Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: sądowy wymiar kary

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Prawnokarna regulacja nierespektowania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. Uwagi na tle teorii i praktyki stosowania prawa. Cz. 2

100%

Kania A.

2017

tom Nr 2

39--52

Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację rozważań poświęconych prawnokarnej regulacji, dotyczącej nierespektowania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. W tej części artykułu autorka poświęca uwagę dalszym ustawowym znamionom czynu, stypizowanego w art. 178a § 4 in fine k.k. W zamyśle autorki, rozważania te powinny służyć prawidłowej interpretacji wskazanego przepisu. W podjętych analizach autorka odnosi się również do niektórych problemów związanych z sędziowskim wymiarem kary za omawiany typ czynu zabronionego. Dokonane w tym zakresie ustalenia skłoniły autorkę do wysunięcia wniosku, że – zgodnie z nową filozofią karania – ustawowe zagrożenie wynikające z art. 178a § 4 in fine k.k. może ulec istotnej modyfikacji, do której przyczyniło się wprowadzenie art. 37a k.k. i uchylenie art. 58 § 4 k.k.

This study is a continuation of the reflections on the penal regulation of the failure to comply with disqualification from driving. The second part of the article focuses on further statutory criteria of the offence defined in Article 178a (4) in fine of the Penal Code. In the author’s opinion these analyses should be used for the purpose of the correct interpretation of the given provision. The conducted analyses also refer to selected issues related to judicial sentence for the discussed type of offence. The findings on the matter lead to the conclusion that – pursuant to the new philosophy of penalties – the statutory penalty range arising out of Article 178a (4) in fine of the Penal Code may be significantly modified because of the implementation of Article 37a of the Penal Code and the revocation of Article 58 (4) of the Penal Code.

Modyfikacja ustawowego zagrożenia karą poprzez art. 37a Kodeksu karnego (wybrane zagadnienia)

59%

Sakowicz A.

2015

nr 3 (63)

43-61

Problematyka artykułu koncentruje się na istocie art. 37a Kodeksu karnego, który przewiduje modyfikację ustawowego zagrożenie karą. Przepis ten stanowi, że w sytuacji, gdy ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, sąd może zamiast tej kary orzec karę grzywny albo karę ograniczenia wolności. Autor podejmuje próbę wyjaśnienia charakteru normy wyrażonej w art. 37a KK, jej relacji w stosunku do art. 58 § 1 KK oraz możliwości dalszego twierdzenia w kontekście obu wskazanych przepisów, że kara pozbawienia wolności stanowi ultima ratio. Rozważania prowadzą do wniosku, że norma prawna wyrażona w art. 37a KK nie jest dyrektywą sądowego wymiaru kary, lecz stanowi modyfikację normy sankcjonującej, dekodowanej na podstawie sankcji wynikającej z przepisu typizującego czyn zabroniony.

The article concerns the legal nature of the Article 37a of the Criminal Code in account with the modification of the regulations on penalties and the principles of their size. Its regulation providing a possibility to use non-custodial penalties in these cases where the act provides for a prison sentence of maximum eight years. The author tries to explain the nature of the norm resulting from art. 37a of the Code, its relationship to art. 58 § 1 of the Criminal Code as well as verify the statement that due to the content of both the norms (subject to total interpretation) a prison sentence does not have to be perceived as ultima ratio. The analysis leads to a conclusion that the norm included in art. 37a of the Criminal Code is not a court sentencing guideline but means a modification of the statutory penalty range that determines the range of standardizing the sanctioning norm, decoded based on the sanction resulting from the regulation establishing an offence.

Cтатья 37а Уголовного кодекса предусматривает изменениe правовой угрозы наказания. Это положение гласит что, когда закон предусматривает наказание в виде лишения свободы не превышающий восемь лет, суд может вместо этого наказания приговорить к ограничению свободы или к штрафу. Автор пытается объяснить характер нормы, представленной в статье 37а Уголовного кодекса с точки зрения его отношения к ст. 58 § 1 Уголовного кодекса, а также возможности дальнейших аргументов в контексте обоих этих положений, что тюремное заключение является ultima ratio. Рассмотр приводит к выводу, что правовая норма, выраженная в ст. 37а Уголовного кодекса не является директивой судебного наказания, а является модификацией санкции, вытекающей из нормы регулирующей преступление.