Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Aktywność sportowa a poziom samooceny kobiet niesłyszących

100%

Wieczorek M. , Sadziak A. , Bartoszewicz R.

Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

|

2018

|

tom 63

105-113

PL

Cel badań. Celem badań było rozpoznanie i porównanie poziomu samooceny u kobiet niesłyszących, podejmujących systematyczną aktywność sportową i jej niepodejmujących. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone wśród kobiet niesłyszących nieuprawiających sportu oraz wśród reprezentantek Polski w piłce siatkowej kobiet niesłyszących. Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny, a narzędziem – kwestionariusz samooceny Rosenberga w polskiej adaptacji Dzwonkowskiej i wsp. Wyniki. Większość badanych kobiet niesłyszących nieuprawiających sportu miało niski poziom samooceny. Natomiast w grupie respondentek uprawiających sport większość charakteryzowała się przeciętnym lub wysokim poziomem samooceny. Wnioski. Aktywność sportowa może być czynnikiem podnoszącym poziom samooceny. Gdy jest ona wyższa, zwiększa się także akceptacja siebie i wzmacnia poczucie własnej wartości.

EN

Background. The aim of the research was to identify and compare the self-esteem level in deaf women involved and not involved in systematic sporting activity. Material and methods. The study was carried out among deaf women not practising any sport and among members of the Polish deaf women’s volleyball team. The research method was a diagnostic survey, with the tool of the Rosenberg’s Self-Esteem Scale in the Polish adaptation by Dzwonkowska et al. Results. On the basis of data analysis, it was found that the majority of the studied deaf women not practising any sport presented a low self-esteem. However, in the group who practised sport, most women were characterized by average or high self-esteem. Conclusions. Sporting activity may be a factor contributing to an increase in self-esteem. A higher self-esteem results in enhanced self-acceptance and self-worth are.

2

Musical competencies of teachers of preschool and school-age children

84%

Szczyrba-Poroszewska J. , Lasota A.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2023

|

nr 4

295-303

EN

The musical preparation of teachers to work with preschool and school-age children is an essential issue in the global academic discourse. Most studies confirm that many teachers and caregivers of young children have limited knowledge and poor professional skills to organize effective music education. In the world, there is a lack of good musical education for students and in-service training for teachers to meet the expectations of modern curricula It pays attention to different elements of musical preparation, such as knowledge, skills, training, abilities, attitudes, and motivation. This paper presents the model of musical competencies of preschool and school teachers, based on the division of teaching competencies (substantive, methodical, and pedagogical). The authors focus on the musical education and self-esteem of the preschool and school teachers. The article also highlights the need for continuous development of teachers’ musical competence. The supportive strategies to develop the musical competencies and skills of future teachers are crucial.

PL

W ogólnoświatowym dyskursie naukowym przygotowanie muzyczne nauczycieli do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i szkolnym stanowi istotny problem badawczy. Większość badań potwierdza, że wielu nauczycieli ma ograniczoną wiedzę i niewystarczające umiejętności zawodowe, aby organizować efektywną edukację muzyczną. W literaturze przedmiotu podkreślane jest znaczenie takich elementów przygotowania muzycznego jak wiedza, umiejętności, trening, zdolności, postawy i motywacja. W artykule przedstawiono model kompetencji muzycznych nauczycieli wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej, oparty na podziale kompetencji nauczycielskich (merytorycznych, metodycznych i wychowawczych). Autorki koncentrują się m.in. na samoocenie kompetencji muzycznych nauczycieli i podkreślają również potrzebę ciągłego rozwoju kompetencji muzycznych nauczycieli.

3

SELF-EVALUATION AND SELF-ESTEEM OF CHILDREN WITH SYNDROME CAN

84%

Niklová M. , Stehlíková J.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika

|

2018

|

nr 16

381-392

EN

Prawo do niepoddawania się przemocy domowej lub groźbie przemocy domowej jest podstawowym i powszechnym prawem człowieka. Każda forma przemocy ma długoterminowe konsekwencje dla zdrowia psychicznego i fizycznego ofiary. Przemoc i jej skutki u dzieci, tzw. zespół dziecka maltretowanego, to zjawisko złożone, obejmujące czynniki indywidualne, rodzinne, społeczne, moralne i etyczne. Zespół ten może wywoływać też określone konsekwencje zdrowotne, np. zaburzenia zdrowia psychicznego, występowanie ciągłego strachu, depresję, lęk, niską pewność siebie, obniżone poczucie własnej wartości. Celem naszych badań, prowadzonych za pomocą Skali Samooceny Rosenberga i T.S.E. CSEI (Self-Esteem Inventory) było wykrycie różnic w samoocenie i poczuciu własnej wartości u dzieci z zespołem CAN w porównaniu z dziećmi, u których ten syndrom nie występuje. Odkryłyśmy, iż w grupie dzieci z zespołem dziecka maltretowanego występuje niższy poziom poczucia własnej wartości, a ponadto u chłopców z tym zespołem występuje niższy poziom samooceny w porównaniu z chłopcami z grupy kontrolnej.