroby układu oddechowego. Wysokie koszty terapii chorób śródmiąższowych są m.in. skutkiem leczenia chorób współistniejących. Med. Pr. 2016;67(6):751–763

20

Sarkoidoza - etiopatogeneza i postaci kliniczne choroby - cz.I

51%

Wilkolek P. , Smiech A. , Kolanko N. , Maszkowska N.

Weterynaria w Terenie

|

2013

|

tom 07

|

nr 3