Perspektywa i cel. Ramy teoretyczne współtworzą tu Ogólna Teoria Sztuk Walki i koncepcja kultury bezpieczeństwa. Celem opracowania jest opis i próba wyjaśnienia problemu treści i przejawów fenomenu samoobrony – aktualnie, w krajach Zachodu. Materiał i metody. Zastosowano trzy komplementarne metody badań jakościowych: długoletnią obserwację uczestniczącą, analizę treści literatury przedmiotu oraz metodę sądów eksperckich/sędziów kompetentnych. To zostało uwzględnione łącznie w szerokim dyskursie źródeł i opracowań. Było tylko jedno pytanie skierowane do ekspertów samoobrony: Jakie jest znaczenie samoobrony, jej sens i przejawy dzisiaj na Zachodzie? Zapytano 7 ekspertów z Europy – posiadaczy stopni 8‒10 dan w goshinjutsu (jap. sztuka samoobrony) i w innych sztukach walki. Uwzględniono wypowiedzi bezpośrednie, a także zastosowano analizę źródeł – publikacji książkowych, nagrań video, dokumentów organizacyjnych, i opracowań naukowych. Wyniki. Wyniki badań przedstawiono w czterech częściach, odnoszących się kolejno do wypowiedzi ekspertów w kwestiach ogólnych, walk grupowych, roli szermierki i w dyskusji. Został ukazany podstawowy kanon, dotyczący realnej walki i samoobrony, stosowanej techniki i taktyki. Eksperci wskazują na konieczność stosowania specjalistycznego treningu. Skuteczność w samoobronie wymaga: dość dużej wszechstronności w wyszkoleniu, wyboru technik realnie skutecznych, właściwych metod nauczania, i wiedzy psychologicznej. Tylko umiejętność walki w różnych dystansach i pozycjach, oraz wybór odpowiednich technik zapewni zwycięstwo w realnej walce. Wnioski. Różnie ujmowany jest sens samoobrony i różnie się ona przejawia. W wersji skrajnie skomercjalizowanej jest tylko produktem na sprzedaż. Bywa też głównym sensem treningu sztuk walki. Także umiejętności szermiercze są tu przydatne.
The author presented the notion and function of self-defence institution in international law in historical and contemporary aspects. The article refers to basic international laws on the ban of aggression and war. On this background, the author has attempted to present the right to the individual self-defence of the state in case of military aggression or war. According to the author, this right exists in spite of coalition obligations and it is prior to common self-defence right. It gives complete political-legal bases to build sovereign defence doctrine.
Celem niniejszej publikacji jest potwierdzenie, że schemat działania, opracowany w oparciu o system walki Krav Maga i zarządzanie kryzysowe zapewnia bezpieczeństwo jednostce wobec zagrożenia, jakim jest atak uliczny. Na początku artykułu omówiono problematykę samoobrony, przedstawiono system walki Krav Maga oraz wprowadzono najważniejsze elementy teorii zarządzania kryzysowego. W dalszej części dokonana została analiza każdej z faz zarządzania kryzysowego, w odniesieniu do zagrożenia atakiem ulicznym. Autor szczegółowo odpowiada na pytania badawcze: Jakie jest najlepsze źródło, dzięki któremu można nauczyć się skutecznej samoobrony? Jak powinna zachować się jednostka w poszczególnych fazach zarządzania kryzysowego wobec zagrożenia atakiem ulicznym, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo? Przeprowadzona w pracy analiza w oparciu o dostępne źródła, obserwacje oraz zdobyte doświadczenia autora daje jednoznaczne potwierdzenie, że systemy walki są najlepszym źródłem, dzięki któremu można nauczyć się skutecznej samoobrony, ponieważ biorą pod uwagę wszystkie elementy, które towarzyszą atakowi ulicznemu. Postępując zgodnie ze schematem zawartym w publikacji, każda osoba, bez względu na wiek, płeć czy posturę fizyczną może efektywnie zwiększyć własne bezpieczeństwo personalne.
EN
The goal of this publication is to confirm that the pattern of operation, developed based on the Krav Maga combat system and crisis management, provides an individual with safety against the threat of a street attack. At the beginning of the article, the issues of self-defence were discussed, the Krav Maga combat system was presented and the most important elements of the crisis management theory were introduced. Later in the paper, an analysis of each of the crisis management phases was carried out in relation to the risk of a street attack. The author answers the research questions in detail: What is the best source through which you can learn effective self-defence? How should an individual behave in particular phases of crisis management against the threat of a street attack to ensure its own safety? The analysis made in the paperwork based on available sources, observations and the author’s experience gained gives an unambiguous confirmation that combat systems are the best source through which one can learn effective self-defence, because they take into account all the elements that accompany a street attack. Following the scheme included in the publication, every person, regardless of age, sex or physical posture can effectively increase their own personal safety.
The subject of these reflections on the contemporary international relations is, on the one hand, sovereignty and, on the other, international security, and the analysis of the relationship between the system of collective security and the sovereignty of states in the context of sustainable peace and stability in the world. States have traditionally been tied to the idea of sovereignty. However, among the most characteristic features of the international relations of our time is the growing number of various types of threats originating in states (e.g. Iran, North Korea), in organisations or other entities (e.g. al-Qaeda). Security and sovereignty are two basic concepts most commonly discussed in literature and international legal doctrine. There are two reasons for that: (i) firstly, the main actors in international relations are states which are sovereign entities and the relations or cooperation between them is based on respect for the principle of that sovereignty, and (ii) secondly, the issue of safety is a key issue and a prerequisite for the performance of fully sovereign rights of these countries, necessary to ensure international cooperation and socio-economic development. This paper discusses the need to institutionalise legitimate use of force in global organisations as well as in their regional structures, and to rapidly and effectively manage situations and conflicts intercept to international peace and security. It also draws special attention to the role and place of international organisations in the maintenance of international peace and security both, at universal, and regional level.
PL
Przedmiotem niniejszych rozważań, dotyczących współczesnych stosunków międzynarodowych są z jednej strony suwerenność, a z drugiej – bezpieczeństwo międzynarodowe oraz analiza związku pomiędzy systemem bezpieczeństwa zbiorowego a suwerennością państw w kontekście utrzymania trwałego pokoju i stabilności na świecie. Państwa są tradycyjnie przywiązane do idei suwerenności, jednakże do najbardziej charakterystycznych cech stosunków międzynarodowych naszych czasów należy narastanie różnego rodzaju zagrożenia, zarówno ze strony państwa (np. Iran, Korea Północna), jak i ze strony innych podmiotów (np. Al-Kaida). Bezpieczeństwo i suwerenność to dwa podstawowe pojęcia w literaturze i doktrynie prawnomiędzynarodowej. Dzieje się tak z dwóch powodów: po pierwsze – głównymi aktorami w stosunkach międzynarodowych są państwa, będące suwerennymi podmiotami, a stosunki czy też współpraca między nimi oparte są w zasadzie na poszanowaniu owej suwerenności; po drugie – kwestia bezpieczeństwa jest podstawowym zagadnieniem i warunkiem niezbędnym do wykonywania w pełni suwerennych praw tychże państw oraz zapewnienia współpracy międzynarodowej i rozwoju społeczno-gospodarczego. W artykule tym poruszono również problem konieczności instytucjonalizacji legalnego użycia siły, zarówno w organizacjach ogólnoświatowych, jak i na gruncie struktur regionalnych organizacji międzynarodowych, aby szybko i skutecznie zarządzać sytuacjami i konfliktami zagrażającymi pokojowi i bezpieczeństwu międzynarodowemu. W artykule zwrócono również szczególną uwagę na rolę i miejsce organizacji międzynarodowych w procesie utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, zarówno na poziomie ogólnoświatowym, jak i regionalnym.
Aktualnie w rosyjskich działaniach mających na celu wpływ na politykę Zachodu pojawiły się trzy nowe aspekty. Po pierwsze, są one skierowane nie tylko na peryferia Europy czy na poszczególne narody, takie jak Niemcy czy Polska, lecz także na destabilizację (od wewnątrz) całego projektu Unii Europejskiej (UE). Po drugie, zarówno zamaskowane, jak i jawne „aktywne środki” działania rosyjskiego państwa, są znacznie bardziej różnorodne, realizowane na większą skalę i bardziej zaawansowane technologicznie; nieustannie dopasowują się do zmieniającej się sytuacji. Po trzecie, uderzając jednocześnie w Europę i Stany Zjednoczone (USA), ingerencja Rosji zdaje się być skierowana na podważenie podstawowych wartości Zachodu. Celem tej strategii jest zakwestionowanie spójności i skuteczności Zachodu jako normatywnej siły utrzymującej porządek globalny oparty na uniwersalnych zasadach, a nie na sile. Dla Rosji, wpływy w Niemczech są priorytetem: osłabiając ten kraj, Rosja może skutecznie rozbijać UE jako instytucję oraz jedność państw europejskich, a także starać się zerwać transatlantycką więź między Unią a Stanami Zjednoczonymi. Rosyjskie służby wywiadowcze są aktywne od wielu lat, z dużą intensywnością działają przeciwko niemieckim interesom zarówno w ich kraju, jak i w Rosji, i nie ma powodu, by zakładać, że ich działalność szpiegowska zmniejszy się w przewidywalnej przyszłości. Niemcy prowadzą negocjacje z Rosją i Ukrainą w ramach procesu mińskiego, a także organizują i podtrzymują europejski konsensus w sprawie sankcji wobec Rosji. Działania te sprawiają, że Berlin jest główną przeszkodą dla Rosji w realizacji jej interesów w Europie i na Ukrainie. Temat ten był dostrzegany przez niemieckie think tanki i media przez ostatnie cztery lata – zbiegł się z aneksją Krymu i początkiem wzmożonej rosyjskiej aktywności, realizowanej na dużą skalę w niemieckich mediach społecznościowych. Przedmiotem analiz stały się również różne aspekty organizacji życia mniejszości rosyjskiej w Niemczech.
EN
Three things are new about Russian interference today. Firstly, it appears to be directed not just at Europes periphery, or at specific European nations like Germany or Poland, but at destabilizing the European project from the inside out. Secondly, its covert and overt active measures are much more diverse, larger-scale, and more technologically sophisticated; they continually adapt and morph in accordance with changing technology and circumstances. Thirdly, by striking at Europe and the United States at the same time, the interference appears to be geared towards undermining the effectiveness and cohesion of the Western alliance as such and at the legitimacy of the West as a normative force upholding a global order based on universal rules rather than might alone. For Russia, which is clearly focused on the destabilization of Europe and the Transatlantic Alliance, the influence in Germany is a priority: by weakening Germany, Russia can effectively break the EU as an institution and unity of European states, and also try to break the transatlantic link between the EU and the United States. A divided Germany was Ground Zero for espionage, propaganda, and other kinds of influence operations throughout the Cold War; this did not end with the fall of the Berlin Wall. The Russian intelligence services have been active for many years with high intensity against German interests in Germany and in the Russian Federation there is no reason to assume that their espionage activities will abate in the foreseeable future. Germany is negotiating with Russia and Ukraine in the scope of the Minsk process, and is organizing and upholding the European consensus on sanctions against Russia. These actions make Berlin the main obstacle for Russia in realizing its interests in Europe and Ukraine. The topic has been prominent on the radar of German think tanks and media for the past four years roughly coinciding with the annexation of Crimea and the beginning of large-scale Russian trolling in German social media. The various aspects of life of the Russian minority in Germany have also been a subject to analysis.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.