Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sagebrush community
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Acta Ornithologica
|
2008
|
tom 43
|
nr 2
151-158
EN
Larger predators consume prey of greater mean size and include a wider diversity of prey in their diets than their smaller counterparts occurring in the same communities. There is some controversy as to whether these patterns result from opportunistic feeding behavior or from prey size selectivity leading to food-niche segregation among predators. This study examined the effects of body size on the diet of avian predators in the sagebrush habitat of north-eastern Utah. The assessment was based on data collected from the analysis of pellet contents and was deliberately confined to mammalian components, almost exclusively from rodents. A significant positive relationship was found between predator size and both average and maximum prey size, but no such correlation was found for the minimum body size of prey. In general, there was considerable overlap in the rodent prey taken by different raptors, suggesting opportunistic feeding behavior in these predators. However, the size (and species) of rodent prey that contributed most to the consumed biomass was different for each bird species and correlated well with its body size. The revealed pattern of larger raptors acquiring most biomass (energy) from larger prey, implies food selectivity based on its energetic profitability, and niche segregation that could facilitate the coexistence of a high diversity of avian predators in the sagebrush habitat. The possible role of food limitation and competition in the evolution of body size in raptors and the consequences of size-dependent predation are discussed.
PL
W diecie większych drapieżników często stwierdzano, że średnia masa ofiary jest większa, a spektrum wielkości ofiar szersze niż w diecie mniejszych drapieżników współwystępujących w tych samych środowiskach. Jednak takie zależności mogą dowodzić zarówno oportunistycznego żerowania drapieżników różnej wielkości, jak i być efektem wybiórczego chwytania ofiar optymalnej wielkości, prowadzącym do rozdziału nisz pokarmowych drapieżników. Celem prezentowanych tu badań, prowadzonych w otwartym środowisku bylicowym („sagebrush”) w Stanie Utah, USA, było określenie zależności pomiędzy wielkością ciała współwystępujących ptasich drapieżników, a składem ich diety. Do oceny diety posłużyły wypluwki siedmiu gatunków ptaków: Falconiformes (4), Strigiformes (2) i Corvidae (Passeriformes — 1). Analizę składu diety zawężono do identyfikacji szczątków ssaków, z których niemal wszystkie były drobnymi i średnimi gryzoniami (8 gatunków + jeden zajęczak — Tab. 1). Udział różnych ofiar w diecie drapieżników wyrażono w procentach liczby schwytanych osobników oraz w procentach ich biomasy w całej ssaczej biomasie oszacowanej w wypluwkach (Fig. la i lb). Wykazano pozytywną korelację między wielkością drapieżnika a średnią i maksymalną wielkością jego ofiar (Fig. 2a i 2b) oraz brak takiej korelacji w przypadku minimalnej wielkości chwytanych ofiar, wynikający z tego, że na małe ofiary polowały prawie wszystkie drapieżniki. W efekcie nakładanie się zakresów wielkości (i gatunków) zjadanych ofiar było znaczne, a większe drapieżniki chwytały bardziej różnorodne ofiary (Fig. 2c), co przemawia za oportunistycznym korzystaniem z dostępnych zasobów. Wykazano jednak również, że dla każdego gatunku drapieżnika głównym źródłem biomasy był inny gatunek gryzonia o wielkości ściśle skorelowanej z masą drapieżnika (Fig. 2d), co sugeruje, że ofiary były wybierane zgodnie z ich energetyczną opłacalnością, co mogło być czynnikiem ułatwiającym segregację nisz i współbytowanie różnorodnego zespołu ptasich drapieżników w badanym siedlisku.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.