Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  służby
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Zapewnienie akceptowalnego poziomu bezpieczeństwa lokalnego wymaga kreatywnej aktywności lokalnego samorządu, ochrony i obrony przed zagrożeniami. Zakres działalności samorządu gminnego i powiatowego w obszarze zapewnienia bezpieczeństwa lokalnego jest w istotny sposób zróżnicowany. Do zadań samorządu gminnego w tym obszarze należą m.in. sprawy dotyczące: porządku publicznego, bezpieczeństwa obywateli, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony przeciwpowodziowej. Natomiast samorząd powiatowy uzupełnia te zadania zgodnie z zasadą komplementarności. Podkreślić należy, że obecne rozwiązania wydają się być zbyt formalne i sektorowo rozdzielone, a ich funkcjonowanie nie spełnia wymogów interdyscyplinarnego i wieloaspektowego spojrzenia na bezpieczeństwo lokalne co wymaga ustanawiania rozwiązań systemowych w skali całego państwa.
2
Content available remote Charakterystyka pojęć : bezpieczeństwo i porządek publiczny
100%
EN
The article addresses issues related to the civil system of democratic supervision and control over special services in Poland since the political transformation. The system is based on the supervision of the executive authority, which also sets the directions of activities, Parliamentary control – mainly with the help of the Committee for Special Services, judiciary supervision assessing their actions in terms of possible abuse of powers or failure to fulfill their obligations. The functionality of some legal solutions in the field of supervision and control over the services was assessed. The dominant role of the Prime Minister in exercising supervision over the special services was pointed out.
PL
W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące systemu cywilnego demokratycznego nadzoru i kontroli służb specjalnych w Polsce od czasów przemian ustrojowych. System ten oparty jest na: nadzorze władzy wykonawczej, która także wyznacza kierunki działań; kontroli parlamentarnej – głównie za pomocą Komisji do Spraw Służb Specjalnych; nadzorze władzy sądowniczej oceniającej ich działania pod kątem ewentualnego przekroczenia uprawnień czy niedopełnienia obowiązków. Oceniono funkcjonalność niektórych rozwiązań prawnych w zakresie nadzoru i kontroli służb. Zwrócono uwagę na dominującą rolę Prezesa Rady Ministrów w sprawowaniu nadzoru nad służbami specjalnymi.
PL
W artykule zostały przedstawione niektóre aspekty przestępczości zorganizowanej w wymiarze międzynarodowym oraz formalne podstawy jej zwalczania. Zarysowana geneza, podstawowe pojęcia, skala i formy obrazują rozwój międzynarodowej przestępczości zorganizowanej na przestrzeni lat. Zgodnie z historycznymi twierdzeniami, które wskazały na początki tworzenia się przestępczości zorganizowanej na XIX w., pomimo upływu lat, wciąż stanowi jeden z najpoważniejszych i największych problemów globalnych. Z uwagi na możliwość uzyskania wysokich zysków przy wykorzystaniu metod niezgodnych z prawem, międzynarodowa przestępczość zorganizowana najintensywniej rozwija się w podatnych ku temu regionach. Walka z przestępczością zorganizowaną, w szczególności w przestrzeni międzynarodowej, wymaga nakładów na zasoby osobowe i sprzętowe służb specjalnych i policyjnych, unifikacji w wymiarze międzynarodowym przepisów prawnych, szybkiej wymiany informacji i bezzwłocznego reagowania wobec pojawiających się zagrożeń. Obecnie z walką z międzynarodową przestępczością zorganizowaną mierzy się wiele organizacji i służb, w tym Unia Europejska, OLAF, INTERPOL, EUROPOL i EUROJUST, co przyczynia się do skuteczniejszej walki z jednym z największych problemów XXI w.
EN
The article presents some aspects of the organized crime in the international dimension and the formal basis of its fight against it. Outlined genesis, basic concepts, scale and forms illustrate the development of international organized crime over the years. According to historical claims that indicated the beginnings of the organized crime for the nineteenth century, despite the passage of years, it is still one of the most serious and biggest global problems. Due to the possibility of obtaining high profits using illegal methods, the international organized crime is developing mostly in the regions that are susceptible to it. The fight against the organized crime, especially in the international space, requires expenditures on personnel and equipment resources of special services and police, international unification of the legal regulations, rapid information exchange and immediate response to emerging threats. At present, many services and organizations are struggling with international organized crime, including the European Union, OLAF, INTERPOL, EUROPOL and EUROJUST, what contributes to a more effective fight against one of the greatest problems of the 21st century.
|
2021
|
tom 144(4)
202-212
PL
Problematyka poruszona w artykule koncentruje się wokół zagadnienia dotyczącego wykładni funkcjonalnej i gramatycznej pojęć, takich jak: nadzór, podległość, służba - w tym służba mundurowa - oraz formacja. Wykładnia ww. pojęć rozpatrywana jest w kontekście służb mundurowych resortu spraw wewnętrznych. W ocenie autora, w aktualnym porządku prawnym istniejąca zależność wskazanych w artykule podmiotów w zakresie nadzoru oraz podległości wobec ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jest zbyt mało czytelna i może rodzić trudności w jej prawidłowym postrzeganiu. Autor zwraca uwagę na fakt, że problematyka, o której mowa, co do zasady była eksponowana, ale w obszarze dotyczącym pojęcia „służba” i „formacja”. Taki stan rzeczy może wynikać z tego, że pojęcia „nadzoru” oraz „podległości”, odnoszące się do służb mundurowych resortu spraw wewnętrznych, rozpatrywane łącznie dotyczą zbyt ograniczonego kręgu podmiotów, które z uwagi na przyjętą hierarchiczność organów administracji rządowej, z zasady uznają nie tylko nadzór, ale również podległość ze strony organu nadrzędnego. Końcowa część artykułu stanowi swego rodzaju punkt wyjścia do szerszej dyskusji w zakresie niezbędnej nowelizacji niektórych obowiązujących aktów normatywnych.
6
Content available Rzecznik prasowy instytucji publicznej
84%
|
2021
|
tom 144(4)
138-155
PL
Praca rzecznika prasowego instytucji publicznej stanowi niewątpliwie ważny element kreowania wizerunku instytucji i budowania jej wiarygodności. Zarówno Konstytucja RP, jak i wynikające z niej akty wykonawcze (przede wszystkim ustawa - Prawo prasowe i ustawa o dostępie do informacji publicznej) gwarantują wolność prasy, swobodę w wykonywaniu działalności dziennikarskiej. Wszystko to z kolei służyć ma wykonaniu społecznej kontroli nad działalnością tych instytucji, które funkcjonują po to, by zapewnić obywatelom możliwość dostępu do niezbędnych świadczeń, takich jak ochrona i wspieranie obywateli oraz poprawa jakości ich życia, są finansowanie ze środków publicznych, umożliwiając tym samym skorzystanie z nich przez każdego obywatela, a także podejmują działania nastawione na zdobywanie bądź wzmacnianie zaufania i wiarygodności wśród obywateli. Przy tak zdefiniowanym pojęciu instytucji publicznej z pewnością zalicza się również do niej administrację publiczną, samorządową, a także służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa i jego obywateli. Wszystkie te podmioty, realizując nałożone przez prawo obowiązki w zakresie informowania opinii publicznej, transparentności, realizują przyjętą politykę prasowo-informacyjną. W przypadku większości odpowiedzialność za jej realizację spoczywa na rzecznikach rasowych, ci zaś muszą sprostać stawianym im wyzwaniom, z jednej strony zdając sobie sprawę, że działają na podstawie prawa, z drugiej maksymalnie dostosowując się do potrzeb i oczekiwań dziennikarzy. To na podstawie relacji z nimi kreują wizerunek reprezentowanych instytucji. Przy czym zarówno wolność mediów, jak i wspomniane obowiązki w dostarczaniu informacji dziennikarzom nie mają charakteru absolutnego. Niejednokrotnie podlegają obwarowaniom wynikającym z praw ograniczających możliwość udzielenia informacji. W związku z tym tajemnica prowadzonego postępowania przygotowawczego, ochrona danych osobowych, tajemnica służbowa, tajemnica przedsiębiorstwa itp. uniemożliwiają realizację w pełni otwartej polityki medialnej. Budowanie tak ważnej dla każdej instytucji publicznej wiarygodności jest podstawą działań z zakresu PR, a rzecznicy prasowi są przecież ich częścią. Nie da się tego osiągnąć, posługując się kłamstwem, półprawdą czy tak popularnym w obecnych czasach fake newsem. W kontaktach z mediami obowiązuje zatem zasada wystrzegania się kłamstwa i dokładnego sprawdzenia przekazywanych danych. Skutki jej niestosowania potrafi ą być tragiczne dla samego rzecznika, instytucji, którą reprezentuje, a także dla autorytetu państwa, którego ta instytucja jest częścią. Instytucje publiczne w swoich działaniach powinny kierować się dobrem publicznym, służąc z równym zaangażowaniem każdej z sił politycznych sprawujących władzę, ograniczając swoją aktywność do wykonywania decyzji podejmowanych przez polityków. W pracy apolitycznych rzeczników prasowych instytucji publicznych takie działania muszą przekładać się na - rozumiane bardzo szeroko - apolityczne komunikowanie.
PL
W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące systemu cywilnego demokratycznego nadzoru i kontroli służb specjalnych w Polsce od czasów przemian ustrojowych. System ten oparty jest na: nadzorze władzy wykonawczej, która także wyznacza kierunki działań; kontroli parlamentarnej – głównie za pomocą Komisji do Spraw Służb Specjalnych; nadzorze władzy sądowniczej oceniającej ich działania pod kątem ewentualnego przekroczenia uprawnień czy niedopełnienia obowiązków. Oceniono funkcjonalność niektórych rozwiązań prawnych w zakresie nadzoru i kontroli służb. Zwrócono uwagę na dominującą rolę Prezesa Rady Ministrów w sprawowaniu nadzoru nad służbami specjalnymi.
EN
The article addresses issues related to the civil system of democratic supervision and control over special services in Poland since the political transformation. The system is based on the supervision of the executive authority, which also sets the directions of activities, Parliamentary control – mainly with the help of the Committee for Special Services, judiciary supervision assessing their actions in terms of possible abuse of powers or failure to fulfill their obligations. The functionality of some legal solutions in the field of supervision and control over the services was assessed. The dominant role of the Prime Minister in exercising supervision over the special services was pointed out.
PL
W artykule autor przedstawił podstawy prawne i zasady prowadzenia w Polsce współdziałania pomiędzy wybranymi podmiotami bezpieczeństwa wewnętrznego w przypadku wystąpienia epidemii. Bazując na doświadczeniach z pandemii COVID–19 zaprezentowano obszary wspólnych działań jednostek systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, Policji, Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Ochrony Kolei oraz straży gminnych i miejskich. Podkreślono znaczącą rolę współdziałania dla sprawności prowadzenia przedsięwzięć w czasie epidemii, w szczególności w sytuacji zmniejszonych możliwości kadrowych podmiotów wiodących.
EN
In the article, the author presented the legal basis and principles of cooperation in Poland between entities of internal security in the event of an epidemic. Based on the experiences of the pandemic COVID–19, areas of joint action of State Medical Emergency System, Police, Armed Forces of the Republic of Poland, Border Guard, State Fire Service, Railroad Security Guard and municipal police are presented. The significant role of cooperation in the efficiency of undertaking projects during an epidemic was emphasized, especially in the case of reduced human resouces capacity of the leading entities.
PL
W ostatnich latach uchwalono w Polsce kilka aktów prawnych dotyczących zwalczania przestępczości zorganizowanej i terroryzmu. Najważniejsze z nich dotyczą możliwości prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych przez wszystkie uprawnione do tego służby i instytucje. Uchwalono także ustawę o przeciwdziałaniu i zwalczaniu terroryzmu. Znacznie poszerzony obecnie zakres pracy operacyjnej (kontrola operacyjna, operacje specjalne) stosowany jest przede wszystkim w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej. Bardzo istotne zmiany nastąpiły także w systemie zwalczania terroryzmu. Polska ustawa antyterrorystyczna uporządkowała przede wszystkim system instytucji odpowiedzialnych za działania w tym zakresie. Jasno sprecyzowano kwestie odpowiedzialności za konkretne obszary działań, wyznaczono instytucje uprawnione do ich koordynacji oraz wydawania poleceń w ramach całego systemu antyterrorystycznego państwa. W zwalczaniu przestępczości zorganizowanej nie ma jak dotąd instytucji o takich uprawnieniach. Nie ma ich także Policja, odpowiedzialna formalnie za zwalczanie przestępczości zorganizowanej. Współpraca pomiędzy Policją a innymi służbami i instytucjami zwalczającymi przestępczość zorganizowaną oparta jest na licznych dwustronnych i wielostronnych porozumieniach. Mają one różny zakres i obejmują: – zasady wymiany informacji, – tworzenie wspólnych zespołów operacyjno-śledczych, – współpracę techniczną, – koordynację współpracy międzynarodowej, – wzajemną pomoc logistyczną, – szkolenie funkcjonariuszy i pracowników. Porozumienia te, w zależności od instytucji, które je zawarły, mogą mieć charakter bardzo szczegółowy jak i ogólnie regulować możliwości współdziałania. Wydaje się, iż biorąc pod uwagę doświadczenia w stosowaniu ustawy antyterrorystycznej, niezbędne jest całościowe prawne uregulowanie zasad współdziałania służb i instytucji zwalczających także przestępczość zorganizowaną.
11
67%
PL
Posiadanie właściwie przygotowanych systemow antykryzysowych jest obecnie nieodzownym elementem prowadzonej polityki państwa w zakresie bezpieczeństwa. To, w jaki sposób poszczegolne podmioty systemu antykryzysowego, takie jak np. Policja, będą przygotowane do zwalczania istniejących zagrożeń i jak skutecznie będą one wykonywać, w trudnych sytuacjach, postawione przed nimi zadania zależy od wielu czynnikow, w tym umiejętności, wiedzy i jakości ludzi w nich pracujących. Przedstawione przez autora wyniki badań oraz niektore przykłady praktycznych rozwiązań dowodzą, że w zakresie udoskonalenia posiadanych obecnie metod w ramach poszczegolnych formacji, służb i instytucji, można wypracować doskonalsze, bardziej efektywne modele i procedury, ktore w wielu krajach są z powodzeniem stosowane, a ich skuteczność przekłada się bezpośrednio na bezpieczeństwo zarówno prowadzonych działań, jak i samych uczestnikow tych zdarzeń.
EN
A crucial element of the state security policy is to have at disposal properly prepared anti-crisis systems. Ways in which individual entities of the anti-crisis system, such as the Police, will be prepared to combat existing threats and how effectively they will perform the assigned tasks in difficult situations depend on numerous factors, including skills, knowledge and quality of people working there. The research results presented by the author and some examples of practical solutions prove that in the scope of improving the current methods within individual formations, services and institutions it is possible to develop better, more effective models and procedures that are successfully used in many countries, and their effectiveness translates directly into the safety of both the conducted activities and the participants of these events themselves.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.