Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Geborgen in der Liebe Gottes. Zum Sakrament der Ehe aus Der Perspektive der Theologie des Leibes nach Karol Wojtyła

100%

Gerwing M.

Studia Pastoralne

|

2019

|

tom 15

125-136

EN

Men and women who have received the Sacrament of Marriage and who shape their lives out of this sacrament feel safe in the Trinitarian space of love and feel called to become holy. In his Wednesday catecheses, John Paul II (1979–1984) portrays marriage as a school of holiness. The theology of the body advances and develops in the connection between eros and ethos. A practical sacramental Christian marriage does not only imitate communion with God but furthermore captures and reflects it.

2

The Concept of Matrimonial Consent in Can. 1057 CIC 1983

88%

Wąsik W. S.

|

nr 4

1217-1232

EN

The article is devoted to matrimonial consent as described in Can. 1057 CIC/83, which has replaced the former Can. 1081 CIC/17. The regulation found in this canon emphasizes the importance of matrimonial consent and constitutes the basis for all reasons for the nullification of marriage. The analyzed norm, describing matrimonial consent in the positive aspect, was formulated in the personalistic spirit and adapted to Vatican II's teachings. Can. 1057 CIC/83 was placed among the norms introducing the De matrimonio of CIC/83 part, which resulted in ordering the vision of marriage in CIC/83. The studies on the normative content of Can. 1057 §1, CIC/83, focus on matrimonial consent, which establishes the matrimonial bond and is the only efficient cause of marriage, being a bilateral consensual contract and a sacrament for those baptized. The article discusses legal requirements assuring that consent will result in contracting a valid marriage. The article explains in detail the norm, according to which a defective matrimonial consent cannot be supplemented or replaced by another legal act. The article analyses the object of matrimonial consent in Can. 1057 §2, CIC/83, which was harmonized with the definition of marriage in Can. 1055 CIC/83. Ius in corpus is no longer such an object (as it narrows marriage to a communion finding fulfillment in the sexual and procreative sphere) but rather the parties to the contract, who give themselves to one another in an analogous sense (material object) and the communion for their entire life, in all its dimensions (formal object).

3

Marriage and Family in EU Countries. An Overview of Constitutional Provisions

88%

Mikołajczuk K. , Maksymiuk M.

|

nr 1

163-173

EN

The institutions of marriage and family has become a prominent topic of debate in contemporary social discourse. Their recognition, existence and functioning, as well as their ongoing evolution, have led to a shift of this discourse into the realms of politics and law. The recognition of the right to marriage and family entails a number of rights and freedoms. This article seeks to explore these dimensions within the constitutional frameworks of European Union member states. It begins with an analysis of international and EU approaches, followed by an overview of constitutional provisions in different EU countries.

4

Quelques aspects de la spiritualité conjugale selon Jean-Marie Lustiger

88%

Biernat R.

|

tom 2

|

nr 2

PL

In his pastoral teaching Jean-Marie Lustiger repeatedly explores the subject of marital spirituality. His teaching emerged as a response to young people’s difficulty in understanding the nature of marriage as a result of being immersed in the mentality of the world. In this article the author explores two important aspects of Cardinal Lustiger’s teaching on the spirituality of marriage: marriage is presented as a vocation and there is an emphasis on the correct understanding of marital love. In the context of the decline of religious practices in Western Europe, the article contains some of Jean-Marie Lustiger’s thoughts on the sacrament of marriage as well as his role in contributing to a deeper understanding of matrimony.

5

The Fides-Sacramentum Matrimonii Relationship in the Post-Synodal Era (2015-). A New Concept of Response to Doctrinal Impulses

75%

Pastwa A.

Ecumeny and Law

|

2023

|

tom 11

|

nr 1

7-31

EN

In 2020 the International Theological Commission published an important document: The Reciprocity Between Faith and Sacraments in the Sacramental Economy. The document is a presentation of six years of expert work on exploring the relationship between faith and the sacraments. The original theological justification, offered here, of the specific role of faith in the validity and fruitfulness of each sacrament culminates, in some ways, in a focus on an ecclesiastically sensitive “area” (Ecclesia domestica) - which is already foreshadowed by the initial declarations under the “emphatic” subtitle: Faith and the Sacraments: A Reciprocity in Crisis. What is addressed here is a serious scholarly proposal for further reintegration of the doctrine of de sacramento matrimonii, with a nodal understanding of the issue of the sacramental dignity of marriage - a study strongly awaited since it is set in the context of the two memorable assemblies of the Synod of Bishops, of 2014 and 2015.Adopting the hypothesis of justifiability of the title demarcation line (2015-), marking the “post-synodal era,” bestowed upon the author of this study - consequently - a need to comprehensively examine how the International Theological Commission implemented in concreto the synodal appeals of bishops in 2014 - the first appeal (from Instrumentum laboris of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops): “there is a need to deepen the question of the relationship between faith and the Sacrament of Matrimony”; and a later appeal (from Relatio Synodi of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops): “it is necessary to consider the possibility of giving importance to the faith of the nupturients in ascertaining the validity of the Sacrament of Marriage, all the while maintaining that the marriage of two baptized Christians is always a sacrament.” In the concluding remarks the author answers the question that preoccupies the canonist: Can it be assumed that the result of the Commission’s six-year long work is - important for the canonical doctrine and, above all, helpful for the consistent jurisprudence - a clarification of the questio dubia: “baptized non-believers” and the sacrament of marriage?

PL

W 2020 roku Międzynarodowa Komisja Teologiczna wydała ważny dokument: “La reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale”.Dokument ten jest prezentacją 6-letnich prac eksperckich nad zgłębieniem relacji między wiarą a sakramentami. Oferowane tu oryginalne teologiczne uzasadnienie szczególnej roli wiary w ważności i owocności każdego sakramentu kulminuje niejako skupieniem uwagi na „obszarze” newralgicznym eklezjalnie (Ecclesia domestica) – co zapowiadają już wstępne deklaracje, zamieszczone pod „krzyczącym” podtytułem: “Fede e sacramenti: una reciprocità in crisi”. Mowa o poważnej naukowej propozycji dalszej reintegracji doktryny de sacramento matrimonii, z węzłowym ujęciem problematyki sakramentalnej godności małżeństwa – studium mocno wyczekiwane, bo wpisane w kontekst dwóch pamiętnych zgromadzeń Synodu Biskupów z lat 2014 i 2015. Przyjęcie hipotezy o zasadności tytułowej cezury (2015-), wyznaczającej “erę posynodalną”, dyktowało autorowi niniejszego opracowania – konsekwentnie – dogłębne zbadanie: jak Międzynarodowa Komisja Teologiczna zrealizowała in concreto synodalne apele biskupów z 2014 roku – apel pierwszy (z Instrumentum laboris della III Assemblea Generale Straordinaria del Sinodo dei Vescovi): “si indica la necessità di approfondire la questione del rapporto tra fede e sacramento del matrimonio”; i apel późniejszy (z Relatio Synodi della III Assemblea Generale Straordinaria del Sinodo dei Vescovi): “andrebbe considerata la possibilità di dare rilevanza al ruolo della fede dei nubendi in ordine alla validità del sacramento del matrimonio, tenendo fermo che tra battezzati tutti i matrimoni validi sono sacramento”. W uwagach końcowych autor nie uchylił się od próby odpowiedzi na nurtujące kanonistę pytanie: czy można przyjąć, że efektem 6-letnich prac Komisji jest – ważne dla kanonistyki i przede wszystkim pomocne dla jednolitego orzecznictwa – wyjaśnienie questio dubia: “ochrzczonych niewierzących” a sakrament małżeństwa?

6

Przygotowanie bezpośrednie do małżeństwa a ochrona dobrego imienia i intymności nupturientów za obowiązywania instrukcji Konferencji Episkopatu Polski z 5 września 1989 roku

75%

Jakubiak T.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2022

|

tom 32

|

nr 2

149-167

EN

The right to protect one’s good reputation and privacy in the Catholic Church is guaranteed by statute to all the faithful. The exercise of these rights may, however, be restricted by ecclesiastical authority. Considering that about two hundred thousand persons participate in immediate preparation for marriage in Poland every year, the most essential element of which being “premarital enquiry”, the article analyzes the legal grounds for restricting the betrotheds’ right to protect their good reputation and privacy in the course of premarital enquiry. It also identifies persons competent to ask questions, and defines the subject-matter scope of such questions. The paper further addresses the issue of whether the right of pastors of souls to ask questions of the betrothed while drawing up minutes of the enquiry implies their obligation to provide answers.

PL

Prawo do ochrony dobrego imienia i własnej intymności zagwarantowane jest w Kościele katolickim ustawowo wszystkim wiernym. Realizacja przedmiotowych praw może jednak zostać ograniczona przez władzę kościelną. Zważywszy, że każdego roku na terenie Polski około dwustu tysięcy osób uczestniczy w bezpośrednim przygotowaniu do małżeństwa, którego najistotniejszym elementem jest „egzamin przedślubny”, w artykule przeanalizowano podstawy prawne ograniczenia nupturientom w trakcie „egzaminu przedślubnego” prawa do ochrony dobrego imienia i własnej intymności. Wskazano również osoby kompetentne do zadawania pytań oraz określono zakres przedmiotowy tych pytań. W publikacji nie zabrakło rozstrzygnięcia wątpliwości, czy prawo duszpasterzy do stawiania pytań narzeczonym w trakcie spisywania protokołu implikuje obowiązek udzielania odpowiedzi na nie.

7

Znaczenie i wartość sakramentalnego małżeństwa

71%

Pryba A.

Teologia i Moralność

|

2012

|

tom 7

|

nr 2(12)

49-61

EN

Marriage is the communion of a man and a woman who are united by a specific bond that is unique to them and consists in a free and irrevocable gift of oneself. This communion is constant, objective and open to the transmission of life. This communion is the work and gift of God. Thanks to His intention marriage and the family are in a transcendent relation to Him established when the sacramental marriage covenant is made. It is then that the spouses invite God into their lives and the Holy Spirit acts in the souls of the newlyweds. It is also an invitation from Jesus to follow him so that the married couple can mature to holiness in everyday life. Sacramental marriage has a deep sense and meaning for the quality of life of the spouses, for the community of the Church and for the society. That is why it seems extremely important to discover in a new way the richness of the sacrament of marriage and proclaim it.

PL

Małżeństwo to wspólnota mężczyzny i kobiety, związanych ze sobą specyficzną, charakterystyczną dla nich więzią, polegającą na wolnym i nieodwołalnym darze z siebie. Wspólnota ta jest trwała, zobiektywizowana oraz otwarta na przekazywanie życia. Jest ona dziełem i darem Boga. To dzięki Jego zamysłowi małżeństwo i rodzina ma transcendentną z Nim relację. Dokonuje się to w czasie zawierania sakramentalnego przymierza małżeńskiego. To wówczas małżonkowie zapraszają Boga do swojego życia, co skutkuje działaniem Ducha Świętego w duszach nowożeńców oraz jest szczególnym zaproszeniem ze strony Jezusa do Jego naśladowania, tak by życie małżeńskie dojrzewało do świętości w codzienności. Małżeństwo sakramentalne ma głęboki sens i znaczenie dla jakości życia małżonków, dla wspólnoty Kościoła, jak również dla społeczeństwa. Stąd też wydaje się niezwykle istotne odkrywanie na nowo bogactwa sakramentu małżeństwa i proklamowanie go.

8

Obrączka ślubna – jej historia i znaczenie w tradycji Kościoła prawosławnego

63%

Magruk A.

ELPIS

|

2016

|

tom 18

81-86

PL

Sakrament ślubu praktyce Kościoła prawosławnego poprzedzony jest zawsze obrzędem zaręczyn (gr. Αρραβών), które stanowi niejako jego preludium. Jest ono swego rodzaju, zapewnieniem ze strony narzeczonych, iż zamierzają oni wstąpić na drogę życia małżeńskiego, do którego pozwala przygotować się okres narzeczeństwa. Potwierdza to także samo tłumaczenie starogreckiego terminu αρραβών (z hebr. ērābōn), oznaczające m.in. gwarancję, porękę, zastaw. Ks. J. Meyendorff dodaje jednak, iż zaręczyny (…) są czymś więcej niż zwykłym zobowiązaniem czy obowiązkiem. Wyrażają one rzeczywistą więź małżeńską, której brakuje jedynie podniosłego sakramentalnego dopełnienia. Dlatego właśnie celebruje się je tuż przed nabożeństwem ślubu. Jego centralnym momentem jest założenie na palce narzeczonych obrączek wraz z towarzyszącym temu słowach kapłana: Zaręczany jest sługa Boży (imię) ze służebnicą Bożą (imię), w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen, oraz: Zaręczana jest służebnica Boża (imię) ze sługą Bożym (imię), w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen. Obrączka ślubna jest oznaką, dowodem i rękojmią zaślubin dwojga narzeczonych. Jej kolista forma, nieposiadająca ani początku, ani końca, która jest symbolem wieczności. Materia, z której się ją wykonuje ma stale przypominać małżonkom o tym, iż to nie oni sami, ale Ten, Który jest Alfą i Omegą, Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem włożył ją na ich ręce a miłość, jaka ich połączyła będzie niejednokrotnie wystawiana na próbę, lecz tak jak prawdziwe złoto doświadczane w ogniu nie ulegnie jakiemukolwiek uszkodzeniu, tak i ich miłość w chwilach trudnych odpierać będzie strzały pokus jakie kierować w nich będzie wróg rodzaju ludzkiego.

EN

In Orthodox Church practice, the Sacrament of Marriage is always preceded by the Rite of Engagement (gr. αρραβών), which is a prelude to the main ceremony. It is a sort of assurance that is given by a fiancée and a bridegroom which means that they intend to embark on a path of married life, and the engagement period allows them to prepare for that. This is also borne out by the translation of the ancient Greek term αρραβών (Hebrew: ērābōn), which means i.e. a guarantee, surety and pledge. However, Fr. J. Meyendorff interpolates that an engagement (...) is something more than just an obligation or duty. It expresses the actual marriage bond, which lacks only the sublime sacramental object. That is why it is celebrated just before wedding service. Its central moment is the placing on the fingers of the bride and groom wedding rings with the accompanying words of the priest: The servant of God (name) is betrothed to the handmaiden of God (name) in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen, and The handmaiden of God (name) is betrothed to the servant of God (name), in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen. Wedding ring is a sign, proof and pledge of the marriage of the bride and groom. Its circular form has neither beginning nor end, which is a symbol of eternity. The matter of which it is made has to constantly remind the spouses of the fact that they themselves did not put it on their fingers, but the One who is Alpha and the Omega, the First and the Last, the Beginning and the End, and that the love which has joined them together will be often put to the test. However, just as gold is tried in the fire and is not damaged in any way, so their love, in difficult times, will resist arrows of temptations of the enemy of the human race directed at them.

9

Repertuar muzyczny celebracji sakramentu małżeństwa. Aspekt medialny, kulturowy i liturgiczny

63%

Maciaszek P.

|

nr 1

119-146

EN

The choice of musical repertoire for the celebration of the sacramentof marriage has become the subject of more frequent and widespreaddiscussions. Media publications on the subject which provide suggestions forthe choice published in the media and promoted cultural solutions for musicattest to the existence of a problem and the urgent need to arrive at someform of resolution. In this article, the issue of music and songs at churchweddings is presented in three parts: the first clarifies the existing problem;the second shows the cultural factors which have led to the existence of theproblem; the third part demonstrates the urgent need to formulate a rightfulsolution regarding the choice of music within the context of Christian liturgy.Suggestions for this choice put forward in the mass media, together withcurrent cultural trends, do not always advocate appropriate choices.The guidelines given to the bridal couple in order to assist them intheir choice of music should always be in keeping with liturgical law.The rules and regulations which govern liturgical law lead to a deeperunderstanding among the faithful of the true meaning of sacramentalrituals and their Christian significance. Consequently, they can never besubject to personal taste alone. Observance of these regulations ensuresthe Christian authenticity of the liturgy as ordained by Christ and theChristian community, and it enhances the aesthetic aspect; indeed, everybridal couple wishes their nuptial Mass to be beautiful. Consequently, theyshould be made acquainted with the Church’s teaching on liturgical musicalsettings. Adherence to prescribed norms not only guarantees the essentialholiness of the liturgical celebration, but also ensures that their sanctity isnot undermined, and allows for inclusive participation in the liturgy.

10

Forma kanoniczna zawierania małżeństwa – spojrzenie historyczne i postulat reformy

63%

Dohnalik J.

|

2018

|

tom 14

|

nr 2

EN

Canonical form of matrimony, required for its validity, was introduced by the Tametsi decree of the Council of Trent (1563). Since this important norm had never covered the entire Church, at the beginning of the 20th century took place a discussion about new provisions. That new law, named Ne temere, was promulgated in 1907, on demand of Pius X as a decree of the Congregation of Council. Despite its being well thought over, during the proceedings of the Second Vatican Council and the subsequent revision of the Code, there were proposed numerous drafts of changes. Finally, the current law has mainly preserved its original rule of territorial authority of the assisting parish priest. There has been ongoing discussion in canonical literature regarding the necessity of reforming the canonical form of marriage. In this context, having analyzed 20th century historical discussions, the author supports one of the proposed solutions. While it is advisable to maintain the requirement of the canonical form for the validity of marriage, it would be sufficient to conclude matrimony in the presence of any ordained priest. This solution would be understood for the faithful and guarantee the sacramental character of marriage. This proposal would comply with regulations regarding other sacraments, including baptism. Finally, the postulated reform could help to avoid invalidity of marriage due to negligence or ignorance of the clergy.

PL

Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa, wymagana do jego ważności, została wprowadzona przez dekret Tametsi Soboru Trydenckiego (1563). Z uwagi na fakt, że ta ważna norma prawa kanonicznego nigdy nie obowiązywała w całym Kościele, na początku XX wieku miała miejsce dyskusja odnośnie do nowych rozwiązań. To nowe prawo, zwane Ne temere, zostało ogłoszone w 1907 roku na polecenie papieża Piusa X, jako dekret Kongregacji Soboru. Chociaż było to prawo całościowe i dobrze przemyślane, podczas Soboru Watykańskiego II i późniejszej rewizji Kodeksu prawa kanonicznego były zaproponowane liczne projekty zmian. Ostatecznie obowiązujące prawo zasadniczo utrzymało zasadę kompetencji terytorialnej asystującego duchownego. Obecnie ma miejsce dyskusja w literaturze kanonistycznej odnośnie do potrzeby zreformowania kanonicznej formy małżeństwa. W tym kontekście po przeanalizowaniu dwudziestowiecznych dyskusji autor wspiera jedno z zaproponowanych rozwiązań. Podczas gdy utrzymuje się wymóg formy kanonicznej do ważności małżeństwa, należałoby wprowadzić możliwość zawierania małżeństwa przed jakimkolwiek wyświęconym kapłanem. To rozwiązanie byłoby zrozumiałe dla wiernych i gwarantowałoby sakramentalny charakter małżeństwa. Propozycja współgra z innymi normami prawnymi dotyczącymi sakramentów, łącznie z chrztem. Wreszcie postulowana reforma pomogłaby uniknąć nieważnych małżeństw spowodowanych zaniedbaniem lub niewiedzą duchownych.

11

Sakrament małżeństwa w świadomości katolików polskich w kontekście przemian rodziny

63%

Mariański J.

|

2016

|

tom 2

EN

The paper presents the view of Polish Catholics on Sacrament of Marriage by focusing mostly on its social and cultural rather than theological aspects. We discuss believers understanding of sacramental marriage at the background of changes that took place in Polish society at the beginning of the 21th century and affected marriage and family. Our discussion is developed in three stages: the value of church wedding, the sacramental nature of marriage and the family, and admitting too Holy Communion people living in non-sacramental union. As expected, the understanding of the sacramental character of marriage situates at a low level. Sociological studies on this subject are few, and they indicate that only minority of the young people give the correct answer to the question of sacramental character of Catholic marriage. Still, most respondents choose the answer that the sacrament of marriage is indissoluble. Others point to certain aspects of the sacramental marriage, which are like a side effect of the sacramental character of marriage. Finally, from 10% to 15% of respondents admit state that they do not know what the Sacrament of Marriage is. There is a significant gap between the moral and religious teaching of the Catholic Church regarding people living in non-sacramental union, and attitudes of Catholics to this issue. Sociological studies show quite divergent views regarding the question whether a person not living in a sacramental union should be admitted to Holy Communion, and ranged from 44.0% to 81.7%. According to Centre for Public Opinion Research (CBOS) survey this indicator covered nearly four fifths of adult Poles on a national scale. From a sociological point of view, there are three possible solutions to the existing conflicts and tensions: First, change of the moral teaching of the Church, second, reorientation of moral attitudes of believers, and third, drifting away from the Church, and acceleration of secularization of society.

12

Opcja preferencyjna na rzecz rodziny odpowiedzią Kościoła w Polsce na postępujący proces sekularyzacji

63%

Fiałkowski M.

Verbum Vitae

|

2024

|

tom 42

|

nr 1

93-102

EN

The article asks how the Church can respond to the challenge of secularisation and counter its effects. At the same time, it is assumed that secularisation is not an inevitable phenomenon that one must surrender to by adapting to the current situation. Still, it is possible to develop an appropriate response to this phenomenon. The most appropriate response is prioritising the pastoral care of marriage and family. To this end, an analysis of the Church’s teaching and theological studies was carried out to show their potential, expressed primarily in the sacrament of marriage and the phenomenon of domestic Church. The Church’s strategy in the face of secularisation processes should be focused on discovering the richness of the sacrament of marriage and supporting families in the complex process of becoming a domestic Church. Other pastoral activities of the Church should be adapted and focused on this strategy, because by strengthening the family as the domestic Church, they become more effective.

PL

W artykule postawiono pytanie w jaki sposób Kościół może odpowiedzieć na wyzwanie sekularyzacji i przeciwstawić się jej skutkom? Przyjęto równocześnie założenie, że sekularyzacja nie jest zjawiskiem nieuchronnym, któremu należy poddać się poprzez przystosowanie do obecnej sytuacji, ale można wypracować właściwą odpowiedź na to zjawisko. Najbardziej odpowiedną reakcją jest priorytetowe potraktowania duszpasterstwa małżeństwa i rodziny. W tym celu, poprzez analizę nauczania Kościoła i opracowań teologicznych, ukazany został ich potencjał, wyrażający się przede wszystkim w sakramencie małżeństwa oraz fenomenie Kościoła domowego. Strategia Kościoła wobec procesów sekularyzacji winna być skoncentrowana na odkrywaniu bogactwa sakramentu małżeństwa oraz wspieraniu rodzin w niełatwym procesie stawania się Kościołem domowym. Inne działania duszpasterskie Kościoła powinny być dostosowane i skoncentrowane na tej strategii, gdyż wzmacniając rodzinę jako Kościół domowy same zyskują większą skuteczność.

13

Problematyka dopuszczenia do Komunii św. osób żyjących w tzw. sytuacjach nieregularnych

63%

Przygoda D.

Kościół i Prawo

|

2018

|

nr 7 (20) nr 2

125-139

PL

Artykuł przedstawia szeroką analizę zagadnienia duszpasterskiej opieki nad członkami Kościoła, którzy rozwiedli się i wstąpili w nowy związek lub znajdują się w innej „nieregularnej sytuacji”. Synody rodziny w latach 2014 i 2015 rozważały możliwość dopuszczenia do sakramentu pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych, które zawarły nowy związek. Większość biskupów nalegała na utrzymanie dotychczasowej dyscypliny ze względu na konstytutywny związek między uczestnictwem w Eucharystii i komunii z Kościołem, a także jego nauczaniem o nierozerwalności małżeństwa.

EN

This article offers a broad analysis on the theme pastoral care of Church members who got divorced and entered into new unions, or their situation is “irregular” in some way. The 2014 and 2015 Synods on the Family considered the possibility of granting the divorced and remarried access to the sacraments of penance and the Eucharist. Most bishops insisted on maintaining the present discipline because of the constitutive relationship between participation in the Eucharist and communion with the Church as well as her teaching on the indissolubility of marriage.

14

Walter Kasper i Joseph Ratzinger o komunii dla osób rozwiedzionych i w powtórnych związkach

62%

Kupczak J.

|

nr 1(23)

39-60

EN

The subject of the article is a critical presentation of Cardinal Walter Kasper's speech delivered at the Cardinal Consistory in February 2014, with the aim of preparing the Synod of Bishops on “The Pastoral Challenges of the Family in the Context of the Evangelization”. From several of Kasper's important themes, which have influenced decisively the synodal discussion, this article chooses his postulate of changing the practice of the Church in the field of access to Eucharistic communion for the divorced and remarried people. Kasper's argument was confronted with Joseph Ratzinger's views in this field, with particular emphasis on their evolution in 1972-2005.

PL

Tematem artykułu jest krytyczna prezentacja przemówienia kardynała Waltera Kaspera wygłoszonego podczas konsystorza kardynałów w lutym 2014, którego celem było przygotowanie Synodu Biskupów dotyczącego „Wyzwań duszpasterskich związanych z rodziną w kontekście ewangelizacji”. Z kilku ważnych wątków podjętych przez Kaspera, które wpłynęły w decydujący sposób na dyskusję synodalną, wybrany został jego postulat zmiany praktyki Kościoła w dziedzinie dopuszczania do komunii osób rozwiedzionych i znajdujących się w powtórnych związkach. Argumentacja Kaspera została skonfrontowana z poglądami Josepha Ratzingera w tej dziedzinie, ze szczególnym uwzględnieniem ich ewolucji w latach 1972- 2005.

15

Celebracja sakramentu małżeństwa w czasie Mszy Świętej w odnowionym „Ordo celebrandi matrimonium”

51%

Makowski P.

Studia Elbląskie

|

2023

|

tom 24

331-345

EN

The submitted article takes a closer look at the theology, symbolism and beauty of the liturgy of the sacrament of marriage and its links with the mystery of the Eucharist. These links are indicated by the documents of the Church (Constitution on the Liturgy Sacrosanctum Concilium, Catechism of the Catholic Church) and especially by the apostolic exhortation Sacramentum Caritatis of Pope Benedict XVI. The rooting of the sacrament of marriage in the mystery of the Eucharist is confirmed above all by the liturgical book "Obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich" / Rites of the Sacrament of Marriage adapted to the customs of Polish dioceses (the latest third model edition of 2021), which gives the celebration of marriage during Mass as the first of the proposed forms

PL

Przedłożony artykuł przybliża teologię, symbolikę i piękno liturgii sakramentu małżeństwa oraz jego łączność z misterium Eucharystii. Na więzi te wskazują dokumenty Kościoła (Konstytucja o liturgii "Sacrosanctum Concilium", Katechizm Kościoła Katolickiego), a zwłaszcza adhortacja apostolska "Sacramentum Caritatis" papieża Benedykta XVI. Zakorzenienie sakramentu małżeństwa w misterium Eucharystii potwierdza przede wszystkim księga liturgiczna "Obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich" (najnowsze trzecie wydanie wzorcowe z 2021 r.), która celebrację małżeństwa w czasie Mszy Świętej podaje jako pierwszą z zaproponowanych form.

16

Zabezpieczenie prawa nupturientów do intymności i ochrony dobrego imienia w trakcie bezpośredniego przygotowania do małżeństwa wg dekretu KEP z 8 października 2019 roku

51%

Jakubiak T.

Ius Matrimoniale

|

2023

|

tom 34

|

nr 2

47-77

EN

Under the provisions of the General Decree of 8 October 2019 promulgated by the Conference of the Bishops of Poland, couples intending to marry in the Roman Catho- lic Church on the territory of the Republic of Poland are required to attend a premarital canonical and pastoral interview. This is done to prevent the invalid or illicit administration of the Sacrament of Matrimony. This article discusses the provisions of the Decree as regards the protection of couples’ right to privacy and a good reputation. It also offers priests conducting the premarital interview a series of suggestions (including courses of action not formally regulated in the particular provisions currently in force) affording a more effective means of protection for the rights of engaged couples as defined in Canon 220 of the Code of Canon Law of 1983, in situations when these rights may be restricted subject to the common good, the couple’s right to contract marriage (ius connubii), and the duties incumbent on the priest who is to determine whether they may contract a valid marriage under (can. 1066-1067). This is supplemented with a set of procedures the priest may decide to follow if he considers the proper performance of his duties as required by Canon Law may be incompatible with the full observation of the couple’s rights, and anticipates that he will have serious problems with drawing up a lawful and accurate premarital assessment report. (tłum. Teresa Bałuk-Ulewicz)

PL

Dla zapobieżenia nieważnemu i niegodziwemu zawieraniu małżeństw, narzeczeni przed wyrażeniem zgody małżeńskiej w Kościele katolickim na terenie Polski egzaminowani są zgodnie z normami promulgowanymi przez Konferencję Episkopatu Polski w Dekrecie ogólnym o przeprowadzaniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego z dn. 8 października 2019 roku W niniejszym artykule autor przeanalizował przepisy ogłoszone w przedmiotowym dekrecie pod kątem realizacji prawa nupturientów do zachowania własnej intymności i dobrego imienia. Ponadto wskazał duchownym przeprowadzającym egzamin przedślubny możliwe działania (w tym nieuregulowane wprost w obowiązującym prawie partykularnym), które pozwalają skuteczniej zabezpieczyć prawa nupturientów zapisane w kan. 220 KPK/83 wtedy, gdy podlegają one ograniczeniu ze względu na dobro wspólne, ius connubii przyszłych małżonków oraz obowiązek spoczywający na duszpasterzu rozeznającym zdatność nupturientów do zawarcia małżeństwa (kan. 1066-1067 KPK/83). Autor zaproponował również możliwe sposoby postępowania osób przeprowadzających egzamin, kiedy realizacja wspomnianych praw i obowiązków w trakcie spisywania protokołu przedślubnego zdaje się być nie do pogodzenia.

17

Wyświęceni i poślubieni – obok czy razem?

44%

Chmielewski D.

Studia Ełckie

|

2024

|

tom 26

|

nr 3

291-310

PL

Artykuł jest poświęcony relacjom zachodzącym między wyświęconymi i sakramentalnymi małżonkami (świeckimi). Autor opisuje w nim pojęcie komplementarności, które wzbogaca terminem ‘dopełniania się sakramentów święceń i małżeństwaʼ (Henri Caffarel). Dopełnianie się obejmuje nie tylko kwestie współpracy, współdziałania, współodpowiedzialności, lecz również wypełnienie ich misji w Kościele i świecie, która może być zrealizowana przy spotkaniu dwóch sakramentów. Miejscem spotkania i rozwoju relacji między nimi są kościelne ruchy, wspólnoty i inicjatywy na rzecz małżeństwa i rodziny. Przywołanie i omówienie tego rodzaju ruchów i wspólnot może posłużyć jako przewodnik oraz pomoc w pracy duszpasterskiej.

EN

The article is devoted to the relationships between ordained and sacramental spouses (lay). The author describes the concept of complementarity, which he enriches with the term ‘complementation of the sacraments of holy orders and marriageʼ (Henri Caffarel). Complementation includes not only the issues of cooperation, cooperation and co-responsibility, but also the fulfillment of their mission in the Church and the world, which can be realized when the two sacraments meet. The place for meeting and developing relationships between them are church movements, communities and initiatives for marriage and family. Recalling and discussing these types of movements and communities can serve as a guide and help in pastoral work.