Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Tryb pilny w teorii i praktyce procesu ustawodawczego pod rządami Konstytucji z 1997 r

100%

Patyra S.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

nr 1 (5)

61-81

PL

Pilny tryb ustawodawczy stanowi istotny instrument normatywny, za pomocą którego rząd w systemie parlamentarnym wpływa na przebieg parlamentarnego procesu ustawodawczego. Do polskiego procesu ustawodawczego tryb pilny wprowadzony został mocą postanowień „Małej Konstytucji” z 1992 r. jako środek służący zapobieganiu przewlekłości procedur sejmowych oraz obstrukcyjnym działaniom opozycji parlamentarnej wobec programu legislacyjnego rządu. Podobnie jak w poprzednim stanie prawnym tak i na gruncie rozwiązań przyjętych w Konstytucji z 2 kwietnia 1997 roku wyłączne prawo inicjowania postępowania ustawodawczego w trybie pilnym posiada Rada Ministrów. W świetle art. 123 ust. 1 Konstytucji klauzula pilności nie może być zastosowana wobec projektów ustaw podatkowych, ordynacji wyborczych, ustaw regulujących ustrój i właściwość władz publicznych oraz kodeksów. Ponadto, na podstawie odrębnych przepisów z możliwości stosowania trybu pilnego wyłączone są projekty ustaw budżetowych. Podstawowym mankamentem trybu pilnego w polskich rozwiązaniach ustrojowych jest brak konstytucyjnych terminów, które wyznaczałyby tempo sejmowych prac nad projektem objętym klauzulą pilności. W tych warunkach, rzeczywiste tempo rozpatrywania projektów pilnych w Sejmie zależy od woli samej Izby i jej organów. W efekcie, tryb pilny jest rzadko stosowany przez Radę Ministrów w praktyce polskiego prawa parlamentarnego, szczególnie wtedy, gdy rząd dysponuje stabilnym poparciem sejmowej większości. Może wówczas stymulować tempo sejmowych prac nad swoimi projektami ustaw za pomocą nacisków politycznych bez potrzeby uciekania się do trybu pilnego. Ewentualne zmiany regulacji konstytucyjnej powinny zatem objąć bardziej szczegółowe unormowanie trybu pilnego na etapie sejmowego postępowania ustawodawczego, na wzór regulacji dotyczącej czasu pracy Senatu nad ustawą.

EN

Legislative procedure for urgent bills constitutes a crucial prescriptive instrument that is useful to a government in parliamentary system to influence the course of legislative process. In Poland the urgent procedure was introduced by virtue of provisions of the Small Constitution 1992, as a factor that serves to prevent the lengthiness of parliamentary procedures and obstructive actions of parliamentary opposition towards government legislation program. On the basis of decisions taken by the Constitution adopted on 2nd April 1997 and as in the previous legal situation, The Council of Ministers has the exclusive right to initiate legislative proceeding as a matter of urgency. In accordance with the 123rd article, para 1 of the Constitution, urgency clause cannot be applied against tax bills, bills governing elections, draft laws regulating systems and competence of public authorities and drafts of law codes. What is more, on the basis of separate articles, budget bills are excluded from using the urgency process. The basic drawback of the urgency process in Polish political solutions is the lack of constitutional deadlines that would indicate the pace of Sejm activities concerning the urgency clause. In such a situation, the actual pace of investigation of urgent bills in the Sejm depends on the lower house’s will and its bodies. As a result, in practice of Polish parliamentary law, the urgency process is rarely applied by the Council of Ministers, particulary when the government has stable support of Sejm’s majority at its disposal. In such a case, the government may stimulate the pace of parliamentary activities concerning its bills with the use of political pressures nad with no need of using the urgency process.

2

Instytucja Rządu Republiki Serbii w systemie organów władzy

100%

Wojnicki J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2010

|

nr Nr 2,3 (2,3)

113-130

PL

Kwestie polityki w Serbii określają zasady współczesnej republikańskiej demokracji przedstawicielskiej. W tym systemie premier jest szefem rządu ukształtowanym w systemie wielopartyjnym. Władzę wykonawczą sprawuje rząd. Władza ustawodawcza jest sprawowana zarówno przez Zgromadzenie Narodowe, jak i rząd. Władza sądownicza jest sprawowana przez niezależne sądy. Rząd Republiki Serbii stanowi kluczowy segment władzy wykonawczej. Na jego czele stoi przewodniczący rządu, nazywany także premierem. Sef rządu jest wybierany przez Zgromadzenie Narodowe, na wniosek prezydenta, po wcześniejszych konsultacjach głowy państwa z grupami parlamentarnymi. Ministrowie są powoływani przez premiera i zatwierdzani przez parlament.

EN

Politics of Serbia are limited to the rules of a modern parliamentary representa- tive democratic republic. In this system, the Prime Minister of Serbia is the head of government, and of a multi-party system. Executive power is exercised by the government. Legislative power is vested in both the government and the Na- tional Assembly of Serbia. The Judiciary is independent of the executive and the legislature. The Government of Serbia (Vlada Srbije) is the main element of the executive branch of government in Serbia. It is led by the Prime Minister (Predsednik Vlade), commonly abbreviated to premier (premijer). The Prime Minister is chosen by the National Assembly on the proposal of the President who names the designate Prime Minister after talks with all parliamentary leaders. Ministers are nominated by the Prime Minister and confirmed by the Parliament.

3

System rządów w Rzeczypospolitej Polskiej w świetle aktualnych propozycji jego zmian

100%

Jaskiernia J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2012

|

nr 2 (10)

125-142

PL

System rządów w Rzeczypospolitej Polskiej, ukształtowany przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., uważany jest za właściwy. Stworzył podstawę do stabilnych rządów i bezkonfliktowej alternacji władzy. Od czasu jego obowiązania nie odnotowano znaczących kryzysów rządowych. Pewne napięcia pomiędzy prezydentem a premierem odnotowane zostały jednak w okresie koabitacji prezydenta Lecha Kaczyńskiego i premiera Donalda Tuska (1997-2000). Spór kompetencyjny w kwestii reprezentacji RP na forum Rady Europejskiej został rozstrzygnięty przez Trybunał Konstytucyjny. Powstał natomiast problem, czy próg odrzucenia weta prezydenta (3/5) nie jest zbyt wysoki w sytuacji, gdy prezydent popiera opozycję i uniemożliwia rządowi przeprowadzenie fundamentalnych reform. Śmierć prezydenta Kaczyńskiego zamknęła okres koabitacji i uczyniła spór nieaktualnym. Przy ewentualnych zmianach konstytucji powstanie jednak okazja, by przemyśleć tę kwestię w kontekście racjonalności przyjętych tu rozwiązań.

EN

System of government of the Republic of Poland, based upon the Constitution of 2 April 1997, is considered as an appropriate. It created a base for the stable governments and alternation of power without conflicts. Since its introduction, not major government’s crisis was noted. Some tensions between President and the Premier Minister has occurred, however, during a cohabitation between President Lech Kaczyński and Premier Minister Donald Tusk (1997–2000). Controversies in the question of representation of the Republic of Poland in the European Council has been solved by the Constitutional Tribunal. It occurred however a problem, whether level of 3/5 to override presidential veto is not too high in situation, when President has backed an opposition and make impossible to fulfill the fundamental reforms introduced by the Committee of Ministers. The death of President Kaczyński make this controversies un-actual. When occasion of changes of Constitution may occurred, this problem should be analyzed in the context of rationalization of those regulation.

4

Próba rekonstrukcji zasobów interpretacyjnych sporu o Trybunał Konstytucyjny i kwestia autonomii Trybunału Konstytucyjnego

100%

Czyżewski M. , Łódzki Z. B. K. S. I. S. W. E.-S. U. , Marek Czyżewski u.

Władza sądzenia

|

2017

|

tom 12

5

Szef rządu we współczesnych systemach ustrojowych

100%

Banaszak B.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

nr 2 (6)

133-159

PL

Przyjęcie zasady podziału władz za podstawę istnienia współczesnych państw doprowadziło do wyróżnienia także władzy wykonawczej. Jej właśnie poświęcony został artykuł, w którym szczegółowo przedstawione zostały rozwiązania modelowe władzy wykonawczej (monokratyczny; dualistyczny wraz ze swoimi odmianami; departamentalnym oraz dyrektorialny). Największa cześć pracy poświęcona została jednak przybliżeniu tytułowej pozycji szefa rządu w istniejących współcześnie modelach ustrojowych.

EN

Accepting the separation of powers as a basis for existence of contemporary countries caused the distinction of the executive power. This article, devoted to the executive, presents in detail the model solutions of that power (monocratic; dualistic together with its branches; departmental and directorial). Most of the article is devoted to the position of the Prime Minister in contemporary political model.

6

Kontrasygnata jako wyznacznik systemu rządów

100%

Frankiewicz A.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2010

|

nr Nr 2,3 (2,3)

159-184

PL

Zadaniem jakie postawiła sobie autorka niniejszego artykułu jest wykazanie, że kontrasygnata jest tak istotnym elementem systemu rządów panującego w danym państwie, że jej brak lub istnienie, jak również sposób włączenia tej instytucji w tryby mechanizmu danego modelu rządów świadczy o tym jaki konkretny system, bądź jaka jego modyfikacja została przyjęta na gruncie danej konstytucji. W artykule wykazane zostało ponadto, że zasady ustrojowe mają jedynie ogólny wpływ na regulację kontrasygnaty. Wiele z nich jest potrzebnych, aby kontrasygnata funkcjonowała, jednak ich przyjęcie w prawie ustrojowym nie determinuje istnienia kontrasygnaty. Najważniejszymi czynnikami, które decydują o istnieniu tej instytucji są takie elementy systemu rządów jak dualizm egzekutywy oraz przyjęcie założenia o braku odpowiedzialności politycznej głowy państwa. Cechy te występują łącznie w systemie parlamentarnym. W celu wykazania powyższych tez najpierw przedstawiono typologię systemów rządów, a następnie – po wskazaniu systemów, w których kontrasygnata nie występuje i przyczyn tego stanu rzeczy – usystematyzowano kontrasygnatę i postać w jakiej została ona przyjęta ze względu na stopień modyfikacji systemu.

EN

he task undertaken by the Author of the article is to demonstrate that the countersignature is such a significant element of the system of government established in a given state that the existence or lack of the countersignature, as well as the method of incorporating it into the procedure of a given model of government, determines which particular system or which of its modifications had been accepted on the grounds of a given constitution.In the article it has been also proved that the constitutional principles have only general influence on the regulation of the countersignature. Many of them are necessary for the countersignature to function, however their establishment in the constitutional law do not determine the existence of the countersignature. The most important factors that decide whether this institution exist are compo- nents of the system of government, such as the dualism of the executive power and the assumption of lack of political responsibility of the head of the state. These features occur together within the parliamentary system. In order to prove the aforementioned thesis, a typology of the systems of government has been presented, then – after indicating the systems in which the countersignature does not exist and presenting the reasons of such situation – the countersignature and the form in which it has been adopted, in regard to the degree of the modification of the system, has been systematized.

7

Cechy hiszpańskiego systemu rządów

100%

Myśliwiec M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2010

|

nr Nr 2,3 (2,3)

131-146

PL

Hiszpański system rządów można określić jako zracjonalizowany system parlamentarno – gabinetowy. Charakteryzują go bowiem wszystkie cechy, które tradycyjnie są przypisywane temu modelowi: dualizm egzekutywy, neutralizacja polityczna głowy państwa, czy też polityczna odpowiedzialność rządu przed parlamentem. Przyjęte rozwiązania umożliwiają także wysoką skuteczność działania rządu. Jednakże specyfika ukształtowanej po 1978 roku sceny politycznej sprawia, że model ten - w zależności od aktualnego układu sił w parlamencie – może okresowo zbliżać się do jednego z dwóch rozwiązań. Jeżeli bowiem jedno ugrupowanie polityczne uzyskuje bezwzględną ilość mandatów w Kongresie Deputowanych, to system wykazuje duże podobieństwo do modelu parlamentaryzmu gabinetowego. Natomiast w sytuacji sprawowania władzy przez rząd mniejszościowy, system zbliża się nieco do rozwiązań charakterystycznych dla parlamentaryzmu komitetowego. Celem niniejszego opracowania jest zatem próba wskazania najistotniejszych cech hiszpańskiego systemu rządów.

EN

The Spanish political regime can be defined as a system of parliamentary government. The most characteristic features of it are: the dualism of executive, the neutral position of the head of state and the political responsibility of the government before the parliament. Besides, accepted legal solutions allow for the high effectiveness of the governmental action.The specification of the Spanish political stage, formed after 1978, allow to getcloser to the model of the parliamentary government (in the case of existence of the majority government) or to the model of parliamentary committee (in the case of the minority government). Thus, the main aim of this article is to present some key features of the Spanish political regime.

8

Rządowa inicjatywa ustawodawcza jako instrument planowania ustawodawczego w Federacji Rosyjskiej

100%

Zaleśny J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2010

|

nr Nr 2,3 (2,3)

39-53

PL

Analiza jest poświęcona zagadnieniom rządowej inicjatywy ustawodawczej jako instrumentowi planowania ustawodawczego w Federacji Rosyjskiej. Stawia się w niej tezę, że z tytułu pozycji prawnoustrojowej, posiadanych kompetencji, Rząd powinien być tym organem władzy, który wypracowuje zmiany ustawodawcze, do jakich powinno dojść w celu budowania efektywnych polityk państwa. W swej istocie prognozowanie, planowanie i programowanie ustawodawcze Rządu Federacji Rosyjskiej powinny mieć cechy państwowego prognozowania, planowania i prognozowania ustawodawczego. W pracy pokazuje się i wyjaśnia, w jaki sposób, w jakim okresie, planowanie i programowanie ustawodawcze Rządu są realizowane, jakie warunki muszą być spełnione, aby były one skuteczne.

EN

The analysis is focused on the issues of governmental legislative initiative as an instrument of legislation planning in the Russian Federation. The author makes a thesis that it is the Government who – due to its legal position and competencies – should be the authority developing legislative changes aimed at building effective state policies. And legislative forecasting, planning and programming of the Government of the Russian Federation should have the features of the state’s legislative forecasting and planning. The paper shows and explains how and in which period the planning and programming of Government legislation are implemented. It also describes conditions that must be met so they become effective.

9

Odpowiedzialność członków Rządu Federalnego w Belgii

88%

Prokop K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2018

|

nr 2 (42)

39-56

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest odpowiedzialności członków Rządu Federalnego w Belgii. Zasadnicza część opracowania dotyczy mechanizmów odpowiedzialności politycznej. Obejmują one odpowiedzialność indywidualną ministrów oraz odpowiedzialność solidarną gabinetu. W pierwotnej wersji konstytucji Belgii z 1831 r. ministrowie ponosili odpowiedzialność przed królem. Aktualnie do wyegzekwowania odpowiedzialności indywidualnej ministra upoważniona jest Izba Reprezentantów przez uchwalenie wotum nieufności. W takiej sytuacji król obowiązany jest odwołać ministra. Adresatem wniosku o wotum nieufności może być również cały gabinet (odpowiedzialność solidarna). Od 1993 r. istnieje możliwość obalenia rządu w drodze konstruktywnego wotum nieufności. W artykule omówiono również problem odpowiedzialności prawnej ministrów.

EN

The article is devoted to the responsibility of members of the Federal Government in Belgium. The main part of the study concerns the mechanisms of political responsibility. They include individual responsibility of ministers and collective responsibility of the cabinet. According to the original version of the Belgian Constitution of 1831 ministers were responsible to the king. Currently, the House of Representatives is authorized to enforce the individual responsibility of the minister by passing a vote of no confidence. In such situation the king is obliged to dismiss the minister. The entire cabinet may be the addressee of the motion of no confidence, too (collective responsibility). Since 1993 there has been the possibility of overthrowing the government through a constructive vote of no confidence. The article also discusses the problem of legal responsibility of ministers.

10

Status prawnoustrojowy sejmowej komisji śledczej

88%

Zaleśny J.

Studia Politologiczne

|

2010

|

tom 18

157-205

EN

The analysis focuses on the system of Parliamentary Investigative Committee. The paper reveals that the Committee is an extraordinary means of parliamentary control over the public authorities. And it should be appointed only when other instruments of shaping the country’s political reality are failing and can not produce the desirable effects because of their limited ability to influence. It is also being proved in the work, that the sense of the Investigative Committee is to be a supplement to and not to replace other available tools that the Parliament is having to control phenomena and political processes.

11

Służba Ochrony Państwa a Biuro Ochrony Rządu w kontekście zmian ustawowych

88%

Bartosz K.

Horyzonty Polityki

|

2019

|

tom 10

|

nr 33

PL

CEL NAUKOWY: Artykuł stawia sobie za cel dogłębną analizę motywów przekształcenia Biura Ochrony Rządu w Służbę Ochrony Państwa. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Autor, analizując teksty źródłowe oraz wykorzystując metodę sondażu diagnostycznego, prezentuje główne przyczyny zmiany formacji strzegących bezpieczeństwa najważniejszych osób w Polsce. PROCES WYWODU: Autor po chronologicznym omówieniu historii ochrony najważniejszych osób w państwie skupia się na wskazaniu głównych przyczyn likwidacji Biura Ochrony Rządu. Dokonuje analizy porównawczej z nowo powołaną do życia Służbą Ochrony Państwa oraz wyznacza pożądane kierunki jej rozwoju. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Podając w wątpliwość wskazane w tekstach źródłowych przyczyny likwidacji Biura Ochrony Rządu, autor zwrócił uwagę na konkretne rozwiązania mogące skutecznie zahamować proces destrukcji tej instytucji. Przeprowadzona analiza porównawcza pozwoliła realnie wykazać różnice w działalności obydwu formacji. Dzięki wykorzystaniu metody sondażu diagnostycznego, przeprowadzonego wyłącznie na funkcjonariuszach Biura Ochrony Rządu oraz Służby Ochrony Państwa, uzyskano jednoznacznewnioski co do całości procesu przeistoczenia. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzenie dogłębnej analizy tekstów źródłowych pozwoliło na jednoznaczne potwierdzenie tezy, iż reforma w zakresie ochrony najważniejszych osób w Polsce była nieunikniona i potrzebna. Jej forma, generująca niebotyczne koszty związane z zamknięciem Biura Ochrony Rządu i powołaniem w jej miejsce Służby Ochrony Państwa, wydaje się jednak bezzasadna, biorąc pod uwagę możliwość przeprowadzenia gruntownej reorganizacji działania i struktur BOR.

12

Funkcjonowanie systemu ustrojowego III RP w okresie kohabitacji 2007–2010

88%

Pastuszko G.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2010

|

nr 4 (4)

143-164

PL

Celem przedłożonego do rąk czytelnika artykułu jest ukazanie, jak ukształtowany w okresie 2007-2010 układ sił politycznych wpływał na funkcjonowanie konstytucyjnego mechanizmu władzy. Omawiana sytuacja była drugim pod rządami obecnej ustawy zasadniczej scenariuszem kohabitacyjnym. W odróżnieniu od poprzednich doświadczeń, okres ten obfitował w liczne spory na linii prezydent-rząd. Był to czas wzajemnych pretensji, bezpardonowej walki politycznej, a także usilnych starań obu stron o maksymalne rozszerzenie swoich wpływów. Trzy lata rywalizacji rządowego i prezydenckiego ośrodka władzy dostarczyły dowodu, iż prezydent, jeśli tylko chce, może mieć wydatny udział w kształtowaniu linii politycznej państwa. W pierwszej części artykułu autor przedstawia zjawisko kohabitacji występujące we Francji. Odnajdziemy tu uwagi poświęcone zarówno prawnym, jak i politycznym uwarunkowaniom tego mechanizmu. Rozważania te są kanwą dla analizy polskiej cohabitation. Unaoczniają one istotne różnice, jakie zachodzą w relacjach prezydenta i rządu w ustroju V Republiki Francuskiej i III RP. Esencją artykułu jest jednak jego ostatnia część, w której autor omawia praktykę ustrojową okresu 2007-2010 w perspektywie stosunków rządu D. Tuska oraz prezydenta L. Kaczyńskiego. Analizie poddane zostają te wszystkie „pola kohabitacji”, w obrębie których dochodziło do najpoważniejszych sporów między obydwoma organami egzekutywy.

EN

The aim of this article was to indicate how far the constellation of political forces in 2007–2010 was affecting the constitutional mechanism of power. At that time we had to be dealing with the second cohabitation under the rule of the constitution of 1997. By contrary to the former experiences, this cohabitation was run- ning out very intensively, especially as for conflicts in government–president relationships. That was a period of merciless political fight and far going disputes over many ticklish issues. It all has proved that by the time of cohabitation polish president is able to participate effectively in ruling the country. In the first part of the article the author focuses on phenomenon of cohabitation in France. There are remarks referring to the legal and political conditions of this mechanism as well. On the other hand these deliberations show us the differences between Polish and French model of cohabitation. The most important part of this article contains the analysis of political praxis in 2007–2010. The author researches so called „fields of cohabitation”, which were a source of real conflicts between both organs of executive power.

13

Efficiency of oil-production: the role of institutional factors

75%

Chygryn O. , Lyulyov O. , Pimonenko T. , Mlaabdal S.

Engineering Management in Production and Services

|

2020

|

tom Vol. 12, no. 4

92--104

EN

The article aims to provide a theoretical basis for the assessment of the institutional impact on oil production. The availability of fuel is the key driver of the functioning national economy, which determines the strategic and tactical landmarks of socioeconomic development and vectors of the country’s foreign economic course. Such tendencies are represented in the results of the provided correlation analysis of the fluctuation between oil-production volumes and greenhouse gas emissions, the use of alternative energy sources, the number of patents for oil production, and unemployment. The provided bibliometric analysis, which was made using VOSviewer, has shown the content of interconnections between the categories of oil production and institutional determinants. The authors hypothesised that changes in the institutional environment and their interconnectedness formed a chain “oil production and oil rents → the level of corruption → the efficiency of public governance”. The hypothesis was confirmed by constructing a system of dynamic models and using the Generalised Method of Moments. The calculations confirmed that oil rents were associated with corruption and were a direct threat to the stability of public institutions. An increasing level of corruption was associated with an increase in the level of rent payments and occurred only when the quality of democratic institutions was below the threshold level. The current level of efficiency in public administration did not have a significant impact on national oil production. Of all indicators, only the level of political stability had a statistically significant impact on oil production. The identified interconnections provide the basis for creating an efficient state policy aimed at effectively functioning state institutions, which promote the development of the oil industry, and the reduction of the country’s energy dependence as well as strengthen the resilience of the national economy.

14

Społeczno-demograficzny obraz polskich eurodeputowanych siódmej kadencji Parlamentu Europejskiego

75%

Swacha P.

Przegląd Europejski

|

2013

|

tom 2013(3)

28-48

PL

Celem artykułu jest przedstawienie społeczno-demograficznych cech polskich przedstawicieli w Parlamencie Europejskim wyłonionych w wyborach w 2009 roku. Podstawą źródłową analizy są dane biograficzne zamieszczone na stronie Parlamentu Europejskiego (PE) oraz na oficjalnych blogach i stronach internetowych europosłów z Polski. Grupa polskich członków PE (50 osób) jest zróżnicowana pod względem demograficznym i społecznym, ale posiada również wspólne cechy. „Przeciętny” polski eurodeputowany ma 45 lat i posiada wykształcenie wyższe. Badana grupa jest zdominowana przez mężczyzn, przede wszystkim urodzonych w trzech regionach (województwa: małopolskie, mazowieckie oraz pomorskie). Co trzeci polski europoseł w czasie swojej kariery zawodowej pracował w sektorze mass mediów. „Ścieżki” kariery politycznej eurodeputowanych z Polski przeważanie obejmowały zasiadanie w kierownictwie partii politycznych oraz w organach samorządowych. Przedstawiciele badanej grupy zasiadali również często w parlamencie w Polsce oraz byli członkami rządów. Oznacza to, że polscy europosłowie są na ogół doświadczonymi politykami, którzy posiadają silną pozycję na krajowej scenie politycznej. The purpose of this article is to present socio-demographic characteristics of Polish Members of the European Parliament (MEP) elected in the year 2009. MEPs` biographical data published in European Parliament website and official internet blogs and websites of Polish euro-deputies are the basis of the analysis. The group of Polish MEPs (50 people) is diverse by demographic and social features but also has common traits. The “average” Polish MEP is 45 years old and has a university degree (mostly technical). The group of Polish euro-deputies is dominated by men, mainly born in three regions (voivodeships: małopolskie, mazowieckie and pomorskie). Every third Polish MEP has worked in the mass media sector in the course of his professional career. Their political career paths led mainly through activity in political parities (board members) and in local authorities. They were also often members of the Polish parliament and central government. This means that Polish MEPs are generally experienced politicians having a strong position on the Polish political scene

15

Prawnoustrojowy status ministra w projektach Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wniesionych do Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego

75%

Woźnicki M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2014

|

nr 3 (19)

213-232

PL

Pierwszym etapem prac nad przygotowaniem Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. było wniesienie projektów w trybie określonym w ustawie konstytucyjnej z dnia 23 kwietnia 1992 r. Ostatecznie wniesiono 8 projektów, przygotowanych przez prezydenta RP, członków Zgromadzenia Narodowego oraz grupę obywateli. W omawianych projektach przedstawiono różnorodne propozycje dotyczące pozycji rządu i funkcjonowania władzy wykonawczej. Natomiast odnośnie regulacji trybu powoływania ministrów, zakresu ich kompetencji oraz odpowiedzialności indywidualnej i solidarnej członków rządu zgłoszone projekty były zbliżone. W zasadniczej części treść omawianych projektów nie odbiegała od norm wyrażonych w Małej konstytucji, wprowadzała natomiast pewne modyfikacje istniejących rozwiązań. Główne różnice pomiędzy projektami dotyczyły kwestii trybu działania Rady Ministrów oraz określania kompetencji ministrów. Omawiane projekty były przedmiotem dalszych prac w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego i stały się podstawą do opracowania statusu ministra w Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r.

EN

The first stage of work over the Constitution of the Republic of Poland passed on 2 April, 1997, was introducing the Constitution Projects according to procedure regulated in Constitution-Preparing Law of 1992. In result, there were 8 Constitional Projects, introduced by the President of the Republic of Poland, members of National Assembly and group of citizens. In those projects were many proposals of legal regulations concerning the government and the model of executive power. However the legal regulations included in those projects concerning appointing of ministers, their competences and form of individual ministerial responsibility as well as cabinet collective responsibility were similar. Most of the regulations concerning ministers included in those projects were not different from the rules of the Small Constitution of 1992, although some changes were introduced. The main issues were the way of government work and the way to determine the competences of ministers. Those projects were used in further works of Constitutional Commission and were the foundation for the process of forming the final Constitution regulations placing the minister in the Constitution of the Republic of Poland passed on 2 April, 1997.

16

Social Dimensions of Sustainable Development in International Public Opinion

75%

Rydzewski P.

Problemy Ekorozwoju

|

2019

|

tom Vol. 14, nr 1

53--62

EN

The article examines opinions on various elements of the social pillar of sustainable development. The analysis is based on the ISSP Role of Government V (2016). The research sample consisted of over 35,600 respondents from 28 different countries. It has been assumed that the most important indicator is the opinion that a given element requires much more government spending than it receives now. From the point of view of public opinion, health and education seem to constitute the crucial elements of the social pillar of sustainable development, whereas security and especially culture and the arts are much less important.

PL

W artykule przedstawiono analizę opinii o elementach społecznego filaru zrównoważonego rozwoju w oparciu o badania ISSP Role of Government V (2016). Próba badawcza liczyła ponad 35 600 osób z 28 krajów. Za najważniejszy wskaźnik przyjęto opinię, iż dany element wymaga znacznie większego finansowania ze źródeł rządowych niż to ma miejsce obecnie. Zdrowie i edukacja – to elementy społecznego filaru zrównoważonego rozwoju, które wydają się być najważniejsze w opinii społecznej. Bezpieczeństwo a zwłaszcza kultura i sztuka – to elementy znacznie mniej istotne.

17

Ustawa o działach administracji rządowej – uchwalenie i wejście w życie (1997-1999)

75%

Chruściak R.

Studia Politologiczne

|

2014

|

tom 34

313-345

PL

Uchwalenie w dniu 4 września 1997 r. ustawy o działach administracji rządowej było elementem przeprowadzonej w latach 1996-1997 reformy centrum administracyjnego rządu. Jej szczególny charakter polegał na tym, że rozproszony po wielu ustawach zakres działania administracji rządowej został po raz pierwszy uregulowany niemal w całość w jednej ustawie. Ustawa została oparta na konstrukcji działu administracji rządowej rozumianego jako wydzielona cześć obszaru działania administracji rządowej co do zasady kierowana przez ministra. Pierwotnie uchwalony test ustawy wyróżniał 28 działów. Jednakże jeszcze przed wejściem w życie ustawa została istotnie znowelizowana 1999 r. W wyniku tej nowelizacji liczba działów wzrosła do 32. Były to następujące działy: 1)administracja publiczna, 2) architektura i budownictwo, 3) budżet, 4) finanse publiczne, 5) gospodarka, 6) gospodarka morska, 7) gospodarka wodna, 8) instytucje finansowe, 9) integracja europejska, 10) kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, 11) kultura fizyczna i sport, 12) łączność, 13) gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa, 14) nauka, 15) obrona narodowa, 16) oświata i wychowanie, 17) praca, 18) rolnictwo, 19) rozwój wsi, 20) rozwój regionalny, 21) rynki rolne, 22) Skarb Państwa, 23) sprawiedliwość, 24) szkolnictwo wyższe, 25) transport, 26) turystyka, 27) środowisko, 28) sprawy wewnętrzne, 29) wyznania religijne, 30) zabezpieczenie społeczne, 31) sprawy zagraniczne, 32) zdrowie. Rząd został po raz pierwszy ukształtowany w oparciu o podział na działy jesienią 1999 r.

EN

The Act of 4th September 1997 on Branches of Government administration was an element of reform carried on the administrative centre of the government in the years 1996-1997. What is characteristic, for the first time the scope of government administration dispersed in many acts was gathered nearly as a whole and put in one act. The Act was based on the construction of branch of government administration, understood as a separated part of activity of the scope of government administration, managed by a minister. The text of the Act passed initially was composed of 28 chapters. Nevertheless, the Act was substantially amended in 1999, just before its putting in force. As a result the number of chapters went up to 32. The following chapters were established: 1) public administration, 2) architecture and construction, 3) budget, 4) public finances, 5) economy, 6) maritime economy, 7) water management, 8) financial institutions, 9) European integration. 10) culture and protection of national heritage, 11) physical education and sports, 1) communications, 13) spatial economy and housing, 14) science, 15) national defence, 16) education and upbringing,17) labour, 18) agriculture, 19) rural development, 20) regional development, 21) rural development, 22) State Treasury 23) justice, 24) higher education, 25) transport, 26) tourism, 27) environment, 28) internal affairs, 29) religious denominations, 30) social security, 31) foreign affairs, 32) health.

18

NACZELNE ORGANY WŁADZY W PROCESIE TWORZENIA BUDŻETU W REPUBLICE SŁOWACKIEJ

71%

Pytlik B.

Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne

|

2020

EN

DOI: 10.19251/ne/2020.32(4) The aim of this article is to present the role of the Slovak government in the process of annual preparation of public administration and state budget drafts and the role of the parliament in its budgetary function. The subject of the analysis is primarily the legal provisions contained in the Constitution and relevant laws, as well as other normative acts that regulate relevant processes. In addition, the relationship between the public administration budgetand the state budget, the stages of preparation of governmental drafts of both budgets and the participation of the relevant organizational units in these activities, as well as the parliamentary procedures in force concerning the subsequent stages of work and ultimately the enactment of the state budget law, and the adoption by the parliament of the public administration draft budget, were presented.

PL

DOI: 10.19251/ne/2020.32(4) Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie roli słowackiego rządu w procesie corocznego przygotowywania projektów budżetu administracji publicznej i budżetu państwowego oraz roli parlamentu w zakresie realizacji przez niego funkcji budżetowej. Przedmiotem analizy uczyniono przede wszystkim przepisy prawne zawarte w konstytucji oraz właściwych ustawach, jak i innych aktach normatywnych, które regulują stosowne procesy. Ponadto ukazana została relacja pomiędzy budżetem administracji publicznej a budżetem państwowym, etapy przygotowywania rządowych projektów obu budżetów i udział w tych działaniach właściwych jednostek organizacyjnych oraz obowiązujące procedury parlamentarne dotyczące kolejnych etapów prac, a ostatecznie uchwalenia ustawy o budżecie państwowym, jak i przyjęcia przez parlament do wiadomości projektu budżetu administracji publicznej.

19

Komunikowanie rządowe w Polsce w pierwszym roku pandemii koronawirusa – wybrane aspekty

63%

Sobera W.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

|

2022

|

tom 29

|

nr 1

105-123

EN

This article presents selected tools and communication channels used by the Polish government during the crisis management related to the SAR S-CoV-2 pandemic in Poland. The aim of the research was to analyze the most popular tools used in the crisis communication, their characteristics and an evaluation of their effectiveness. Crisis communication during the fight against a pandemic is especially important because its purpose is to preserve the health and life of citizens. Mixed research methods and techniques were used in the study, such as desk research, content analysis and comparative analysis. The methods and techniques allowed for answering the research questions, for example: adaptation of communication tools to the different age of recipients; the channels and forms of communication used; changes in the methods of communication related to restrictions; using new technologies. The comparison of the used methods of reaching the audience, visual creations, and costs incurred helps to assess the effectiveness of communication of the authorities in the first year of the pandemic.

PL

Artykuł przedstawia wybrane narzędzia i kanały komunikacji wykorzystywane przez polski rząd w czasie zarządzania sytuacją kryzysową związaną z pandemią SAR S-CoV-2 w Polsce. Celem badań była analiza najpopularniejszych narzędzi stosowanych w komunikacji kryzysowej rządu, ich charakterystyka i próba oceny ich skuteczności. Komunikacja kryzysowa w walce z pandemią jest szczególnie istotna, ponieważ jej celem jest głównie zachowanie zdrowia i życia obywateli. W analizach posłużono się mieszanymi metodami i technikami badawczymi, takimi jak desk research, analiza zawartości, analiza porównawcza. Użyte metody i techniki umożliwiły odpowiedzenie na pytania badawcze dotyczące m.in. dostosowania narzędzi komunikacyjnych do zróżnicowanego wieku odbiorców; wykorzystywanych kanałów i form przekazu komunikatów; zmian w sposobach komunikacji związanych z obostrzeniami; wykorzystywania nowych technologii. Porównanie wykorzystywanych metod dotarcia do odbiorców, kreacji wizualnych, poniesionych kosztów pomogło ocenić skuteczność komunikacji władz w pierwszym roku pandemii.

20

Rządzenie społeczeństwem. Opowieść o dwóch potworach

63%

Dean M.

Zarządzanie Publiczne / Public Governance

|

2011

|

nr 4(18)

100-112

PL

W tekście tym poddano analizie zagadnienie "rządzenia społeczeństwem". Na wstępie dokonano rewizji hobbsowskiego założycielskiego mitu państwa jako Lewiatana i jego statusu we współczesnym dyskursie nauk społecznych proklamującym koniec państwa narodowego oraz projektu społecznego, na którym się ono opiera. Następnie opisano genealogiczne obszary wyłaniania się reguł i mechanizmów rządzenia społeczeństwem oraz projekt społeczny, z którego się one wywodzą. Dokonano tego zarówno z wewnętrznej, krajowej perspektywy wyjaśniania zagadnienia rządności, jak i z punktu widzenia międzynarodowego systemu państw i ich lokalizacji w porządku globalnym. Oceny projektu rządzenia społeczeństwem i jego losów nie powinno się dokonywać poprzez odwołanie się do pojęć życia i śmierci Lewiatana jako państwa narodowego, ale przez pryzmat walki między dwoma potworami. Walkę tę mogą symbolizować, w pewnych okolicznościach, relacje pomiędzy państwem i społeczeństwem obywatelskim, społeczeństwem a gospodarką, tym, co krajowe, a tym, co międzynarodowe, między ziemią a morzem, zmianą a porządkiem, państwem narodowym a globalizacją.