W artykule omówione zostały podstawowe metody zgrzewania tworzyw sztucznych termoplastycznych, stosowane w budowie rurociągów gazowych średniego i niskiego ciśnienia (zgrzewanie doczołowe gorącym narzędziem oraz zgrzewanie elektrooporowe). Omówiono również skrótowo metodę zgrzewania doczołowego promieniami podczerwonymi, w której nagrzewanie łączonych brzegów rur odbywa się bezdotykowo. Artykuł zawiera informacje o podstawowych wadach złączy zgrzewanych doczołowo oraz wpływ, szczególnie wad wewnętrznych na jakość złączy zgrzewanych. Poruszono również problem szkolenia zgrzewaczy jako jeden z czynników zapewniających jakość złączy zgrzewanych.
W ostatnich ośmiu latach nastąpił w kraju niespotykany jak dotąd wzrost zastosowania tworzyw sztucznych termoplastycznych w różnych konstrukcjach, a szczególnie we wszelkiego rodzaju instalacjach. Początkowo były to rurociągi wodne i kanalizacyjne, następnie gazociągi niskiego i średniego ciśnienia, wewnętrzne instalacje wodne, a w końcu instalacje chemiczne poczynając od prostych, mało skomplikowanych, a kończąc na instalacjach odsiarczania spalin w elektrowniach. Do budowy wymienionych instalacji jako materiały podstawowe są stosowane; polietylen wysokiej, średniej i niskiej gęstości [PEHD, PEMD i PELD] oraz polipropylen [PP Typ 1, 2 i 3], Pozostałe tworzywa termoplastyczne, takie jak polifluorek winilidenu PVDF oraz polichlorek winylu PVC są stosowane rzadziej z uwagi na wysoki koszt produkcji lub możliwości łączenia tylko poprzez klejenie. Do budowy rurociągów gazowych dopuszczony jest polietylen wysokiej gęstości PEHD oraz polietylen średniej gęstości PEMD, pozostałe wymienione rodzaje tworzyw są stosowane do budowy innych instalacji. Każda konstrukcja z tworzyw sztucznych termoplastycznych charakteryzuje się m.in. tym, że zbudowana jest z szeregu podzespołów w postaci rur, złączek, elektrozłączek, które ze sobą muszą być trwale i pewnie połączone. Stosuje się najczęściej takie metody łączenia, jak zgrzewanie oraz spawanie.
W polskim górnictwie węgla kamiennego powszechnie do pomiarów ciśnienia w dołowych rurociągach metanowych stosowano manometry rtęciowe typu U-rurka. Coraz większa dbałość o bezpieczeństwo pracy spowodowała odchodzenie od rtęciowych urządzeń pomiarowych. Dlatego też Zakład Odmetanowania Kopalń "ZOK" Sp. z o.o. w kooperacji z Bartec Polska Sp. z o.o. podjął się wyprodukowania i wdrożenia urządzenia do pomiaru parametrów w dołowych rurociągach metanowych. Urządzenie takie współpracuje z komputerem PC.
EN
U-tube mercury manometers were commonly used in the Polish coal-mining industry for measurement of pressure in underground gas pipelines. A growing concern for work safety led to resignation from measuring devices containing mercury. Therefore, the Mines Degasification Plant "ZOK" Ltd. Co., in cooperation with BARTEC Poland Ltd., undertook to produce and implement a device for measuring parameters in underground methane pipelines. Such a device cooperates with one's PC.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.