The article is devoted to describing the problem of cultural contexts of genre transformations, taking the example of chosen literary forms: short story and romance. A few aspects of text model have been analyzed: structural, stylistic and functional. There are three basic cultural contexts of genre changes: 1. archaecultural, 2. macrocultural, 3. microcultural. Each of them is connected with various factors and aspects of the genres. The analysis allows treating the two chosen genres as “drifting” ones, because they are very “fluent”, they migrate from a discourse to a discourse during their historyfrom the Old-Polish period to contemporary times.
Artykuł omawia Mały światek, jedną z najbardziej znanych powieści uniwersyteckich współczesnego pisarza brytyjskiego Davida Lodge’a. Omawiany tekst wyróżnia tematyka ściśle akademicka, jako że niemal wszyscy bohaterowie powieści to przedstawiciele kadry uniwersyteckiej, wykładowcy literatury. Lodge angażuje czytelnika w intertekstualną grę, której znaczenia są dostępne w zasadzie tylko dla ekspertów, czyli samych wykładowców, np. większości czytelników może umknąć fakt, że powieść jest satyryczną repliką romansu arturiańskiego. Wspomniany w tytule „punkt krytyczny” odwołuje się do krytyki literackiej, częstego tematu debat w powieści, oznacza też krytykę samej instytucji akademii i kulminację gatunku powieści uniwersyteckiej, jakim wydaje się być Mały światek.
EN
The article discusses Small World, one of the most popular campus novels by the contemporary author David Lodge. What distinguishes Small World is the theme of academia: nearly all major characters are lecturers in literature. Lodge involves the reader in an intertextual game whose meanings are available only to experts, i.e. lecturers themselves, since most readers may overlook the fact that the novel is a satirical remake of Arthurian romance. The “critical point” mentioned in the title of the article alludes to critical debates in the novel, to a critique of the academic institution as such and indicates Small World as the climax of the genre.
The equivocation of the private life of Elizabethan and Jacobean subjects with the public life of monarchy and state endowed mothers with an import, and therefore a power, not previously acknowledged. These changes provoked a fear of female disruption to patriarchal structures which found its way onto Shakespeare’s stage by the representation of mothers as ‘unnatural’ agents of chaos, associated with witchcraft, murder, dangerous ambition, and infidelity; if not by complete absence, which “posits the sacrifice of the mother’s desire as the basis of the ideal society” (Rose, 1991: 313). I suggest that in the late romances, specifically The Winter's Tale and The Tempest, Shakespeare found a form that could demonstrate the complexity of the mother’s position, while still resolving the action with a satisfactory ending that presented a stable continuation of patriarchal lineage. The fathers rely on a fantasy of parthenogenesis to relocate the role of the mother in themselves, ensuring the children are free from her corruptive influence and the bloodlines are safe. However, as all themes return to maternity - chastity, fertility, lineage for example - the fantasy of eradicating the mother is shown to be limited even in the artificial realm of the romance.
Status domu jako podstawowego archetypu i toposu znajduje się w centrum zainteresowania badaczy różnych dziedzin wiedzy. W artykule omówiono topos domu na przykładzie noweli Adama Globusa o tym samym tytule. Zwrócono uwagę na fakt, że poprzez topos domu ujawniają się takie opozycje takie swój – obcy, krewny – obcy. Za szczególna cechę warsztatu Adama Globusa uznano stosowanie ekfrazy.
EN
The status of “home” as a basic archetype and topos attracts the attention of researchers who represent different branches of science. This article deals with the topos of home based on an example of the novel with the same title by Belarusian writer Adam Globus. It is emphasized that through the topos of home such oppositions as “countryman vs stranger”, “blood-related vs not blood-related” are actualized. The presence of an ekphrasis as an individual manner of Adam Globus’ writing is highlighted.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.